روزی روزگاری: از مسکو تا برلین | نقد و بررسی بازی Company Of Heroes 2

به هر سبکی از عناوین بازی های رایانه ای که بنگریم، امکان ندارد که اثری از جنگ چهانی دوم نبینیم. از عناوین داستان محور معمول گرفته تا شوتر های اول پر سرعت. بسیاری از عناوین مطرح دنیای بازی های رایانه ای با این جنگ مطرح شدند و حتی سبکی مانند شوتر اول شخص با این جنگ به دنیا آمد. جدای از تاثیرات فرهنگی و سیاسی این جنگ بر روی دولت ها، این نبرد خانمان سوز تاثیر عجیبی نیز بر فرهنگ مردم جهان نیز داشت و این سبب شد که ترس از جنگی دوباره در ابعاد این نبرد، امنیت را تا حدی به انسان ها هدیه دهد.

تانک ها مهمترین عناصر این بازی هستند که تعدادشان نیز بسیار محدود خواهد بود

البته هر چه که باشد باید از این مقدمه تکراری و کلیشه ای فاصله بگیریم و با توجه به توضیحات بالا انتظار یک نبرد دیگر برای سلاخی کردن یکدیگر را داشته باشیم. بازی امروز ما چیزی نیست جز Company of Heroes 2 که بر خلاف سایر عناوین این دسته، یک عنوان استراتژیک است. این بازی بر خلاف دیگر عناوین خسته کننده نوبتی این دسته، حالا با یک عنوان استراتژی هم زمان روبرو هستیم. این جا دیگر خبری از زمان برای تصمیم گیری نیست و هر کسی که سریع تر نیرو هایش را به نبرد بفرستد شانس بیشتری برای پیشروی و پیروزی دارد. داستان COH2 نبرد های مابین نیرو های شوروی و آلمان نازی را نمایش می دهد که به تدریج نیرو های دیگری نیز به بازی افزود خواهد شد. در این جا دیگر خبری از نیرو های نا محدود نیست و بالانس نیرو ها نیز به گونه ای می باشد که می توان گفت هیچ ارتش و نیرویی بر دیگری برتری ندارد.

مهم ترین نکته در این بازی همین محدودیت بالا در امر ساخت و ساز نیرو ها می باشد که سبب شده است که سبک گیم پلی و ساختار بازی شما به شدت تحت تاثیر قرار بگیرد. این محدودیت در ساخت و ساز نیرو و نیاز بالای به منابع، عامل دیگری برای سخت تر و صد البته جذاب تر شدن بازی می شود. البته این ایده ای جدیدی نبوده است و پیشتر شاهد آن در عناوین کلاسیکی هم چون War craft 3 نیز بوده ایم.

منابع در این بازی به سه دسته، نیروی انسانی، سوخت و مهمات تقسیم می شود. برای ساخت هر چیزی در این بازی به یک یا دو عدد از این منابع نیاز دارید که اکثرا برای ساخت سربازان ساده به نیروی انسانی و برای ساخت هر وسیله موتوری نیز به سوخت نیاز دارید. به طور معمول و در بسته اولیه بازی، هر دو دسته ارتش شوروی و آلمانی، دارای یک خانه پایه ای هستند که توان ارتقا و یا ساخت نیرو های مهندسی را دارند. از توان ارتقا برای دسترسی به ساختمان های سطح بالاتر و در نتیجه نیرو های قدرت مند تری خواهید داشت. به طور مثال نیرو های معمولی ورماخت در نسخه پایه بازی، دارای ۴ سطح هستند که هر سطح به طور مستقیم و از طریق خانه مادر قابل دسترسی می باشد. با هر ارتقا شما به نیرو های جدید تری دسترسی پیدا می کنید. به طور مثال با اولین ارتقا، پک نیرو های کامل پیاده نظام برای شما در دسترس قرار خواهد گرفت، با دومین ارتقا، بسته اولیه نیرو های زرهی و با سومین ارتقا نیز، پکیج کامل نیرو های زرهی را به دست خواهید آورد.

این منابع از چند راه به دست می آیند. راه اول این است که با پیشروی نیرو های پیاده نظام و فتح نقاط مشخص شده، بسته به نوع منطقه، مقداری نیرو انسانی، مهمات یا سوخت به دست آورید. این مقدار افزوده شده به صورت موقت و طی زمان بوده و در هر دقیقه مقداری از منابع مشخص شده به شما ارسال می شود. البته راه دیگر برای افزایش بهره برداری از منابع و تبدیل نیرو انسانی به سوخت و مهمات، ساخت بنای تبدیلی بر روی نقاط است که با صرف مقدار کمی از نیرو انسانی خود می تانید از تک تک نقاط تصرف شده استفاده بیشتری ببرید.

جدای از ارتقا بنا برای نیرو های بهتر، نیرو های شما نیز بعضا دارای توانایی برای ارتقا هستند. به طور مثال نیرو های واحد مهندسی توانایی دریافت سلاح های آتش انداز و یا کیت ضد مین را دارند و نیرو های پیاده نظام تفگدار نیز توانایی دریافت راکت انداز ضد تانک را دارند که ارتقای در ظاهر کوچکی مانند این می تواند نتیجه یک نبرد و در نتیجه نتیجه کلی بازی را تغییر دهد.

از خانه ها می توان به عنوان سنگر های موقتی استفاده کرد ولی زیر تهاجم تانک ها این سنگر ها نیز چندان دوامی ندارند

سبک گیم پلی بازی با تمام عناوین استراتژی دیگر تفاوت هایی دارد و تنها تکیه به یک یا دو نیرو برای پیشروی کلی، مانند انچه که قدیم ها در سری Generals دیده بودیم تفاوت های بسیاری دارد. محدودیت کلی در تعداد نیرو های قابل تولید سبب می شود که تک تک نیرو ها و سرباز ها و تانک ها ارزش به خصوص خود را داشته باشند و از دست دادن یک تانک واقعا قلب شما را بشکند.

تمام نیرو های بازی، نقش مکمل یک دیگر را دارند و صرف تمرکز بر روی تانک های سنگین، تنها چیزی که با خود به همراه دارد، فقط  و فقط یک شکست سنگین و احتمالا به دلیل منابع زیاد استفاده شده، شکست نهایی شما در جنگ خواهد بود. نیرو ها در کل به دو دسته تهاجمی و تدافعی تقسیم شده و این سبک بازی شما خواهد بود که بخواهید از کدام سبک برای شکست دشمنان استفاده کنید. در حالت اول شما خود را به نیرو های پر سرعت مجهز خواهید کرد و با یک تهاجم سریع با پشتیبانی مداوم نیرو و تجهیزات تازه نفس می توانید به راحتی به قلب دشمن حمله و نفس دشمن را ببرید. در این حالت و از آن جایی که نیرو های تازه نفس دشمن، جایی از میان پایگاه های اصلی ان ها وارد نبرد خواهند شد، به راحتی می توانید تک تک نیرو های تازه وارد را نیز قلع و قمع کرده و با یک حرکت هم زمان از سوی دیگر نیرو های شما یا دوستان، باقی نیرو های باقی مانده دشمن در خط مقدم را نیز از بین ببرید. در این حالت حتی اگر هم که دشمن بالاخره موفق شود که اراضی از دست رفته را تا حدودی پس بگیرد، باز هم منابع به دست آمده توسط شما در حین تهاجم، نیرو های از دست رفته و آسیب های وارده به ساختمان ها و بنا های دشمن و یا منابع از دست رفته به هیچ وجه به این آسانی ها قابل باز یابی نمی باشد و این حرکت ها و فشار های وارده سرانجام کار دشمن را یک سره خواهد کرد.

البته در حالت دوم و اگر تصمیم به دفاع در برابر دشمن هم داشته باشید هم باز  بازی دست شما را باز خواهد گذاشت تا به انتخاب خود در بازی تفریح کنید. این بازی مجموعه کاملی از تجهیزات، ادوات ، تاکتیک ها و طرح های دفاعی را برای شما آماده کرده است که باید اذعان داشت که شاید بازی از بعد تدافعی خود، بسیار کامل تر به نظر می رسد. برای مقابله با تهاجم پیاده نظام شما می توانید از موانع ثابت نرم، میدان مین یا توپخانه صحرایی استفاده کنید یا اگر حوصله اش را دارید، با اندکی هزینه پایگاه های متعدد به همراه نیرو های مسلح به سلاح های اتوماتیک مستقر کنید تا به راحتی جلوی پیشروی دشمن را بگیرید. اگر هم دشمن به تانک دسترسی داشت هم یا می توانید نیرو های پیاده خود را مسلح کنید و یا این که با وارد کردن توپ های ضد تانک تاثیر بسیار عالی بر روی نیرو های زرهی دارند کار دشمن را یکسره کنید. با این تاکتیک و پس از مدت زمانی نسبتا زیاد و با خسته کردن دشمن و هدر دادن منابع طرف مقابل، پس از مدتی حالا دو راه پیش رو خواهید داشت، یک این که با تجهیزات فوق دور برد و یا کمک گرفتن از هواپیما های بمب افکن، کار عقبه دشمن را یکسره کنید و در نتیجه پس از محرض شدن عدم توانایی دشمن در ساخت نیرو های موثر جدید، کم کم و به تدریج زمین های با ارزش را به دست آورید یا این که در کنار نیرو های دفاعی خود، یک ارتش کوچک تر از نیروهای تهاجمی پر سرعت و ارزان هم داشته باشید تا بتوانید باز کار دشمن را یکسره کنید یا حداقل ضربه ای اساسی به پیکره تیم حریف وارد کنید. البته شما می توانید با این تجهیزات دور برد و با پشتیبانی سایر نیرو ها نیز نسبت به تهاجم اقدام کنید کنید ولی در نظر داشته باشید که بدون پشتیبانی سایر نیرو ها و صرف تهاجم با این گروه های تدافعی، چیزی جز یک شکست دردناک در انتظار نخواهید داشت.

این ها تنها دو تاکتیک معمول در بازی بود و شاید هزاران راه دیگر نیز برای مقابله با دشمنان وجود داشته باشد و همه در انتظار کشف شدن از سوی شما خواهند بود. ولی نکته ای که باید حتما مد نظر داشته باشد، نقش مکمل نیرو ها برای همدیگر است. نیرو های پیاده نظام دشمن اصلی تانک ها هستند و راحت ترین شکار برای تجهیزات دفاعی، نیرو های پیاده هستند. همین نکته ساده سبب می شود که نتوانید به راحتی و با تکیه بر نیر های زمینی، همانند نیرو های China Infantry عنوان فقید Generals دیگر دشمنان را تکه تکه کنید. البته برای راحتی بیشتر شما برای هر نیرو توضیحاتی نیز نوشته شده است که به شما نشان می دهد که این دسته در برابر چه گروهی موفق تر است و یا قاتل اصلی این نیرو چیست. البته به طور معمول تجهیزات سبک و یا خودرو های سبک به راحتی نیرو های پیاده را از بین می برند و در طرف دیگر نیز برای از بین بردن تانک ها هم یا باید دست به دامن نیرو های سبکی مثل سربازان پیاده نظام یا توپ های ضد تانک شوید یا این که تانک های شکارچی خود را وارد نبرد کنید و باور کنید که تاکتیک دوم هم از نظر نتیجه نهایی و هم از نظر روانی بسیار موثر تر خواهد بود چون در صورت مواجهه با یک تایگر دو سطح ۳ قبراق، اولین چیزی که به ذهنتان خطور می کند فقط و فقط عقب نشینی خواهد بود.

استفاده از قدرت های ویژه سبب می شود که بتوان حتی بدون نزدیک شدن به دشمن و از طریق بمباران هوایی، مواضع نیرو های دفاعی و یا حتی مهاجم را در هر کوبید. البته هواپیما های شما نیز ممکن است توسط دشمن سرنگون شود

در کنار این ها  در بازی قابلیتی برای نیرو های ویژه و یا قدرت های خاص وجود دارد که پیش از شروع هر نبردی می توانید با انتخاب آن ها سرنوشت یک نبر را تغییر دهید. شما می توانید ۳ نوع خاص از فرماندهی را برای نیرو های خود اماده نگاه داردی تا در صورت مشاهده هر تاکتیکی از دشمن بتوانید جواب مناسب را به آن ها دهید. این توانایی ها می تواند شامل یک افزایش قدرت ساده در توان خروجی نیر های شما باشد یا اضافه شدن قابلیت ارسال نیرو های تازه نفس با سرعتی بالا به هر جایی از دنیای بازی باشد که البته در کل فرماندهان مختلف در سه دسته پیاده نظام، موتوریزه و آتش پشتیبانی به شما خدمت می کنند. همه این قابلیت های می تواند سبب شود که شما نتیجه یک نبرد را به راحتی و با چند کلیک تغییر دهید و یا این که خود را در مخمصه ای سخت از نیروهای پارتیزانی دشمن که از نا کجا آباد آمده اند یا هواپیمای های شناسایی و پشتیبانی نزدیک هوایی دشمن ببینید که هر لحظه بر سر نیرو های شما دنیایی از بمب و مرگ را فرو می ریزند.

جدای از این ها شما توانایی شخصی سازی رنگ نیرو های خود یا تانک هایتان را خواهید داشت که البته این رنگ ها یا به صورت تصادفی به شما تعلق می گیرد و یا این که می توانید از فروشگاه  استیم، این رنگ ها را تهیه کنید. جدای از این ها شما حتی توانایی اجرای یک آتش بازی حسابی را در صورت پیروزی بر روی سر پایگاه دشمن پیاده کنید. البته به لطف قابلیت ماد سازی حالا علاوه بر گیم مود های متنوع یا نیرو های جدید، حتی این نمایش های پایانی و آتش بازی ها هم قابل شخصی سازی است و به طور قطع نمایش برخورد یک بمب هسته ای به پایگاه سوخته در آتش دشمن، لذت بخش و البته شیطانی است!

یکی دیگر از ویژگی های خوب بازی نقشه های آن است که می توانید هر طرحی مطابق با سلیقه خود در آن پیدا کنید. از نبرد های بزرگ در زمین های پهناور گرفته تا جنگ های شهری. از نقشه هایی با انواع و اقسام موانع یا زمین باز بدون حتی یک خانه در میان نقشه. جدای از آن ها حتی اگر نقشه های بازی نیاز های شما را ارضا نمی کرد می توانید با ویژگی ماد سازی موجود در بازی و نقشه ساز، هر سناریو در هر نقشه ای را پیاده کنید.

بازی حتی از نظر گرافیکی و افکت ها نیز زیبا به نظر می رسد

البته همه چیز در خصوص این بازی این قدر ها هم زیبا نیست و یکی از مشکلاتی که بازی از روز اول و حتی نسخه اول گریبان گیرش است آن است که به سبک دیگر عناوین این عنوان هم از عدم بهینه سازی مناسب رنج می برد که در این شماره نیز شاهد آن هستیم که به تدریج و با بیشتر شدن تعداد نبرد ها، این مسئله خود را بیشتر هم نشان می دهد. البته نکته خوب آن است که بازی مشکلات فنی و باگ بسیار کمی دارد و اگر هم چیزی دیده شود فقط مربوط به هوش مصنوعی  و طریقه اجرای دستورات شما است که در کوچه پس کوچه های باریک شهر های بازی، گیر کردن و تلف شدن یک تانک شما بسیار زجر آور خواهد بود.

در پایان باید گفت که این بازی قرار بود انقلابی در سبک استراتژیک باشد که با دست به دست شدن های استدیو و بازی، هم اکنون فقط قصد سازندگان و ناشر بازی یعنی سگا فقط نمایش بازی است که شاید در آینده با نسخه سوم بتوانند به موفقیت های مد نظر دست پیدا کنند ولی یک سری از مشکلات فریم ریت و هم چنین ناقص بودن نسخه اولیه بازی که تنها شامل دو ارتش ورماخت و شوروی است سبب می شود که بازی اندکی خسته کننده شود ولی اگر به نسخه کامل بازی دسترسی داشته بدون شک از آن لذت خواهید برد.