دوباره زمین، دوباره هجوم | نقد و بررسی Earth Defence Force: Iron Rain

در دنیای امروز گیم، که شاهد طیف وسیعی از عناوین مختلف، با بازار های مختلف هستیم، از عناوین جهان آزاد AAA پرهزینه گرفته، تا عناوین با کیفیت ورزشی، تا برخی بازی های خطی داستان محور و موارد مختلف، یک سری عناوین یا شاید بهتر است بگویم فرانچایز ها کاملا مسیر خود را از بقیه جدا کرده اند و به نوعی به راه خود می روند. به جای تمرکز بسیار شدید بر روی جنبه هایی مانند گرافیک هنری یا داستانی پیچیده، این دسته عناوین بیشتر به دنبال به ارمغان آوردن مفهوم “سرگرمی” برای مخاطبان خود هستند که تا حد قابل توجهی هم در این زمینه موفق عمل کرده اند. نکته جالب این است که معمولا نسخه های مختلف فرانچایز های این چنینی، بسیار به هم شباهت داشته، و حتی در زمینه نکات قوت و ضعف نیز به یکدیگر نزدیک اند. مانند غذایی ساده اما خوشمزه، که آشپز آن غذا هر دفعه فقط با ادویه ها بازی می کند و فرمول و مواد اصلی را دست نخورده باقی می گذارد. به همین دلیل نسخه های مختلف این عناوین “سرگرم کننده” بسیار به یکدیگر شبیه هستند. عنوانی که امروز در این مقاله قصد نقد و بررسی آن را داریم، جدیدترین نسخه از سری Earth Defence Force است. سری که انتشار اولین نسخه از آن به شانزده سال پیش در سال ۲۰۰۳ با نام Monster Attack برمی گردد و از آن موقع، نسخه های مختلفی در سه نسل ششم، هفتم و هشتم از این سری روانه بازار شده اند. نسخه های مختلف این فرانچایز اشتراکات زیادی به خود می بینند. همه آنها گیم پلی سرگرم کننده و جذاب داشته اند، تنوع دشمنان آن ها قابل توجه بوده است، گرافیک هنری معمولا اصلا تعریفی نداشته، و داستان بازی نیز عملکردی خنثی به جا گذاشته است. این موارد تقریبا در تمامی نسخه های مختلف Earth Defence Force به چشم می خورد. آخرین نسخه از این فرانچایز قدیمی، که مدتی پیش عرضه شده است، به نوعی نسخه فرعی و Spin-Off سری محسوب می شود. به واسطه همین فرعی بودن، سازندگان این بار کمی از حاشیه امن همیشگی خود فاصله گرفته اند، و به جای بازی کردن با ادویه ها، کمی با مواد اولیه نیز بازی کرده اند. بنابراین این نسخه، که Earth Defence Force Iron rain نام دارد تفاوت های قابل توجهی را به خود میبیند. حال آیا این تغییرات نتایج مثبتی به دنبال داشته اند؟ با من و گیمفا همراه باشید تا به نقد و بررسی این بازی بپردازیم…

استودیو Yuke’s به عنوان سازنده بازی، سعی کرده در کنار فرمول قدیمی و همیشگی سری، تغییراتی در بازی اعمال کند و به نوعی دست به نوآوری بزند. در ادامه با نقد و بررسی Earth Defence Force Iron Rain همراه گیمفا باشید.

به مانند روال همیشگی نقد و بررسی ها از بخش داستانی بازی شروع می کنیم. بخشی که درست است در کل در سری Earth Defence Force آن چنان با کیفیت و درجه یک ظاهر نشده، اما به لطف رعایت استاندارد های کلی آن چنان نقطه ای منفی نیز به حساب نمی آمده است. داستان نسخه Iron rain نیز حالتی مشابه دارد. بازی در سال ۲۰۳۳ آغاز می شود. جایی که Earth Defence Force, یا همان گروه و تشکیلات مدافع و محافظ زمین با استفاده از تکنولوژی جدیدی به نام PA-Gear قصد مقابله با Aggressor ها و سفینه مادر آنها یعنی “Hivecraft” را دارند. پس از نابودی شماری از حشرات بزرگ و غول پیکر در سطح زمین، Hivecraft با استفاده از سلاحی قدرتمند به پایگاه EDF حمله می کند که این حمله، منجر به کشته شدند تعداد زیادی از افراد گروه EDF، به جز تعدادی انگشت شمار می شود. یکی از این نجات یافتگان از مهلکه، به سختی می تواند با استفاده PA-Gear، سفینه مادر یا Hivecraft را نابود سازد، اما به واسطه نابودی Hivecraft و انفجار پس از آن، شما به کما رفته و بعد از هفت سال بیدار می شوید. اکنون بعد از گذشت هفت سال و نابودی Hivecraft, حشرات باقی مانده چندین برابر شده، و جنگی نو را از سرگرفته اند.

برای اولین بار در سری EDP و به شکلی متفاوت، شخصیت اصلی بازی که بازیبازان کنترل آن را بر عهده می گیرند کاملا قابلیت شخصی سازی دارد. از رنگ پوست و مو و چشم گرفته، تا لباس و موارد مشابه. پس از شخصی سازی ظاهری شخصیت خود، می توانید مراحل بازی را آغاز کنید. البته قبل از آن لازم است سلاح ها و آیتم های خود را مشخص کنید. شما می توانید دو سلاح اصلی با خود حمل کنید (Primary and Secondary Weapon). علاوه بر آن شما می تواند آیتم های سلامتی، نارنجک و دیگر آیتم ها را نیز برای خود انتخاب کتید. البته استفاده از این آیتم ها محدودیت های مشخص دارد و هزینه ای نیز در پی دارد و در پایان هر مرحله، با توجه به میزان استفاده شما از این آیتم ها، مقداری از پول شما کم می شود. سلاح های بازی نیز تنوع خوبی دارند و انواع شاتگان ها، سلاح های خودکار، لانچر ها و موارد مشابه را شامل می شوند.

داستان بازی مانند همیشه و نسخه های پیشین آنچنان نکته خاصی در بر ندارد و مانند همیشه، شما در نقش یکی از اعضای EDF, باید دمار از روزگار دشمنان بازی در بیاورید. در طول بخش داستانی آنچنان شاهد پیچش و نکته خاصی نیستیم، و ریتم داستان نیز آنچنان با مخاطب بازی نمی کند. دیالوگ‌ها همچنان سطحی،کلی و گاها بسیار معمولی و پوچ نوشته شده اند و بسیار جای کار دارند. اما نکته قابل توجه این است که داستان این نسخه، کمی جدی تر از دیگر نسخه های این فرانچایز روایت می شود و این جدیت بیشتر، در همان دیالوگ های سطحی، صحبت های کلی و موارد مشابه قابل مشاهده است. البته هنوز داستان و شخصیت ها نکات جالب و بعضا احمقانه و خنده دار خود را دارا هستند. در کل صادقانه بخواهیم به بخش داستانی Iron rain نگاهی بیاندازیم، بابد بگوییم عملکرد این بخش حالتی خنثی داشته و به نوعی می توان نه آن را نقطه مثبت به حساب آورد، و نه نقطه منفی. اما بلاشک بخش داستانی بازی هنوز بسیار جای کار دارد تا به سطح مناسبی دست یابد.

گیم پلی بازی همچنان جذاب و سرگرم کننده است. بهبود های گرافیکی و خوش رنگ و لعاب تر شدن بازی هم می تواند بر لذت تجربه بازی بیافزاید.

برویم سراغ گیم پلی بازی، که مهم ترین بخش کل عناوین سری Earth Defence Force نیز محسوب می شود. روند کار در هر مرحله مشخص است. همانطور که گفتم قبل از هر مرحله سلاح ها و تجهیزات مختلف را انتخاب کرده، و مرحله را آغاز می کنید. هدف اکثر ۵۲ مرحله بازی نیز، کشتن تمامی دشمنان در آن ناحیه، یا رسیدن به نقطه ای خاص و انجام دستوری تقریبا مشابه است. در واقع بهانه ای برای قرار دادن بازی بازان در مقابل سیل عظیمی از دشمنان. این جاست که دوباره EDF بخش سرگرم کننده و جذاب خود را ارائه می دهد. یک شوتر سوم شخص Run and Gun. با ریتمی بالا، مبارزات هیجان انگیز و البته سخت و تعداد زیادی از حشرات و دشمنان که شما را محاصره می کنند و شما باید قهرمان وارانه دمار از روزگار آن ها در بیاورید!!! گیم پلی بازی واقعا لذت بخش و سرگرم کننده کار شده و سازندگان حداکثر تلاش خود را به کار گرفته اند تا تجربه ای سرگرم کننده، فانتزی و خوش رنگ و لعاب را در اختیار هواداران قدیمی یا مخاطبان جدید قرار دهند. همچنین با استفاده از پولی که در آخر هر مرحله دریافت می کنید. و همچنین Weapon Jems, هم می توانید سلاح های جدیدی را خریداری کرده یا بهتر بگویم آزاد کنید، و هم به تکنولوژی های جدید PA-Gear دست یابید و از آن ها در طول مراحل مختلف و بر حسب نیاز استفاده کنید. یکی از نقاط ضعف بازی مربوط به همین بخش است. دیگر خبری از کشتن دشمنان و Drop Loot نخواهد بود و کشتن دشمنان هیج گونه سلاح خاصی را در اختیار شما قرار نمی دهد، بلکه همانطور که گفتم باید سلاح ها را ازاد کنید. این مسأله علاوه بر این که کمی در انگیره مبارزات تاثیر منفی گذاشته، گاهی اوقات باعث می شود وقتی شدیدا به سلاحی اختیاج دارید، نتوانید با کشتن دشمنان مختلف آن را بدست بیاورید و حتما باید از راه مخصوص خود اقدام کنید. در کل حذف ویژگی در دسترس بودن سلاح ها بعد از کشتن دشمنان نکته ای منفی محسوب می شود که اگر وجود داشت، می توانست کمی جذابیت و انگیزه بازی را بالا ببرد. با این وجود بخش آزاد سازی سلاح ها هم عملکرد بدی نداشته و در حد خود قابل قبول ظاهر شده است.

یکی دیگر از مشکلاتی که آزار دهنده است و تا حدودی به تجربه بازیبازان می تواند لطمه وارد کند، مشکلات گاه و بیگاه دوربین بازی هنگام مبارزات، خصوصا مبارزات با دشمنان و هیولاهای غول پیکر است. یا هنگامی که دشمنان متعددی شما را محاصره می کنند نیز گاها شاهد مشکلاتی در زمینه دوربین بازی هستیم. از ناتوانی در دیدن برخی قسمت های اطراف خود گرفته، تا جنازه های حشرات غول پیکری که تا حد نسبتا زیادی مانع و سدی برای دید شما محسوب می شوند و آگاهی محیطی شما را به شدت کاهش می دهند. در کنار این مشکلات، روند و جریان بازی از اواسط بخش داستانی، یا شاید هم زودتر حالتی یکنواخت و تکراری به خود می گیرد و تکرار مکررات می شود. به خصوص نبود داستانی جذاب و درجه یک هم باعث می شود بازیبازان انگیزه خاصی برای رسیدن به پایان داستان نیز نداشته باشد.

اما همه چیز مشکلات نیست و در مورد جذابیت های بازی نیز کمی صحبت کنیم. تعداد و تنوع دشمنان و حشرات، در سطح مطلوب و قابل قبولی قرار دارد و راضی کننده است که این مسأله با توجه به تعداد مراحل و جریان بازی، نکته قوت مهمی محسوب می شود. از طرف دیگر سختی بازی نیز قابل توجه است و به خصوص در درجات سختی بالاتر می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. البته متاسفانه یکسری مسائل کوچک و بزرگ باعث شده گاهی اوقات برخی نبرد ها ناعادلانه و احمقانه دنبال شوند. در کل باید گفت با وجود مشکلاتی در زمینه دوربین یا یکنواختی بازی، به لطف تعداد و تنوع قابل توجه بازی، و سیستم شوتینگ روان، سریع و پرهیجان بازی، گیم پلی Iron rain لذت بخش و سرگرم کننده به شمار می رود و تا حد مشخصی به خوبی می تواند شما را سرگرم سازد…

سلاح های بازی تنوع خوبی دارند. ولی سلاح فقط Launcher!!!

عناوین سری Earth Defence Force در زمینه گرافیکی، هیچگاه در حد و اندازه های قابل توجه یا حتی متوسط ظاهر نشده اند و اغلب از بسیاری از عناوین مشابه عملکرد ضعیف تری به نمایش گذاشته اند. انتظار من از این نسخه نیز همین روند همیشگی بود اما اوضاع از آنچه انتظار داشتم تا حدی بهتر بود. سایه زنی ها، نورپردازی ها و از همه مهم تر کیفیت بافت ها، نسبت به نسخه آخر که مدت زیادی نیز از عرضه آن نمی گذرد، عملکرد به مراتب بهتری از خود نشان داده و بسیار قابل تحمل ترند. همچنین گرافیک هنری بازی نیز کمی جذاب تر و خوش رنگ و لعاب تر شده و باعث جذابیت ظاهری بیشتری برای مخاطبان می شود. با این وجود اصلا و ابدا انتظار یک گرافیک درجه یک نسل هشتمی را نداشته باشید چون نا امید خواهید شد. اما اگر گرافیک هنری را با دیگر نسخه ها به خصوص نسخه آخر مقایسه کنید، پیشرفت های گرافیکی بسیار محسوس خواهند بود و این، نکته بسیار مثبتی محسوب می شود. اگر روند پیشرفت و بهبود گرافیک بازی در نسخه های بعدی نیز ادامه داشته باشد، کم کم Earth Defence Force می تواند در زمره عناوین گرافیکی جذاب قرار بگیرد. هر چند هنوز راه طولانی در پیش دارد.

در زمینه فنی نیز البته هنوز مشکلات قابل توجه و نسبتا زیادی وجود دارد. هنگام تخریب ساختمان های بزرگ یا زمانی که تعداد دشمنان در لحظه ای زیاد هستند، شاهد افت فریم های کاملا محسوس و تاثیر گذار هستیم. همچنین باگ های گرافیکی نیز در طول بازی و در بخش های مختلف گاه و بیگاه به چشم میخورند. با این وجود افت فریم مهم ترین مشکل بخش گرافیکی بازی محسوب می شود که گاها کمی تجربه مخاطبان را می تواند با مشکل همراه سازد.

در بخش موسیقی و صداگذاری نیز با عملکردی متوسط رو به رو هستیم. در بخش موسیقی با این که موسیقی های متن هماهنگی قابل قبولی با اتمسفر و شرایط بازی دارند، اما هم تعداد آن ها کم است و ممکن است بعد از مدتی کاملا تکراری شوند، و هم پتانسیل بالقوه بیشتری برای استفاده موجود بود. با این حال صداگزاری سلاح ها، افکت ها و موارد این چنینی مناسب و قابل قبول است و کمتر ایرادی بر آن وارد است. صداگذاری شخصیت ها هم با این که فوق العاده یا درجه یک نیست، اما در حد متوسط و معمول قرار دارد بنابراین نمی توان ایراد و نقد خاصی بر آن وارد دانست. به خصوص اینکه این بازی تمرکز اصلی خود را بر روی گیم پلی و تیراندازی قرار داده، نه داستان و صداگذاری شخصیت ها. در مجموع عملکرد بخش گرافیکی بازی به خاطر وجود مشکلات افت فریم متوسط، و عملکرد بخش موسیقی و صداگذاری راضی کننده به شمار می رود.

این حشرات اعصاب خورد کن و چغر بد بدن!!!

بازی Earth Defence Force: Iron Rain هم می تواند برای مخاطبان و طرفداران سری EDF جذاب و لذت بخش باشد، هم برای برخی بازیبازان که آشنایی کمتری با این فرانچایز دارند… با وجود مشکلات افت فریم و مواردی مانند یکنواختی از اواسط بازی به بعد، به لطف گیم پلی سرگرم کننده و جذاب و جلوه های گرافیکی قابل قبول، می توان این بازی را عنوانی سرگرم کننده و مناسب برای طرفداران پر و پا قرص عناوین با ریتم بالا و اکشن دیوانه وار دانست.