فقدان کامل هیجان… | تحلیل و بررسی کنفرانس EA در E3 2018

از همان ابتدای کار، که ثانیه شمار شروع کرد به حرکت کردن، و پس از آن، یک نمایش شبیه‌سازی شده عالی و جذاب در اتاق کنفرانس الکترونیک آرتس پخش شد، می‌دانستم که همه چیز تا پایان کار، قرار نیست به همین اندازه عالی و جذاب باشد! کنفرانس EA، تکرار مکررات بود، البته اینبار به طرزی خسته‌کننده‌تر از قبل! شاید حداقل، نیاز بود تا به جای مجری بی‌مزه‌ای که خود می‌گفت و می‌خندید، جوزف فارسی را می‌آوردند که در مراسم TGA و همین E3 پارسال، کلی سر و صدا کرد و حرف زد! کلی خنداند و کلی حس و حال داد! از مجری داستان هم که بگذریم، می‌رسیم به دوستانی که روی صحنه بودند! به جز اندرو ویلسون که سعی می‌کرد، حس و حال کنفرانس را حرفه‌ای نمایش دهد، باقی دوستان، یا دستشان در جیبشان بود و ظاهرا یک چیزی در لباسشان اذیت می‌کرد یا اینکه از شدت هیجان کاذبی که برای خودشان درست کرده بودند، نمی‌توانستند درست نفس بکشند! با بنده، حسین غزالی، گیمفا و تحلیل نمایش Electronic Arts در مراسم E3  امسال همراه باشید!

EA، EA و بازهم EA!

الکترونیک آرتس، شاید دیگر همان الکترونیک آرتسی نباشد که زمانی از روی آرم و نامش می‌شد یک بازی خوب را تشخیص داد. بدون شک، حاشیه‌هایی که اغلب، خودِ مسئولین کمپانی برای خودشان دست و پا کردند، ضربات زیادی به پیکره‌ای زده که هیچگاه، به این صورت دیده نشده بود. نمایش EA، به جز کسانی که برای اولین بار به EA Play آمده‌اند، یک تکرار خسته‌کننده بود! پر از بازی‌هایی که سرشان پایین است مقابل غول‌های بی شاخ و دم سونی و مایکروسافت! شاید با آوردن چند کارگردان گمنام و اسم عجیب، EA کمی از خطاهایش را پاک کرده باشد، اما به هیچ عنوان، نمی‌تواند برایمان، دلیل قانع کننده‌ای بیاورد که چرا، به جز Anthem، اتفاق هیجان انگیز دیگری نداشتیم؟! تازه همین نمایش Anthem نیز، چیزی جز نمایش جهان بازی، و تکه‌هایی دست و پا شکسته از گیم‌پلیِ خوب بازی نداشت! خب،این یعنی حتی اگر بخواهیم از مسائلی مانند لوت‌باکس‌ها و سیاست‌های EA بگذریم، و مستقیم به سراغ کنفرانس برویم، بازهم باید یک جای کار بلنگد.

شاید با آوردن چند کارگردان گمنام و اسم عجیب، EA کمی از خطاهایش را پاک کرده باشد، اما به هیچ عنوان، نمی‌تواند برایمان، دلیل قانع کننده‌ای بیاورد که چرا، به جز Anthem، اتفاق هیجان انگیز دیگری نداشتیم؟!

شروع نمایش، طبق معمول با یک نمایش جذاب از برگ برنده EA، یعنی Anthem بود! وقتی برای اولین بار، شاهد این نبرد بامزه بودم، انتظار دیدن یک ویدیوی خفن از گیم‌پلی Anthem را داشتم که البته در آن باس فایت هم ببینیم! (اما نشد که نشد!). البته قبل از این اتفاق، یک تیزر خیلی خوب از بازی‌های مربوط (ظاهراً مربوط!!!) به کمپانی پخش شد! که یک نکته بی‌نظیر داشت! آن هم این بود که برای ساخت تیزر، از بازی‌هایی استفاده شده بود که اصلا در کنفرانس حضور نداشتند! (مثل Sims) و یا از صحنه‌هایی که تاکنون ندیده بودیم! و چه چیزی هیجان‌انگیزتر از این؟!

در ادامه، آقایان Oscar Gabrielson و Lars Gustavsson از Dice حضور داشتند، تا درباره عنوان جدید مجموعه Battlefield، یعنی Battlefield V توضیح بدهند! آنها از قدرت انتقال پیام و داستان صحبت کردند و بازهم رسیدیم به بخش رقابتی چندنفره، که پای ثابت مجموعه بوده است. شاید، تنها نکته جذابی که کمی هم به چشم می‌آمد، تخریب پذیری جدید محیط در بازی بود! بدتر از آن هم اینکه رسماً مورد مهمی را در بازی مشاهده نکردیم! به جز چند تصویر از پیش آماده شده، و البته یک تریلر ساده و خاکی که بخش داستانی بازی، و یک کوچولو از گیم‌پلی (به صورت کاملاً کار شده!) را نشان می‌داد! و البته، حماسه‌ای جدید به نام بتل رویال! که حالا، پایش به سری بزرگی مانند بتلفیلد نیز باز شده! پیرو صحبت‌هایی که از خیلی وقت پیش درباره EA می‌شد، شاید ورود بتل رویال به بتلفیلد بتواند، دلیل روشنی برای اثبات این باشد که چرا باید، از دست الکترونیک آرتس و سیاست‌هایش عصبانی بود! ابتدا که بحث لوت باکس‌ها، کاری با آنها کرد که پس از هر معرفی بازی، بیایند و بگویند که نه! خیالتان راحت، بازی ما لوت باکس ندارد! و حالا پدیده‌ای به نام بتل رویال که اتفاقاً خیلی هم هوادار دارد! استفاده از شخصیت‌های ناسازگار با فضای تاریخی در بازی نیز، نکته تبلیغاتی دیگری بود که شاید، خیلی جای بحث و فکر کردن داشته باشد. پدیده‌ای که نه تنها در این کمپانی و این بازی، بلکه در بسیاری از جاها، شاهد شکوفا شدن آن بودیم و هستیم! رسماً می‌توان نمایش بتلفیلد را یک نمایش “ناقص” خواند. سازندگان، موفق نشدند تا آنطور که باید، جمعیت را برای بازی جدیدشان هیجان زده کنند. نمایش‌های ناقص از گیم‌پلی و صحبت‌هایی از سازندگان که همه چیز را به بعد از EA Play موکول می‌کرد. نه صحبت‌ها شنیدنی بودند و نه نمایش جذاب بود. این یعنی، اولین قدم‌ها نیز در کنفرانس، کج برداشته شدند!

و اینگونه بود که اضافه شدن UCL به فیفا، تبدیل شد به یکی از سورپرایزهای مهم کنفرانس!

نمایش بعدی، یک تریلر از فیفا بود؛ البته فیفا که نه، بخش ULC که قرار است به آن اضافه بشود! فیفایی که طبق رسم هرسال، همگام با رقیب دیرینه‌اش اقدام به عرضه شبیه‌ساز فوتبالی‌اش می‌کند. الحق هم که در این چند سال اخیر، خوش درخشیده اما خب، هیچکس هم قرار نبود بر سر این نمایش، از جا کنده شود یا از شدت هیجان نتواند جلوی احساساتش را بگیرد! شاید، بزرگترین حرکتی که حاضرین می‌توانستند انجام بدهند، تشویق بود! البته دست زدن برای اینکه بالاخره الکترونیک آرتس، توانست مجوز لیگ قهرمانان اروپا را پس از گذشت ۱۰ سال به‌دست آورد! البته صحبت‌های پیرامون فیفا نیز به همینجا ختم نشدند و اینبار نوبت جام جهانی بود! ولی خب ماجرا زمانی خنده‌دار می‌شد که می‌دیدیم، صحبت‌های خانم Lina Ingvarsdottir و آقای Aaron Mchardy، به طور کامل بازگو کننده اطلاعاتی است که همه ما پیش از این درباره فیفا داشتیم! نمی‌دانم ایستادن در کنار جام لیگ قهرمانان اروپا و صحبت از اینکه هر ساله این رقابت برگزار می‌شود و فلان بازیکن و فلان بازیکن هر سال بر سر این جام یقه یکدیگر را می‌گیرند واقعاً تا چه حد هیجان انگیز است ولی می‌دانم چقدر خسته کننده است وقتی مجبور هستید، ۶ دقیقه حرف‌هایی را بشنوید که در چندین و چند مکان مختلف بارها خوانده و شنیده‌اید. Aaron Mchardy از این می‌گوید که گیم‌پلی بازی، ارتقا یافته و ما سعی در ایجاد بهبود هستیم! و خودتان تصور کنید که باقی حرف‌ها دقیقاً درباره چه بود! به هر حال، نمی‌خواهم بگویم که انتظاراتی خیلی زیادتر از فیفا ۱۹ داشتم، نه اصلا اینطور نیست. اضافه شدن لیگ قهرمانان اروپا مثل همیشه، یک قدم رو به جلو برای بازی است، همچنین آپدیت جام جهانی هم به عنوان یک محتوای جدید ظاهر شده؛ اما باید یادآور شد که بحث ما، نمایش است و کنفرانس؛ بحث نحوه انجام کار است و نقد محتوا در مراحل انتشار بازی صورت می‌گیرد.

نسخه جدیدتر سرویس Origin Access نیز در ادامه کار، معرفی شد که البته، امکاناتی مانند Xbox Game Pass دارد.

شاید پس از نمایش Anthem، سرویس Origin Access Premier مهمترین و ارزشمندترین حرکت الکترونیک آرتس بوده باشد. پیش از آن، اندرو ویلسون، یک صحبت دقیق و حساب شده کرد و از پیشرفت‌های این روزها گفت و سپس به این سرویس اشاره کرد. حداقل، سخنرانی ویلسون، با کلماتی حساب شده و دقیق پیش می‌رفت، برخلاف تمامی افرادی که می‌آمدند، ویلسون طبیعتاً تسلط بیشتری به مراسم داشت. هر چه که هست، سرویس جدید الکترونیک آرتس نیز معرفی شد. همانطور که گفتیم، این سرویس شباهت زیادی به Xbox Game Pass دارد. اعضای این سرویس، می‌توانند به طور کامل، دوباره به بازی‌های Origin Access دسترسی داشته باشند و همچنین، به تجربه بازی‌های جدید EA بپردازند. حتی بیشتر از این، دارندگان این سرویس می‌توانند به بازی‌های مورد علاقه‌شان از طریق استریم دسترسی داشته باشند و آنها را بازی کنند. همانطور که می‌دانید، Origin Access یک سرویس مختص کاربران رایانه‌های شخصی است که به آنها این امکان را می‌دهد تا با پرداخت ۴٫۹۹ دلار به طور ماهانه، بسیاری از بازی‌های الکترونیک آرتس را در اختیار داشته باشند.

معرفی Origin Access Premier شاید، نشانه‌ای باشد از مسیری که هم اکنون، صنعت سرگرمی‌ها در حال طی کردن است. همانگونه که مدیرعامل کمپانی یوبی‌‌سافت، از اتمام دوران کنسول‌های بازی و برداشته شدن محدودیت‌های سخت‌افزاری می‌گفت. اینکه دیگر،  در دهه‌های آینده کنسول‌های بازی وجود نخواهند داشت و دیگر محدودیت‌های سخت‌افزاری، از میان می‌روند. تمامی تمرکز، بر روی استریم بازی‌ها خواهد بود و گیمرها، با یک اشاره ضعیف و ساده، (و البته اینترنت فوق قوی!) رسماً به هزاران بازی دسترسی خواهند داشت. زمانی که همه چیز به اینترنت بستگی دارد نه سخت‌افزار دستگاه! البته این سرویس، تفاوت فاحشی نیز با نسخه قبلی خود ندارد. شاید تنها، بتوان آن را کمی جم و جورتر و حرفه‌ای‌تر دانست. خوشبختانه این سرویس برای دارندگان رایانه‌های شخصی بسیار کارآمد بوده و خیلی خوب است وقتی می‌بینیم هنوز هم اینگونه به آن توجه می‌شود. Origin Access Premier یکی از مهمترین بخش‌های کنفرانس و خدمات الکترونیک آرتس است که شاید از معدود نکات خوب کنفرانس بوده باشد!

پس از همه اینها، مجری کنفرانس، به سراغ Vince Zampella می‌رود و از او درباره یک توییت می‌پرسد! توییتی که ظاهراً به بازی جدید اشاره دارد و بله! Star Wars: Jedi Fallen Order در حال ساخت است، اما ما قرار نیست چیزی از آن ببینیم! در واقع، کلاً ختم کلام این بود که “ما داریم بازی می‌سازیم، اما نشون شما نمی‌دیم!” نمی‌دانم واقعاً دلیل گفتن این خبر به این صورت، و با همان خنده‌های بی‌طعم و اعصاب خردکن چه بود! حتی اگر همین خبر را به صورتی منتشر می‌کردند که به ظاهر فاش شده است، به مراتب هیجان بیشتری داشت تا اینکه بخواهیم خنده و جیغ‌های ساختگی را تحمل کنیم! به هر حال، این اتفاق، یک نشانه دیگر است تا بدانیم، الکترونیک آرتس در واقع، برای این کنفرانس به هیچ وجه آماده نبوده و ظاهرا، اوضاع اصلاً به خوبی برای بازی‌هایشان پیش نرفته است. همین یک مورد، باعث می‌شد تا کنفرانس، به طور کلی هیجانش را از دست بدهد و هیچ نمایش جذابی برای نشان دادن باقی نماند، مگر تریلرهای زیبایی که حتی چند تکه‌شان مربوط به E3های قبلی بودند!

نسخه اول بازی Unravel، یک اثر بسیار خوب با نوآوری‌های خاص خودش بود! معرفی و دقیقاً همان موقع انتشار Unravel 2، حتی اگر ما را با یک عنوان عالی طرف کند، بازهم در کنفرانس شکست می‌خورد! همه منتظر یک عنوان بزرگتر بودند و البته یک نمایش بزرگتر… .

Dennis Brannvall نیز به روی صحنه می‌آید تا توضیحاتی در خصوص DLC جدید Star Wars: BF2 بدهد. البته جدای از خودِ بسته الحاقی، که بازهم اوضاعش شبیه تیتر این مقاله است، چیزی که برای من خیلی جذاب بود، نحوه ایستادن دنیس و طرز صحبت کردن او بود! انگار با یک چیزی در طول صحبت‌هایش مشکل داشت. مدام دندان‌هایش را به هم می‌کشید و قیافه‌اش را کج می‌کرد. گویا چیزی در لباسش او را اذیت می‌کرد یا اینکه یکی از دندان‌هایش عفونت کرده بودند. من که واقعاً برایش نگران شده بودم!
حالا نوبت به Unravel 2 می‌رسد. نسخه اول بازی Unravel، یک اثر بسیار خوب با نوآوری‌های خاص خودش بود! معرفی و دقیقاً همان موقع انتشار Unravel 2، حتی اگر ما را با یک عنوان عالی طرف کند، بازهم در کنفرانس شکست می‌خورد! همه منتظر یک عنوان بزرگتر بودند و البته یک نمایش بزرگتر… . همین اتفاق، باعث می‌شود تا هیچکس، نتواند از عناوین جدید EA لذت ببرد. چرا؟ چون الکترونیک آرتس به هیچ عنوان، نتوانسته بود تا بازی‌های بزرگش را آماده کند. نمایش‌های ضعیف از بتلفیلد ۵ و حتی آماده نکردن یک تریلر از استاروارز جدید، خودشان به اندازه کافی اعصاب خردکن ظاهر شده بودند. اما آنچه که Unravel 2 نشان می‌داد هم در نوع خود جالب بود. شاید از همان نگاه اول، به سرعت مرا یاد آخرین بازی جوزف فارس، یعنی A Way Out می‌انداخت (که نقد و بررسی این بازی را می‌توانید اینجا بخوانید) و با وجود تمام جذابیت‌هایش، بازهم سخت بود تا بتواند مرا برای خریدش راضی کند! صراحتاً اگر خودم بودم، ترجیح می‌دادم تا ساخته جوزف فارس را با یکی دیگر از دوستان، دوباره تجربه کنم، اما مطمئناً، Unravel 2 بازی ارزشمند دیگری برای خانواده‌هاست! از همان صحبت‌های بعد این نمایش، می‌توانستیم حدس بزنیم که قرار است تا پایان کنفرانس چه ببینیم! بله! اینکه الکترونیک آرتس، همیشه خواهان حمایت از بازی‌سازان خوب و با استعداد اقصی نقاط جهان بوده و هست و کلی سخن دیگر درباره حمایت‌های الکترونیک آرتس از اینطور سازندگان و البته اشاره دوباره به  A Way Out!

همانطور هم که انتظار می‌رفت، در ادامه شاهد عنوانی بودیم که کارگردانش، با استعداد است و تیم نوپایی دارند. چرا که همه می‌دانند الکترونیک آرتس، چه کمپانی فوق‌العاده‌ای است و همیشه خواهان حمایت از بازی‌سازان جوان و نوظهور خواهد بود. Sea Of Solitude، شدیداً یادآور عنوان بسیار زیبای ABZU است. یک بازی دیگر با گرافیک هنری بی‌نظیر و طراحی محیط زنده و عالی، که البته ظاهراً قصد دارد تا داستان بسیار مهم و جذابی را نیز روایت کند، بر خلاف ABZU که صحبت‌هایی تکه تکه و ناقص تقدیم ما می‌کرد. داستان، ما را به جنبه‌های کمتر استفاده شده زندگی انسان‌ها در بازی‌های ویدیویی می‌برد؛ معضل‌های روانی جدیدی که در این عصر برای نوجوان‌ها و جوان‌ترها پیش آمدند. اگر حتی نظر من را بخواهید، باید به شما بگویم که SOS اگر بتواند همانگونه که از آن انتظار می‌رود، یک روایت هنری جذاب را به طور کامل و صحیح روایت کند، صراحتاً ارزش بیشتری از Unravel 2 خواهد داشت! چرا که ذهنیتی که کارگردان SOS دارد، به راحتی می‌تواند طراحی داستانی ساده و کلیشه‌ای Unravel 2 را در هم بشکند و در این باره موفق‌تر ظاهر بشود.

NBA LIVE و Madden NFL هم که هر دو مانند فیفا، از مجموعه‌های ورزشی همیشگی کمپانی هستند و نسخه‌های جدید قرار است به زودی وارد بازار بشوند.

در ادامه تریلر دیگری از NBA Live 19 و یک نمایش تبلیغاتی از Madden NFL و قهرمان سری آخر مسابقاتش دیدم که هر کدام جذابیت‌های خاص خودشان را داشتند. خب، انتظار دیگری هم از کنفرانس نداشتیم! هر دو عنوان هر ساله منتشر می‌شوند و منتشر می‌شوند و چیز دیگری هم نباید ببینیم. Young Kiv، قهرمان آخرین دور مسابقات Madden به روی صحنه آمد تا درباره این تجربه و اتفاقات پیرامونش صحبتی داشته باشد. شاید تنها بخش کنفرانس که کمی تنوع و تفاوت نیز داشت همین آمدن Kiv بود. به بخش خنده‌دار ماجرا می‌رسیم! معرفی یک بازی موبایل استراتژیک و فوق خسته کننده، آن هم روی صحنه E3! خودتان فکرش را بکنید. (البته اینقدر بی‌انصاف هم نباشیم، گزارش زنده هم بود بالاخره!) و باور کنید که آنقدر این نمایش عجیب و غریب بود که یادم رفت چقدر خسته‌کننده است. خیلی ساده می‌توانستیم تا دوباره، ببینیم که الکترونیک آرتس اینبار کاملاً واضح به مانع بزرگی برخورد کرده که نمی‌توان به سادگی از آن گذشت.

لااقل نمایش بازی Anthem کمی از باقی نمایش‌ها جلوتر بود. باید البته از این بابت از دست EA شاکی بود که چه‌طور مهم‌ترین بخش نمایشی که دارد چند دقیقه است و باقی نمایش صرفاً برای پر شدن جای خالی بازی‌هایی است که او هرگز نساخته و هرگز نمی‌سازد.

در نهایت، پس از مدت‌ها صبری که رسماً داشت برایمان لالایی می‌خواند که بخوابیم، شاهد پخش یک تریلر دیگر از Anthem بودیم. عنوان مورد انتظار بایوور، که قرار است در تاریخ ۳ اسفند سال ۱۳۹۷ منتشر بشود و از همین الان هم حسابی طرفدار برای خودش دارد. از همان نمایش‌های اولیه بازی، همه می‌دانستیم که با چه عنوانی طرف هستیم. محیط فوق‌العاده زیبای بازی و جهانی بکر و دست نخورده، فضاسازی عالی که یادآور بازی هورایزن زیرو داون است و تمام تبلیغاتی که آن بازی هم پیش از عرضه داشت. این‌ها بخش‌های بهتر نمایش بودند. بدون شک Anthem تنها نمایش دلچسب EA Play امسال شده بود. در کنار اینها، بازهم مجری برنامه، صحبتی با عوامل سازنده بازی داشت که در آن، اطلاعات دیگری از داستان بازی و گیم‌پلی منتشر شد. در طی این مراسم Cathleen Rootsaert، سرپرست نویسندگان Anthem جزییاتی از بخش داستانی بازی منتشر کرد. او اعلام کرد که بایوور داستان بازی را به گونه‌ای طراحی کرده که امکان اضافه کردن داستان‌های جدید در طی سال‌های آتی به این عنوان وجود داشته باشد. روت‌سِرت دلیل این کار را درخواست طرفداران برای داستان‌های بیشتر پس از اتمام بازی بیان کرده و این موضوع نمونه‌های از پشتیبانی بازی، پس از عرضه را نشان می‌دهد. همچنین تایید شده که برای تجربه‌ی Anthem به اتصال دائم به اینترنت نیاز خواهد بود. بایوور اعلام کرد که Anthem شامل هیچگونه لوت باکسی نخواهد بود و در عوض بازیکنان می‌توانند با پرداخت درون برنامه‌ای، آیتم‌های خاصی را تهیه کنند. طیف گسترده‌ای از آیتم‌ها برای شخصی‌سازی، در اختیار بازیکنان قرار خواهد گرفت که البته این مورد می‌تواند نکته مهمی باشد. چرا که سازندگان بازی می‌دانند به هیچ وجه نباید دوباره به تکرار اتفاقات Star Wars: Battlefrount 2 نگاهی داشته باشند.

یکی از بازی‌های مورد انتظار آینده.

کنفرانس EA Play در E3 امسال، مانند کسی بود که تنها سعی می‌کرد کاری کرده باشد و از دیگران عقب نماند! بازی‌های هر ساله که مانند همیشه منتشر می‌شدند و دیدن تریلرهای خیلی خفن هم حتی دیگر هیجان خودشان را از دست داده بودند. درست است که در این میان، شاهد معرفی چند بازی خوب مانند Sea Of Solitude و نسخه جدید سرویس Origin Access، و نمایش خوب Anthem بویدم، اما نمایش ناقص بازی‌های مورد انتظار مانند Battlefield V و سخنان تکراری و خسته کننده کارگردانان و عوامل بازی‌ها از جمله فیفا، ضربه محکمی بر پیکره کار زد و همین بازی‌های خوب نیز پشت انتظاراتمان از نمایش بازی‌های بزرگ محو شدند و رفتند. فاجعه را تازه آنجا دیدیم که الکترونیک آرتس برای پر کردن وقت کنفرانس، از یک بازی موبایلی استفاده می‌کند و کلی هم از قهرمان دور گذشته Madden NFL حرف می‌زند، و تازه قبل از آن، ۵ دقیقه برایمان از این می‌گوید که این بازیکن و آن بازیکن هر سال در جام قهرمانان اروپا با یکدیگر رقابت می‌کنند، اما نمی‌تواند یک گیم‌پلی و یا حداقل اطلاعات خوب از بتلفیلد و یا حتی استاروارز جدید بدهد. یا حتی جایی که در ساختن یک ویدیوی کوتاه جمع بندی هم به مشکل برمی‌خوردند و چند ثانیه از Sims قرض می‌گیرند. هر چه هم که باشد، هیچکس نمی‌تواند بگوید که انتظارات از کمپانی بزرگی مانند الکترونیک آرتس کم است و دقیقاً هیچکس هم نمی‌تواند بگوید که کنفرانس امسالِ EA، فاقد هیجان نبود!