تکامل نصفه و نیمه ی دنیای Jurassic| بررسی بازی Jurassic World: Evolution

تا این لحظه شده که یکی از عناوین Jurassuc Park را بازی کنید؟ این عناوین مانند اسمشان عناوینی شبیه ساز هستند که در آن ها به مدیریت کردن و اداره ی یک پارک حیوانات میپردازید. اما این پارک یک فرق بقیه با بقیه پارک ها دارد و آن در نوع حیوانات آن است. اینجا شما از شیر و میمون و زرافه مراقبت نمی کنید بلکه پای دایناسورها وسط است! گونه هایی که اگر به خوبی با آن ها برخورد کنید کاریتان ندارند اما در صورت کوچکترین اشتباه به یک وعده غذایی آن ها تبدیل خواهید شد! در این سری باید این گونه موجودات را مراقبت و پرورش دهید.

متاسفانه شماره های قبلی بازی چندان جالب از آب در نیامدند و حتی Telltale هم یک بازی اپیزودیک از این سری فیلم را ساخت که با شکست بدی رو به رو شد. اما این بار سازندگان با پسوند Evolution یا تکامل بازی را روانه بازار کردند تا بگویند این شماره از اشتباهات پیشین درس گرفته و یک بازی “کامل” حداقل در سبک خود، شده است. بیاید با هم بررسی کنیم تا چه حد این ادعای سازندگان Jurassic World که فیلم هایش طرفداران کمی هم ندارد، تا چه حد درست بوده است.

Jurassic World: Evolution

از لحظاتی که چشمانتان را باز می کنید، پارکی کوچک با مجموعه ای از دایناسور ها را می بینید و در حالی به Goldblum Jeff گوش می دهید که هشداری جدی به گسترش مرگبار دایناسورها و خسارت های فاجعه آمیز بعدی به شما گوشزد می شود. این شماره کاملا به به اساس استفاده از حق استفاده تجاری از اسم خود پایبند است و اتفاقات موجود در روایت آن کاملا متناسب با فیلم‌جلو می رود.
در بهترین شرایط بازی شما ازسود بردن از پارکی که برای خود ساخته اید و چندین و چند گونه دایناسور هم در آن گذاشته اید لذت می برید. مدام بازدیدکنندگان از سراسر دنیا به پارک شما می آیند تا دایناسورها را ببینند و شما هم از علاقه این افراد نهایت استفاده را می برید و هدف شما تا پایان بازی گسترش روزانه مجموعه تان و راضی نگه داشتن ملاقات کنندگانتان است.
اما زمانی که شما سرگرم منوها، زمان سنج ها و مسائل پیش پا افتاده ای هستید کم کم حساس می کنید که بازی راه خود را گم می کند. در بسیاری اوقات زمان زیادی می گذرد و شما مدام باید کلیک هایی بی هدف در جهت پیشبرد بازی انجام دهید که با وجود لازم بودن گاهی بسیار بیش از حد می شوند و واقعا برای گیمر خسته کننده هستند. شاید سازندگان با گذاشتن گزینه Skip در این صحنات، می توانستند بسیاری از مشکلات بازی را حل کنند.

مواظب باشید این بلا سر بازدیدکننده ها نیاد

شما پنج جزیره ی اصلی برای بازگشایی و گشت و گذار دارید که با یک تجربه ی آموزشی کوچک دوست داشتنی شروع می شود که قسمتی  از بهترین لحظات بازی را فراهم می آورد.یادگیری تکمیل کردن قراردادها برای بدست آوردن پول نقد و ساختمان های جدید، ساخت سرپناه های خوب برای دایناسورها و تحقیق و گشت و گذار و فرار از دست دایناسورها همگی از کارهای آسان هستند.
سپس می توانید یک صندوق شنی به نام Nublar Isla را بازگشایی کنید که به وسیله آن می توانید به منابع نامحدود دسترسی داشتهباشید و با دار و دسته ی خود به کارهای خنده دار بپردازید. بین این دو مرحله ی سرگرم کننده، اصل بازی وجود دارد و جایی که است که بازی خسته کننده و نامنظم به نظر می رسد.

تنوع گونه تا این حد

از آنجایی که این یک بازی پارک Jurassic است، دایناسورها از قلمرو خودشان خارج می شوند و به خرابی می پردازند. دفعات اول، ارسال هلیکوپتر جهت آرام کردن و جابجایی این مخلوقات به حصارشان برایم جذاب بود. مسائل از مدیریت در جزیره که از گردش اولیه شما شروع می شوند، نشئت می گیرند. شما دائما مشغول جنگ با زمان سنج ها، انتظار برای تخم ریزی یک دایناسور، ارسال تیم رنجرهایتان برای فراهم آوردن مواد غذایی، تعمیر حصارها، درمان بیماری ها و بازگرداندن قدرت به امکانات مستعد تصادفتان هستید.
این آرام کردنهای دائمی، مانند یک بازی موبایلی ضعیف است، یعنی حالتی که شما غرق در اشیایی هستید که نیازمند کار خسته و حوصله سربر
کلیک کردن است.
همچنین، اختیارات شما هم محدود هستند. در حالی که سیستم، اهداف مختلفی را برای بازگشایی ساختمان های جدید و بدست آوردن منابع
چشمگیر می دهد، چالش ها بسیار بی رحمانه هستند و به سادگی بدست آوردن درآمد یا خلق دایناسور هستند. شهرت، با سه مرحله بازگشایی اتفاق می افتد که اختیارات کمی را در اختیارتان قرار می دهد، اما به شما فرصتی برای تصمیم گیری های معنی دار نمی دهد، حتی در جزایر بعدی که شما باید آب و هوای نابودکننده یا نابسامانی های بودجه را مدیریت کنید، باز هم‌قست های تصمیم گیری و جهت دهنده به بازی بسیار کم هستند.

دایناسورها، ستاره های این نمایش هستند، چه آنها مشغول بلعیدن مهمانان شما  باشند یا به آرامی درحال خوردن سرخس ها. بازی کردن با DNA آنها یک تجربه ی آزاد نیست، اما این فرایند، تمایز کافی برای تجربه و داشتن اوقات خوب را فراهم می کند. دایناسورهای اصلی با رنگهای متفاوت، طول عمر و مقاومت در برابر بیماری، یا پرورش آنها برای جنگ های گالدیاتوری. بعضی از مسئولیت ها از شما می خواهد با دایناسورها در یک جنگ شرکت کنید که قطعا شما رامجذوب خود می کنند. از بین بردن موجودات بزرگتر و بهتر وقتی که از جزیره ای به جزیره ای دیگر حرکت می کنید، یک حلقه پیشرفترضایتبخش است که شما را به جلو می راند و اندکی روند خسته کننده بازی را جالب می کند. تنوع گونه ها بسیار بالاست و بازی از این لحاظ کمبودی ندارد اما سرعت آزاد سازی آن ها بسیار کند است و با کمی پیشرفت برای باز کردن گونه های قوی تر و زیباتر باید حتی چند روز صبر کنید که برای یک عنوان آفلاین اصلا چیز منطقی نیست! در کل سازندگان از هیچ تلاشی برای خسته کردن گیمر دست نکشیده اند.

اروم نگه داشتن اینا کار حضرت فیله

گرافیک بازی بر خلاف آن چه که در تریلر ها و نمایش های قبل از عرضه بازی دیدیم چندان چنگی به دل نمی زند. کیفیت بافت ها با وجود ان که اکثر نماها از دور هستند خیلی جالب نیست و انتظار بسیار بیشتری از آن ها می رفت. دایناسور های بازی کیفیت متوسطب دارند و اگر کار بیشتری روی آن ها انجام می شد قطعا کیفیت مطلوب تری داشتند. نورپردازی بازی در روز راضی کننده است و سایه ها هم طبیعی به نظر می رسند. فریم ریت بازی در صحنات شلوغ گاهی افت می کند که برای این سبک چندان عجیب نیست.

بیچاره!

صدا گذاری دایناسورها در زمانی که وحشی می شوند بسیار طبیعی است و کاملا حس دستپاچگی و گیجی را در لحظه تصمیم گیری به شما القا می کنند و در مواقعی هم که بازی آرام است موسیقی بسیار زیبایی در پس زمینه پخش می شود و شما با آرامش کامل به مدیریت پارک مورد خود می پردازید. در زمینه صدا و موسیقی بازی تقریبا نمره کامل می گیرد.
is Evolution World Jurassic یک تجربه ی ترکیبی است، گاه در فانتزی خود غرق می شود و گاه در سیستم هایی پیچیده غوطه ور می شود. اگر شما از طرفداران سری فیلم های این عتوان هستید قطعا بازی رل دوست خواهید داشت. اما در غیر این صورت بازی برایتان مانند یک دریای عمیق شما را در خود غرق خواهد کرد اما هیچ لذتی از این غرق شدن نخواهید برد.