دفاع چند نفره جذاب| نقد و بررسی بازی Hell Warders

به یاد می‌آورید زمانی که تقریبا در هر تلفن همراه یک یا دو بازی از ژانر دفاع برج وجود داشت؟ در آن دوره این بازی‌ها کمی شبیه به بازی‌های roguelike امروز بود. توسعه‌دهندگان این بازی‌ها به وضوح از ابداع یک سبک جالب و جدید هیجان زده بودند و تعداد این بازی‌ها روز به روز افزایش می‌یافت. آن روزها خوب بود؛ زیرا این کار به خوبی انجام می‌شد و حتی تقلید سازندگان از هم همراه با خلاقیت بود. چالش راهبردی استراتژیک دفاع از برج سخت است. متأسفانه از زمان گسترش این ژانر، در حال حاضر توسعه دهندگان به دنبال اضافه کردن جذابیت حاصل از این پدیده از مسیر اصلی خود منحرف شده اند. ساختن برج های ساختمان فقط بخشی از تجربه یک بازی دفاع از قلعه است است و این سبک هم مانند هر بازی سبک دیگری نیاز به پرداخت و پردازش در همه ابعاد برای موفقیت دارد. Hell Warders آخرین تلاش برای ترکیب ژانر Tower Defence و المان‌های اکشن سوم شخص است که خوشبختانه نسبتا موفق عمل می‌کند.

در Hell Warders، شما به عنوان یکی از چند قهرمان موجود، وارد بازی می شوید که نمونه هایی از کلاس های بازی دیابلو هستند. در هر سطح شما مسئول دفاع از یک چیز جادویی درخشان از انبوهی از خدایان می گردید. اگر شما تنها بودید، این یک کار غیرممکن  بود؛ زیرا انبوهی از دشمنان پس از چندین Wave و از چند جهت در یک زمان حمله‌ور می‌شوند. خوشبختانه شما همچنین قادر به ساخت یک سری از قهرمانان قرون وسطی، جادوگران، کمانداران و قهرمانان عجیب و غریب بیشتر هستید که در مکان ایستاده و به هر دشمن نزدیک می شوند.

اگر طرفدار دفاع از قلعه هستید، قطعا این نوع بازی‌ها را قبلا انجام داده اید. Defenders Dungeon یکی از بزرگترین بازی‌های این سبک است.از  من به یاد داشته باشید بسیاری از ساعت های بازی شما را به یاد آن خواهد انداخت چون شباهت‌های غیر قابل انکاری میان این دو وجود دارد. بعد از این بازی این سبک چنان رونق گرفت که حتی سایتی طراحی شد و به طور اختصاصی به بررسی بازی‌های مستقل دفاع از قلعه که در PSN منتشر می‌شدند می‌پرداخت و بسیاری از سازندگان نیز برای ساخت آثارشان از این سایت کمک می‌گرفتند. بازی Orcs Must Die که بسیار هم معروف است یکی از بازی‌هایی است که به کمک این سایت طراحی شد و کمک‌های بسیاری برای ساخت آن کرد.

اگر طرفدار دفاع از قلعه هستید، تقریبا قطعا این نوع بازی‌ها را قبلا انجام داده اید. Defenders Dungeon یکی از بزرگترین بازی‌های این سبک است.از من به یاد داشته باشید بسیاری از ساعت های بازی شما را به یاد آن خواهد انداخت چون شباهت‌های غیر قابل انکاری میان این دو وجود دارد.

همانند دیگر عناوین این سبک، Hell Warders  در حالت  چند نفره بهتر است. فرقه ها و دشمنان شیطانی از زوایای مختلف می آیند و  همانطور که استراتژی پشت سر قرار دادن برج ها ساده است، اما در عین حال هم موثر و لذت بخش است. همچنین استراتژی دیگری هم برای پوشش همه مسیرها با یک یا تعداد افراد بیشتر است. Hell Warders به شما اجازه می دهد تا چهار بازیکن در گیم پلی بازی همکاری کنید. قابل توجه است که بسیار توصیه می شود که شما با حداقل دو یار دیگر بازی را انجام دهید چون این کار باعث لذت بیشتر از بازی و هم‌چنین بالا رفتن احتمال موفقیتتان می‌شود.

بر خلاف تمام شباهت های ساختاری بازی به دیگر عناوین این دست، آنچه که توسعه دهندگان انجام داده‌اند، به نظر کاری متفاوت است. یکی از این تفاوت‌ها در طراحی هیولاها و نحوه ی حمله آن‌هاست که تاکنون در بازی دفاع از قلعه دیگری دیده نشده است. این هیولاها به صورت دسته جمعی یک تپه را تسخیر می‌کنند و از کمی قبل‌تر این صحنه نمایش داده می‌شود تا بتوانید در آن منطقه ادوات دفاعی خود را قرار دهید. البته این ایده ی منحصر به فرد نیست، اما این چشم انداز به شما اجازه می دهد تا عجله کنید و آن منطقه را برای دفاع در اولویت قرار دهید و قبل از اینکه موج شکنین در برابر مدافعان  قرار گیرند، لوازم دفاعی‌تان نابودشان می‌کنند و در نهایت پیروز خواهید شد.

متاسفانه، زمانی که یک اهریمن شیطانی به شما حمله می‌کند، صحنه های درگیری کمی گیج‌کننده عمل می‌کنند. در این مواقع و به خصوص وقتی که تعداد دشمنان بالاست، درگیری‌ها بسیار شلوغ و درهم هستند و شاید باور نکنید گاهی در این صحنات آنقدر آشفتگی می‌بینیم که نمی‌دانید دقیقا چه اتفاقی دارد می‌افتد و کاملا گیج کمی‌شوید.

متاسفانه، زمانی که یک اهریمن شیطانی به شما حمله می‌کند، صحنه های درگیری کمی گیج‌کننده عمل می‌کنند. در این مواقع و به خصوص وقتی که تعداد دشمنان بالاست، درگیری‌ها بسیار شلوغ و درهم هستند و شاید باور نکنید گاهی در این صحنات آنقدر آشفتگی می‌بینیم که نمی‌دانید دقیقا چه اتفاقی دارد می‌افتد و کاملا گیج کمی‌شوید. این یکی از مشکلاتیست که سازندگان باید در اسرع وقت آن را برطرف کنند. از جهنم جهنمی ک می می رود. مثلا “برج های” شما می توانند خراب شوند، اما من واقعا نمی توانستم کاری  تا پایان انتهای موج دشمنان ا انجام دهم و برج‌های جدیدی درست کنم. دو یا سه دقیقه از انتهای موج تا زمانی که موج بعدی به شما کوتاه ترین فرصت تنفس را برای به دست آوردن انرژی ندهد، و شما را مجبور به استفاده از فکر و انگشتانتان می‌کند اما در همین غوغا آنقدر سلوغی ببینید که گیج‌تر هم بشوید. مسلما این مشکل زجراوریست. این مشکل زمانی که با کلاس مهاجم بازی کنید و بیشتر در درگیری‌ها شرکت کنید بیشتر هم به چشم می‌آید.

مشکل بزرگ دیگر با جهنم Warders فقدان روایتی مناسب است. این بازی دارای طرح های سطح بالا و شخصیت های زرق و برق دار است و در عین حال روایت به طرز باور نکردنی سطحی و بدون در نظر گرفتن مقدمه، داستان بازی قصه‌ای است که معمولا زمانی اتفاق می افتد که لزومی در آن دیده نمی‌شود.

مشکل بزرگ دیگر Hell Warders فقدان روایتی مناسب است. این بازی دارای طرح های سطح بالا و شخصیت های زرق و برق دار است و در عین حال روایت به طرز باور نکردنی سطحی و بدون در نظر گرفتن مقدمه، داستان بازی قصه‌ای است که معمولا زمانی اتفاق می افتد که لزومی در آن دیده نمی‌شود. لزوما نیازی به پیروی از داستان نیست، زیرا بازی به عنوان یک سری از شخصیت‎‌‌ها یکپارچه سازی شده است و بر روی هیچ پیش‌زمینه‌ای قابل اجرا نیست، اما در مورد طراحی Hell Warders احساس خوبی وجود دارد ، و این مایه  تاسف است که توسعه دهندگان تلاش بیشتری در این زمینه انجام نداده اند تا داستان بازی را باورپذیر کننند. این به این معنی است که شما می توانید کاراکتر خود را به همان ترتیب که در یک RPG (که قطعا یک روایت ناب و شخصیت‌پردازی عالی در اولویت آن قرار دارد و می‌خواهید در مورد شخصیت خود بیشتر و بیشتر بدانید) پرورش دهید اما داستان به قدری سطحیست که اجازه برقراری ارتباط لازم با شخصیت‌ها را به شما نمی‌دهد.

برای این نوع تنظیمات ذرکر شده، شما نیاز به مقداری عمق در داستان دارید. Diablo ثابت کرد که شما می توانید با یک داستان نسبتا ساده این کار را انجام دهید به شرطی که ایده و خلاقیتش را داشته باشید. بگذارید اینگونه بگویم که شاید تنها عاملی که باعث شود بتوانید بازی را کنار بگذارید نبود یک داستان مناسب و روایت منطقیست.

اگر شما می توانید یک گروه را با هم جمع کنید. پس Hell Warders آنقدر برایتان سرگرم کننده است که شما به زودی آن را فراموش نکنید. این بازی سخت است، چالش ها سخت هستند و محیط بی عیب و نقص است.

اگر شما می توانید یک گروه را با هم جمع کنید. پس Hell Warders آنقدر برایتان سرگرم کننده است که شما به زودی آن را فراموش نکنید. این بازی سخت است، چالش ها سخت هستند و در عین حال محیط بی عیب و نقص است. برای دفاع تک نفره، گزینه های بهتری نظیر (یعنی PixelJunk Monsters 2) وجود دارد، اما با این وجود پتانسیل زیادی در Hell Warders وجود دارد. توسعه دهندگان در آینده قطعا DLCهای زیادی را برای بازی منتشر خواهند کرد و دیدن این که Hell Warders نهایتا به کجا می‌رسد، باید جذاب باشد.