تحلیل فنی | مروری بر بازی‌های تاثیرگذار سال ۲۰۱۷ از نگاه فنی

با تحلیل فنی دیگری با ما همراه باشید. در این قسمت قصد داریم تا بازی‌های منتخب و تاثیرگذار سال ۲۰۱۷ را از دید و نگاه فنی و تکنیکی بررسی نماییم و نگاهی کوتاه به آن ها بیندازیم. با این قسمت از تحلیل فنی همراه باشید.
 هر سالی که می‌گذرد، بازی های ویدیویی بسیاری عرضه شده و ما را سرگرم می‌کنند. البته واضح است که با تمام گرفتاری ها و مشغله‌های روزانه، نمی‌توان همه عناوینی که در یک سال منتشر می‌شوند را تجربه کرد و باید برخی از آن ها را گلچین نمود. قطعا تعداد بازی های خوب و سرگرم کننده در هر سال آن قدر زیاد است که می‌توانیم خیلی راحت و بدون دردسر سرگرم شویم و پای پلتفرم خود از آن ها لذت ببریم. با پایان هر سال، منابع مختلف و همچنین مراسم معتبر The Game Awards نسبت به انتخاب بهترین بازی ها در هر سبک اقدام می‌کنند اما امروز در تحلیل فنی، ما قصد نداریم بازی ها را صرفا نسبت به عناصر مختلفی مانند داستان و گیم‌پلی قضاوت کنیم و سعی داریم تا عناوین منتخب را بر اساس ویژگی های فنی و بصری آن ها بررسی نماییم؛ خب این تحلیل فنی است و ما بیشتر به این جنبه از بازی ها توجه می‌کنیم.

به طور خلاصه، در این مطلب قصد داریم ۷ بازی که از نظر فنی و تکنیکی قدرتمند و تاثیرگذار بودند را بررسی نماییم. با ما در ادامه همراه باشید.

بازی شماره ۷: Nex Machina 

Nex Machina یک بازی اکشن سریع و آرکید بود که در سال ۲۰۱۷ منتشر شد. این عنوان را سازندگان بازی مشهور و محبوب Resogun ساخته بودند؛ یعنی استودیوی Housemarque که قطعا می‌داند چگونه باید یک اکشن سریع و آرکید ساخت و تمام تعادل ها و استاندارد ها را در آن رعایت کرد (یا استانداردهایی به سبک اضافه کرد). این استودیوی کاربلد با بازی Nex Machina سال خوبی را پشت سر گذاشت اما جدا از گیم‌پلی لذت بخش بازی، Nex Machina از نظر فنی نیز واقعا فوق‌العاده بود. مراحل بازی Nex Machina به شدت پر جزئیات بودند و هر قطعه و جزء در بازی به زیباترین شکل ممکن خراب می‌شد و ذرات جالبی را به وجود می‌آورد؛ به این صورت که در یک محیط پر از دشمن و پر از افکت های زیبا و همراه با اسلحه و قابلیت‌های جالب بازی‌باز، یک اسکرین فوق‌العاده جذاب را در پیش روی خود می‌‌دیدیم. سازندگان برای دست پیدا کردن به این هدف، از یک تکنولوژی با نام Signed Distance Fields استفاده کرده بودند که باعث می‌شد دست سازندگان برای حقه‌های فنی ریز یا رندرینگ همه جانبه بازی، باز باشد. در کنار همه این‌ها، رنگ پردازی و نورپردازی بسیار خوب و جذاب بازی را نیز در نظر بگیرید تا با عنوانی زیبا طرف باشیم. از همه مهم‌تر این که Nex Machina حتی روی پلی‌استیشن ۴ معمولی نیز بدون حتی لحظه‌ای افت فریم، به صورت کاملا ثابت روی ۶۰ فریم بر ثانیه به اجرا در می‌آید. Nex Machina عنوانی بسیار عالی چه از نظر گیم‌پلی و چه از نظر فنی محسوب می‌شود؛ حتما آن را تجربه کنید.

این تنها یک صحنه معمولی در بازی Nex Machina است. باید چشمتان را به دیدن این موقعیت های شلوغ، پر جزئیات و البته زیبا و رنگارنگ عادت دهید.

بازی شماره ۶: The Surge

این روز ها توسعه دهندگان و سازندگانی که بودجه‌ قابل توجهی را در اختیار ندارند، به سراغ موتور های آماده‌ای مانند یونیتی یا آنریل انجین می‌روند اما استودیوی Deck 13، یعنی سازنده بازی The Surge این کار را نکرده و مدت زیادی را به ساخت موتور اختصاصی خود پرداخت. عنوان The Surge شاید به طور کلی بهترین یا حتی یکی از بهترین‌ بازی‌های نقش آفرینی سال ۲۰۱۷ نباشد اما قطعا یکی از بهترین آن ها از نظر فنی به حساب می‌آید. همان طور که گفته شد استودیوی سازنده این عنوان برای ساخت The Suge از موتور داخلی خود با نام Fledge Engine استفاده کرد؛ این موتور به سازندگان اجازه می‌داد تا هر عنصری که در یک بازی نقش‌آفرینی لازم بود را پیاده سازی کنند و دستشان کاملا باز باشد. در کنار دنیای بزرگ و پر جزئیات بازی، موارد مهمی مانند ذرات GPU Accelerator، نورپردازی دانیامیک و کاملا گسترده، بازتاب سطح بالا، نورپردازی Volumetric Light Shaf ، لنز فلیر پیشرفته و … در این عنوان دیده می‌شوند. جالب این جا است که با توجه به وسعت دنیای بازی، محتوای بسیار و همچنین عناصر بصری پیشرفته آن، حجم The Surge برروی کنسول‌ها تنها ۶ گیگابایت است که نشان می‌دهد سازندگان در زمینه فنی بسیار خوب عمل کرده‌اند. بد نیست به این نکته نیز اشاره کنیم که مدت زمان بارگذاری صحنه های مختلف بازی نیز نسبت به وسعت و جزئیات آن بسیار کم است و همچنین بازی به راحتی با نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه روی کنسول‌ها به اجرا در می‌‌آید.. در هر حال، جدا از مسائل فنی می‌توان گفت که The Surge یک تجربه نقش‌آفرینی خوب و لذت بخش برای دوستداران این سبک است و با محتوای بسیاری که دارد، می‌تواند به راحتی بازی‌بازان را سرگرم کند.

The Surge شاید بهترین نقش آفرینی منتشر شده در سال ۲۰۱۷ نباشد اما قطعا محتوای غنی و خوبی دارد و سازندگان با موتور داخلی خود بازی را از نظر فنی بسیار پیشرفته ساخته‌اند.

بازی شماره ۵: Gravity Rush 2

عنوان Gravity Rush 2 در اوایل سال ۲۰۱۷ منتشر شد و شاید آن مقدار توجه و ستایشی که لایق آن بود را دریافت نکرد. این بازی انحصاری کنسول پلی‌استیشن ۴ که در واقع دنباله‌ای بر نسخه اول سال ۲۰۱۲ بود (برای کنسول دستی پلی‌استیشن ویتا منتشر شده و سپس به صورت بازسازی شده برای کنسول پلی‌استیشن ۴ نیز منتشر شد)، خیلی سریع از پیش چشمان عموم بازی‌بازان محو شد و دیگر کسی نامی از آن بر زبان نیاورد. اگر دو نسخه منتشر شده از بازی را تجربه کرده باشید، می‌دانید که Gravity Rush 2 به هر طریق ممکن نسبت به نسخه اول چندین پله پیشرفت داشته است. به غیر از بخش فنی و بصری، گیم‌پلی Gravity Rush 2 آن قدر بی ایراد و صیغل داده شده است که می‌توان ساعت ها آن را بازی کرد و خسته نشد. در این بازی چند دنیای متفاوت در ابر قرار گرفته‌اند و مناظر فوق‌العاده ای را برای تماشا ساخته‌اند. این دنیا‌ها به وسیله یک سیستم ابر منحصر به فرد به هم وصل شده‌اند و بدون هیچ صفحه بارگذاری به صورت یکجا در دسترس بازی‌بازان قرار دارند. زمانی که در Gravity Rush 2 مبارزه را آغاز می‌کنید، هر جزء در محیط به صورت پویا حرکت می‌کند. تمام اشیای موجود در دنیای بازی قابلیت حمل کردن به صورت دسته جمعی دارند و به ذرات بسیار کوچک تر نیز تقسیم می‌شوند. اما دلیل این زیبا به نظر رسیدن بازی Gravity Rush 2 چیست؟ سازندگان (استودیوی Prohect Siren) در نسخه دوم از افکت های پسا پردازش (post processing) به صورت هوشمندانه استفاده کرده‌اند؛ به عنوان مثال موشن بلور دوربین و همچنین اشیا به وفور به کار گرفته شده یا به شدت شاهد افکت Depth of Field با Soft Focus در مراحلی از بازی هستیم که باعث می‌شوند Gravity Rush 2 دوست داشتنی به نظر برسد. بد نیست اشاره کنیم که Gravity Rush 2 برروی کنسول میان نسلی پلی‌استیشن ۴ پرو، جزء اولین عناوینی است که از رندریگ سطح بالای اشکال هندسی بهره می‌برد.

Gravity Rush 2 یک بازی زیبا و دوست داشتنی است که قطعا در سال ۲۰۱۷ مورد بی لطفی عموم قرار گرفت. تجربه این بازی را از دست ندهید.

بازی شماره ۴: Claybook 

Claybook یکی از خلاقانه‌ترین و جالب‌ترین بازی های سال ۲۰۱۷ محسوب می‌شود. می‌توانیم به قطع بگوییم که این عنوان تجربه متفاوتی برای شما به ارمغان می‌آورد و اصلا شبیه چیزی نیست که قبلا بازی کرده باشید. در بازی جالب Claybook، بازی‌بازان باید در هر مرحله، یک شیء خمری مانند را کنترل کرده و با آن کار مشخصی را انجام دهند؛ همه این ها نیز به وسیله یک پسر بچه و کنترل قرار گرفته در دست او صورت می‌پذیرد. اما قطعا بحث ما در این جا گیم‌پلی خلاقانه و علمی بازی نیست. سازندگان (استودیوی Second Order) بازی Claybook برای ساخت این عنوان از یک موتور و رندرینگ بسیار جالب و منحصر به فرد استفاده کرده‌اند که حتی می‌تواند در بزرگترین پروژه‌های علمی یا آزمایشی نیز کاربرد داشته باشد. بیایید به چند نمونه از فناور‌ی‌های شگفت انگیز استفاده شده در Claybook اشاره کنیم. سازندگان در بازی از فناوری science distance field geometry، رندرینگ متفاوت رنگ ها و همچنین فیزیک شخصی سازی شده‌ی پیشرفته استفاده کرده‌اند که باعث می‌شود برخورد ها و قوانین فیزیکی در آن بسیار دقیق و علمی به نظر برسد و سرگرم کننده جلوه کند. بازی Claybook هم‌اکنون برای پلتفرم رایانه های شخصی در دسترس است و قرار است به زودی برای کنسول ها نیز با نرخ فریم ۶۰ فریم بر ثانیه در دسترس قرار بگیرد. Claybook را می‌توان در دسته بازی های شبیه سازی قرار داد و با آن کلی سرگرم شد.

فناوری های استفاده شده برای به اجرا در آوردن بازی Claybook قطعا تحسین برانگیز است؛ فیزیک فوق‌العده بازی، متریال‌های جالب استفاده شده و همچنین science distance field geometry باعث می‌شوند تقریبا با یک بازی علمی طرف باشیم.

بازی شماره ۳: The Legend of Zelda: Breath of the Wild

وقتی پای مسائل فنی و فناوری ساخت به میان می‌آید، شاید عادت نداشته باشیم نام نینتندو و بازی هایش را در فهرست مربوطه مشاهده کنیم اما بازی The Legend of Zelda: Breath of the Wild قطعا یک موفقیت و دستاورد بزرگ فنی به حساب می‌آید. این موضوع شاید در نگاه اول کمی زیاده روی به نظر برسد اما وقتی به فناوری‌های استفاده شده با استفاده از موتور و همچنین پلتفرم های مقصد بازی (هر چه باشد این بازی برروی کنسول‌های Wii U و نینتندو سوییچ اجرا می‌شود) نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم بازی از نظر فنی بسیار پیشرفته و به روز است. The Legend of Zelda: Breath of the Wild بدون شک بهترین بازی سال ۲۰۱۷ بوده و شایسته این انتخاب است اما در این جا نمی‌خواهیم به صدها ساعت محتوای بازی و همچنین مکانیک های بی نقص گیم‌پلی و موسیقی‌های گوش نواز آن اشاره کنیم؛ بلکه قصد داریم تنها در مورد بعد فنی و بصری بازی صحبت نماییم. در یک کلام می‌توان گفت که The Legend of Zelda: Breath of the Wild یک عنوان تمام داینامیک است و دنیای‌ آن پویایی بی نظیری دارد. سیستم وزیدن باد در بازی باعث به حرکت درآمدن فوق‌العاده زیبای علف ها و درختان می‌شود و ابرها به زیبایی در حال حرکت هستند. در The Legend of Zelda: Breath of the Wild از فناوری‌های Volumetric Lighting و God Rays به بهترین شکل استفاده شده و زمانی که در مقبره ها و محیط ‌های بسته هستید، می‌توانید حضور آن را به بهترین شکل حس کنید. قضیه به هیچ وجه به همین جا ختم نمی‌شود؛ نورهای داینامیک در The Legend of Zelda: Breath of the Wild غوغا می‌کنند و سیستم بازتاب پیشرفته اجازه می‌دهد تا این نورها جلوه شگفت انگیزی را خلق نمایند و در آخر بد نیست به آب و هوای کاملا داینامیک بازی نیز اشاره کرد. خیلی جالب است وقتی می‌بینیم نینتندو به چنین فناوری‌های فوق‌العاده‌ای دست پیدا کرده و توانایی اجرایی کردنشان را دارد. از سخت افزار قدرتمند تر نینتندو سوییچ که فاکتور بگیریم، The Legend of Zelda: Breath of the Wild روی Wii U نیز بدون مشکل اجرا می‌شود و این بسیار عالی و شگفت انگیز است.

نورپردازی و بازتاب در The Legend of Zelda: Breath of the Wild حرف اول را می‌زنند. بازی هم در محیط‌های باز و هم در محیط‌های بسته بسیار زیبا و دلربا است.

بازی شماره ۲: Assassin’s Creed: Origins: Origins

سرانجام بعد از مدتی قابل توجه، توانستیم یک نسخه از سری Assassin’s Creed را در قالب و کیفیتی بی نظیر تجربه نماییم. Assassin’s Creed: Origins بدون شک یکی از بهترین بازی‌های سال ۲۰۱۷ چه از نظر فنی و چه از نظر گیم‌پلی است. زیباست وقتی می‌بینیم یوبی‌سافت سرانجام به فناوری پیشرفته در دست خود و همچنین قدرت پردازشی کنسول‌های میان نسلی پی می‌برد و بازی خود را به این زیبایی طراحی می‌کند. به هر طرف از Assassin’s Creed: Origins که نگاه کنیم عناصر زیبا و فوق‌العاده‌ای میبینیم؛ به عنوان مثال سیستم از پیش محاسبه شده‌ی GI به سازندگان اجازه پیاده سازی نورپردازی شاهکار و همچنین تغییر شب و روز  را داده است و جزئیات در هر صحنه بیداد می‌کند. زمانی که در دنیای وسیع و عظیم بازی در حال گردش هستید، خیلی راحت می‌توانید جزئیات بینظیر و البته کیفیت هر کدام از آن ها را به وضوح مشاهده کنید. علاوه بر این، سازندگان روی افکت‌هایی مانند افکت آب نیز به خوبی کار کرده‌اند؛ رندر افکت آب در بازی به وسیله Mesh انجام می‌گیرد که نمونه‌ آن را در بازی Watch Dogs دیده‌ بودیم. به همه این‌ها، قابلیت فوق‌العاده HDR را نیز اضافه کنید که در نسخه‌های رایانه های شخصی، پلی‌استیشن ۴ پرو و ایکس‌باکس وان ایکس قابل مشاهده هستند. با نگاه کردن به کیفیت و حجم جزئیات Assassin’s Creed: Origins، سخت است اگر تصور کنیم بازی روی کنسول‌های پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان معمولی اجرا شود اما با وجود همه مشکلات، این بازی روی کنسول‌های نام برده‌شده قابل تجربه است. استفاده از پتانسیل کنسول‌های میان نسلی به خصوص کنسول ایکس‌باکس وان ایکس باعث می‌شود تا رزولوشن ۴K و کیفیت فوق‌العاده‌ای را روی کنسول ها مشاهده کنیم. بد نیست اشاره کنیم که سازندگان در ابتدای عرضه بازی، یک به‌روزرسان منتشر کرده و برای گرفتن عملکرد بهتر، کیفیت بافت‌ها و همچنین دورنماها را پایین آوردند. پس از اعتراض بازی‌بازان، یوبی‌سافت همه چیز را با عملکرد بهتر به شکل اول خود بازگرداند.

Assassin’s Creed: Origins یکی از زیباترین بازی‌های جهان آزاد ساخته شده در تاریخ بازی‌های ویدیویی است.

بازی شماره ۱: Horizon Zero Dawn

به عناوین منتشر شده در سال ۲۰۱۷ میلادی که نگاه می‌کنیم، به طور طبیعی و واضح می‌توانیم Horizon Zero Dawn را به عنوان  بهترین بازی از بعد فنی انتخاب نماییم. این بازی شاهکار استودیوی گوریلا گیمز نه تنها یکی از بهترین تجربه‌های سال ۲۰۱۷ محسوب می‌شود، بلکه به راحتی بهترین عنوان از نظر سطح فنی و بصری است. Horizon Zero Dawn دنیای وسیع، بزرگ و صد البته متنوعی دارد که اول از همه با یک سیستم Global Illumination پیشرفته رنگ و رو گرفته؛ به این صورت که در هر زمان از روز که در محیط بازی گشت بزنید، نورپردازی بی نظیر و شگفت انگیزی را مشاهده می‌کنید. طراحی دنیای بازی و همچنین دشمنان قرار گرفت در محیط فوق‌العاده و تقریبا بدون نقص است و از بیابان های بی آب و علف گرفته تا جنگل‌های انبوه و کوهستان‌های برفی، همیشه حس می‌کنید سطح کیفی بازی در یک مرحله‌ی دست نیافتنی قرار دارد و می‌توانید نهایت لذت را داشته باشید. به همه این‌ها، قابلیت HDR را نیز اضافه کنید تا با یک بازی فوق‌العاده زیبا طرف باشیم. بد نیست به سیستم انیمیشن‌ پیشرفته و پیچیده شخصیت اصلی NPCها و همچنین کیفیت بالای بافت‌ها نیز اشاره‌ای داشته باشیم. همه این‌ها در حالی است که اصلا وارد بحث افکت‌های پسا پردازش (post-processing) نشده‌ایم و به موشن بلور، عمق میدان و بسیاری افکت فوق‌العاده دیگر اشاره نکرده‌ایم. می‌توانیم بنشینیم و تا مدت ها در مورد فناوری‌ها و تکنیک‌های فنی بازی Horizon Zero Dawn صحبت کنیم. البته مواقعی نیز وجود دارد که فکر می‌کنیم Horizon Zero Dawn از نظر بصری می‌تواند بهتر شود؛ به عنوان مثال افکت آب بازی قابلیت بهتر شدن دارد یا فیزیک علفزارها در هنگام برخورد الوی با آن ها می‌توانستند دقیق تر شوند اما این‌ها در کنار تمام زیبایی‌های فوق‌العاده بازی اصلا به چشم نمی‌آیند.

Horizon Zero Dawn در کنار محتوای غنی و خوبی که در اختیار ما قرار می‌دهد، از نظر فنی و بصری یک زیبای دوست داشتنی است که می‌توان ساعت‌ها به تجربه آن پرداخت.

قطعا بازی‌های دیگری نیز می‌توانستند در این فهرست قرار بگیرند و بدون شک شایسته بودند؛ بازی‌هایی مانند Fora Motorsport 7 ،Gran Turismo Sport یا Wolfenstein II: The New Colossus که هر کدام فناوری‌های فوق‌العاده‌ای در خود جای داده بودند.

امیدوارم از این قسمت از سری تحلیل فنی لذت و نهایت استفاده را از آن برده باشید. شما می‌توانید ویدیوی «مروری بر بازی‌های تاثیرگذار سال ۲۰۱۷ از نگاه فنی» که به وسیله منبع تحلیلی دیجیتال فاندری تهیه شده است را در زیر تماشا و دانلود نمایید.

دانلود ویدیو با رزولوشن ۱۰۸۰p (نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه)