[سینماگیمفا]: تحلیل و بررسی سریال The Leftovers

تلویزیون بر خلاف سینما در سال‌های اخیر نه‌تنها دچار ضعف نسبی و بخصوصی نشده و هیچ‌گونه سیر نزولی را تجربه نمی‌کند، بلکه از ابعاد کیفی و معنوی پیشرفت چشم‌گیری داشته است و بر طبق تجزیه و تحلیل‌های‌ بسیار، احتمالا تا سال‌های آتی همه چیز بر همین منوال خواهد گذشت. شاید به نظر نرسد، اما تلویزیون بیشترین تنوع را میان آثار صوتی/تصویری دارد، نه آنکه این سطح از خلاقیت در سینما نباشد؛ منظور ما از بیان برتری تلویزیون نسبت به سینما در زمینه تنوع، آن است که تلویزیون ژانر و یا سبک خاصی را به عنوان جولانگاه و مرکز توجه صنعت خویش قرار نداده و هرگونه از آثار به اندازه مورد استقبال و توجه واقع می‌شوند. در صورتی که در سینما شاهد پیروی از روشی هستیم که دقیقا در تضاد با فرمولی است که توسط تلویزیون دنبال می‌شود؛ چراکه سینما جهت سودآوری وابسته به آثار تخیلی، فانتزی و ابرقهرمانی شده و قرار گرفتن ساخته‌های گرانبها و لایق ستایش زیر سایه فیلم‌های بلاک‌باستری اصولا پوچ و توخالی باعث شده تا سینما سزاوار پاداشی نباشد که تلویزیون آنرا دریافت می‌کند. اگر به دنیای تلویزیون بازگردیم، رصد کننده تماثیل و اشکال بسیاری از داستان‌سرایی و فضاسازی هستیم که هر کدام به خودی خود تماشاچیان و طرفداران پر و پا قرص خود را می‌طلبند؛ از سیت‌کام‌ (Sit-Com) های شدیدا جذاب و گیرایی چون آفیس (The Office) و رفقا (Friends) گرفته، تا سریال‌های با پرستیژ و صدرنشینان لیست دویست و پنجاه‌تایی آی‌ام‌دی‌بی (IMDb) همانند قانون‌شکنی (Breaking Bad) و بازی تاج و تخت (Game Of Thrones) که تا پا به دنیای تصویر گذاشتند، بزرگ و کوچک را مبهوت خود کرده و زمین و زمان را به آتش کشیدند! طبق معمول در این میان، سریال‌هایی نیز هستند که با وجود خارق‌العلاده بودنشان بنا به دلایلی به دور از منطق و عقلانیت، در جوامع دنبال‌کنندگان تلویزیون اصلا نامی از آنها برده نمی شود! سریال‌هایی که شاید بخاطر پر زرق و برق نبودن و دور بودنشان از فضا‌های مطبوعاتی، رسانه ای و تبلیغاتی آنطور که باید و شاید تحویل گرفته نمی‌شوند. لِفت‌اُوِرز (The Leftovers) یا به فارسی بازماندگان محصول شبکه اچ‌بی‌او (HBO) تنها مثالی بارز برای اشاره به اینگونه آثار نیست، بلکه بهترین روش برای توصیف آنان است. لفت‌اورز بدون شک و تردید یکی از بهترین سریال‌های تاریخ و از پیشتازان امروز دنیای تلویزیون است که جای خالی سریال‌های بزرگ و پدران این صنعت را پر می‌کند و از جمله آثاری است که تلویزیون را زنده نگه می‌دارند و خونِ در رگ‌های آنرا به گردش و جریان وا می‌دارند. لفت‌اورز از آن دسته سریال‌هایی است که بی‌تفاوت گذر کردن از آن و اجتناب از تماشایش ظلمی به خویشتن و به کلی، به خود تلویزیون است زیراکه ارزش و والایی این اثر سریالی آنقدر فراوان است که کلمات از توصیف و شرح آن عاجزند و تنها راه درک آنکه یک سریال تا چه حد می‌تواند محشر باشد، فقط و فقط با تماشای لفت‌اُورز امکان پذیر است. سریالی که فصل سوم آن میانگین نمرات نود و هشت درصد را در سایت متاکریتیک (Metacritic) کسب کرد و به هشتمین سریال برتر تاریخ از دید منتقدان بدل شد. لازم به ذکر است که این منتقدان، همان منتقدانی هستند که به سخت‌گیری شدیدشان مشهور هستند. حقیقتا لفت‌اورز سریالی است که به جمله “اگر آب دستتان است بگذارید زمین و بروید این سریال/فیلم را تماشا کنید” معنای حقیقی آنرا را می‌بخشد! چون این سریال کیفیت قصه‌گویی، شخصیت‌پردازی، واقع‌گرایی، خلاقیت و در عین حال میزان جذبه عامه‌پسندانه را در آثار سریالی معاصر به حد اعلا و کمال رسانده است و ممانعت از تماشایش، هدر دادن وقت خویش است.

ادامه مطلب را از اینجا بخوانید.