[سینماگیمفا]: وونگ کار وآی، قسمت اول

در حال و هوای عشق فیلمی است در ژانر ونی (Veny) نوعی ملودرام چینی که به سرکوب احساسات پر‌شور عاشقانه می‌پردازد. درون‌مایه‌ی «در حال و هوای عشق» وفاداری، عشق، خیانت و تنها‌یی بشر است، و هم‌چون دیگر آثار کاروآی به هجوم خاطره و دنیای پر آشوب شخصیت‌هایش می‌پردازد. خاطراتی که در زمان وقوع بر شخصیت‌ها، و حتی خود ما، چنان سخت و جان‌فرسا گذشته‌اند، که شاید تنها با فاصله گرفتن از آن‌هاست که گاه روندی معکوس از رنج به شادی، یا از سرمستی به حرمان و زخم، تغییر هویت داده‌اند.

داستان فیلم در سال ۱۹۶۲ در هنگ‌کنگ می‌گذرد، و در گرما‌گرم اسباب‌کشی است که آقای چائو و خانم چن در یک روز به دو اتاق مجاور در آپارتمانی نقل‌مکان می‌کنند و همسایه‌ی دیوار‌ به دیوار می‌شوند. همسران‌شان به دلیل شغل خود، اغلب در سفر هستند، و در فیلم نشان داده نمی‌شوند و محدود به یک صدای خارج از قاب و یا مکالمه‌ی تلفنی هستند. اما بعد معلوم می‌شود با یک‌دیگر رابطه‌ای مکتوم دارند، و دانستن این مسئله موجب نزدیکی دو شخصیت اصلی فیلم می‌شود. آن دو تصمیم می‌گیرند راه همسران‌شان را دنبال نکنند. مصالح روایی آثار کار وآی، عموما پیش‌پا افتاده و بنجل به نظر می‌رسند، اما با بینش و نگرش بصری و منحصر به فرد فیلم‌ساز به اثری باشکوه و متفاوت تبدیل می‌شوند. سبک کاری وونگ کاروآی ترکیبی است از پاپ‌آرت، تک گویی روی تصویر به سبک آلن‌رنه و البته در‌هم‌شکستن زمان و مکان است. کاروآی را گدار ام.تی.وی می‌گویند. کاروآی در این فیلم به گفته‌ی خودش بسیار تحت‌تاثیر سرگیجه‌ی هیچکاک بوده، و تونی لیونگ را با جیمز استوارت مقایسه می‌کند. و می‌گوید برعکس آن‌چه که به‌نظر می‌رسد نقطه‌ی تاریکی در شخصیت‌اش دارد.

وونگ کار وآی، قسمت اول