روزی روزگاری: یکی برای همه، همه برای همه | نقد و بررسی بازی Arma 3

به عنوان سازنده یکی از معروف ترین و محبوب ترین شبیه ساز های جنگی جهان، همیشه بار سنگینی از طرف طرفداران و منتقدان بر روی دوش شما حس می شود. مخصوصا زمانی که تمام نسخه های عناوین شما فوق العاده خوب باشند و به طرز جالبی هیچ عنوان هم رده دیگری نیز رقیب شما نباشد. حالا این شما هستید و دل میلیون ها طرفدار که باید تک تک آن ها را راضی نگه دارید. حالا چند راه پیش رو دارید، یا باید هر سال یک عنوان جدید را به خورد طرفداران دهید و سعی کنید تا جای ممکنه جیب ان ها را خالی کنید، یا این که عنوانی درخور و شایسته بسازید که تا سال ها قابلیت پشتیبانی داشته باشد و کاری کنید کنید که مردم با عشق محتوای افزودنی بازی را خریداری کنند.

این داستانی است که استدیو Bohemia Interactive از سال ها پیش و با عرضه عنوانی خاص به نام Operation Flashpoint با آن درگیر بود. البته باید همین اول گفت که هم ما و هم خود سازندگان می دانستند که این عنوان قرار نیست همه را راضی کند و به طور قطع بسیاری از شما از این عنوان لذت نمی برید یا سخت افزار لازمه برای اجرای ان را نخواهید داشت. ولی با وجود همه این ها، استدیو BI تصمیم گرفت که باز هم شما را به عنوان یک سرباز و نه یک ابر قهرمان، نه به عنوان نجات دهنده دنیا از جنگ و نه حتی به عنوان یک قهرمان محلی، در جزیزه ای به وسعت یک کشور رها کند و حالا این شمایید که باید به هر ترتیبی ماموریت خود را به پایان برسانید. در راه به پایان رساندن ماموریت شما نیز یک ارتش تا دندان مسلح قرار دارد. وقتی وارد دنیای آرما می شوید باید هر چیزی را که تا پیش از این به عنوان یک روش خوب برای بازی کردن می دانستید فراموش کنید و حالا فکر کنید واقعا قرار است خودتان در جنگ بجنگید. به زندگیان فکر کنید، آیا وقتی یک تانک روبروی شما قرار دارد و توپ بزرگ ۱۲۰ میلی متریش را به سوی شما هدف گرفته، آیا واقعا باید از کاوراتان بیرون بیایید و نارنجک دستی کوچک مسخره را به سمت آن تانک پرتاب کنید ( البته اگر اشتباهی فلییر به سمتش نیاندازید! ). این فقط گوشه ای از دنیای آرما است که در انتظار شما است. هم چنین مدیریت دارایی ها یا هرچیز دیگری است که اسمش را می گذارید. به طور قطع برداشتن تجهیزات بیشتر، به وزن بار شما اضافه می کند و بار بیشتر سبب خسته تر شدن شما می شود. بنابراین مدیریت کیف کوله بسیار حیاتی می باشد و شما باید این ایده را داشته می باشد که می خواهید از ادوات دشمنان کشته شده استفاده کنید، یا این که همه چیز را با خود به همراه بیاورید و یا ده ها حالت و امکان دیگر.

بخش داستانی بازی واقعا هیچ کم و کسری ندارد و می توانید ساعت ها در آن سرگرم شوید

باز هم می گویم، هر چیزی را که تا پیش از این به عنوان یک بازی در ذهن داشته اید دور بریزید و حالا مثل یک سرباز درمانده در جنگ فکر، حرکت و شلیک کنید. با وجود سلاح های پیشرفته در دست شما و دشمن جای چندانی برای مخفی شدن، پس از شروع نبرد وجود ندارد و تنها شانس شما در برابر دشمنی که در اکثر مواقع از شما قدرت مند تر است، فقط و فقط تکیه به اصل قافل گیری است. این پایه و اساس آرما بوده و هست. در این راه باید مثل همیشه با استفاده از تک تک وسایل در دست، دوستان در کنارتان، تک تک تانک ها و نفر بر ها هواپیما و هلی کوپتر و حتی موانع طبیعی به جنگ دشمنان بروید. مانند تمام نسخه های پیشین بهترین و دقیق ترین تنظیمات برای سربازان پیاده نظام است که در این حالت شاید بتوان گفت تقریبا تمام حرکاتی که یک انسان می تواند انجام دهد در داخل بازی گنجانده شده است. حرکت به اطراف، حرکت فقط سر، حالت های مختلف جای گیری و ده ها مورد دیگر، این ها تنها گوشه کوچکی از آن چیزی است که در آرما می بینید. البته همه چیز تنها معطوف به سربازان پیاده نظام نیست و شما تعداد خوبی از کنترل های اصلی بر روی وسایل نقلیه را نیز دریافت می کنید ولی دیگر در این بخش و فعلا در این نسخه نباید انتظار یک شبیه ساز کامل را داشته باشید. به طور مثال یک هواپیما در یک عنوان شبیه ساز حداقل به  به ۵ الی ۱۰ دقیقه زمان برای رسیدن به ابتدای باند، از روبروی پناهگاه دارد که حداقل نیمی از آن فقط مربوط به روشن کردن موتور ها و آماده شدن برای تاکسی کردن است ولی اینجا در زمانی زیر یک دقیقه و با اندکی مهارت، می توانید خود را در دل ابر ها ببینید. هم چنین بسیاری از گزینه ها و امکانات موجود در یک هواپیمای واقعی را نیز نخواهید دید و تنها کار شما فقط رها سازی بمب، شلیک موشک یا کار اطلاعاتی خواهد بود. کنترل های دیگر تسلیحات نیز به همین میزان اسان خواهند بود و فقط کافی است اطلاعات پایه ای از چگونگی نشست و برخواست هواپیما ها داشته باشید یا بدانید برای شلیک یا رها سازی مهمات لیزری نیاز به قفل لیزری می باشد تا بتوانید به طرزی کاملا موثر از این ادوات استفاده کنید. بحث تانک و نفر بر نیز باز متفاوت است و حتی کنترل آن ها از کنترل هواپیما و هلی کوپتر نیز راحت تر است ولی تفاوت اصلی آن جا می باشد که ادوات زرهی برای کنترل کامل نیاز به فرمانده، توپچی و راننده دارند و تک و تک این افراد برای موفقیت عملیات ضرروی هستند. البته یک نکته بسیار ضرروی و جالب و این است که شما برای کنترل هر تجهیزی باید کیت آن را داشته باشید. به طور مثال شما اگر یک سرباز پیاده معمولی باشید، توانایی استفاده از تجهیزات دیگر را ندارید و فقط یک خلبان توانایی نشستن در کابین هواپیما را دارد که پس در این صورت باید با منطق سری میدان نبرد خداحافظی کنید ! یکی دیگر از ویژگی های جالب این بازی هواپیما های بدون سرنشین ان است که واقعا بعد تاز ه ای به نبرد های بازی می دهد ولی برای در اختیار گرفتن این پرنده های کوچک و مرگبار باید با بسیاری از توانایی های خود خداحافظی کنید و فقط به یک کیت کنترلی UAV بسنده کنید ولی توانایی هایی که این روبات های کوچک می توانند در اختیار شما قرار دهند، بسیار فراتر از آن چیزی است که یک گروهان کامل از سربازان کارکشته در توانشان دارند.

دستتون که تیر ببخورره دقت تیر اندازی شما کم میشه

به مانند نسخه های پیشین، در این شماره یک بخش داستانی کوچک قرار داده شده است که صرفا و فقط برای آشنا کردن شما با کنترل های پیاده نظام طراحی شده است. داستان بازی در خصوص یک نبرد خیالی در یک کشور خیالی توسط گروه های نسبتا خیالی است. ولی این ها نباید سبب شود که فکر کنید این ها تمام غیر واقعی هستند. گروه های بازی به ۴ دسته NATO، CSAT، AAF و FIA دسته بندی می شوند که نبرد اصلی بین نیرو های ناتو و CSAT است که البته CSAT نمایان گر گروهی است که امکان صحبت در رابطه ان ها وجود ندارد ! البته برخلاف نسخه هایی پیشین، حالا بخش داستانی بازی عمق بسیار بیشتری دارد و شخصیت های جالب و جذابی در آن ها وجود دارد. تقریبا اکثر بسته های الحاقی بازی به همراه بخش داستانی خودشان منتشر می شوند و حتی بسته الحاقی Laws of War  حتی سطح داستان سرایی سری را بسیار جلو برده به طوری که در بسته بعدی انتظار یک داستان فوق العده از ارما را داریم. به سبک ندای وظیفه هم این جا شاید شاهد کمی فدا کاری و کشته شدن دوستانتان باشید ولی نه از حس و حال و نه از نظر سبک، این دو بازی قابل قیاس نیستند.

به مانند نسخه های پیشین در این نسخه نیز بخش چند نفره قرار دارد و کل هسته بازی نیز در خدمت این بخش است. نیازی به توضیح خاص در این خصوص وجود ندارد و باز هم شاهد مود های قدیمی و بخش ماد سازی در بازی هستیم. به طور قطع با وجود صد ها ماد اختصاصی و هزاران هزار پلیر، در این بازی به هیچ وجه خسته نخواهید شد ولی متاسفانه بخش چند نفره بازی به دلایلی یکی از زجر آور ترین بخش های این عنوان برای یک کاربر معمول ایرانی و سرعت های اینترنت داخلی است. یکی از این دلایل مربوط به مشکلات فنی بازی است که جلو تر به آن ها اشاره خوهیم کرد ولی مسئله دیگر آن است که آرما یک عنوان به شدت ماد محور است که در ظاهر این بسیار خوب به نظر می رسد. در واقع بسیاری از عناوین زیبای این روز های دنیای بازی های رایانه ای از بخش ماد سازی آرما پا به این دنیا گذاشته اند و در آینده نیز شاهد این مهم هستیم ولی مساله اصلی این جا می باشد که برای دریافت هر کدام از این ماد ها باید گیگابایت ها از اینترنت خود را صرف دریافت ماد هایی کنید که اصلا معلوم نیست از آن ها لذت ببرید و یا نه. پس بنابراین اگر دسترسی به اینترنت خوبی ندارید، به نظر می رسد شاید لازم باشد در دریافت تک تک ماد ها، اندکی تفکر بیشتری کنید و یا حداقل چند ویدئو از آن ها در اینترنت ببینید.

باز هم هلیکوپتر و باز هم کلی هیجان

البته این بازی چندان هم در منطقش بی نقص نیست و یکی از بزرگترین ایراداتی که به این بازی وارد است، مربوط به سلاح های آن است و عجیب است که چرا در یک بازی به این عظمت و زیبایی هیچ سلاح اصلی لایسنس شده ای وجود ندارد. تسلیحات بازی تمام با اسامی تخیلی و اسامی جابجا در بازی قرار داده شده اند. به طور نام های سلاح های سازمانی CSAT  به ترتیب برابر است با Zubr 45، Sting، Katiba ، Rahim، Cyrus ،ضفیر، رحیم، نوید و امثالهم است که نشان می دهد اولا افراد BI دقت چندانی در انتخاب نام ها نداشته اند و در ثانی واقعا این نام گذاری ها تا حدی ضد حالی اساسی به حساب می آید. سلاح های دیگر گروه ها نیز به همین شکل هستند و یا شاهد نام های اشتباه ( مانند RPG 43 که در واقع یک سلاح ضد تانک جنگ جهانی دوم بود!) هستیم و فقط شاید یک یا دو مورد واقعا از دنیای واقعی در بازی گنجانده شده باشند. در طرف دیگر داستان وسایل نقلیه نیز به هیمن منوال است و به مانند نسخه های اول  و دوم مجموعه، دیگر شاهد ادوات واقعی نیستیم. حالا تانک ها ترکیبی تخیلی از ایده پردازی های اعضای BI است و هواپیما ها شاید شبیه باشند، ولی کدام A 10 با کیت ضد رادار عرضه شده است و اسم دیگری دارد یا تانک های ناتو کجا فررزند نامشروعی از مرکاوا و آبرامز هستند. البته اگر شما هم مثل من طرفدار استفاده از تسلیحات واقعی هستید، دو راه پیش رو دارید. یک آن که ماد های طراحی شده توسط دیگران را دانلود کنید که در بعضی از ان ها سلاح های واقعی در بازی قرار داده شده است و یا این که منتظر بسته های الحاقی جدید باشید که در آن ها تسلیحات واقعی همچون AK-12 به تدریج در حال ورود به دنیای آرما هستند. جدا از نوع تسلیحات، سبک گان پلی بازی نیز کمی عجیب است و معلوم نیست چرا دقت سلاح های بازی اینقدر خوب هستند منطقی تر آن است که بسیار سخت تر بتوانید گلوله خود ار به هدف برسانید.

بخش چند نفره هم در نقشه ای به وسسعت دنیای بازی رخ می دهد بنابراین همیشه یک خودرو آماده داشته باشید

از دیگر معایب این بازی مشکلات فنی و باگ های بازی است  که به شدت می تواند به تجربه بازی توسط شما آسیب وارد کند. البته وجود باگ ها در این دنیای عظیم، چندان هم تعجب آور نیست ولی نکته عجیب آن است که بعد از حدود ۴ سال از عرضه بازی و ارائه صد ها آپدیت مختلف، هنوز هم شاهد گلیچ های خنده دار یا باگ های عجیب هستیم. دیگر مسایل دخیل هم شامل منطق های عجیب است. به این صورت که بعد از عرضه آپدیت های اساسی، اکثر مواقع فایل ذخیره بازی شما به درد نخور می شد و مجبور می شوید دوباره و از ابتدا به بخش داستانی بازی بپردازید.

البته در حال حاظر مهم ترین مشکلی که بازی با ان دست به گریبان است، بهینه سازی به شدت ضعیف بازی است که سبب غیر قابل بازی شدن این عنوان در بسیاری از لحظات و نقاط شود. مشکل اصلی این جا است که بازی به شدت CPU محور است و هر چه قدر هم که قدرت پردازشی گرافیکی هم داشته باشید، بدون یک پردازنده اصلی درخور، بی اهمیت است. همچنین متاسفانه بازی از قابلیتی برای استفاده هم زمان از چند پردازنده بهره ای نمی برد  در نتیجه شما باید حتما پردازنده ای با قدرت فراوان در حالت پردازش تک هسته ای داشته باشید و گرنه بازی دچار افت فریم بسیار بالایی در بخش چند نفره خواهد شد. ولی در کل باید گفت که بر خلاف تصور عامه، اجرای این عنوان به چنان سیستم قدرتمندی نیاز ندارد و با یک رایانه متوسط و با قیمتی در حدود ۲ تا ۲٫۵ ملیون تومان به راحتی از پس اجرای این عنوان بر خواهید آمد.

یکی از دلایل مهم دیگری که سبب می شود این عنوان تا سالیان سال زنده بماند و هیچ نیازی برای آرما ۴ حداقل تا ۳ سال دیگر نیز حس نشود، محتوای دالودی فوق العاده بازی است که جدای از سری اول که با جت و هلیکوپتر شروع و به کارتینگ ختم شد، مجموعه دوم با بخش Laws of War  شروع فوقالعاده ای داشته است. این محتوای افزودنی اکثرا شامل اضافه شدن بخش داستانی جدید و تعدادی سلاح و ادوات می شود که اگر از سبک آینده نگرانه چندان راضی نیستید، به نظر می رسد سازندگان نیز با شما هم نظر باشند چون تجهیزات منطقی تر در بسته های جدید بیشتر به چشم می خورند. البته باید در نظر داشت علاوه بر این محتوای پولی، بازی تا کنون دو بسته Zeus و Malden را نیز عرضه کرده است که از قضا هر دو نیز رایگان بوده اند. بسته اول شامل یک گیم مود جدید می شود و بسته دوم نیز نقشه عظیم نسخه اول را به همراه یک مود اختصاصی به بازی افزوده است.

uav ها به کل دنیای خودشان را دارند

اینده این سری بسیار روشن به نظر می رسد. جدای از جامعه بازی باز وفا دار، سازندگانی که از اشتباهات خود درس گرفته اند توانستند این مجموعه را که در اوایل فقط برای عده ای خاص طراحی شده بود را به همگان نشان دهند و این کار تنها با پشتیبانی سراسری و بی وقفه سازندگان صورت گرفت. همچنین با وجود پشتیبانی خوب طرفداران و وجود ماد های جدید، به طور قطع اگر توان دریافت این ماد ها را داشته باشید، به هیچ وجه از تجربه این بازی خسته نمی شوید. ولی باز هم باید در نظر داشته باشید که اولا در این عنوان نیز کار تیمی حرف اول و آخر را می زند و صبر زیادی باید در این عنوان داشته باشید چون هیچ ماموریتی در این بازی در زیر ۲ ساعت به پایان نمی رسد و اگر توان مسایل این چنینی را دارید بدون شک از آرما لذت می برید.