تخریب کن و برنده شو | نقد و بررسی بازی Wreckfest

سری twisted metals را بازی کرده‌اید؟ در این سری که به احتمال قریب به یقین به خوبی هم آن را می‌شناسید، برخلاف تقریبا تمامی Racingهای رایج هدفتان اول شدن نبوده و فقط و فقط باید به دنبال نابودی بقیه ماشین‌ها باشید و به نوعی باید آنقدر بکشید و نالود کنید تا در نهایت خودتان تنها بازمانده باشید. این سری به دلیل سنت‌شکنی متفاوت خود در آن زمان غوغا کرد و بعدها نیز بازی‌های زیادی به تقلید از آن ساخته شد که به جز چند مورد انگشت شمار مانند Flatout هیچکدام نزیک موفقیت‌های آن نشدند و همگی شکست خوردند. به همین دلیل بعد از این وقایع دیگر کم‌تر سازنده‌ای به خود جرات ساخت بازی در سبک Racing مبارزه‌ای را به خود می‌داد; خوشبختانه در نسل هفتم و با عرضه بازی Motorstorm باز هم بازار این سبک از عناوین داغ شد و بعد از مدتی بازی بسیار محبوب Blur هم حسابی جای خود را در دل طرفداران باز کرد. در این نسل هم عناوین Onrush و Wreckfest  که هم اکنون قصد بررسی آن را داریم در این سبک بودند که البته باید بگویم با وجود آن که همه این عناوین تقریبا هم سبک هستند اما در جزئیات تفاوت‌های زیادی دارند; به عنوان مثال در Blur گیم‌پلی بازی برا اساس Power-upهاست، اما در Twisted Metal بر اساس سلاح‌هایی است که روی ماشین‌ها نصب شده و در Motorstorm و Onrush هم خبری از هیچکدام نیست و اساسا شما تنها باید با وسیله نقلیه خود بقیه رانندگان را از میدان به در کنید.

در تاریخ ۱۸ ژوئن ۲۰۱۸, عنوانی به نام Wreckfest بدون هیچ سر و صدا یا ادعای خاصی توسط استودیو Bugbear Entertainmernt که البته ناشر قدرتمندی همچون THQ Nordic را پشت خود می‌دید، روانه بازار شد. در ابتدا انتظار می‌رفت مانند بسیاری از بازی‌هایی که سبک مسابقه مبارزه‌ای را انتخاب کردند شکست خورده و خیلی زودهم از یادها برود، اما به تدریج با نقدهای مثبتی از سوی کاربران در استیم مواجه شد و کم‌کم توجه همگان را به خود جلب کرد. در سالی که عنوان نسبتا موفق Onrush در همین سبک و با زرق و برق‌های بسیار توسط شرکت قدرتمند Codemasters عرضه شده آیا شرکتی مانند Bugbear که آخرین عنوانشان به ۶ سال قبل و بازی Ridge Racer برمی‌گردد می‌تواند در سبک Vehicular Combat یا همان مبارزه ماشینی برای خود نامی دست و پا کند؟ با گیمفا در بررسی یکی از بازی‌های خاص ۲۰۱۸ همراه باشید. Wreckfest!

همین آهن قراضه‌ها هم با این وضع دلار نحومیه قیمتش بتونید آب کنید!

از همین ابتدا بگویم که فکر نکنید منظورم از سبک مبارزه ماشینی در Wreckfest این است که یک Machine Gun بالای ماشینتان نصب شده و با یک دکمه مخصوص آن را شلیک کرده و شاهد انفجارهای دیوانه کننده مانند سریFlatout یا Twisted Metal خواهید بود. خیر! این فکر را کاملا از سر خود بیرون کنید که اوضاع آرام‌تر از این حرف‌‌هاست. در این بازی تخریب دیگر ماشین‌ها صرفا یک وسیله ضروری برای برنده شدن در مسابقات است و نه خود هدف اصلی. در واقع آسیب رساندن به دیگر ماشین‌ها لازم است اما کافی نیست! آن چیز که در Wreckfest شما رابرنده می‌کند، علاوه بر تخریب بقیه ماشین‌ها، مهارت شما در رانندگی است. فکر نکند چون بازی یک مبارزه ماشینی است دیگر با یک عنوان کاملا Arcade از نظر سیتم Handling هم روبه رو هستید، بازی با همه سادگی‌هایش، پیچیدگی‌های خاص خودش هم دارد. باید مانند بازی‌های دیگر Racing نسبت به زمان  ترمز گرفتن و کم‌تر کردن گاز خود دقیق باشید تا شاهد عقب افتادنتان از حریفان نباشید. البته حالتی هم در بازی وجود دارد که خبری از مسابقه نیست و تنها باید بقیه را نابود کنید تا برنده شوید که در ادامه به توضیح تمام بخش‌های بازی در حالت تک‌نفره و چند‌نفره خواهیم پرداخت.

چه خبرتونه؟ چه خبرتوووونه؟

بازی در حالت تک نفره دو گزینه Career و Custom Event را در اختیارتان می‌گذارید که در دومی می‌توانید جاده، ماشین و نوع مسابقه مورد نظر را انتخاب کرده و به مسابقه بپردازید. حالت‌های مختلف بازی در این حالت شامل Bugbear Race،Team Race و Elmination می‌باشد. دوتای اولی همانوطر که از نامشان پیداست، نوعی مسابقه فردی و تیمی می‌باشند که در مسابقه تیمی امتیازها بر اساس ربت جمع‌بندی شده و در نهایت تیم برنده اعلام می‌شود. حدتقل دو و حداکثر چهار تیم در مسابقات شرکت می‌کنند. در حالت Elmination که تا حد زیادی از سری Burnout گرفته شده بدین صورت است که شما به تعداد شرکت‌گنندگان، Lap یا دور خواهید داشت، بعد از پایان هر دور نفر آخر آن دور منفجر می‌شود و این حالت تا رسیدن به دور پایانی و در حالی که فقط دو ماشین مانده‌اند ادامه می‌باید. این حالت، پر هیجان‌ترین و به عقیده من بهترین حالت بازی کردن در Wreckfest است. بخش چندنفره هم علاوه بر این حالت‌ها، Deathmatch، Team Death match و Last Man Standing را دارد که دوتای اولی حالت مسابقه اما بدون Respawn را دارند و Last Man Standing هم شما و تعداد زیادی ماشین دیکر را در یک زمین خاکی دایره‌ای قرار داده و باید در تایمی مشخص با Ram کردن به دیگر ماشین‌ها آن‌ها را به تدریج از زمین خارج کرده و خودتان تنها بازمانده بازی باشید تا پیروز شوید! این حالت بیشترین شباهت را با ریشه‌ی این سبک دارد و کاملا یک نوستالژی محسوب می‌شود.

ببین چی آوردن سر ماشین بدبخت

سیستم تخریب‌پذیری بازی یکی از بهترین‌ها در سبک خود محسوب می‌شود. چه در حالت Normal و چه Realstic شاهد یک فیزیک تخریب‌پذیر عالی از سوی بازی هستیم که هر آسیبی، نتیجه آن در ظاهر و عملکرد ماشین به وضوح پیداست; اما این مورد در حالت Realstic به اوج خود رسیده و شما نهایت لذت را از یک فیزیک طبیعی و بسیار خوب خواهید برد. بعد از هر مسابقه مقداری XP به شما داده می‌شود که می‌توانید به وسیله‌ی آن‌ها ماشین خود را Upgrade کنید. قسمت ارتقا ماشین در بازی انصافا شاهکار است و از موتور ماشین گرفته تا اگزور وبدنه و ریزترین قطعات قابل ارتقا هستند که هر کدام به نوبه خوود یکی از فاکتورهای سرعت، قدرت، استحکام و غیره را افزایش داده و باعث عملکرد بهتر ماشین شما در زمین مسابقه می‌شوند.

علاوه بر ارتقاء دادن، باید با توجه به شرایط زمین که بیابانی، آسفالت یا ترکیبی از هر دو است، پیچ و خم‌های زیادی دارد یا نه و یا این که دوست دارید ماشینتان سرعت اولیه بسیار بالا(Acceleration) یا حداکثر سرعت بسیار بالا(Top Speed) بیشتری داشته باشد، ماشین خود را Tune کنید. در قسمت Tine شما سیستم تعلیق، ضریب دنده،سیستم تفکیک و نوع عملکرد ترمزها را تنظیم می‌کنید که تغییر هر کدام از حالت پیش‌فرض تاثیر بسیار زیادی بر ماشین انتخابی دارد که اگر آگاهانه باشد می‌تواند به پیروزی شما کمک بسیار بزرگی کند و در غیر ای صورت هم ضرر بزرگی برای بازیبازخواهد داشت. مثلا اگز سیستم تعلیق ماشین را روی حالت نرم بگذارید، ماشین در جاده‌های خاکی و گل‌آلود بسیار خوب پیش خواهد رفت اما در جاده‌های پیست‌مانند و آسفالت یا جاده‌های ترکیبی دچار مشکل خواهد شد. یا برای جاده‌هایی که پیچ و خم زیادی دارد بهتر است سیستم ترمز ماشین خود را روی حالت Rare بگذارید تا کنترل آن در صورتی که مهارت کمی دارید از دستتان خارج نشود. به صورت کلی Tune بخش بسیار حیاتی برای شماست.

رحم نداشته باشید به هیچکس تو این بازی! بزنید بترکونید برید جلو. فقط هوس میانبر زدن به سرتون نزنه که بدجوری Epic Fail میشید

یکی از مواردی که قطعا در بازی با آن برخورد خواهید کرد سخت‌گیرانه بودن بازی نسبت به تقلب و میانبر زذن‌های نابه‌جاست. اگر بخواهید مسیر عقب‌مانده خود را با یک میانبر از کناره‌های زمین یا از سبزه‌های کنار زمین جبران کنید، در همان بار اول در حین انجام این کار Disqualify می‌شوید و کاملا از دور مسابقه خارج خواهید شد و هیچ رتبه‌ای به شما تعلق نخواهد گرفت. این سیستم بسیار برای افراد متقلب و چیترها به خصوص در بخش Multiplayer مفید است و به همین دلیل در بخش چند نفره هم چیترهای زیادی مشاهده نمی‌شود و با وجود ماهیت تخریبی بازی، سازندگان نسبت به تقلب و استفاده از میانبرها بسیار حساس بوده‌اند که واقعا جای تحسین دارد. در بازی علاوه بر حالاتی که ذکر شد چند چالش هم در بخش Career وجود دارد که در بخش Custom Event نمی‌توانید آن‌ها را به صورت جداگانه تجربه کنید. این چالش‌ها شامل موواردی مانند Last Man Standimg که فقط در حالت چند نفره قابل بازی و Epic Head To Head است که واضحا در آن با یک ماشین مدل بالاتر از خودتان مسابقه خواهید داد که باید او را شمست داده و ماشین را صاحب شوید. اکثر ماشین‌های بازی، ماشین‌های دهه هشتاد آمریکا، آسیا و اروپای شرقی را شامل می‌شوند و بازی برای طرفداران این ماشین‌ها و یا علاقه‌مندان به نوستالژی مانند الماسی نایاب است.

نابودشون نکنی نابودت میکنن! دلت به حال هیچکس نسوزه تو Wreckfest

گرافیک بازی بر خلاف انتظارات و آنچه که در تریلرها دیده بودیم بسیار خوب است و کمتر مشکلی در آن دیده می‌شود. کیفیت بافت‌های بیبان، آسفالت و ماشین‌ها به خوب یهرچه تمام‌تر کار شده و نورپردازی خوب هم باعث شده لدت هرچه بیشتر را از یک Racing با کیفیت ببرید. شاید تنها مشکلی که در این قسمت بتوان به آن اشاره کرد نمای ضعیف و چندان کار نشده In-Car View است که جزئیات زیادی از داخل ماشین و راننده به دست نمی‌دهد و در برابر دیگر بازی‌های Racing حرفی برای گفتن ندارد. بعضی از نماهای دور دست هم( به خصوص پوشش علفی) بسیار تار به نظر می‌رسند و قطعا جای کار بیشتری داشتند. فریم ریت بازی با توجه به شلوغ بودن صحنات که گاها ۱۵-۲۰ ماشین را در یک کادر با چاشنی به هوا بلند شدن گرد و خاک و فلزات کنده شده از ماشین‌ها در صورت برخورد می‌بینیم تا حد زیادی ثابت و پایدار است و فقط به ندرت در حد ۳-۴ فزیم پایین می‌آید که قطعا قابل چشم‌پوشی است.

کیفیت بافت‌های ماشین‌ها و جاده‌ها بسیار خوب است

صداگذاری بازی کاملا در حد متوسط است و نه آن قدرها خوب است که جزء نکات مثبت تلقی‌اش کنیم و نه آنقدرها بد است که جزئی از نکات منفی بازی باشد. صداگذاری ماشین‌ها در حد کافی انجام شده و این‌گونه نیست که هر ماشین صدایی مخصوص به خود را داشته باشد یا حتی صدای ماشین‌های کلاس‌های مختلف هم فرق چندانی با هم ندارد. موسیقی بازی هم با توجه به سبک بازی، بسیار جای کار بیشتری داشته و متاسفانه Wreckfest در بخش موسیقی لنگ می‌زند و امیدواریم در آینده سازندگان با یک به روزسانی تعداد قطعات هیجان‌انگیز بازی را به حد زیادی افزایش دهند تا این مشکل نسبتا بزرگ در بازی برطرف شود.

در زمانی که بازار Racingهای Off-Road و خارج از پیست با عناوینی همچون Onrush و Gravel در امسال و FlatOut 4 در سال قبل بسیار داغ بود، Bigbear با عرضه Wreckfest داغی این تنور را چندبرابر کرد تا طرفذاران سبک ریسینگ مبارزه‌ای هیچ کمبودی را حس نکنند. اگر طرفدار بازی‌های Racing آرکید یا سبک Vehicular Combar(Car Combat) هستید به هیچ عنوان Wreckfest را از دست ندهید که یک لذت خالص است. Wreckfest نه فقط در سبک خودش یکی از بهترین‌هاست که می‌توانیم با وجود بازار آشفته Racing‌ها در نسل هشتم، کمی با ارفاق آن را جزو بهترین ریسینگ‌های این نسل به حساب بیاوریم.