سریع و خشن | نقد و بررسی بازی F1 2018
بگذارید از همین ابتدا با شما صادق باشم. من به عنوان فردی که واقعا به تمام عناوین ریسنگ و خصوصا شبیه ساز های آن چیزی ورای عشق و علاقه دارم، تا به حال هیچ وقت و در طول این چند سالی که از عرضه این سری یعنی سری F1 می گذرد هیچ زمانی نه این عنوان را تجربه کرده ام و نه در واقع علاقه ای به خرید این عناوین داشته ام. خوب البته با عرضه شماره جدید این سری و ساخت آن توسط استدیویی رویایی و افسانه ای که سال ها هم شده است که از سری و دنیایی که به آن تعلق داشته است هم فاصله گرفته است، حالا واقعا دلیلی منطقی برای تجربه این بازی به وجود آمده که حیف هم است که اگر بخواهیم این بازی را با تمام نقد هایی که به آن می شود نادیده بگیریم.
کد مسترز با عرضه پیاپی عناوین ریسینگ خودش ثابت کرده که واقع روی هر چیزی که دست بگذارد می تواند یک بازی خوب و بی نقص، با وجود تمام محدودیت هایش خلق کند و اولین تجارب ما با این مجموعه و در زمان سری خدا بیامرز IGI کبیر ثابت کرد که نه محدودیت های فنی و نه محدودیت های مادی نمی تواند جلوی آن ها را بگیرد. البته با سوییچ کردن به نسل های جدید و شکست یکی دو عنوانشان سعی کردند به سبک کم ریسک تری که رقابت کمتری هم در آن جریان داشت تغییر مسیر بدهند و البته این دنیای آرام تر ریسینگ سبب نشد که باز هم کد مستر تنبلی بکند و باز هم شاهد عرضه بازی های فوق العاده ای از سوی آن ها بوده، هستیم و در آینده نیز خواهیم بود.
بازی امروز ما البته که تمام سری های ساخته دست کد مسترز جوان تر است و با توجه به اسم انحصاری که با خود به همراه دارد از همه نیز به نظر آینده روشن تری پیش رو دارد. یکی از آن نام انحصاری و خودرو های بازی است که بدون شک در هیچ عنوان دیگری نمی توانید و نخواهید توانست که نمونه مشابه به آن را پیدا کنید و از قرار معلوم همچون عنوانی مانند فیفا و یا در واقع هر بازی دیگری که از یک نام تجاری به خصوص استفاده می کند، اینجا هم مجموعه دست اندر کار فرمول یک تمام حقوق معنوی استفاده از نام این سری را به کد مسترز فروخته است و دیگران حقی در استفاده از آن نخواهند داشت. کاری به خوب یا بد این قضیه نداریم ولی حداقل باید گفت که تا به اینجا و به طور خلاصه بازی به طور کامل در حد اندازه های کلمه F1 ظاهر شده است و خیالمان راحت.
سبک بازی دقیقا همان چیزی است که باید باشد. خشک، خشن و بی رحم تنها کلماتی است که می توان در خصوص این بازی به کار برد و این ها همه تعریف و تمجید از این بازی و سبکش است که به جای آن که با راحت و در واقع آرکید کردن بازی سعی در جذب تعداد بیشتری را داشته باشد، با سخت تر کردن بازی به حدی بی رحمانه و از دست دادن بخش عمده ای از خریداران بالقوه ولی پایبند ماندن به اصول فرمول یک و حفظ نام آن به شکلی که واقعا لیاقتش را دارد حداقل در این زمینه ثابت کردند که به تکامل فکری رسیده اند.
دیگر این مسئله نکته خاصی نخواهد بود که بازی تقریبا سعی کرده است که تمامی کنترل ها و قابلیت های یک خودرو واقعی فرمول یک را به شما ارائه کند و البته حالا پا را از بسیاری از عناوین تقریبا مشابه و در واقع فقط شبیه ساز ها هم فراتر گذاشته و یک تجربه نسبتا شبیه به واقعیت را برای شما ارائه داده است. یکی از این ویژگی های جالب قابلیت تغییر در تنظیمات خودرو در حین مسابقات است که البته در ابتدا بسیار سخت و پیچیده به نظر می رسد ولی با اندکی وقت گذاشتن می توانید به تمامی و یا حداقل بیشتر این کنترل ها مسلط بشوید. به طور مثال یکی از آن تنظیمات میزان مصرف سوخت است که شاید در ظاهر قرار دادن آن بر روی پر مصرف ترین حالت منطقی و به نظر برای خودرو سرعت بیشتری به ارمغان بیاورد ولی در نتیجه در رقابت های سنگین تر هم نیاز بیشتری برای رفتن به پیت خواهید داشت و یک بالانس واقعی بین این دو وجود خواهد داشت و این تصمیم شما است که کدام رویه را انتخاب کنید.
در سوی دیگر طبق گفته سازندگان حالا فیزیک خودرو ها و خصوصا تایر ها پیشرفت چشمگیری داشته است و نتیجه نیز برای ما بسیار واضح است و حالا با کوچک ترین اشتباهی در پیست به دور خود خواهید چرخید. جدای از آن تصادفات در حین بازی هنوز هم اندکی به نظر ضعیف شده هستند و باز هم این شاید شما را وسوسه کند ه برای اول شدن دست به کار های کثیفی بزنید بدون آن که از عواقب آن ترسی داشته باشید. با وارد شدن ضربه های شدید به سازه ابر خودرو شما، احتمال جدا شدن قطعاتی مانند چرخ ها هم وجود دارد ولی هنوز هم قطعات بدنه خودرو به حالتی عجیب به همدیگر چسبیده اند و معلوم نیست که چرا قصد جدا شدن ندارند چون که دیگر بهانه هایی مانند آن که سازنده خودرو علاقه ندارد که تکه تکه شدن خودرو ها در برابر دیدگان بازی باز که می تواند یک خریدار بالقوه هم باشد را به نمایش بگذارند چون هم این ویژگی در سطح پایین تر وجود دارد و هم این که اصلا چه کسی علاقه یا توانایی خرید این خودرو ها را دارد که سازنده ها بخواهند نگران چنین مشکلی باشند! البته حالتی هم وجود دارد که محدودیت های سخت افزاری و تمرکز روی دیگر بخش ها سبب شده است که از این ویژگی صرف نظر بشود که در هر صورت در آینده شاید شاهد چنین ویژگی هایی باشیم.
البته یکی از ایراداتی که حتی بدون تجربه بازی هم می توان به آن پی برد تنوع فوق العاده پایین همه چیز در بازی است که سبب می شود نتوان با چشم بسته کسی را به خرید بازی ترغیب کرد. اولین وجهه این مشکل در نوع خودرو های بازی است که در واقع از آنجایی که در دنیای واقعی فقط چند شرکت محدود هستند که توان فنی ساخت موتور های ۱٫۶ لیتری فرمول یک را دارند و در سمت دیگر هم طراحی ایرودینامیکی خودرو ها نیز دقیقا یکی است، بنابراین واقعا تفاوتی بین خودرو ها به نظر نمی رسد. البته این حرف بسیار غیر کارشناسی است و خودرو فقط بدنه و موتور نیست و صد ها زیر سیستم دیگر وظیفه هدایت این ابر لوکس خفن های میلیون دلاری را بر عهده دارند ولی باز هم آن چیزی که حرف اول و آخر را در این دنیا می زند مهارت راننده است. بنابراین تکراری شدن بصری بازی امری عادی و حتمی است که حالا خوشبختانه تعدادی از خودرو های قدیمی تر این مسابقات نیز در بازی حظور دارند که شاید مقداری به رفع شدن این ایراد کمک کند ولی باز هم به نظر می رسد که مطمئنا خبری از خودرو های متنوع تر در این بازی نخواهد بود چون که اولا با اسم این سری همخوانی ندارد و در ثانی که سری موازی این شرکت به نام گرید این وظیفه را بر عهده دارد که داستان آن هم جای خود را دارد!
البته همین بالاانس بودن کلی تمامی خودرو ها می تواند مقداری هم خوب و لذت بخش باشد که همین مهارت های رانندگی شما و تغییر در تنظیمات خودرو در زمان و مکان مناسب است که می تواند شما را اول یا بازنده کند و دیگر صرف چند ده اسب بخار بهتر یا دیگر پارامتر ها سبب برتری نیست. مهارت و اهمیت به سرعت مناسب در سر پیچ ها و تمرین درون هر پیست پیش از شروع هر رقابت شاید در ابتدا کمی خسته کننده به نظر برسد ولی لازم و اجباری است و دیگر فقط یک آپشن لوکس و اضافی در بازی محسوب نخواهد شد.
همن طور که بالاتر هم اشاره شد، نکته اصلی قوت در خصوص این شماره همان طور هم که توسط سازندگان چندین باری اشاره شده بود، بهبود در فیزیک بازی و روان شدن آن برای تمام پلتفرم ها است که این مورد را نیز به خوبی پیاده سازی کرده اند. در خصوص فیزیک بازی اگر بخواهیم یکی از شماره های اخیر سری فرتزا موتور اسپرت را به عنوان مرجع در نظر بگیریم می توان به جرات گفت که این سری به راحتی موفق شده است خود را به سطح این عنوان از لحاظ روانی حرکت و نوع فیزیک تایر ها برساند که با توجه به ساپورت و پشتیبانی پشت هر دو عنوان، این مهم برای کد مسترز بسیار ارزشمند است. فیزیک تصادفات همان طور که اشاره شد هنوز هم جای کار دارد و شاید دور از ذهن نباشد روزی که خودمان بتوانیم تصادفات مرگبار فرمول یک را برای خودمان شبیه سازی کنیم ولی باید دید که باز هم به همان دلایلی که بالاتر اشاره شد آیا این مسئله ممکن خواهد بود؟ در ثانی به نظر هم نمی رسد که این فیزیک واقعی حداقل در این نسل توان عملیاتی شدن را داشته باشد و حالا حالا ها باید برای آن صبر داشت!
دیگر بهبود بازی نسبت به سال های قبل پیشرفت بصری بازی است که در دو حالت گرافیک ظاهری و عملکرد خود را نمایان می سازد. خوشبختانه بازی هم اکنون به جایی رسیده است که به معنای واقعی کلمه بی نقص به نظر می رسد. تقریبا بر روی تمام پلتفرم های کنسولی اصلی و میان نسلی بازی به صورت کامل بر روی حالت ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا می شود و از سوی دیگر هم در تمام طول مدت تجربه بازی هم خبری از باگ و ایراد فنی نبود. البته یکی از مشکلاتی که بعضی اوقات می توانست اندکی سبب ناراحتی شود مشکل در Draw Distance بود که بعضی اوقات در فضای دور دست شاهد دیر لود شدن افکت هایی مانند نور و سایه ها بودیم که می تواند آزار دهنده باشد ولی چیزی نیست که سبب افت کیفیت بازی شود و باز هم قابل تحمل است ولی آپدیت برای بر طرف کردن این مشکلات هم بسیار پسندیده خواهد بود. البته در کل این بهبود گرافیکی و فریم ریت یک قربانی هم داشته است که آن چیزی نیست جز کیفیت بافت ها و افکت های گوناگون که فدای روان شدن بازی شده اند. شاید بازی هنوز هم بسیار خوب به نظر برسد ولی باید صادق بود و گفت که هنوز هم در برابر عناوین انحصاری سال پیش سبک ریسینگ شبیه سازی مانند فورتزا ۷ و نسخه آخر گرن توریسمو حرفی برای گفتن ندارد که البته باز هم با توجه به عرضه بازی برای تمامی پلتفرم ها شاید قابل درک باشد ولی باز هم قابل هضم نیست.
دیگر نکته جالب در خصوص بازی بحش کریر یا حالت نیمه داستانی بازی است که شباهت زیادی به سایر عناوین ورزشی موجود دارد. در این بخش باید پیش از هر چیزی تیم خود را انتخاب کنید که از میان تعداد محدود تیم های باقی مانده در این رقابت ها کار سختی به نظر نمی رسد و همه به طور قطع به دنبال سازنده خودرو رویایی خود خواهند رفت. بعد از این ها و با شروع فصل شما باید به فکر راضی نگاه داشتن همه باشید و در آخر سر نیز با شرکت در مسابقات و کسب مقام های ارزشمند، ارزش واقعی خود را نیز به تیم نشان دهید. البته باز هم به دلیل تعداد محدود خودرو ها و چالش ها این بخش می تواند اندکی خسته کننده شود. همچنین به سبک همان عناوین ورزشی این جا هم بعضی اوقات باید در مصاحبه و یا هنگام اخذ تصمیمات اساسی از میان چند گزینه یکی را انتخاب کنید که به طور قطع روی آینده شما تاثیری هر چند اندک، خواهد داشت که در هر صورت هم به بازی بعدی جدید می بخشد و هم این که اندکی از تکراری شدن آن می کاهد. یکی از موارد خوب و جالب در این بخش حظور تمام رانندگان اصلی این رقابت ها با چهره واقعی خودشان است که نه تنها خالی از لطف نیست بلکه بسیار هم جالب است.
در هر صورت باید اشاره کرد که این بازی به مانند هر عنوان شبیه ساز رانندگی دیگر هم به بازی قبلی خود بسیار شیه است و تنها تغییرات صورت گرفته در بهبود عملکرد بازی است. خود سازندگان هم به طور قطع این نکته را می دانستند که این مجموعه به طور قطع برای همه دلچسب نیست و این هم چیزی نیست که کسی بخواهد از خریداران پنهان کند. بازی خشک است و کوچک ترین اشتباهی می تواند به از دست دادن مقام اول و یا در واقع بیشتر به آخر شدن منجر شود. همین ها سبب می شود که اولا تجربه بازی با کنترلر هایی که بر روی تمام سیستم ها موجود است واقعا دلچسب نباشد و واقعا برای تجربه این عنوان نیاز به یک مجموعه کامل فرمان باشد تا بتوانید لذت واقعی را از بازی ببرید. در کل باید گفت به عنوان اولین تجربه این بازی به هیچ عنوان نمی توانم ایرادی اساسی به منطق یا ساختار بازی وارد کنم و تنها مشکل جدی بازی را فقط می توان به کم بودن مود های قابل بازی و تعدد پایین خودرو ها اشاره کرد که اولی هم دلیل قانع کننده اش ساختار و ویژگی های خودرو های بازی است که شما را محدود به پیست هایی خاص و شرایط خاص می کند و دومی نیز دلیلش به خاطر اسم بازی است که سازنده را محدود کرده است و نه ایراد در سازنده و یا کم حوصلگی. در آخر باید گفت که اگر شب و روز شما با فرمول یک سپری می شود در نتیجه خرید این بازی برای شما یک اجبار خواهد بود ولی حتی اگر هم اندکی به سرعت های دیوانه وار خودرو های این کلاس هم علاقه داشته باشید در هر صورت این بازی می تواند برای شما باز هم لذت بخش باشد ولی به شرط آن که نخواهید هر روز بازی را تجربه کنید چون صد در صد برای شما تکراری خواهد شد.
پر بحثترینها
- ۱۰ حقیقت تلخ که گیمر ها نمیخواهند به آنها اعتراف کنند
- مورد انتظارترین بازی های سال ۲۰۲۵
- روابط عاطفی در The Witcher 4 معنای عمیقتری خواهند داشت
- استراتژی ریسکی Xbox که ۱۰ سال آینده آن را تعریف خواهد کرد
- کارگردان Silent Hill 2 Remake از علاقه خود به ساخت یک بازی در ژانر وحشت با اقتباس از Lord of the Rings میگوید
- Indiana Jones and the Great Circle بهترین بازی سال Gamescom از دید مخاطبین شد
- شایعه: Xbox در سال ۲۰۲۵ بازیهایی خواهد داشت که هنوز رونمایی نشدهاند
- بنیانگذار ناتی داگ دلیل فروش استودیو به سونی را توضیح میدهد
- ۱۰ بازی ناامیدکننده سال ۲۰۲۴
- چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟
نظرات
ای بابا ما صبح زود بیدار شدیم بیایم ببینم گیمفا ساعت ۹ چه آشی برامون پخته ولی ضدحال خوردیم ! ما که با این بررسی حال نکردیم در واقع کلا با ریسینک حال نمیکنم ولی به احترام طرفدارای این سبک به این مقاله نمره کامل دادم .
روز خوش
منم از تو خوشم نمیاد :rotfl: :rotfl: :rotfl: :rotfl:
چرا ؟
دمتون گرم آقای باجلان نقد خوبی بود 😉 باید بازیه خوبی باشه من که دیشب اجاره اش کردم با دوستم الان نشستیم پاش باهم دونفره خیلی حال این اوایلش هر کسی که اهل این جور بازی هاس بعد از gran turismo sports حتما پیشنهاد میشه :yes: :inlove: tnx
تیتر مقاله بی ربط بود یه مقدار
سریع و خشن :idk:
بستگی داره برداشتت از این دو تا کلمه چی باشه
کلمه ی سریع که معلومه به خودِ ماشین های فرمول یک اشاره داره و کلمه ی خشن برای این استفاده شده که بازی به بی رحم ترین حد ممکن به شما سخت میگیره حتی اگه یه اشتباه کوچک انجام بدی به قیمت نابود شدن کل مسابقه تموم میشه
یکی از های ویژگی ریسینگا اینه که تکراری بشن برای من forza motorsport7 با اون همه ماشین برا یه مدت تکراری شد
ای کاش تکراری شدنو جزو ویژگی های منفی نمیدیدین