اسلایمهای پر دردسر | بررسی بازی Slime Rancher
چند وقتیست بازی های سبک بقا یا Survival، رواج بسیاری بین گیمرها یافته و روز به روز هم به طرفدارانش افزوده میشود. وجه تمایز اصلی این دست از بازی ها با دیگر آثار، بی انتها بودن بازی در اکثر مواقع است و حتی اگر بازی پایانی داشته باشد ماهها باید برای آن وقت بگذارید. در واقع هدف اصلی شما در بازیهای سبک بقا، زنده ماندن و لذت دست و پنجه نرم کردن با سختیهای محیط است نه دیدن پایان بازی. از نمونههای موفق این سبک که به شخصه با وجود این که علاقهی چندانی به این سبک ندارم، Forest و Don’t Starve هستند که واقعا از آنها لذت بردم و نمیتوانستم رهایشان کنم. وجود وسایل متنوع و ممکن بودن انجام دادن تقریبا هر کاری، به شدت در این سبک از بازیها اعتیادآور است و واقعا اگر زود به یک بازی وابستگی پیدا میکنید، پیشنهاد میکنم خیلی به سمت سبک بقا نروید که از کار و زندگی خواهید افتاد!
حدود دو هفته از انتشار جدیدترین و داغترین بازی سبک بقا، یعنی Slime Rancher میگذرد. عنوانی که خیلی بی سر و صدا به بازار آمد و احتمالا همه ما زمانی متوجهش شدیم که دو سه روزی از عرضهاش گذشته بود. اگر به استودیو سازنده یعنی Monomi Park بنگرید، متوجه دلیل این قضیه میشوید. این استودیو فقط ۱۶ کارمند دارد و حتی کار ساخت موسیقی این بازی فقط بر عهدهی یک نفر بوده است! بنابر این منطقی است که چندان تبلیغی از این بازی با وجود متفاوت بودن آن، ندیدهایم. با بررسی یک عنوان نسبتا ساده ولی متفاوت در سبک Survival، همراه باشید.
داستان در بازیهای سبک بقا، اهمیت چندانی ندارد. این مورد را میتوانید در موفقترین آثار این سبک هم ببینید. اما از آنجا که در این عناوین باید استرس زیادی را تحمل کنید و سختیهای زیادی را متحمل شوید، حداقل انتظاری که از داستان آنها میرود، وجود دلیلی برای تحمل این سختیها و ادامه دادن بازی است. بسیار سخت است که در یک بازی برای بقای خود و پایگاهتان، مداوم تلاش کنید اما ندانید دلیل تحمل این همه سختی و زجر چیست و واقعا چرا باید این بلاها را سر خود بیاورید! متاسفانه در Slime Rancher دلیل چندان قانع کنندهای برای کارهایتان پیدا نمیکنید! اشتباه نکنید، منظورم این نیست که بازی داستان خاصی ندارد، بلکه منظورم سطحی بودن و عمق بسبار کم آن است. تمام داستان بازی و انگیزهی پروتاگونیست آن را شاید بتوان در دو خط خلاصه کرد و این اصلا برای یک بازی Survival سخت چیز جالبی نیست. در بازی شما در نقش یک دامدار نوجوان به نام Beatrix LeBeau قرار میگیرید. او در فاصله ۱۰۰۰ سال نوری از زمین در سیارهای به نام Far,Far Range حضور دارد و قصد او از این سفر پرورش گونههای مختلف اسلایم با ویژگیهای متفاوت و تحقیق در مورد آنها بوده است. در این راه او تنها نیست و Casey به عنوان یک دوست از طریق ایمیل با او در ارتباط است و اطلاعات مفیدی هم به Beatrix میدهد. هیچ نکتهای از گذشته شخصیتها یا ویژگی آنها گفته نمیشود تا کاملا با شخصیتهایی گنگ سر و کار داشته باشیم. همانطور که پیداست، داستان بازی نکتهی خاصی را در خود ندارد و حداقل متودهای لازم برای سبک بقا را هم رعایت نکرده است.
قطعا مهمترین عنصر هر بازی Survival گیمپلی آن است. در این آثار، هر چقدر گیمپلی بازی متفاوت تر باشد، درصد موفقیت آن هم بیشتر است. با توجه به سندباکس بودن محیط این سبک و توانایی شخصیت اصلی در جمعآوری تقریبا هر چیز موجود در محیط، دست سازندگان هم برای خلق گیمپلیها و چالشهای مختلف برای گیمرها باز است و با تکنیکهای مختلفی میتوانند استرس زنده ماندن را در وجودمان شعلهور کنند. چرخه عمومی بازیهای سبک بقا، جمعآوری آذوقه و غذا در روز، استحکامسازی پایگاهتان و در نهایت مبارزه با دشمنان و استراحت در شب میباشد. در Slime Rancher این چرخه تا حدی تغییر کرده است. مهمترین تفاوت این بازی با دیگر بازیهای این سبک این است که شما در این بازی برای زنده ماندن خودتان چالش چندانی ندارید; شما دو نوار سلامتی و تنفس دارید که به تدریج با آسیب نخوردن از دشمن و ندویدن پر میشوند و نیازی به استفاده از غذا برای زندهماندن ندارید. هر چند که هر چند وقت یکبار برای عدم خستگی شدیدتان باید در خانه خود بخوابید و انرژی بگیرید اما به جز این، هیچ نیازی به برطرف کردن نیازهای اولیه Beatrix ندارید. در Slime Rancher، این اسلایمها هستند که به محافظت و تامین نیازهایشان برای بقا و زنده ماندن دارند، نه شخصیت بازی.
در بازی حدود ۲۰ نوع اسلایم مختلف با ویژگیهای ظاهری و رفتاری متفاوت وجود دارند و هر یک هویت مخصوص به خود را دارند. به جز Pink Slime که همهچیز میخورد و ضرری هم برای هیچ اسلایمی ندارد، در استفاده و جمعآوری بقیه این گونهها باید حتیاط کنید و حتما نکات مربوط به آنها را در Codex بخوانید تا شاهد صحناتی مانند به جان هم افتادن اسلایمها و دودشدن زحماتتان نباشید. در بازی پایگاههایی به نام Colonel وجود دارد که مخصوص نگهداری از اسلایمهاست. این کلونلها در ابتدا بدون سقف و تحهیزات هستند، اما به تدریج با پیشرفت در بازی میتوانید آنها را به چیزهای مختلفی مانند سقف برای جلوگیری از فرار اسلایمها و Auto-Feeder که با پر بودن مخزنش از غذا، به طور خودکار به اسلایمها غذا میدهد تا آرام بمانند. اسلایمهای گرسنه با گذشت زمان عصبی و عصبیتر میشوند و در ابتدا برای فرار و سپس آسیب رساندن به بقیه اسلایمها تلاش میکنند. اسلحهتان Vac-pac نام دارد که با کشیدن هوا به خودش، اسلایمها را جذب میکند و ۴ مخزن مختلف دارد. با انتخاب هر مخزنی ماده یا موجودی که در آن وجود دارد، شلیک میشود. مثلا برای غذا دادن به یک اسلایم باید ابتدا مخزنی که در آن هویج وجود دارد را انتخاب کرده و سپس به سمت اسلایم شلیک کنید تا از آن استفاده کند. تقریبا تمام موارد اسلحهتان و پایگاهی که در آن هستید قابل ارتقا هستند و از این لحاظ بازی هیچ کم و کسری ندارد.
علاوه بر ارتقا، شما میتوانید مکانهای جدیدی هم در بازی خلق کنید. آزمایشگاه و حیاط جدید برای احداث کلونلهای بیشتر تنها نمونهای از مفیدترین آنها هستند. با احداث مکانهای جدید میتوانید دریایی از اسلایمهای مختلف داشته باشید و همزمان صدها گونه از این موجودات بامزه را پرورش دهید. از این موجودات برای پولسازی هم میتوانید استفاده کنید. هر اسلایم، با خوردن یک مادهی مورد علاقهاش از خود Plort تولید میکند. با دادن Plortها به فروشگاههای مختلف موجود در محیط، سکه میگیرید که با آنها میتوانید به Upgrade خود یا پایگاهتان بپردازید. حتی یک فروشگاه خاص در بازی وجود دارد که با گرفتن اسلایمها و غذاهای مختلف به طور مستقیم، به شما سکه و تجهیزات مفید دیگری میدهد. محیط بازی بسیار بزرگ است و با توجه به نبود وسیله نقلیه در بازی، مدت زیادی را در مناطق مختلف آن، پرسه خواهید زد. طراحی محیطها هم متنوع است و بعید است محیطی تکراری در بازی ببینید. خوشبختانه بعد از مدتی قابلیت Fast Travel هم به طریقی خاص در بازی پدیدار میشود که با توجه به وسعیت محیط، بسیار کارامد است.
در شب هنگام، مانند تمامی بازیهای این سبک، باید احتیاط بسیار بیشتری داشته باشید تا تمام زحماتتان مثل آب خوردن به هدر نرود. در تاریکی، نوعی خاص از اسلایمهای سیاهرنگ به شما و اسلایمهایتان حمله میکنند که باید با استفاده از آب، آنها را تجزیه کنید. پیدا کردن آب در محیط بیابانی Far,Far Range واقعا سخت است و پیشنهاد میکنم برای بار اول اصلا سراغ درجههای سختی Casual یا Rush نروید که به شدت از بازی دلسرد خواهید شد و آسانترین درجه بازی یعنی Adventure را برای بار اول امتحان کنید. اگر بتوانید با ماهیت گیمپلی بازی، یعنی محافظت از اسلایمها و نه خودتان کنار بیایید، از گیمپلی بازی راضی خواهید بود.
اگر تصاویر بازی یا نسخهی PC بازی، که سال قبل منتشر شد را دیده باشید; قطعا در مورد چشمنواز بودن رنگبندیها و کیفیت بصری نسبتا خوب بازی با من هم عقیده هستید. رنگهای بازی تماما شاد هستند و حتی در رنگهای تاریک( که فقط در مورد اسلایمهای سیاه وجود دارد) سعی شده لطافت خاصی به کار برده شود تا بازی تم شاد و خوشحالکننده خود را حفظ کند. کیفیت بافتها در حد انتظار خوب هستند و حتی مواردی مانند Draw-Distanceها فراتر از حد انتظار نیز ظاهر شدهاند. متاسفانه با وجود جزئیات نه چندان زیاد محیط، وقتی با صحنهای شلوغ روبه رو میشوید، افت فریم به وضوح خود را نشان میدهد و گاهی آزاردهنده هم میشود. امیدواریم سازندگان با ارائه یک بروز رسانی این مشکل را در نسخه PS4 برطرف کنند تا مانند نسخه PC، با تجربهای روان مواجه شویم.
هیجگاه از یک بازی Survival توقع موزیکهای شاهکار یا به یادماندنی را نداشته باشید. آنقدر گیمپلی این بازیها پیچیده است و نیاز به وقت دارد، که کمتر سازندهای سعی بر ساختن یک موسیقی خاص برای بازی بقای خود میکند. Slime Rancher هم از این قاعده مستثنی نیست. قطعات موسیقی متوعی در روز و شب در بازی پخش میشود و هیجان و استرس هم به موقع به شما القا میکنند. به شخصه حتی توقع چنین موزیکهایی از بازی هم نداشتم و Monomi Park وافعا در این زمینه خوب کار کرده است. به خصوص که کار ساخت تمام ترکها هم به عهدهی تنها یک نفر بوده است!
در سیل بازیهایی که در ادامه سال ۲۰۱۸ در راه است، اگر Slime Rancher را همین چند روز بازی نکنید; بعید است دیگر وقتی برای آن داشته باشید. اگر چنین عناوینی را دوست دارید، بعید است Slime Rancher را دوست نداشته باشید. این بازی یک بازی متفاوت در سبک بقاست، اما لازمهی ارتباط برقرار کردن شما با بازی کنار امدن با هدف کلی آن است که شاید برای خیلیها چندان قانع کننده نباشد.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
ممنون بابت نقد دقیقا همه موار ذکر شدن بنظر من بزرگترین مشکل تکراری شدن و خسته کننده شدن بازی بعد از چن وقته ولی خیلی از لحاظ محیط و اسلایم ها متنوع هست ک خودشم تناقضه کلا این سبک ک از بازی harvest moon بوده (از نظر هدف تا حدودی )تکراریه ولی لذت بخشه برای وقتی حوصله ادم سر میره