بر فراز آسمان‌ها | نقد و بررسی بازی Ace Combat 7: Skies Unknown

عشق و علاقه‌ی بشر به ناشناخته‌ها و تمایل او برای تجاوز به سرزمین دیگر موجودات هستی، زمینه ساز خلق بسیاری از ابزار و عقاید امروزی است. کنجکاوی انسان اولین قدم برای پیشرفت بود، چه آن زمان که با تکیه بر آتش دنیای بیرون از غارها را جست و جو نمود و چه زمانی که با حسرت پرنده‌ها را می‌نگریست و با چشمانی حریص آرزوی پرواز می‌کرد. آرزویی که پس از مدت‌ها برآورده گشت و انسان را به هدفی اعلا رساند. انسان توانسته بود بر روی خاک و آب و هوا جولان دهد و با غرور در مقابل دیدگان هستی خودنمایی کند. هرچند که متاسفانه کتاب تاریخ بر خلاف دیگر آثار، لزوما پایان خوشی ندارد. طمع بار دیگر ثابت کرد که سیاست توان غلبه بر عواطف را دارد و اینگونه بود که دعوای پایان ناپذیر بشر به آسمان‌ها نیز کشیده شد. آسمانی که روزی حسرتی بود برای پیشرفت، حال کنایه‌ی تلخی بود به مفهوم آن! جنگ‌ اجسام را در بند می‌کرد و نفرت افکار را. اگر از من بپرسید می‌گویم که هنر و عشق را جنگ بروز می‌دهد، جمله‌ای که طعنه‌ای است بر کمدی سیاه، اما زیبایی کمدی به همین است، تلخی.

ویدئو گیم نیز با پیروی از اجداد خود، گذری بر جنگ انداخت و اثری که وظیفه حماسه سرایی در آسمان ها را بر عهده گرفت، Ace Combat بود.

ادبیات تلاش کرد تا جنگ را نیز عاشقانه روایت کند. ادبیات جنگ را برگرفته از عشق، برای عشق و بعضا با پایانی عاری از عشق روایت کرد. اگر مولف عشق را به وطن نشان می‌داد پذیرفتن‌اش راحت بود هرچند کمی آرمانی جلوه می‌کرد، اما زیبایی ادبیات به همین است که عشق را به به معنای کلیشه‌ای خود تعریف کرد تا از کلیشه‌ای شدن جلوگیری کند! داستانی عاشقانه که با تلخی آغاز می‌شد و گاهی پایان‌اش نیز تلخ بود، زیرا زندگی واقعی همینگونه است. نیست؟ ادبیات که به واسطه ادیبان و هنرمندان فعال‌اش در عرصه‌ی هنر جولان می‌داد، افکار را تربیت می‌کرد و عشق را نشان مخاطب می‌داد و سپس آن را در هیاهوی جنگ گم می‌کرد تا سیاستمداران آینده را از جنگ بیزار نماید که موفقیت‌اش را هیچگاه ندید و شاید هرگز نبیند. استمرار ادبیات سینما را به نیز متوجه این نکته کرد و تصویر نیز به کمک کلمات آمد. ظرفیت‌های سینما از ادبیات بیشتر بود و بنابراین پیام‌هایش نیز گیراتر. ویدئو گیم نیز از پدران خویش پیروی نمود و گریزی بر جنگ‌ها زد، آثاری وظیفه‌ی روایت زمین را بر عهده گرفتند و انگشت شمار آثاری نیز نگاهی به آسمان داشتند، Ace Combat ظهور کرد و از جنگ بازی ساخت.

مجموعه ای که در سبک خود یکه تازی می کند، با گیمفا و بررسی Ace Combat 7: Skies Unknown آخرین نسخه از این مجموعه محبوب و موفق همراه باشید.

اولین حضور مجموعه Ace Combat در این مدیوم، به سال ۱۹۹۵ باز می‌گردد. پس از آن بود که این رویه ادامه داشت و پس از فراز و نشیب‌های زیادی که مجموعه به خود دید، در سال ۲۰۱۴ آخرین نسخه‌ی این مجموعه در دسترس کاربران قرار گرفت و بی هیچ تعارفی، یک فاجعه به حساب می‌آمد. تا اینکه پس از مدت‌ها خبری از در دست ساخت بودن یک نسخه شماره‌ دار از سری Ace Combat منتشر شد و تمامی طرفداران این مجموعه منتظر اطلاعات بیشتر از جانب تیم سازنده یعنی Bandai Namco بودند. حال پس از مدتی نسبتا طولانی نسخه هفتم Ace Combat با نام Ace Combat 7: Skies Unknown منتشر شده است و تنها یک سئوال باقی می‌ماند، آیا Ace Combat 7: Skies Unknown توانسته مجموعه را به اوج باز گرداند؟ پاسخ بسیار ساده است: بله.

هواپیماها در Ace Combat 7: Skies Unknown بسیار زیبا و دقیق طراحی شده اند و سیستم مبارزات آن ها نیز منحصر به فرد و کاملا متعادل طراحی گشته است.

از عمده دلایل محبوبیت مجموعه Ace Combat را می‌توان به خاطر گیم پلی جذاب و لذت بخش اش دانست و این نکته در رابطه با آخرین نسخه از این مجموعه یعنی Ace Combat 7: Skies Unknown نیز صدق می‌کند. کنترل هواپیمای خود و نبرد با هواپیما های دشمن بسیار خوب و هوشمندانه در بازی پیاده سازی شده است. کنترل هواپیما در کنار ساده و راحت بودن بسیار منطقی و تا حدودی واقع گرایانه نیز جلوه می‌کند تا بتواند آن حس لذت بخش یک خلبان جنگی بودن را منتقل کند. از طرفی دیگر هوش مصنوعی و به طور کل بالانس بازی باعث شده است که چالش بر انگیز بودن بازی متعادل و منطقی جلوه کند. از دیگر نکات مثبت بازی دوربین خوب آن است. دوربین بازی هرگز شما را اذیت نخواهد کرد و به هیچ عنوان ضربه‌ای به تجربه شما نخواهد زد. چیزی که گیم پلی جذاب بازی را تکمیل می‌کند طراحی مراحل بازی است. مراحل در بازی Ace Combat 7: Skies Unknown بر خلاف انتظار اولیه خودم، بسیار جذاب و منحصر به فرد طراحی شده اند و تلاش سازندگان برای جلوگیری از تکراری بودن بازیربه ثمر رسیده است. مراحلی که هرکدام با هدف گذاری خاص خود و روند منحصر به فرد خویش، شما را درگیر خود خواهند کرد و اجازه نمی‌دهند که لحظه‌ای از بازی خسته شوید و همانگونه که اشاره کردیم، این طراحی مراحل بسیار خوب در کنار گیم پلی جذاب بازی، تجربه خاص و شگفت انگیزی را ارائه کرده است.

گیم پلی Ace Combat 7: Skies Unknown به بلوغ رسیده است، مبارزات در بازی به شدت جذاب و لذت بخش طراحی گشته اند و این لذت زمانی که با طراحی مراحل خوب بازی پیوند می خورد، دو چندان می شود.

یکی از نکات تامل بر انگیز بازی بخش آموزشی آن است. سازندگان تصمیم گرفته‌اند تا به جای آموزش جامع بازی در یک مرحله، نکات مختلف را طی ماموریت‌های مختلف به بازیکن گوشزد کنند. این انتخاب به احتمال زیاد ریشه در هدف آن‌ها برای جلوگیری از تکراری شدن بازی است اما این ایده به هیچ عنوان جواب نمی‌دهد و از سمتی دیگر، این امر نکته‌ای منفی شمرده می‌شود زیرا که به نوعی احساس می‌کنید سازندگان قصد پنهان کردن چیزی را از شما دارند و یا اینکه به خاطر چنین تصمیمی مجبور شده اید برای یکسری از فعالیت‌ها سختی‌های بیشتری تحمل کنید.
از سمت دیگر داستان بازی بسیار معمولی است و هرگز نمی‌تواند آن حس حماسی را که باید، در وجود شما ایجاد کند. البته داستان می‌تواند بازی را برایتان هدف دار و با معنی کند، اما به هیچ عنوان تلاشی برای ارتقای حس لذت در وجودتان نمی‌کند. روایت نیز در سطحی قرار دارد که کار را راه می‌اندازد و دیالوگ نویسی‌های بازی به گونه‌ای است که به شما دلیلی برای رد کردن کات سین‌ها ندهد. یکی دیگر از نکات جالب و در عین حال عجیب بازی مربوط به انیمیشن‌های ضعیف صورت است. انیمیشن صورت شخصیت‌ها و به خصوص انیمیشن حرف زدن آن‌ها بسیار بد است و نکته جالب توجه نحوه بر خورد تیم سازنده Ace Combat 7: Skies Unknown با این نکته است. آن‌ها تصمیم گرفته اند که داستان را از زبان شخصیت سومی به عنوان راوی روایت کنند و با این کار کمترین استفاده‌ای را از صورت این شخصیت‌ها داشته باشند.

کیفیت کات سین های بازی خوب است، بر خلاف کیفیت داستان بازی!

و اما جلوه‌های صوتی و تصویری بازی، جایی که قلبتان توسط موسیقی‌های روح نواز و نورپردازی‌های هنرمندانه بازی تسخیر می‌شود. موسیقی‌های Ace Combat 7: Skies Unknown همگام و همراه با دیگر عناصر بازی ( به غیر از داستان ) هیجان را به وجودتان تزریق می‌کند. قطعه‌هایی حماسی که در هنگام درگیری‌ها آدرنالین را در وجودتان پخش خواهد کرد و با نابود کردن هر دشمن، لذتی مثال زدنی را تقدیمتان می‌کند. صداگذاری نیز کاملا خوب و قابل قبول است، چه صدای موتورهای هواپیما زمانی که بر فراز اقیانوس‌ها جولان می‌دهید، و چه صدای موشک‌هایی که اهداف را از پای در می‌آورند، صدا گذاری بازی همیشه خوب عمل می‌کند.

موسیقی های گوش نواز بازی در کنار گرافیک هنری زیبای آن، قلب شما را تسخیر خواهد کرد.

گرافیک بازی نیز از حیث هنری فوق العاده است! آسمان‌ها بسیار زیبا و خوش رنگ طراحی شده اند، به گونه‌ای که هیچ وقت از آن‌ خسته نشوید. ابرها نیز با طراحی بسیار زیبا و واقع گرایانه خود، علاوه بر تاثیر در بخش بصری بازی، نقش مهمی نیز در سیستم گیم پلی و آب و هوای پویای بازی ایفا می‌کنند که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد. آب‌ها و مناطق سر سبز نیز به طرز استادانه‌ای طراحی شده اند. بازتاب نور توسط آب اقیانوس‌ها و زیبایی جنگل‌های زیر پایتان، چشمانتان را نوازش می‌دهند. اما محیط‌های کوهستانی بازی تعریف چندانی ندارند و یک دست بودن و سادگی بیش از حد آن‌ها ممکن است باعث خسته کننده بودن برخی از ماموریت های خاص شود. از سوی دیگر گرافیک بازی در بخش فنی تا حدودی لنگ می‌زند. کیفیت پایین برخی از تکسچرها و افکت‌های انفجار بسیار بد از عمده دلایل این حرف هستند. هرچند در بازی شاهد افت فریم و یا باگ خاصی نبودم و مشکل اصلی بر روی همان طراحی بی دقت افکت‌ها و پارتیکل‌ها است.

بخش چند نفره بازی شاید در ابتدا سرگرم کننده جلوه کند، اما پس از مدتی رنگ و بوی تکراری شدن به خود میگیرد.

Ace Combat 7: Skies Unknown شامل بخش چند نفره نیز می‌شود که اگر حقیقت را بخواهید، شاید در ابتدا جذاب و سرگرم کننده باشد اما پس از مدتی رنگ و بوی تکراری شدن به خود می‌گیرد. دلیل این اتفاق نیز مد‌های بخش چند نفره و آنلاین بازی است، این مدها چیز جدیدی را در بازی‌های چند نفره ارائه نمی‌کند و با دو مد Team Deathmatch و Battle Royal پس از مدت کوتاهی بسیار تکراری می‌شود. Team Deathmatch همانگونه که از نامش پیداست نبردی سریع است بین دو تیم چهار نفره که باید برای رسیدن به امتیازی معین با یکدیگر رقابت کنند. مد Battle Royal اما بر خلاف چیزی که شما انتظار دارید، بیشتر همانند یک Free for all می‌باشد که از هشت بازیکن تشکیل شده است. این محدودیت هشت نفره باعث شده است که برخی از بازی‌ها آن هیجانی را که باید، به مخاطب و کاربر منتقل نکند، هرچند از طرفی جلوی آشوب و هرج و مرج را می‌گیرد.
اما بد نیست اشاره‌ای نیز به سیستم آب و هوای پویای بازی نیز بکنیم، رعد و برق و باران بسیار ترسناک جلوه می‌کنند و نحوه بازی کردن شما نیز بسته به آب و هوای موجود عوض خواهد شد، اگر در هوای طوفانی وارد ابرها شوید، mini map و رادارتان مختل خواهد کرد و باعث تغییر استراتژی‌های شما خواهد شد. رادار و به طور کل سیستم UI بازی، همان رویه‌ی کلاسیک سری یعنی استفاده از رنگ سبز را انتخاب کرده است و ساده و کارآمد تعبیه گشته است، هرچند پس از مدتی می‌تواند چشم را خسته کند و اگر سازندگان کمی این بخش را مودرن‌تر طراحی می نمودند، شاهد نتیجه خیلی بهتری بودیم.

تجربه Ace Combat 7: Skies Unknown بسار شیرین خواهد بود، اگر طرفدار مجموعه هستید بدون هیچ تردیدی اقدام به تجربه آن کنید.

در آخر باید گفت که Ace Combat 7: Skies Unknown همان بازی‌ای است که طرفداران مجموعه از آن را می‌خواستند، یک بازی با کنترل‌های بسیار روان و گیم پلی اکشن و جذاب همراه با گرافیکی زیبا و موسیقی های گوش نواز. Ace Combat 7: Skies Unknown پکیج کاملی از صفات خوب است که طرفداران مجموعه بی هیچ شکی می‌توانند از نکات منفی آن یعنی داستان ضعیف و گرافیک فنی نامناسب و بخش چند نفره تکراری چشم پوشی کنند. بازیکنان نا آشنا با سری نیز با توجه به جیب و سلیقه خود، بهتر است تصمیمی جدی در این رابطه بگیرند.