فواره چون بلند شود سرنگون شود | نقد و بررسی بازی Sonic Forces

می‌دانم که آن روزهای عجیب و غریب کودکی را که دوان دوان به سمت کنسول سگای دوست‌داشتنی خودمان می‌رفتیم و بی درنگ کارتریج را برمی‌داشتیم و مشغول گذراندن وقت با جوجه‌تیغی دوست داشتنی‌مان می‌شدیم نمی‌شود ساده بیخیال شد و نگاهی به اوج تجاری سگا نداشت. آن زمان آنقدر بازی می‌کردیم تا خورشید بخت‌برگشته، از شدت خجالت برگردد و آب شود و برود زیر زمین! آنقدر که بابا، با دمپایی انگشتی قدیمی‌اش، محکم بزند بر سرمان و ای داد بیداد! ساعت ۲ شب شده و ما هنوز داریم بازی می‌کنیم… . گویی در نگاه دکتر اگمن، یک شرارت خاصی وجود داشت که اجازه ترک میدان را به پهلوانان شجاعی مانند ما نمی‌داد. خلاصه هرطور که شده بود، دست در دستان سونیک بزرگوار می‌گذاشتیم و آنقدر با مشت و لگد به جان دکتر می‌افتادیم که خودش دست به خودکشی بزند و برود پی کارش؛ البته، فقط برای مدتی کوتاه… .

هیچ چیز برای سونیک، بهتر و دلچسب‌تر از دوباره کتک خوردن دکتر بدجنس ما نیست!

۱۹۹۱، سال قابل توجهی برای طرفداران این سری به شمار می‌آید! ۲۷ سال از انتشار اولین نسخه Sonic گذشته است! یک خارپشت دوست‌داشتنی! یک خارپشت غیرعادی! حیوانی که با وجود محبوبیت کم در دنیای واقعی، در جهان بازی‌های ویدیویی کلی طرفدار داشته و دارد. ۲۷ سالی که برای خیلی‌ها، مثل ۲۷ ثانیه گذشت و رفت میان خاطرات و حالا، دوباره از آن دوردست‌ها، برایمان چشمک می‌زند. اما اکنون خبر خوشحال کننده این است که سونیک ما، بازگشته است. ولی آیا خودِ بازی، به عنوان خبرش خوشحال کننده و البته زیبا هست؟ با حسین غزالی و گیمفا همراه باشید.

پیش از عرضه این نسخه، شاهد انتشار Sonic Mania بودیم. عنوانی که با بازخوردهای بسیار خوبی از سوی منتقدان همراه بود و با متای بسیار خوب ۸۶ کار خود را به پایان رساند. Sonic Mania شدیداً مشابه نسخه‌های قدیمی خودش بود و برای طرفداران دیرینه سونیک، یک بازگشت طلایی و زیبا و البته خاطره‌انگیز به شمار می‌رفت. اما در حالت کلی، اگرچه این نسخه از سونیک، حسابی برای دوستداران و آشنایان این مجموعه، با ارزش بود، اما برای کسانی که می‌خواهند به تازگی کنار این شخصیت قدم بگذارند، چندان دلچسب نبود! پس، شاید بهترین گزینه، عرضه یک سونیک دیگر، با گرافیک امروزی و گیم‌پلی عامه‌پسند باشد. اینجاست که Sonic Forces می‌خواهد تا ارزش واقعی خود را نشان بدهد. Sonic Forces، در تاریخ ۷ نوامبر ۲۰۱۷ برای پلتفرم‌های Xbox One، PlayStation 4، Nitendo Switch و Microsoft Windows منتشر شد و آقایان Shun Nakamura و Takashi Iizuka کارگردانی آن را برعهده داشتند.

Sonic Forces، تا حد زیادی سعی در ارائه یک بازی امروزی، برای علاقه‌مندان امروزیِ سونیک دارد.

همانند چیزی که همیشه بوده، بازی از داستان، به طرز محسوسی، تنها برای جلو کشاندن روند بازی و گیم‎‌پلی استفاده می‌کند. جالب است بدانید که در ابتدا، قرار بود تا داستان Forces، دنباله یکی از بهترین نسخه‌های مجموعه، یعنی Generations باشد. اما آنطور که دیده می‌شود، داستان بازی، تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای با عناوین ابتدایی داشته؛ دقیقاً به منظور جلو کشاندن روند داستانی و ایجاد هیجان بیشتر! اما با نگاهی دقیق، بازهم می‌توان نتیجه گرفت که داستان، دوباره در Sonic Forces لنگ می‌زد و حرف خاصی برای گفتن ندارد.

سونیک  بازهم در دنیای اگمن گیر افتاده و اکنون، دکتر، قوی‌تر از همیشه به همراه متحد جدیدش “Infinite” قصد تصرف دنیا را دارد! حالا ناکلز، تصمیم به ایجاد یک گروه مقاومت جدید می‌گیرد تا به مقابله با اگمن شرور بپردازد. خارپشت ما هم موظف است تا به همراه سونیک کلاسیک، که از دنیای دیگری آمده، به میدان برود و برای بار هزارم (!) کلک اگمن را بِکَنَد. خب، همانطور هم که گفته شد، نباید داستانی چالش‌برانگیز و خفن از Forces طلب کنید! چراکه تمامی این قصه‌ها و درگیری‌ها و البته صحنه‌های سینمایی که چندان خوب و چشم‌نواز از آب در نیامده‌اند، تماماً در خدمت گیم‌پلی و شریان‌های حیاتی بازی خواهند بود. صحنه‌های سینمایی، پر است از دیالوگ‌های آبکی و سطحی، و البته انیمیشن‌های چهره و طراحی‌ها که خب از این هم می‌توانست بهتر باشد. نگاه کلی به گرافیک بازی، آن را بسیار قابل قبول و مناسب جلوه می‌دهد.  همچنین از مهمترین تغییرات ایجاد شده، می‌توان به قابلیت جابه‌جایی بین حالت side scroller (دو و نیم بعدی) و سه بعدی اشاره کرد که البته در کنار اینکه جلوه زیبا و نوستالژی به عنوان می‌دهند، ایرادات مخصوص به خودشان را دارند که در ادامه، به آنها اشاره خواهد شد.

با آنکه طراحی چهره کاراکترها هنوز هم جای کار دارد، اما وقتی به آنها نگاه می‌کنید، ناگهان یاد رفقای کودکی‌ خودتان می‌افتید.

نوآوری جدیدی که بازهم در Sonic Forces شاهد آن هستیم، امکان ساخت یک شخصیت دلخواه برای همراهی سونیک است؛ ممکن است در ابتدا فکر کنید که این اتفاق، صرفاً برای عوض کردن حال و هوای بازی است (!) اما توانایی های ویژه‌ای که بازی به شخصیت ساخته شده توسط شما خواهد داد، اجازه فکر کردن به این مورد را به هیچکس نمی‌دهد. کاراکتر شما، دارای سلاحی ویژه به‌نام Wispons خواهد بود که به کمک قدرت‌ خارق‌العاده سونیک، امکان ایجاد حرکات ترکیبی زیبایی را به بازیکن خواهد داد. Wispons، به خودی خود نیز دارای نیروهای خاصی است که در عبور از موانع و دشمنان موجود کمک شایانی کرده و روند گیم‌پلی را از خسته‌کننده بودن نجات می‌دهد. مثلا، Drill Wispon به شما این قابلیت را می‌دهد که برای رد کردن موانع، از سر و کول دشمنانتان بالا بروید (!) یا اینکه از زیر و یا بالای دیوارها به سرعت عبور کنید. بالاتر، به دو تغییر اساسی Forces نسبت به نسخه‌های قبلی اشاره کرده بودیم: سویچ بین حالت ساید اسکرولر و سه بعدی و ایجاد کاراکتر دلخواه. که الحق و الانصاف، نوآوری‌های جذابی نیز به شمار می‌رفتند. اما مشکل اینجاست که مشکلاتی را نیز با خود به همراه آورده‌اند! در طول بازی، امکان کنترل سه شخصیت از جمله سونیک مدرن، نسخه جوان‌تر سونیک و کاراکتر خودتان را خواهید داشت. پس از رد شدن از چند مرحله خاص، تازه مشکلات گیم‌پلی یکی یکی خودشان را نشان می‌دهند. مراحل Sonic Forces به شدت کوتاه هستند و همین کوتاه بودن، لطمه وحشتناکی به بدنه بازی زده است؛ به محض اینکه بخواهید وارد جو بازی بشوید، مرحله به پایان رسیده و حتی اگر بخواهیم این کوتاه شدن مراحل را به حساب ایجاد جذابیت بیشتر بگذاریم، باز هم نمی‌توان با آن کنار آمد. 

مراحل Sonic Forces به شدت کوتاه هستند و همین کوتاه بودن، لطمه وحشتناکی به بدنه بازی زده است؛ به محض اینکه بخواهید وارد جو بازی بشوید، مرحله به پایان رسیده و حتی اگر بخواهیم این کوتاه شدن مراحل را به حساب ایجاد جذابیت بیشتر بگذاریم، باز هم نمی‌توان با آن کنار آمد.

بازی بازهم دست از سر ما بر نمی‌دارد و اینبار با مصیبتی بزرگتر بر سر ما فرود آمده! معمولاً چالش‌برانگیز بودن در اکثر مواقع یک نکته مثبت برای بازی‌های ویدئویی محسوب می‌شود. اما هرچه که بیش از حد باشد، ناگهان خراب می‌شود. حالا می‌خواهد نمک باشد و آش را خراب کند، یا اینکه سختی بی‌مورد باشد و لذتی که از تجربه Sonic Forces نصیبمان می‌شود را محو کند. این سختیِ اعصاب‌خردکن به طور جدی در حالت ساید اسکرولر به شدت افزایش می‌یابد. این سختی، البته نه بخاطر مراحل چالشی بازی بلکه به علت عدم توازن در حرکات و فضاهای موجود در مراحل است. این یعنی سختی نابرابر، همیشه در طول بازی گریبان گیر شما خواهد بود. تازه، در مقابل، سازندگان هیچ بخشی برای آموزش افراد تازه وارد در نظر نداشتند و این، بخش دردناک ماجراست (!) اما خارج از بحث سختی و کوتاهی آزاردهنده مراحل، Sonic Forces همان گیم‌پلی سرعتی و ترکیبی زیبای خودش را دارد. هنوز هم می‌توان با سرعت دادن به سونیک، دشمنان را یکی یکی کنار زد، هنوز هم باید از عکس‌العمل‌های سریع برای لحظات حساس استفاده کنید. البته چند حرکت ریز هم این بین به حرکات معروف سونیک اضافه شده‌اند! حرکاتی از جمله چرخش سریع و چرخش هوایی (!) که البته خب برای سونیک‌بازان قدیمی معنا و مفهوم خاصی نخواهد داشت! اما موردی که بیشتر از همه چیز می‌تواند برای سونیک‌بازان قدیمی جالب باشد، کنترل آواتار یا همان کاراکتر شخصی‌سازی شده ماست که توانایی‌های خاصش، باعث می‌شود اصلا و ابدا شباهتی با حرکات و توانایی‌های سونیک نداشته باشد. در ابتدا، گزینه‌های زیادی برای شخصی‌سازی لباس و موارد دیگر برایتان وجود ندارد، اما به مرور زمان، و با انجام مراحل خاص، قادر به آزاد کردن آیتم‌های جدید خواهید بود. حتی هر آواتار، می‌تواند ویژگی‌های مختلفی نظیر پرش دوباره، و شکست ناپذیری موقت را داشته باشد.

خوشبختانه، بازی در بحث فریم‌‌ ریت سربلند ظاهر شده و در مجموع، شاهد نرخ فریم ثابتی هستیم. پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان و PC هر سه بر روی ۶۰ فریم قفل می‌کنند و در این میان تنها کنسول نیتندو است که با ۳۰ فریم، Sonic Forces را اجرا خواهد کرد. این نرخ، حتی در صحنه‌های شلوغ هم صدق می‌کند و می‌توان SF را از لحاظ فنی عنوانی موفق نامید.

خوشبختانه، بازی در بحث فریم‌‌ ریت سربلند ظاهر شده و در مجموع، شاهد نرخ فریم ثابتی هستیم. پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان و PC هر سه بر روی ۶۰ فریم قفل می‌کنند و در این میان تنها کنسول نیتندو است که با ۳۰ فریم، Sonic Forces را اجرا خواهد کرد. این نرخ، حتی در صحنه‌های شلوغ هم صدق می‌کند و می‌توان SF را از لحاظ فنی عنوانی موفق نامید.

Sonic، در واقع، آن فواره‌ای بود که بلند شد و سپس، سرنگون گردید. او دیگر، نمی‌تواند مثل قبل محکم روی پایش بایستد؛ چرا که سازندگان، از فرمولی شکست خورده برای ادامه سری استفاده کرده‌اند و هدف خاصی برای ساخت این بازی نیز نداشتند. Sonic Forces نیز، اسیر این اشتباهات و فرمول‌ها شده است. داستان بازی، در بدترین حالت خودش روایت می‌شود و بازهم شاهد کلیشه دکتر اگمن و حمله او به زمین هستیم. بازهم شاهد جنگجویان آزادی هستیم و بازهم باید از این نوع کلمات برای وصف سونیک جدید استفاده کنیم. شاید، حالا و با شکست دوباره‌ای که این مجموعه متحمل شد، بتوان چشم امیدی به آینده داشت. اما هرچه که هست، Sonic Forces به هیچ عنوان نمی‌تواند یک بازگشت رویایی و بی نقص برای خارپشت دوست‌داشتنی ما باشد. بازی، ایراداتی دارد که لذت تجربه یک سونیک را با خودش به گور برده. سونیک ما، متاسفانه، گویا در ۲۷ سالگی، پیر شده است! حال اما اگر یک معجون باشد که بتواند او را از مرگ زودرس نجات دهد، بنظر شما آن معجون چیست؟!