هیجان، سرعت، فرار | نقد و بررسی بازی Pac-Man Championship Edition 2 plus
بازی پک من، شاید بیش از حدی که مورد نیاز است نوآوری در خود جایی داده باشد. با نقد و بررسی بازی Pac-Man Championship Edition 2 Plus با گیمفا همراه باشید.
کمتر گیمری است که نام بازی پک من را نشنیده باشد. اکثر ما، در اولین تجربههای بازی کردنمان، حتما از این نام عبور کرده ایم و یا حداقل حتی اگر این عنوان را تجربه نکردهایم، از ساز و کار آن خبر داریم. اولین بازی از این مجموعه در سال ۱۹۸۰ عرضه شد و به نوعی، سبک آرکید را تعریف کرد. این که باید با به دست آوردن امتیاز بالاتر، جایی در جدول امتیازات برای خود پیدا کنید، ایدهی سادهی خوردن نقطه ها و مردن در صورت لمس هر یک از روحها، همه و همه با هم یک ایدهی جذاب و البته یک بازی اعتیاد آور را عرضه میکرد که بازیبازان از تجربهی آن لذت بردند. پس از آن، بازیهای متعددی در ادامهی این مجموعه عرضه شدند که بازی اخیر آن، پک من چمپیونشیپ ادیشن ۲ است که در سال ۲۰۱۶ و مدتی پیش، برای کنسول نینتندو سوییچ عرضه شد. بازی در کنسول دوست داشتنی نینتندو یک فرق اساسی با بقیهی نسخههای خود دارد، و آن این است که از یک حالت دو نفره نیز برای بازی کردن بهره میبرد که در ادامه به آن اشاره میشود.
بازی از همان دقایق اول، به صورت کاملا واضح تفاوتهای خود را با فرمول اصلی پک من بیان میکند. بازی با آموزش قوانین جدید در یک محیط ساده به شما شروع میکند و رفته رفته، قوانین پیچیدهتر را بیان میکند. اولین قانون، این است که شما به جای جمع کردن همهی نقطهها، باید آنها را تا حدی جمع کنید که یک میوه در قسمتی از نقشه ظاهر شود. یعنی، در ابتدای شروع هر مرحله، شما شروع به خوردن نقطهها میکنید. یک نوار در پایین صفحه، مقدار پیشرفت شما را در به دست آوردن نقطهها و مقداری که باید جمع کنید تا میوه ظاهر شود را نشان میدهد. بعد از اینکه به اندازهی کافی نقطه خوردید، در همانجایی که مرحله را شروع کردید، یک میوه ظاهر میشود که با خوردن آن، به نقشهی بعدی میروید. این، اساس کار بازی جدید پکمن است. نقطهها را میخورید، میوه ظاهر شده را نیز میخورید و به مرحلهی بعد میروید. در کل، شما پنج دقیقه وقت دارید تا هر ست بازی خود را کامل کنید. و باید در این مدت، تا جایی که میتوانید امتیاز جمع کنید. در کنار این قضیه، چندتایی ویژگی دیگر هم وجود دارد که به بازی حال و هوای تازه ببخشد و تا حدی از یکنواخت شدن آن بعد از مدتی جلوگیری کند. یکی از این ویژگیها، بمب هایی است که با فعال کردن آنها، به نقطهی شروع خود برمیگردید و مخصوصا برای موقعیتهایی که توسط روحها محاصره شدهاید، به درد میخورد. مورد بعدی، روحها هستند که یک تفاوت عظیم با روحهای سری اصلی پک من دارند و آن این است که اگر یک یا چند بار آنها را لمس کنید، از بین نمیروید. همانطور که گفته شد، بازی در ستهای پنج دقیقهای انجام میشود و بنابراین، سرعت بسیار مهم است. هر چه این پنج دقیقه جلوتر برود، سرعت بازی بیشتر و بیشتر میشود و شما به ناچار حداقل چند بار به این روحها برخورد میکنید. سازندگان احتمالا برای لذتبخشتر کردن بازی و جلوگیری از شکسته شدن روند آن، این ویژگی را اضافه کردهاند. هر چند قابل ذکر است که پس از چندبار پشت سر هم برخورد به روحها، آنها عصبانی میشوند و در این حالت، اگر به آنها برخورد کنید خواهید مرد و یکی از جانهای شما از بین میرود و دوباره در محل مرگتان شروع میکنید. اضافه کردن عنصر سرعت به بازی پک من، باعث شده هیجان بسیار زیادی به بازی تزریق شود و بازی بیش از هر زمان دیگری سرعتی باشد. یک اشتباه کوچک و یک مکث نادرست، ممکن است به عصبانی کردن روحها بینجامد و با این که این همیشه به معنای مرگ شما نیست، اما موقعیت را بسیار خطیرتر میکند و در کل یک تجربهی هیجان انگیز را به شما عرضه میکند.
مورد بعدی، مربوط به خود روحهاست. با اینکه همان چهار روح معروف سری اصلی در بازی وجود دارند، اما این بار در نقشه روحهای غیرفعالی هم دیده میشوند. وقتی از فاصلهای نزدیک از این روحها عبور کنید یا به آنها برخورد کنید، آنها بیدار میشوند و به نزدیکترین قطار روحی که نزدیکشان است میپیوندند. هر کدام از این چهار روح اصلی، تعدادی روح پشت سر خود میکشند که با گذر از هر مرحله، بزرگتر و بزرگتر میشود و باید حواستان بیشتر جمع شود که به هیچکدام از این قطارها برخورد نکنید. با چند بار برخورد به این قطار، روح عصبانی شده و با سرعت بسیار بالایی به دنبال شما میآید. در این هنگام، بهترین کاری که میتوانید بکنید این است که از او دور شوید و بگذارید تا آرام شود. بزرگتر شدن قطار روح باعث میشود با هر مرحله پیشروی در بازی، احساس هیجان در شما بیشتر و بیشتر شود و با خوردن قدرت میوهی مخصوص، این هیجان به بالاترین حد خود میرسد. بعد از چند باری که میوهی معمولی را خوردید و به مرحلهی بعد رفتید، پس از خوردن نقطهها، به جای میوه، یک قدرت ویژه برای شما ظاهر میشود. با خوردن این قدرت، شما این توانایی را به دست میآورید که بتوانید تمام قطار روحی را که از چند مرحله قبل شروع به ساختن شده است، ببلعید. وقتی این قدرت را به دست میآورید، رنگ روحها عوض میشود و آنها شروع به فرار کردن از دست شما میکنند. در مدت زمان محدودی، شما باید تمام این روحها را نابود کنید تا دیگر قطار روحی وجود نداشته باشد. هر چند این روحها بسیار سریع حرکت میکنند و گرفتن آنها تقریبا غیرممکن است، اما در بازی یک ویژگی بسیار کمک کننده وجود دارد و آن نمایان شدن خطهایی است که قطار روح فقط از روی آنها میگذرد. با تصمیم گیری درست و منتظر ماندن در نقطهی مناسب، شما میتوانید قطار روح را نابود کنید و این کار، به لطف گرافیک واقعا جذاب بازی در آن لحظه، واقعا لذت بخش است. وقتی میخواهید آخرین قطار روح را نابود کنید، پک من و روحها از نقشهی دو بعدی بازی بیرون میزنند و پک من در هوا، روحها را به یک حالت سینمایی جذاب میبلعد. مورد بعدی باس فایتهایی هستند که تفاوتهای قابل ذکری با مرحلههای عادی دارند و از آنها میتوان به این اشاره کرد که شما باید هر مرحله را در مدت زمان محدودی تمام کنید تا بتوانید باس را شکست دهید. مورد بعدی تفاوت این باس فایت ها با نقشهی معمولی، این است که ممکن است حتی در میانهی بازی نقشه به کل تغییر کند و یا اتفاقهای عجیب و غریب اینچنینی بیفتد که بسیار جذاب است. بازی یک حالت دیگر نیز دارد که میتوانید برای به دست آوردن ستاره، خواستههای هر مرحله را کامل کنید که آنها نیز هیجان بسیار خوبی دارند. بازی در نینتندو سوییچ، یک حالت اختصاصی دو نفره نیز دارد. که در آنها باید همزمان نقطهها را بخورید و در خوردن قطار روحها نیز، تفاوت اندکی وجود دارد و آن این است که باید همهی روحها را بین خود و همتیمیتان قرار دهید تا بتوانید آنها را نابود کنید. تجربهی این بازی به صورت دو نفره نیز، بسیار لذت بخش است. در کل، گیمپلی بازی، به شدت از بازی اصلی متفاوت است و ممکن است به مذاق برخی خوش نیاید. با اینکه ممکن است این گیمپلی پس از گذشت مدتی یکنواخت و خسته کننده شود، اما در کل بسیار لذت بخش است.
گرافیک بازی، به طور خلاصه، بسیار جذاب است. در هر مرحله، شما میتوانید حالتهای مختلفی را شخصیسازی کنید تا بهترین لذت را از آن مرحله ببرید. البته خود بازی یک حالت پیشفرض برای هر مرحله در نظر دارد، ولی این گزینه را نیز به شما داده است. شخصی سازی در چند بخش صورت میگیرد که از آن میتوان به رنگ دیوارها و خود پک من اشاره کرد. موزیک بازی نیز در ابتدای هر مرحله قابل انتخاب است که بازی را بسیار جذاب میکند. اما به شخصه، نتوانستم با هیچ کدام از آنها به اندازهی اولی ارتباط برقرار کنم. اولین موزیک بازی، پر از هیجان است و به شدت مناسب حال و هوای سرعتی بازی است. در کل، با وجود گزینههای شخصی سازی زیاد پیرامون موزیک و گرافیک، بازی نمرهی کامل را از این بخش میگیرد.بازی دو بخش مختلف دارد که اسکور اتک و ادونچر نام دارند. در اسکور اتک، همانطور که گفته شد، شما باید در پنج دقیقه، تا جایی که میتوانید امتیاز جمع کنید. هر مرحله به سه بخش تقسیم میشود که از آسان به سخت طبقهبندی میشوند و در آخر هر مرحله، به نوعی حالت بینهایت وجود دارد که با تعداد جان زیاد، به نوعی شکست ناپذیر شوید. در حالت آسان، فقط یک قطار روح در بازی وجود دارد اما به طور مثال در حالت متوسط، هر چهار روح میتوانند قطار روح خود را داشته باشند. در مراحل ادونچر، باید چالشی را کامل کنید که به طور مثال، یکی از آنها این است که باید شش تا میوه بخورید، اما هر مرحله، زمان محدودی دارد. در کل، چالشهای اینچنینی در وجود دارند و غلبه کردن بر آنها، بسیار لذت بخش است.
خلاصه:
بازی پک من چمپیونشیپ ادیشن ۲، نوآوریهای بسیار زیادی دارد و این ممکن است به ضررش تمام شود. با وجود این که بازی با اضافه شدن تعداد بسیار زیادی ویژگیهای جدید و جذاب، موفق شده بسیار لذت بخش ظاهر شود، اما این نکته هم قابل ذکر است که ممکن است زیادی از اصل خود فاصله گرفته باشد. گیمپلی بازی، به شدت جذاب است و با این که پس از مدتی کمی یکنواخت میشود، اما در کل بسیار لذت بخش است. بازی حالتهای مختلفی دارد که میتوان از آنها به ادونچر و اسکور اتک اشاره کرد. در کل، تجربهی این بازی به عاشقان این موجود زرد دوست داشتنی توصیه میشود.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- فیل اسپنسر: تولید کنسولهای ایکس باکس در نسلهای آینده متوقف نخواهد شد
- فیل اسپنسر: STALKER 2 یکی از مدعیان بهترین بازی سال است
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بدون اشتراک پلاس، امکان انتقال فایل سیو بازیها از پلی استیشن ۵ استاندارد به پرو وجود ندارد
نظرات
خیلی فاز بود. KHAYLI :laugh: 😀
اما دقیقا یکم که گذشت هیجانشم پرید.
بیشتر حس نوستالژی داشتم که این جدیده رو بازی کردم.
نوستالژی.
کودکی. خاطرات تابستان.
اوه مای گاد هیچ وقت فکر نمیکردم اونقدر زنده باشم که این شاهکار را بتوانم تجربه کنم