به زیبایی فرشته، به درندگی اهریمن | نقد و بررسی بازی Devil May Cry 5

یادتان هست که زمانی در نسل پنجم و ششم علامت CAPCOM تضمینی بود برای خرید یک بازی؟ حالا خیلی خوشحالم که بگویم CAPCOM واقعا انگار دوران افتش را طی کرده است  و دوباره در نسل هشتم همان کپکامی شده است که وقتی نامش را روی یک بازی ببینیم برایمان ضمانت خرید باشد. بله دقیقا همان CAPCOM دوست داشتنی نسل پنجم و ششم‌!‌ امروز صحبت از نسخه جدید فرنچایزی است که هیدکی کامیای بزرگ آن را خلق کرد و نامش را گذاشت “شیطان هم ممکن است بگرید” یا همان “Devil May Cry” عزیز و دوست داشتنی خودمان. مگر ما از کپکام جز حفظ شکوه و عظمت رزیدنت اویل و دویل می کرای و اونیموشا و … چه می خواهیم؟ ماموریت احیای رزیدنت اویل با دو نسخه هفتم و ریمیک دوم به بهترین شکل به پایان رسید و شاهد دو تا از بهترین بازی های نسل هشتم بودیم. سپس ما را به ژاپن فئودال برد و اونیموشا را به یادمان آورد. حالا نوبت به دومین غول عظیم کپکام یعنی دویل می کرای رسیده و ذوق و شوق فراوان باید بگویم Good Job CAPCOM, Mission Accomplished! از هم اکنون باید به شما بگویم که Devil May Cry 5 یکی از ۲-۳ بازی برتر تاریخ سبک هک اند اسلش است و این حرف را وقتی کمی بازی را تجربه کنید با ذره ذره وجودتان لمس خواهید کرد و کیف خواهید کرد.  در این مطلب قصد داریم تا به طور کامل به بررسی نقاط قوت و ضعف عنوان  Devil May Cry 5 بپردازیم و تمام جزییات آن را از زوایای مختلف همراه شما عزیزان واکاوی کنیم تا بتوانید بیشتر با خصوصیات این بازی شاهکار آشنا شوید و راحت تر در مورد خرید یا عدم خرید آن تصمیم گیری نمایید. البته باید بگویم اصلا برای این تصمیم نیازی به مقاله نیست و شک نکنید که با هر سلیقه ای که دارید باید Devil May Cry 5 را بخرید و بازی کنید. پس اگر به هر دلیلی به این عنوان علاقمند هستید، پیشنهاد می کنم در ادامه مقاله نقد و بررسی شاهکار جدید CAPCOM یعنی بازی  Devil May Cry 5 با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.

این را بدانید که Devil May Cry 5 هرگز و هرگز عنوانی نیست که به هیچ بهانه ای آن را از دست بدهید. حتی اگر اصلا این سری را نمی شناسید و به سبک هک اند اسلش علاقه ندارید، Devil May Cry 5 عنوانی است که شما را عاشق این سبک می کند و بهترین نقطه شروع برای شماست.

در ابتدای این مطلب بد نیست تا به معرفی و بیان تاریخچه این سری بزرگ بپردازیم تا کسانی که زیاد آشنایی با Devil May Cry ندارند بدانند داریم از چه عنوانی با چه پیشینه ای صحبت می کنیم و بیشتر با این نام بزرگ آشنا شوند و مسیر شگفت انگیزی را که تا امروز طی کرده است را بهتر بشناسند تا با اطلاعات کامل تری به استقبال نسخه پنجم و بررسی آن در این مقاله بروند. وقتی برای نخستین بار بازی اول Devil May Cry منتشر گردید تمام صنعت بازی و منتقدان و بازیبازان را شگفت زده کرد و تا آن زمان بازی هک اند اسلشی مثل این شاهکار وجود نداشت. شاهکار بی نظیر Devil May Cry توسط  Capcom در سبک Action-adventure و hack and slash ساخته شد و در سال ۲۰۰۱ و سپس در سال های بعد از آن، توسط کمپانی کپکام برای پلتفرم های PlayStation 2 ,PlayStation 3 و Xbox 360 منتشر گردید. Devil May Cry پس از انتشار بی نهایت موفق عمل کرد و بازخوردهای فوق العاده ای را از سوی منتقدان و طرفداران دریافت نمود تا نهایتا امتیاز متای شاهکار ۹۴ را کسب نماید و تبدیل به یکی از عناوین بسیار موفق شرکت کپکام شود. بازی پر بود از نکات مثبت و قوت و خالی بود از ضعف های بزرگی که بتوانند لطمه ای به تجربه ناب بازیبازان وارد کنند. بازی کمبو و فنون و مبارزات فوق سریع و مرگباری داشت، داستان بسیار زیبایی را روایت می کرد، شخصیت های آن عالی بودند و مخصوصا شخصیت اصلی آن دانته، کاملا مشخص بود که توانایی تبدیل به یکی از برترین و محبوب ترین و خوش تیپ ترین شخصیت های تاریخ را داراست که همین طور هم شد، پیشینه داستانی بسیار قوی و کاملی برای بازی در نظر گرفته شده بود، گرافیک فنی و هنری بازی در زمان خود شاهکار بودند و در مجموع همه چیز در این عنوان در نقطه اوج کیفیت قرار داشتند و به این ترتیب فرنچایز بی نظیر Devil May Cry  به دنیای بازی های رایانه ای معرفی شد.

راستش را بخواهید باید بگویم حس می کنم ۳ شخصیت قابل بازی مقداری برای این عنوان که یک بازی خطی و داستان محور است زیادی به نظر می رسد. هنوز تا می خواهید گرم شوید شخصیت عوض می شود و گیم پلی V هم کاملا مثل فولکلور است یعنی خودش حمله نمی کند و ۳ روح مختلف را می فرستد برایش حمله کنند و یک جورهایی با این که خیلی جذاب است ولی دویل می کرای نیست. در واقع V با این که داستان بی نظیری دارد و سورپرایزتان می کند ولی برای گیم پلی لازم نبود و بهتر بود همان Nero و دانته را در گیم پلی داشتیم و V فقط در داستان بود. شاید سازندگان این کار را کرده اند تا بازی از نسخه ۴ متفاوت شود ولی خب شاید شما هم در طول بازی این حس من را داشته باشید که انگار میخواهید زود مراحل V تمام شود و دوباره به دانته یا Nero برگردید.

پس از موفقیت نه چندان زیاد نسخه دوم این فرنچایز، سال ۲۰۰۵ و در نسل ششم بود که عنوان Devil May Cry 3: Dante’s Awakening که مانند عناوین قبلی در سبک اکشن ماجرایی و هک اند اسلش قرار داشت و توسط Production Studio 1 ساخته شده بود توسط کمپانی Capcom انحصارا برای پلتفرم پلی استیشن ۲ و یک سال بعد با نسخه  Devil May Cry 3: Dante’s Awakening, Special Edition که در آن درجه سختی مقداری تغییر کرده و اصلاح شده بود و همچنین ورجیل به عنوان یک شخصیت قابل بازی در آن قرار داشت، مجددا برای پلی استیشن ۲ و همچنین این بار برای رایانه های شخصی نیز منتشر گردید. مجموع فروش نسخه اصلی و مخصوص بازی بیشتر از ۴ میلیون نسخه بود و همچنین در سال ۲۰۰۵ مانگایی که یک Prequel بر بازی بود نیز منتشر شد. در سال ۲۰۱۲ نیز این بازی با نسخه HD Collection که هر ۳ بازی اول را در خود داشت در نسل هفتم و برای پلتفرم های ایکس باکس ۳۶۰ و پلی استیشن ۳ منتشر گردید. با وجود برخی صحبت ها و بحث ها که در مورد درجه سختی بسیار بالای بازی در نسخه اصلی مطرح شد و برخی از آن گلایه داشتند اما باز هم نظر اکثر منتقدان این بود که بازی به دلیل این که مجددا به گیم پلی چالش برانگیز بازی اول بازگشته است (بعد از نسخه نه چندان موفق دوم) بسیار قابل تحسین است و بازی مورد ستایش تمامی صنعت گیم قرار گرفت.

او واقعا کیست؟  اصلا نگران نباشید، هیچ چیزی در مورد داستان بازی برایتان نمی گویم زیرا باید خودتان آن را حس کنید. فقط به شما می گویم که حتی نمی توانید فکرش را بکنید که چه داستان و چه سورپرایزهای جذاب و معرکه ای در انتظارتان است. واقعا باید بگویم داستان بازی و نوع روایتش و ترتیب نشان دادن وقایع و حقایقی که در اواسط و اواخر داستان برایتان رو می شود شما را شگفت زده خواهد کرد و آن قدر کیف می کنید که نگو و نپرس!

Devil May Cry 3: Dante’s Awakening آن قدر بی نظیر و فوق العاده بود بود که قریب به اتفاق منتقدین آن را شدیدا تحسین کردند و امتیازاتی را مانند ۹۶ از IGN، امتیاز ۹۰ از Game trailers، امتیاز ۹۰ از Informer و ۸۶ را از Gamespot دریافت نموده و نهایتا موفق شد تا امتیاز متای فوق العاده عالی ۸۴ در نسخه اصلی و ۸۷ در نسخه Special Edition را کسب نماید و به عنوان یکی از برترین و زیباترین عناوین کپکام و یکی از چند عنوان برتر هک اند اسلش در تاریخ بازی های رایانه ای خود را مطرح نماید. جالب است بدانید این نسخه یک پیش زمینه یا Prequel بر بازی اصلی و شماره نخست Devil May Cry محسوب می شود که در آن شاهد جوان ترین و کله شق ترین دانته هستیم. بازی سال ها قبل از وقایع بازی اول و در یک برج جادویی به نام Temen-ni-gru اتفاق می افتاد و روایتگر رابطه ویران شده بین دو برادر یعنی دانته و ورجیل بود که ورجیل به عنوان آنتاگونیست اصلی بازی درخششی کمتر از دانته در آن نداشت. بازی المان های دو نسخه قبلی را در خود حفظ کرده و سیستم مبارزات بازی را با افزودن چندین استایل مبارزه گسترش داده بود. مبارزات بازی بر استفاده از شمشیر تمرکز داشتند اما به سنت تقریبا همیشگی این سری که از بازی اول آغاز شده بود، بعد از شکست هر باس در بازی، سلاح جدیدی را به دست می آورید که نهایتا باعث می شد تعداد بسیار زیادی سلاح های متنوع در اختیار داشته باشید که هر کدام کاملا متفاوت از دیگری بودند و در واقع با پیشرفت در بازی هرگز احساس خستگی و تکراری شدن به شما دست نمی داد زیرا مدام سلاح هایی جدید با کارایی و قابلیت های جدید در بازی در اختیار شما قرار می گرفت تا انواع و اقسام کمبوهای قدرتمند را با آنها خلق نمایید.

بیا خوش‌تیپی‌تو یکم کمترش کن!!

دانته نیز که این بار از همیشه جوان تر بود، مانند همیشه شخصیتی بسیار خوش تیپ و جذاب است و یک پروتاگونیست فوق العاده قدرتمند و با ابهت و البته یکی از محبوب ترین ها در دنیای بازی های رایانه ای محسوب می شود. بعد از این نسخه نوبت به بازی چهارم رسید که در نسل هفتم برای پلی استیشن ۳ و ایکس باکس ۳۶۰ و رایانه های شخصی عرضه گردید و برای اولین بار ما را با شخصیت Nero آشنا کرد و بازی بسیار خوبی هم بود. سپس کپکام به سراغ یک تغییر اساسی در سری رفت و بازی ریبوت این سری با نام DMC: Devil May Cry را به استودیو نینجا تئوری واگذار کرد و آن ها هم یک بازی بی نظیر و معرکه ساختند که یکی از برترین هک اند اسلش ها تا به امروز است و البته به خاطر تغییرات ظاهری دانته برخی با آن مخالف بودند، اما هرگز کسی نمی تواند کتمان کند که این بازی که به صورت بین نسلی برای نسل هفتم و هشتم عرضه شد یک هک اند اسلش بی نظیر و قدرتمند است.

کی غیر از دانته دو نیمه موتور سیکلتش رو می گیره می کنه سلاح و دشمنان رو قلع و قمع میکنه باهاش؟!

چندین سال گذشت و کم کم زمزمه هایی مبنی بر ساخت نسخه پنجم این سری بزرگ به گوش می رسید. پس از کلی گمانه زنی ها و انتظارات طرفداران برای معرفی بازی جدید این سری، سرانجام شایعات جذابی که قبل از نمایشگاه ای ۳ سال ۲۰۱۸ شنیده بودیم به واقعیت پیوستند و عنوان جدید سری بی نظیر و فوق محبوب دویل می کرای با نام Devil May Cry 5 در این نمایشگاه و در کنفرانس مایکروسافت، با یک نمایش فراتر از خیره کننده معرفی شد تا شور و شوقی وصف نشدنی تمام طرفداران و علاقمندان پرتعداد این سری و کل صنعت بازی را در بر بگیرد. بازی  Devil May Cry 5 که مانند همیشه در ژانر Hack and Slash طبقه بندی می شود، توسط CAPCOM  ساخته شده و امروز در تاریخ ۸ مارس ۲۰۱۹ توسط همین کمپانی که وظیفه انتشار بازی را بر عهده دارد، در دسترس بازیبازان و علاقمندان قرار می گیرد. پلتفرم هایی که شاهد عرضه بازی Devil May Cry 5 بر روی آنها هستیم شامل Playstation 4 ,XboxOne و PC هستند.

این شیطان قدرتمند کیست؟ چرا این قدر قوی است؟

برویم سراغ داستان بازی Devil May Cry 5. اصلا نگران نباشید، هیچ چیزی در مورد داستان بازی برایتان نمی گویم زیرا باید خودتان آن را حس کنید. فقط به شما می گویم که حتی نمی توانید فکرش را بکنید که چه داستان و چه سورپرایزهای جذاب و معرکه ای در انتظارتان است. واقعا باید بگویم داستان بازی و نوع روایتش و ترتیب نشان دادن وقایع و حقایقی که در اواسط و اواخر داستان برایتان رو می شود شما را شگفت زده خواهد کرد و آن قدر کیف می کنید که نگو و نپرس! کلی شخصیت مختلف و اتفاقات گوناگون را خواهید دید و از داستان و روایت شاهکار آن لذت خواهید برد و تازه سورپرایز هم می شوید. از نکات خوبی که سازندگان بازی در جهت آشنایی با داستان بازی برای افرادی که اولین بار است با این سری آشنا می شوند قرار داده اند، یک فیلم کامل و عالی از تاریخچه داستانی عناوین این فرنچایز به ترتیب زمانی است که چیزی شبیه “آن چه گذشت” بوده و داستانی کوتاه از هر بازی این سری تا امروز را بر اساس ترتیب زمانی نسخه ها بازگو می کند و در واقع می گوید چه شد که به Devil May Cry 5 رسیدیم. وقایع داستانی بازی هفت سال بعد از اتفاقات نسخه چهارم سری رقم می خورد که شخصیتی به نام “V” به دفتر دویل می کرای می رود تا دانته را برای رسیدگی به چندین حمله شیطانی که در نقاط مختلف رخ داده است استخدام کند.

Nero درون یک ون (با علامت نئونی Devil May Cry که دانته به او واگذار گرده است) و به همراه شخصیتی مونث به نام Nico (نیکو یک مهندس و نوه زنی است که قبلا دو سلاح دستی محبوب و مشهور دانته را برای وی ساخته است) کسب و کار و آژانس شکار شیاطین خودش را راه انداخته است!

در همین حین، Nero هم درون یک ون (با علامت نئونی Devil May Cry که دانته به او واگذار گرده است) و به همراه شخصیتی مونث به نام Nico (نیکو یک مهندس و نوه زنی است که قبلا دو سلاح دستی محبوب و مشهور دانته را برای وی ساخته است) کسب و کار و آژانس شکار شیاطین خودش را راه انداخته است. در ادامه اتفاقاتی می افتد که دانته و نرو و V به هم می رسند و گذرشان به یک شیطان بی نهایت قدرتمند به نام Urizen می افتد و وقایع بازی دنبال می شود که اصلا چیزی در مورد این وقایع و ماجرای دست Nero و …. برایتان نمی گویم. داستان بازی  Devil May Cry 5 به معنای واقعی کلمه فوق العاده زیبا و جذاب است و بهتر است این طور بگویم که داستان بازی برایتان خیلی حساس و هیجانی می شود و کلی سوال برایتان پیش می آید که تشنه این هستید جوابشان را بفهمید و همین تشنگی، شما را قدم به قدم با داستان بازی پیش می برد و اصلا فکر نکنید که نقش داستان و روایت در Devil May Cry 5 و علاقمند کردن شما به این بازی، کمتر از گیم پلی و دیگر بخش هاست. از پیچش های داستانی به موقع گرفته تا شخصیت های بسیار قدرتمند و عمیق، همه و همه به بهترین شکل در دل داستان Devil May Cry 5 جای گرفته اند و لحظه لحظه بازیباز را به ادامه بازی و فهمیدن بیشتر داستان و اتفاقات پیش رو ترغیب می کند.

گول هیکلتو نخور داداش… این Nero و دانته خیلی دیوونن!!

دیالوگ های بازی بسیار عالی و مفید و کاملا “DMC گونه” هستند و نقش بسیار مهمی در درک رابطه بین شخصیت ها برای بازیباز ایفا می کنند و این موضوع با صداگذاری عالی شخصیت های بازی که در بخش مربوط به آن صحبت خواهیم کرد، بسیار پررنگ تر هم می شود و سبب می شود تا هر چه بیشتر در دنیای بازی غرق شویم. شخصیت های بازی فوق العاده جذاب و عمیق و پرداخت شده هستند و بازیباز به راحتی آن ها را درک کرده و با آن ها ارتباط برقرار می کند و آن ها را دوست می دارد یا از آن ها متنفر می شود. شخصیت دانته و Nero و V و Nico و…. به معنای واقعی خاص و بی نظیر هستند و در واقع همانی هستند که از شخصیت های یک بازی دویل می کرای انتظار داریم. البته شاهد حضور شخصیت های محبوب دیگری مثل Lady و Trish هم هستیم ولی خب خیلی زیاد به آنها پرداخته نمی شود که انتظاری هم غیر از این نیست زیرا بازی خودش ۳ شخصیت اصلی خیلی خیلی مهم دارد که به بهترین شکل پرداخت شده اند. حتی برای کسانی که اصلا آشنایی با این سری ندارند هم شخصیت ها کاملا قابل لمس و عالی هستند و بازیباز خیلی زود آنها و خصوصیات و روحیاتشان را می شناسد. در حقیقت باید این طور بگویم که تمام شخصیت های داستان، بسیار شخصیت پردازی عمیقی دارند و “انگیزه ها و دغدغه هایشان” کاملا برای بازیباز توضیح داده می شود و قابل پذیرش و منطقی است، حتی برای بازیبازان جدید.

با پیشروی در بازی چندین سلاح نزدیک و دور برای دانته به دست می آورید و قابلیت انجام ده ها نوع ترکیبات مختلف برای حمله با استفاده از سلاح های دور و نزدیکتان و ۴ استایل مختلف دانته در اختیار شما قرار می گیرد که مبارزات با دانته را تبدیل به لذت بخش ترین مبارزات بازی می کنند (البته در یکی دو مرحله اول دانته دقیقا برعکس این فکر می کنید و با خود می گویید چقدر تنوعش کم است و Nero بهتر است ولی بعد از گرفتن سلاح های دانته و قابلیت های شیطانی اش دیگر دانته قابل مقایسه با دیگر شخصیت ها نیست و بهترین شخصیت بازی در گیم پلی می شود)

علاوه بر داستان زیبا، روایت داستان نیز بسیار حرفه ای و هیجان انگیز انجام می گیرد و داستان بازی با صحنه ها و کات سین هایی با کارگردانی بی نظیر و یک ریتم مناسب و جذاب که آن را هر لحظه داغ داغ نگاه می دارد روایت می شود. درواقع داستان بازی لااقل تا به اینجا و طی چندین ساعتی که من بازی را تجربه کرده ام، نه ذره ای بیهوده کش می آید و خسته کننده می شود و نه بخش هایی از آن به امان خدا رها شده و اصطلاحا “سمبل” می شوند. همه چیز در داستان و روایت آن در جای خود قرار دارد و یک مثال کامل از همراهی داستان و گیم پلی و تنیده شدن این دو در هم را در بازی شاهد هستیم و هر کدام بر دیگری اثر مثبت می گذارند و نتیجه آن، لذت بردن بازیباز از لحظه لحظه بازی می شود. در نهایت باید گفت داستان و روایت و شخصیت پردازی در عنوان Devil May Cry 5 نماد کاملی از یک بازی بسیار موفق و بهتر است بگوییم نماد کاملی از “یک بازی داستان محور شاهکار” است که بازیباز را با تمام روح و قلبش به درون بازی می کشد و او را محو دنیای بازی می کند تا هرگز گذر زمان را احساس نکند و قدم به قدم با داستان و به قصد درک بیشتر آن در بازی پیشروی کند.

مانند همیشه نیز در پایان هر مرحله اصلی بازی  عملکرد شما توسط بازی سنجیده می شود و با درجات D تا SSS نمایش داده می شود و به شما ارب قرمز برای خرید و ارتقا تعلق می گیرد.

Devil May Cry 5 بدون هیچ شکی یکی از زیباترین و چشم نواز ترین بازی های نسل هشتم تا امروز محسوب می شود و تنها به تصاویری که برایتان از بازی گرفته ام نگاه کنید تا همه چیز خیلی راحت برایتان مشخص شود و نیاز به توضیح زیادی نباشد. بازی چه از لحاظ گرافیک فنی و چه هنری فوق العاده است.  وقتی داشتم برای نقد و بررسی بازی از آن اسکرین شات می گرفتم، زمانی که میخواستم آنها را به مقاله انتقال دهم تازه فهمیدم بازی با من چکار کرده است و دیدم که ۹۸ تا اسکرین شات از بازی برای نقد گرفته ام! در واقع می توانستم با آنها یک کتاب از این بازی برایتان بنویسم! خلاصه آن قدر حذف کردم و جذف کردم حذف کردم تا شد این تعداد عکس که تازه باز هم چند برابر دیگر مقالات نقد این بازی است، اما خب نقد گیمفا فرقش با بقیه همین است که وقتی آن را بخوانید و تصاویرش را ببینید دیگر نیاز به مطلب دیگری ندارید. از لحاظ فنی شاهد یک بازی کاملا خوش ساخت و بهینه شده و یاثبات هستیم و با این که کاملا مشخص است بازی از نظر گرافیکی بسیار سنگین است، به هیچ وجه شاهد باگ یا افت فریم و موارد این چنینی نیستیم (لااقل تا به اینجا من مشاهده نکرده ام) و کاملا راحت و روان بازی را تجربه می کنید. Devil May Cry 5 از قابلیت پشتیبانی از کیفیت ۴K برای پلی استیشن ۴ پرو و ایکس باکس وان ایکس نیز برخوردار است.

می خواستم کیفو برای Nico بخرم ولی Red Orb کم داشتم خیلی گرون بود!!

از نکاتی که در مورد اجرای بازی مشاهده کردم این است که به نظر می رسد کیفیت بصری بازی انگار مقداری زیادی سنگین است و فن دستگاه من در اوایل اجرای این بازی انگار می خواست منفجر شود. هر چند که کمی بعد و با نصب بازی و ادامه آن، این موضوع رفع شد ولی باز هم صدای دستگاه هنگام اجرای این بازی مقداری از دیگر عناوین این نسل بیشتر است و البته وقتی که کیفیت گرافیکی بازی را ببینید کاملا این موضوع برایتان قابل درک خواهد بود زیرا می توان گفت انگار Devil May Cry 5 یک بازی با اوج گرافیک نسل هشتم است. کیفیت تکسچرها و بافت ها در بازی برای عنوانی در این سبک با دنیایی فانتزی و تاریک، فوق العاده است و به واقع جای تحسین دارد. از منظر هنری نیز Devil May Cry 5 بسیار زیبا و خوش آب و رنگ و به واقع “گیرا” است. طراحی شخصیت ها  بسیار عالی و کاملا شایسته یک بازی Devil May Cry انجام شده است و از شخصیت های اصلی گرفته تا شیاطین، همگی با دقت و ریزبینی طراحی شده و کیفیت بی نظیری دارند. طراحی شخصیت های دانته و Nero و V و Nico و Trish و Lady و شیاطین مختلف به حدی زیبا و واقعی است که شما را واقعا متعجب کرده و لذت بازی کردن را چندین برابر می کند.

نورپردازی که میگیم یعنی منظورمون اینه!

اما تنوع دشمنان و شیاطین آن چیزی نبود که از این بازی انتظار داشتم و در بخش گیم پلی بیشتر در این خصوص صحبت خواهم کرد. برخلاف تنوع دشمنان، تنوع مراحل در بازی فوق العاده بالاست و محیط های آن با تنوع بسیار بالای خود شما را کاملا خشنود و راضی نگاه می دارند.  انواع محیط های زیبا و جذاب و متنوع در بازی وجود داشته که همگی یک تم تاریک و ویران و سرد دارند که البته کاملا طبیعی است و باعث می شوند تا هرگز احساس خستگی و دلزدگی به بازیباز دست ندهد. طراحی دشمنان و باس ها عالی است و واقعا برخی از برترین باس فایت ها “از نظر طراحی” را در Devil May Cry 5 شاهد هستیم (البته برخی از آنها از نظر گیم پلی مقداری زیادی آسان هستند که در بخش گیم پلی به آن اشاره خواهیم کرد)، اما خب اصلا نباید آنها را با باس های عنوانی مثل دارک سولز مقایسه کنید (چه ظاهری و چه سختی) زیرا خیلی پایین تر هستند.

حملات نزدیک V را یک پلنگ انجام می دهد و حملات دورش را یک پرنده به حالت شلیک کردن انجام می دهد (مثل Drone شخصیت ۲B در نایر اتوماتا). حملات قدرتی او که بر پایه فعال کردن و استفاده از نوار Devil Trigger است را نیز یک غول بزرگ احضار شده انجام می دهد که تا زمانی که نوار تمام نشود حضور دارد.

در واقع باید بگویم این نسخه از نظر باس فایت ها برترین بازی این سری نیست و بدون شک باس های نسخه سوم از این عنوان بهتر بودند. این کیفیت بالای بصری با یک نورپردازی شاهکار در بازی همراه شده (یک تصویر از نورپردازی بازی برایتان گرفته ام که خیلی حرف در خود دارد) تا شاهد عنوانی باشیم که از لحاظ گرافیک فنی یکی از برترین عناوین نسل هشتم محسوب می شود. نقش نورپردازی در این عنوان به خاطر نوع دنیای تاریک و فانتزی آن بسیار با اهمیت است  و به واقع باید بگویم نورپردازی در بازی Devil May Cry 5 یکی از برترین ها در این نسل است. نهایتا باید گفت عنوان Devil May Cry 5 از لحاظ جلوه های بصری و گرافیک، یک عنوان فوق العاده قدرتمند و کاملا چشم نواز است و این زیبایی هم در زمینه گرافیک فنی و هم گرافیک هنری کاملا به چشم می آید و به راحتی می توان از این بازی به عنوان یک شاهکار بصری در نسل هشتم یاد کرد.

تنوع دشمنان بازی شاید برای یک عنوان معمولی و خوب، مناسب باشد ولی واقعا از Devil May Cry 5 با این کیفیتی که در تمام بخش هایش دارد، در زمینه دشمنان متنوع و مختلف، انتظار بیشتری داشتم مخصوصا با توجه به این که ۳ شخصیت قابل بازی مختلف داریم ولی شاهد دشمنانی هستیم که مدام تکرار می شوند و می توانم بگویم تنوع دشمنان در نسخه های سوم و چهارم و DMC به مراتب بیشتر از این عنوان بود.

نوبت می رسد به بخش اصلی و نقطه عطف عنوان Devil May Cry 5 و هر بازی هک اند اسلش دیگر یعنی “گیم پلی” که اساس و پایه یک بازی شاهکار در این سبک است. در گیم پلی بازی Devil May Cry 5 شاهد حضور Nero به عنوان یک مبارز بسیار قدرتمند هستیم که با استفاده از شمشیر و دست مکانیکی او که قابلیت عوض کردن آن را دارد (در بازی می بینید چرا دست او عوض می شود و چون این موضوع به داستان بر می گردد در مورد آن توضیح نمی دهم) باید دشمنان را قلع و قمع کنیم. همراه Nero نیز شخصیت Nico را مشاهده می کنیم که به نوعی یک متخصص تجهیزات و تکنولوژی است و در ساخت سلاح های جدید و ارتقاها و خرید آیتم ها می تواند به Nero و البته در ادامه به همه شخصیت ها کمک کند. همچنین شخصیت مرموز V را داریم که چیزی در موردش نمی گویم و فقط بدانید که روش مبارزات او کاملا مثل بازی Folklore است که البته در ادامه مقاله کاملا توضیح می دهم. نهایتا هم Dante افسانه ای و نماد این سری را داریم که مثل همیشه شخصیتی بی نظر و بی نهایت خوش تیپ و کله شق است حتی با این که سالخورده تر شده است. سیستم مبارزات او هم که دقیقا مثل همیشه بی نظیر است و در ادامه کاملا آن را توضیح خواهم داد.

با این که گیم پلی Devil May Cry 5 کاملا بر اساس مبارزات سریع و دکمه زدن های مداوم و حلق کمبوهای پشت سر هم بنا شده است اما هرگز یک بازی که در آن کورکورانه دکمه ها را بزنید نیست و باید استراتژی داشته باشید، زیرا که دشمنان از حملات بسیار مختلف استفاده می کنند و با استفاده از هوش مصنوعی بالای خود، تاکتیک های گوناگونی را اتخاذ می کنند و به نوع مبارزه شما واکنش نشان می دهند.

راستش را بخواهید باید بگویم حس می کنم ۳ شخصیت قابل بازی مقداری برای این عنوان که یک بازی خطی و داستان محور است زیادی به نظر می رسد. هنوز تا می خواهید گرم شوید شخصیت عوض می شود و گیم پلی V هم کاملا مثل فولکلور است یعنی خودش حمله نمی کند و ۳ روح مختلف را می فرستد برایش حمله کنند و یک جورهایی با این که خیلی جذاب است ولی دویل می کرای نیست. در واقع V با این که داستان بی نظیری دارد و سورپرایزتان می کند ولی برای گیم پلی لازم نبود و بهتر بود همان Nero و دانته را در گیم پلی داشتیم و V فقط در داستان بود. شاید سازندگان این کار را کرده اند تا بازی از نسخه ۴ متفاوت شود ولی خب شاید شما هم در طول بازی این حس من را داشته باشید که انگار میخواهید زود مراحل V تمام شود و دوباره به دانته یا Nero برگردید.

بله Trish و Lady هم هستند…

البته از اواسط بازی خیلی از مراحل هستند که همان ابتدا بازی از شما می خواهد که از بین ۳ یا ۲ شخصیت اصلی، یکی را برای آن مرحله انتخاب کنید که این موضوع ارزش تکرار را فوق العاده بالا می برد. این مورد در کنار باز شدن انواع مختلف درجات سختی و کلی ارتقاها و آیتم های مختلف که می توانید در دفعات بعدی بازی انجام دهید، باعث می شود که Devil May Cry 5 تبدیل به یکی از عناوین با بیشترین ارزش تکرار در نسل هشتم شود و بارها و بارها برای تکرار آن انگیزه داشته باشید که این یکی از خصوصیات همیشگی این سری است و بازی در درجات سختی Heaven or Hell و Hell or Hell و Dante must Die و… هر کدام قوانین و لذت و سختی خاص خود را دارند.

در کنار مراحل اصلی تعدادی مراحل مخفی هم وجود دارد با نام Secret Mission که باید آنها را پیدا کنید. به این شکل که وقتی از این طرح ها روی دیوار و مناطق مختلف دیدید باید بروید و آن قدر دوربین و صحنه را بچرخانید و جایتان را عوض کنید تا در زاویه مناسب این طرح ها قرار بگیرید و آنها را کامل ببینید تا قرمز شوند. در هر کدام از این مراحل رسیدن به یک هدف تعیین شده (مثل کشتن تعداد خاصی دشمن در زمان مشخص یا ماندن روی هوا به مدت ۱۵ ثانیه و…) از شما خواسته می شود و در انتها اگر موفق شوید پاداشی به شما داده می شود مثل یک بخش از Fragment های ابی که ۴ تا از اینها یک قسمت به خط سلامتی شما اضافه می کند.

ساختار و نوع طراحی مراحل در Devil May Cry 5 مانند بازی های قبلی است و شاید فقط بشود گفت نسبت به عناوین گذشته “مقدار خیلی کمی” بازتر و آزاد تر است، اما به هیچ عنوان فکر نکنید که با یک بازی جهان آزاد یا حتی نیمه جهان آزاد طرف هستید زیرا این عنوان همچنان یک هک اند اسلش خطی است. نوع طراحی و چینش مراحل بسیار عالی و فوق العاده هستند و همان طور که در بخش گرافیک خدمت شما عرض کردم شاهد انواع مراحل مختلف در خیابان های ویران شده و داخل ساختمان ها و درون برج های شیطانی و… در بازی هستیم که باعث می شود اصلا دلزده و خسته نشوید. جالب است که نوع طراحی مراحل و رنگ بندی آنها در بخش های زیادی از بازی با دانته، شبیه به نسخه های اول و دوم سری است و برای من مقداری یادآور آن عناوین خاطره انگیز است. تنوع دشمنان بازی شاید برای یک عنوان معمولی و خوب، مناسب باشد ولی واقعا از Devil May Cry 5 با این کیفیتی که در تمام بخش هایش دارد در زمینه دشمنان متنوع و مختلف، انتظار بیشتری داشتم مخصوصا با توجه به این که ۳ شخصیت قابل بازی مختلف داریم ولی شاهد دشمنانی هستیم که مدام تکرار می شوند و می توانم بگویم تنوع دشمنان در نسخه های سوم و چهارم و DMC به مراتب بیشتر از این عنوان بود.

Nico یک متخصص تجهیزات و تکنولوژی است و در ساخت سلاح های جدید و ارتقاها و خرید آیتم ها می تواند به Nero و البته در ادامه به همه شخصیت ها کمک کند.

در بازی باس های خیلی متنوعی نیز داریم که طراحی های خوبی دارند (مخصوصا برخی از آنها). این باس فایت ها هر کدام کاملا متفاوت از دیگری هستند و تاکتیک و روش شکست دادن مختص به خود را دارند که این موضوع بازی را بسیار لذتبخش تر نیز می کند. البته باید به این نیز اشاره کنم که برخی از این باس ها به نظر می رسد که کمی زیادی آسان هستند ولی خب با توجه به این که بازی چندین نوع درجه سختی مختلف پس از به پایان رساندن آن دارد، نمی توان از این موضوع به عنوان نکته منفی یاد کرد زیرا هر کس خواهان چالش باشد درجات سختی دیگر را بازی می کند و اگر هم جرات داشته باشد می رود و Hell or Hell را بازی می کند که دشمنان و باس ها خط سلامتی معمول خود را دارند ولی شما با یک تک ضربه می میرید! واقعا هر کس این را تمام کند باید به خودش افتخار کند و ما هم باید به او افتخار کنیم!

برخی باس ها به نظر می رسد که کمی زیادی آسان هستند ولی خب با توجه به این که بازی چندین نوع درجه سختی مختلف پس از به پایان رساندن آن دارد، نمی توان از این موضوع به عنوان نکته منفی یاد کرد زیرا هر کس خواهان چالش باشد درجات سختی دیگر را بازی می کند و اگر هم جرات داشته باشد می رود و Hell or Hell را بازی می کند که دشمنان و باس ها خط سلامتی معمول خود را دارند ولی شما با یک تک ضربه می میرید! واقعا هر کس این را تمام کند باید به خودش افتخار کند و ما هم باید به او افتخار کنیم!

گیم پلی Devil May Cry 5 مانند همیشه تشکیل شده است از mission ها یا مراحل اصلی مختلف که در آنها باید با دشمنان مختلف مبارزه کنید و برخی چالش های پلتفرمینگ را پشت سر بگذارید و شاید هم تعدادی پازل را حل کنید تا در داستان بازی پیشروی نمایید. مانند همیشه نیز در پایان هر مرحله اصلی بازی  عملکرد شما توسط بازی سنجیده می شود و با درجات D تا SSS نمایش داده می شود و به شما ارب قرمز برای خرید و ارتقا تعلق می گیرد. البته در کنار این مراحل اصلی و در دل آنها، تعدادی مراحل مخفی هم وجود دارد با نام Secret Mission که باید آنها را پیدا کنید (در تصاویر برایتان قرار داده ام که این ماموریت های مخفی در این بازی چگونه هستند) در هر کدام از این مراحل رسیدن به یک هدف تعیین شده (مثل کشتن تعداد خاصی دشمن در زمان مشخص یا ماندن روی هوا به مدت ۱۵ ثانیه و…) از شما خواسته می شود و در انتها اگر موفق شوید پاداشی به شما داده می شود مثل یک بخش از Fragment های ابی که ۴ تا از اینها یک قسمت به خط سلامتی شما اضافه می کند.  درجه ای که شما در مراحل اصلی کسب می کنید بر اساس فاکتورهایی مثل امتیاز استایلی که کسب کرده اید و مقدار ارب قرمزی که در مرحله به دست آورده اید و … معین می شود و هر چقدر درجه تان بهتر باشد، تعداد ارب های قرمز (واحد پولی بازی برای ارتقا و خرید که از شکست دشمنان به دست می آید و در طول مراحل جمع می کنید) بیشتری به شما تعلق می گیرد. تعداد استفاده از آیتم های ادامه دهنده مثل Gold Orb ها و همین طور میزان آسیب وارد شده به شخصیت نیز در این درجه نقش دارند.

وقتی داشتم برای نقد و بررسی بازی از آن اسکرین شات می گرفتم، زمانی که میخواستم آنها را به مقاله انتقال دهم تازه فهمیدم بازی با من چکار کرده است و دیدم که ۹۸ تا اسکرین شات از بازی برای نقد گرفته ام! در واقع می توانستم با آنها یک کتاب از این بازی برایتان بنویسم! خلاصه آن قدر حذف کردم و جذف کردم حذف کردم تا شد این تعداد عکس که تازه باز هم چند برابر دیگر مقالات نقد این بازی است، اما خب نقد گیمفا فرقش با بقیه همین است که وقتی آن را بخوانید و تصاویرش را ببینید دیگر نیاز به مطلب دیگری ندارید.

حالا برسیم به مهم ترین بخش گیم پلی Devil May Cry 5 و البته بهتر است بگویم مهم ترین بخش بازی یعنی مبارزات. مبارزات Devil May Cry 5 به حدی جذاب و سریع و لذتبخش است که شاید اگر چندین بار مختلف بازی را به اتمام برسانید باز هم بتوانید روندهای متفاوتی را برای شکست دشمنان و خلق کمبوها پیش بگیرید. گیم پلی در Devil May Cry 5 کاملا بی نقص و در نهایت لذتبخشی و جذابیت است و حتی ثانیه ای نیز اجازه نمی دهد تمرکز بازیباز از روی مبارزات برداشته شود و به چیز دیگری جز این شاهکار فکر کند. در واقع سیستم مبارزات در این بازی اجازه خلق کمبوهای بسیار زیادی را با استفاده از سلاح های مختلف که هر کدام حملات گوناگونی دارند، به بازیباز می دهد. در Devil May Cry 5 با ۳ شخصیت مختلف Dante و Nero و V مراحل را طی می کنید و اجازه دهید تا در این بخش به بررسی سبک نبرد هر یک از ۳ شخصیت قابل بازی در این عنوان بپردازیم.

مراحلی که با V هستیم از نظر مبارزات به نوعی انگار از حالت دویل می کرای خارج می شود و دقیقا مانند مبارزات بازی Folklore می شود که وقتی حمله را می زدیم خود شخصیت حمله نمی کرد و موجوداتی تحت دستور او حمله می کردند.

• Nero: مبارزات Nero در بازی یکی از جذاب ترین بخش های بازی است. او طی وقایعی داستانی در بازی، آن دست راست اصلی اش را از دست می دهد و Nico برای او یک سری دست های رباتیک بسیار گوناگون و مختلف به نام “Devil Breaker” می سازد که می تواند در نبردها از آنها استفاده کند و سپس وقتی یکی از رده خارج شود از دیگری استفاده نماید و وقتی هم که همه آن ها تمام شدند از روی زمین در مراحل مختلف بازی از این دست ها جمع کند یا از فروشگاه Nico در بین مراحل، آنهایی که بیشتر به به کارش آمده اند و با استایل مبارزه اش بیشتر جور هستند خریداری کند. در ابتدای بازی شما قابلیت تجهیز ۳ تا از این دست ها را دارید که هر کدام خراب شوند یا توسط خودتان با قابلیت انفجار نابود شوند، دیگری می نشیند روی دستتان. اما بعدا می توانید این قابلیت را ارتقا داده و مثلا توانایی حمل ۷-۸ تا از این “Devil Breaker”را داشته باشید و آنها را به هر ترتیبی می خواهید روی شخصیت Nero تجهیز نمایید. این دست ها خیلی خیلی متنوع هستند و هر کدامشان یک استایل کاملا متفاوت به مبارزه شما می بخشند و کاربردهای فوق العاده جذابی دارند که سبب می شود مبارزات با Nero تبدیل به یکی از بهترین بخش های بازی شود. البته دقت داشته باشید که این دست ها در واقع قدرت خاص Nero هستند و ضربات عادی و معمولی با شمشیر وی ربطی به این قدرتهای Devil Breaker ها ندارند.

مبارزات Nero در بازی یکی از جذاب ترین بخش های بازی است. او طی وقایعی داستانی در بازی، آن دست راست اصلی اش را از دست می دهد و Nico برای او یک سری دست های رباتیک بسیار گوناگون و مختلف به نام “Devil Breaker” می سازد که می تواند در نبردها از آنها استفاده کند و سپس وقتی یکی از رده خارج شود از دیگری استفاده نماید و وقتی هم که همه آن ها تمام شدند از روی زمین در مراحل مختلف بازی از این دست ها جمع کند یا از فروشگاه Nico در بین مراحل، آنهایی که بیشتر به به کارش آمده اند و با استایل مبارزه اش بیشتر جور هستند خریداری کند.

• V: مراحلی که با V هستیم از نظر مبارزات به نوعی انگار از حالت دویل می کرای خارج می شود و دقیقا مانند مبارزات بازی Folklore می شود که وقتی حمله را می زدیم خود شخصیت حمله نمی کرد و موجوداتی تحت دستور او حمله می کردند. حملات نزدیک V را یک پلنگ انجام می دهد و حملات دورش را یک پرنده به حالت شلیک کردن انجام می دهد (مثل Drone شخصیت ۲B در نایر اتوماتا). حملات قدرتی او که بر پایه فعال کردن و استفاده از نوار Devil Trigger است را نیز یک غول بزرگ احضار شده انجام می دهد که تا زمانی که نوار تمام نشود حضور دارد.

شیطان درون به بیرون!

• Dante: مبارزات Dante مثل همیشه با شمشیر او و دو تفنگ اصلی اش است به همراه ۴ استایل مختلف مبارزه (هر استایل هم قابل ارتقا است) که از همان قدیم بوده اند و شامل Trickster و Swordmaster و Gunslinger و Royal Guard هستند. با پیشروی در بازی چندین سلاح نزدیک و دور دیگر هم به دست می آورید (هر کدام هم قابلیت ارتقا و خرید توانایی های مختلف را دارند) و قابلیت انجام ده ها نوع ترکیبات مختلف برای حمله با استفاده از سلاح های دور و نزدیکتان و ۴ استایل مختلف دانته در اختیار شما قرار می گیرد که مبارزات با دانته را تبدیل به لذت بخش ترین مبارزات بازی می کنند (البته در یکی دو مرحله اول دانته دقیقا برعکس این فکر می کنید و با خود می گویید چقدر تنوعش کم است و Nero بهتر است ولی بعد از گرفتن سلاح های دانته و قابلیت های شیطانی اش دیگر دانته قابل مقایسه با دیگر شخصیت ها نیست و بهترین شخصیت بازی در گیم پلی می شود). همچنین بعدا Nico به عنوان یک هدیه به شما یک کلاه می دهد که کار را برایتان ریسکی می کند به این شکل که این کلاه در لحظاتی که با آن دارید حمله می کند مدام دارد از ارب های قرمز شما می بلعد و آنها را کم می کند ولی به جایش با هر دشمنی که با آن می کشید و ضربه های صحیحی که به دشمنان می زنید ده ها برابر بیشتر ارب قرمز می گیرید.

از اواسط بازی خیلی از مراحل هستند که همان ابتدا بازی از شما می خواهد که از بین ۳ یا ۲ شخصیت اصلی، یکی را برای آن مرحله انتخاب کنید که این موضوع ارزش تکرار را فوق العاده بالا می برد. این مورد در کنار باز شدن انواع مختلف درجات سختی و کلی ارتقاها و آیتم های مختلف که می توانید در دفعات بعدی بازی انجام دهید، باعث می شود که Devil May Cry 5 تبدیل به یکی از عناوین با بیشترین ارزش تکرار در نسل هشتم شود و بارها و بارها برای تکرار آن انگیزه داشته باشید که این یکی از خصوصیات همیشگی این سری است و بازی در درجات سختی Heaven or Hell و Hell or Hell و Dante must Die و… هر کدام قوانین و لذت و سختی خاص خود را دارند.

بر طبق سنت همیشگی این سری، مبارزه “stylish” اجرای یک سری از حملات بدون آسیب دیدن است و توسط یک نوار پر می شود و هر چه بهتر عمل کنید امتیاز استایل شما بالاتر می رود. هر چقدر که طولانی تر ضربات را وارد کنید به شکلی که کاملا متنوع باشند و از یک حرکت و سلاح پشت سر هم استفاده نکنید و همین طور از حملات جاخالی دهید، امتیاز استایل شما بالاتر می رود. نوار استایل بعد از چند ضربه به دشمن، از حرف D آغاز می شود و سپس همین طور بهتر می شود و نهایتا دیگر مثل همیشه در این سری در بهترین حالت شاهد SSS هستیم که برترین امتیاز استایل است و کنار صفحه ظاهر می شود. اگر شخصیت اصلی در این حین آسیب ببیند نوار استایل افت می کند و اگر هنوز در مرحله “C” یا پایین تر باشد، از بین رفته و ریست می شود.

در ابتدای بازی شما قابلیت تجهیز ۳ تا Devil Breker روی دست Nero دارید که هر کدام خراب شوند یا توسط خودتان با قابلیت انفجار نابود شوند، دیگری می نشیند روی دستتان. اما بعدا می توانید این تعداد را ارتقا دهید. این Devil Breker ها خیلی خیلی متنوع هستند و هر کدامشان یک استایل کاملا متفاوت به مبارزه شما می بخشند و کاربردهای فوق العاده جذابی دارند که سبب می شود مبارزات با Nero تبدیل به یکی از بهترین بخش های بازی شود. البته دقت داشته باشید که این دست ها در واقع قدرت خاص Nero هستند و ضربات عادی و معمولی با شمشیر وی ربطی به این قدرتهای Devil Breaker ها ندارند.

در بخش گیم پلی و مبارزات بازی باید به این نکته نیز اشاره کرد که با این که گیم پلی Devil May Cry 5 کاملا بر اساس مبارزات سریع و دکمه زدن های مداوم و حلق کمبوهای پشت سر هم بنا شده است اما هرگز یک بازی که در آن کورکورانه دکمه ها را بزنید نیست و باید استراتژی داشته باشید، زیرا که دشمنان از حملات بسیار مختلف استفاده می کنند و با استفاده از هوش مصنوعی بالای خود، تاکتیک های گوناگونی را اتخاذ می کنند و به نوع مبارزه شما واکنش نشان می دهند. در نهایت در خصوص گیم پلی عنوان Devil May Cry 5 باید گفت همانند هر بازی شاهکار هک اند اسلش، گیم پلی و مبارزات، قلب تپنده این بازی هستند و به واقع اگر بخواهیم عناوین هک اند اسلش را از لحاظ سرعت مبارزات و قابلیت خلق کمبوهای مختلف رده بندی کنیم بی شک Devil May Cry 5 یکی از چند بازی برتر تاریخ هک اند اسلش و بهترین نسخه این فرنچایز تا امروز محسوب می شود که حتی می تواند از هم اکنون کاندیدی برای بازی سال باشد.

خیلی خیلی خیلی قویه این یارو در داستان بازی! چرا؟ می فهمید…

در بازی Devil May Cry 5 و در زمینه صداگذاری شاهد بالاترین کیفیت ممکن در این نسل هستیم و صداگذاری تک تک شخصیت ها و صداهای محیطی و سلاح ها و … با حداکثر کیفیت ممکن انجام پذیرفته است تا شاهد یک بازی “کاملا” بی نقص در این بخش باشیم. صداگذاری های محیطی بازی مانند صدای سلاح های مختلف هنگام مبارزه و انواع صداهای دیگر در بهترین کیفیت قرار داشته و بازیباز را کاملا راضی می کنند. صداگذاری شخصیت های بازی اعم از اصلی و فرعی (مخصوصا مخصوصا مخصوصا شخصیت Dante) نیز بسیار قدرتمند و جذاب است و صدای هر کدام از آنها کاملا با ظاهر و رفتار و خصوصیات شخصیتی و حتی حالات مختلفشان همخوانی دارد. دانته مانند همیشه همان حالت بی خیال و ریلکس را دارد که خیلی راحت و پر از طنز و کنایه صحبت می کند و دلش می خواهد تنها باشد و برای دشمنان و باس ها کری می خواند و اصطلاحا لاتی حرف می زند.  Nero هم که به نوعی انگار همان دانته است منتهی در دوران جوانی دانته که خیلی کله شق تر بود! V شخصیت و صداگذاری بسیار مرموزی دارد و بسیار شمرده تر و منظم تر و شیک تر حرف می زند و به بهترین شکل ممکن صداگذاری وی انجام شده است. صداگذاران دیگر شخصیت های بازی  اعم از Nico و تریش و لیدی نیز به بهترین شکل از پس صداگذاری شخصیت های خود بر آمده اند و بک بازی بسیار با حداکثر کیفیت را در این زمینه شاهد هستیم.

دویل می کرای بدون کتابخونه که نمیشه اصلا!

در مورد موسیقی Devil May Cry 5 که باید بگویم اصلا خوراک خودم است! یعنی خوراک متال بازها! Devil May Cry بدون موسیقی متال اصلا نامش دیگر Devil May Cry نمی شود و یک فرنچایز دیگر است! اصلا از قدیم و از همان شماره های اول این سری یکی از دلایل اصلی که من را بدجوری عاشق این سری کرد موسیقی های متال سنگین و فوق العاده آن بود. البته همان طور که قبلا نیز گفته ام “علاقمندان به موسیقی متال در همه جای دنیا و مخصوصا در کشورمان بسیار بسیار بسیار کم تعداد هستند و شاید از شنیدن این موسیقی ها به هیچ وجه خوششان نیاید، حال به هر دلیلی از مذهبی گرفته تا دیگر موارد. در واقع از آن جایی که بسیاری در همان حالت عادی و به تنهایی، موسیقی هوی متال را عجیب و شیطانی و … می دانند، قرار داشتن این نوع موسیقی را در بازی مثل Devil May Cry 5 با موضوع شیطان و فرشته و شیطان خوب و…  را دلیلی برای انتقاد از بازی می دانند که البته درست یا غلط بودن ادعاهای آن ها اصلا مشخص نیست و کاملا نسبی است، زیرا شخصی مانند بنده عاشق موسیقی متال و گیم پلی خشن و مرگبار هستم و عده ای نیز در مقابل آن جبهه می گیرند.”

این قدر از بازی تعریف کردم و از نکات مثبتش گفتم و آن را تحسین کردم، اما باز هم در نهایت یک نکته را بدانید. تمام این مواردی که خدمت شما عزیزان عرض کردم ذره ای قابل مقایسه با وقتی که خودتان کنترلر را در دست بگیرید و بازی را انجام دهید نیست و آن جاست که تازه در می یابید اصلا Devil May Cry 5 چیست و چه شاهکار بی بدیلی است.

اما یک چیز کاملا واضح است و آن هم این است که هیچ موسیقی مثل متال نمی تواند روی این بازی و این سری بنشیند و این قدر با آن منطبق و هماهنگ باشد و با روح فرنچایز تطابق داشته باشد. در واقع متال موسیقی ذاتی سری دویل می کرای است. موسیقی های بازی تماما قطعات عالی موسیقی متال و هوی متال هستند که شنیدن آنها همراه گیم پلی پرسرعت و هیجان انگیز بازی، هیجان آن را چند برابر می کند و موسیقی متال کاملا با آن همخوانی دارد. قطعات فوق العاده زیبایی در ساندترک بازی وجود دارند که بسیار جذاب و تحریک کننده هستند. موسیقی Devil May Cry 5 برای شخصی مثل من یک بهشت واقعی است و واقعا از تک تک قطعات آن در طول گیم پلی بازی لذت بسیار بالایی می برم، مخصوصا از قطعه اصلی ساندترک بازی با نام Devil Trigger که برای مبارزات Nero پخش می شود و البته می توان آن را برای هر کدام از شخصیت ها که می خواهیم نیز تنظیم نماییم.

وقتی میگوییم طراحی خفن مراحل و فضاسازی بی نظیر دقیقا یعنی این… تازه گرافیکش که جای خود…

در نهایت و بعد از بررسی بخش های مختلف بازی باید بگویم کیفیت Devil May Cry 5 کاملا نشان از آن دارد که کپکام بعد از موفقیت رزیدنت اویل ۷ و رزیدنت اویل ۲ ریمیک، راه درست و صحیح را برای فرنچایز Devil May Cry نیز پیدا کرده و این سری را نیز به سر منزل مقصود رسانده است. واقعا هیچ شرکتی مانند کپکام آی پی های غول پیکر در اختیار ندارد و البته در راس آنها نیز DMC و Resident Evil قرار دارند که خوشبختانه در نسل هشتم کپکام هر دو را به بهترین شکل ممکن احیا کرده است.  کپکام در نسل هفتم مسیر را اشتباه رفت اما اکنون کاملا توانسته است تا دوباره به روزهای قدرتمند قدیم باز گردد. روزهایی که آن قدر شیرین و دوست داشتنی بودند که طعمش هنوز زیر زبان بازیبازهای قدیمی باقی مانده است و حالا دوباره نشان و نام کپکام دارد همان ضمانت کیفیتی که در نسل پنجم و ششم داشت را دوباره پیدا می کند.

در اواسط بازی Nico به عنوان یک هدیه، به دانته یک کلاه می دهد که کار را برایتان ریسکی و البته “مایکل جکسونی” می کند! به این شکل که این کلاه در لحظاتی که با آن دارید حمله می کند مدام دارد از ارب های قرمز شما می بلعد و آنها را کم می کند ولی به جایش با هر دشمنی که با آن می کشید و ضربه های صحیحی که به دشمنان می زنید ده ها برابر بیشتر ارب قرمز می گیرید.

Devil May Cry 5 عنوانی است که واقعا شایسته هر تحسینی است و شک ندارم هر شخصی که این بازی را تجربه کند این را کاملا لمس خواهد کرد. مجموعه ای شاهکار و بالانس شده از کلی نکات مثبت که به بهترین شکل یکدیگر را حمایت می کنند و هر کدام سبب می شوند تا بخش دیگر قدرتمندتر گردد و بازیباز حداکثر لذت ممکن را از بازی کردن ببرد. Devil May Cry 5 بدون شک بزرگترین و جذاب ترین و باکیفیت ترین عنوان این فرنچایز محبوب و بی نظیر است که تاکنون خلق شده و این بازی موفق شده است تا به تمامی انتظارات طرفداران پاسخ مثبت دهد. داستان بسیار زیبا و جذاب که کلی اتفاقات و پیچش ها و سورپرایز را همراه دارد، شخصیت پردازی و صداگذاری های فوق العاده و بی نظیر شخصیت ها، گرافیک های فنی و هنری شاهکار، موسیقی های بسیار زیبا، گیم پلی بسیار جذاب و هیجان انگیز و متنوع، تنوع بی نظیر مبارزات و سلاح ها و کمبوها و ارتقاها و کلی موارد مثبت دیگر که در Devil May Cry 5 می بینیم، همه و همه دست به دست هم داده اند تا یک شاهکار هک اند اسلش خلق شود و عنوانی را تجربه کنید که هرگز هیچ گاه از یاد شما نمی رود و می توان به آن لقب برترین بازی این سری بزرگ و جاودانه را داد.

!Good Job CAPCOM, Mission Accomplished

Devil May Cry 5 به معنای واقعی، تعریف یک هک اند اسلش فوق العاده خوش ساخت و جذاب با داستانی عالی است که هر طرفدار این سبک را پای خود میخکوب می کند و پر است از مبارزات عالی و تنوع بی نظیر و فضاسازی های فوق العاده و شخصیت پردازی های عالی و ارزش تکرار فوق العاده بالا. این را بدانید که Devil May Cry 5 هرگز و هرگز عنوانی نیست که به هیچ بهانه ای آن را از دست بدهید. حتی اگر اصلا این سری را نمی شناسید و به سبک هک اند اسلش علاقه ندارید، Devil May Cry 5 عنوانی است که شما را عاشق این سبک می کند و بهترین نقطه شروع برای شماست. این قدر از بازی تعریف کردم و از نکات مثبتش گفتم و آن را تحسین کردم، اما باز هم در نهایت یک نکته را بدانید. تمام این مواردی که خدمت شما عزیزان عرض کردم ذره ای قابل مقایسه با وقتی که خودتان کنترلر را در دست بگیرید و بازی را انجام دهید نیست و آن جاست که تازه در می یابید اصلا Devil May Cry 5 چیست و چه شاهکار بی بدیلی است. در انتهای مطلب دوباره تکرار می کنم که: Good Job CAPCOM, Mission Accomplished!