جنگ رباتیک به سبک کوجیما | نقد و بررسی بازی Zone of the Enders: The Second Runner MARS

 هیدئو کوجیما را با چه فرنچایزی می‌شناسید؟ این سوالیست که احتمالا غیر گیمرها هم جوابش را می‌دانند. سری بزرگ و شاهکار Metal Gear که شاید در نسل آینده هم داستانی با چنین پیچ و خم‌هایی به ذهن هیچ نویسنده‌ای نرسد. اما می‌انید کوجیمای بزرگ عنوان دیگری جز Death Stranding و Metal Gear هم در کارنامه خود دارد؟  عنوان Zone of the Enders: The Second Runner MARS که هم اکنون قصد نقد و بررسی آن را داریم. با بررسی عنوان ناشناخته ی هیدئو کوجیما که تا به حال کمتر سایت ایرانی به آن پرداخته با وبسایت بزرگ گیمفا همراه باشید.

حقیقتش را بخواهید، در سال ۲۰۰۳ که بازی Zone Of The Enders: The 2nd Runner عرضه شد، کمی عجیب و غریب به نظر می‌رسید. سیستم کنترل متفاوت بازی کمی غیر منطقی به نظر می‌رسید اما کسانی که می‌توانستند در برابر مشکلات بازی صبور باشند، به نتایج خوبی دست پیدا می‌کردند. Zone Of The Enders چیزی بیشتر از “تیراندازی تعدادی ربات به یکدیگر” داشت و همین وجه اشتراکش با بازی‌های هم سبک و سیاقش بود. اما حال که بعد از سال‌ها و در نسل هشتم نسخه جدید بازی برای PS4 عرضه و بازسازی  شده است، با وجود آن‌ که کمی کهنه به نظر می‌رسد اما هنوز هم خوبی‌های خودش را دارد و به قول معروف دود از کنده بلند می‌شود.

حقیقتا بازی کردن نسخه اول کمک نسبی به شما در فهمیدن بیشتر بازی می‌کند اما نه آن قدر که فکرش را می‌کنید. دیدن یک ویدئوی خلاصه از وقایع نسخه اول هم برای بازی کردن این نسخه کافیست و تنها وقایع بسیار مهم در آن تاثیر دارند. مرموز بودن دیگر یک شاخصه در بازی‌های کوجیما شده اما این ویژگی باید با یک شخصیت‌پردازی قدرتمند و اتمسفر عالی همراه باشد تا گیمر را پای داستان بازی بنشاند که Zone Of The Enders:The 2nd Runner در این امر ناموفق بوده است. بگذارید رو راست باشم، از آنجا که بازی از VR هم پشتیبانی می‌کند، اگر داستان بازی را ندیده بگیرید و یک راست به سراغ مبازرات و گیم‌پلی هیجان‌آنگیز بازی بروید، چیز خاصی را از دست نداده‌اید.

داستان بازی حقیقتا با وجود آنکه تلاش زیادی برای پیچیده بودن و مرموز بودن می‌کند، چیز خاصی در چنته ندارد. در واقع وقتی به اعماق داستان می‌روید متوجه می‌شوید واقعا اینهمه درگیر شدن در بازی هم برای درک کامل داستان بازی بی‌فایده است و واقعا داستان بازی اصلا چیزی ندارد که بخواهید خود را درگیر آن برای فهمیدنش بکنید! قضیه از این قرار است که دو سال بعد از وقایع نسخه اول، یک فضانورد به نام Dingo Enhert به متشری سفر کرده و روی یکی از ماه‌های این سیاره، ماشین رباتیکی به نام Jehuty را می‌بیند که در آنجا دفن شده. ارتشی شیطانی به نام BAHRAM به دینگو حمله کرده و سعی بر گرفتن Armor ارزشنمدی که در نسخه اول به دست آورده بود می‌کنند. در این لحظه نیرویی قدرتمند باعث زنده شدن Jehuty شده و او در نابودی BAHRAM به دینگو کمک می‌کند.

حقیقتا بازی کردن نسخه اول کمک نسبی به شما در فهمیدن بیشتر بازی می‌کند اما نه آنقدر که فکرش را می‌کنید. دیدن یک ویدئوی خلاصه از وقایع نسخه اول هم برای بازی کردن این نسخه کافیست و تنها وقایع بسیار مهم در آن تاثیر دارند. مرموز بودن دیگر یک شاخصه در بازی‌های کوجیما شده اما این ویژگی باید با یک شخصیت‌پردازی قدرتمند و اتمسفر عالی همراه باشد تا گیمر را پای داستان بازی بنشاند که Zone Of The Enders:The 2nd Runner در این امر ناموفق بوده است. بگذارید رو راست باشم، از آنجا که بازی از VR هم پشتیبانی می‌کند، اگر داستان بازی را ندیده بگیرید و یک راست به سراغ مبازرات و گیم‌پلی هیجان‌آنگیز بازی بروید، چیز خاصی را از دست نداده‌اید.

یک بازی VR برای موفقیت در گیم‌پلی خود به چه چیزی احتیاج دارد؟ نمی‌دانید؟ من می‌دانم. یک کنترل روان، سادگی در مبارزات و در عین حال القای حس هیجان‌ به بازیباز. همین و همین! در واقع این همه بازی واقعیت مجازی که شکست می‌خورند در همین متودهای نسیتا ساده ناموفق بوده‌آند و نشان دادند ساختن بازی خوب VR چندان هم ساده نیست!

یک بازی VR برای موفقیت در گیم‌پلی خود به چه چیزی احتیاج دارد؟ نمی‌دانید؟ من می‌دانم. یک کنترل روان، سادگی در مبارزات و در عین حال القای حس هیجان‌ به بازیباز. همین و همین! در واقع این همه بازی واقعیت مجازی که شکست می‌خورند در همین متودهای نسیتا ساده ناموفق بوده‌اند و نشان دادند ساختن بازی خوب VR چندان هم ساده نیست! خوشبختانه گیم‌پلی جاییست که بازی درخشش خود را برجای می‌گذارد و با وجود مشکلات لذت‌بخش است. خیلی ساده است.سلاح‌های شما در بازی یک شمشیر، یک سپر برای دفع ضربات دشمنان، یک موشک مخصوص، یک لیزر و یک موشک کمکی است که در مواقع ضروری به کمکتان می‌آیند. روند بازی هم به این صورت است که در یک محیط بزرگ باید هرچیزی که در آن هست و نیست را نابود کنید تا به مرحله بعد بروید. هیجان بازی هم زمانی بیشتر می‌شود که دشمنان، ربات‌ها و Cannonهای بیشتری به سمت شما بیایند و چالش بازی مرحله به مرحله افزایش پیدا کند و این اتفاق هم به خوبی می‌افتد و شاهد یک گیم‌پلی خوب خواهید بود.

کنترل بازی در حالت VR تنها نقطه ضعف گیم‌پلی بازیست. منظورم این نیست که جای دکمه‌ها ان قدر بد است که نتوان بازی را انجام داد اما کمی آزار دهنده است. در این حالت به دلیل جای‌گیری بد کلیدها به سختی می‌توانید در حین سرعت گرفتن به اطرافتان هم نگاه کنید و این از لذت بازی کم خواهد کرد. در نسخه PS4 ما حالتی به نام Remap Controls را شاهد هستیم که می‌توانید تا حدی جای دکمه‌ها را تغییر دهید اما کمک چندانی به شما نخواهد کرد. اگر بخواهم بیشتر در این مورد صحبت کنم، باید بگویم ندیدن دکمه‌ها در حین استفاده به واسطه جای‌گذاری آن‌ها، در مراحل بالا و سخت کمی آزارتان می‌دهد و باید سعی کنید زود با کنترل متفاوت و عجیب بازی کنار بیایید.

کنترل بازی در حالت VR تنها نقطه ضعف گیم‌پلی بازیست. منظورم این نیست که جای دکمه‌ها انقدر بد است که نتوان بازی را انجام داد اما کمی آزار دهنده است. در این حالت به دلیل جای‌گیری بد کلیدها به سختی می‌تانید در حین سرعت گرفتن به اطافتان هم نگاه کنید و این از لذت بازی کم خواهد کرد. در نسخه PS4 ما حالتی به نام Remap Controls را شاهد هستیم که می‌توانید تا حدی جای دکمه‌ها را تغییر دهید اما کمک چندانی به شما نخواهد کرد

هرچند که با آمدن نام Kojima Production به یاد عناوین پر زرق و برق و با کیفیت فوق‌آلعاده بصری می‌افتیم، اما در مورد ZOE این مورد کمی تفاوت دارد. از یک بازی با پشتیبانی از VR، نباید توقع گرافیک بسیار بالایی داشته باشید و خواهان دیدن تکسچرهای واقع‌گرایانه باشید; اما حق دارید خواهان یک کیفیت خوب و راضی کننده و بدون مشکل اذیت کننده‌ای باشید که خوشبختانه بازی تمام این ویژگی‌ها را دارد و یک تجربه لذت‌بخش برای ما خواهد بود. Resolution بازی در PS4 Pro 4k است و این افزایش رزولوشن به وضوح در بازی در مقایسه با نسخه‌ معمولی پیداست. کیفیت تکسچرها قابل قبول است و برای چنین سبکی کاملا مناسب است. این‌ها به همراه یک فریم ریت ثایت، یک جنگ رباتیک زیبا را پیش روی شما قرار خواهد داد.

طراحی صدای محیط بر خلاف صدای کاراکترها بسیار خوب است. این پیشرفت در صدای یک بازی VR بسیار خوب است و این مورد تا حدیست که گاها به جای دیدن، سعی می‌کنید با شنیدن موقعیت موشک، مکان حریف را تشخصی دهید. استفاده همزمان از چشم و گوش و یک بازی هوشمندانه به راحتی می‌‌تواند شما را پیروز نبردها کند. صداگذاری کاراکترها در حد متوسط روبه پایین است و از افراد حرفه‌آی استفاده نشده. موسیقی بازی هم مثل تمامی آثار هیدئو، فراتر از خوب است و یکی از بهترین‌هاست.

طراحی صدای محیط بر خلاف صدای کاراکترها بسیار خوب است. این پیشرفت در صدای یک بازی VR بسیار خوب است و این مورد تا حدیست که گاها به جای دیدن، سعی می‌کنید با شنیدن موقعیت موشک، مکان حریف را تشخصی دهید

Zone Of The Enders: The 2nd Runner عنوانیست که اگر از طرفدران VR باشید بسیار برای شما لذت‌بخش خواهید بود. راستش من از کوجیما از لحاظ داستان توقع بسیازی داشتم اما لدت‌ گیم‌پلی بازی احتمالا شکایاتتان را کاهش می‌دهد. سیستم مبارزات به همراه یک موسیقی و صداگذاری خوب، VRبازان را از بابت بازسازی این بازی بسیار خوشحال خواهند کرد. اگر دنبال هیجان و آدرنالین هستید، Zone Of The Enders:The 2nd Runner انتخاب خوبی برای شما خواهد داشت.