برترین شخصیت‌های آفریقایی آمریکایی بازی‌های ویدیویی

شخصیت‌های بازی‌های ویدیویی هم از دنیای بازی‌ها جدا نیستند. بسیاری از آن‌ها برگرفته از شاخصه‌های فرهنگی و اخلاقی و رفتاری و ظاهری متفاوت‌اند و در این‌باره زیاد با دنیای واقعی دچار زاویه نمی‌شوند.

از این رو شخصیت‌های آفریقایی آمریکایی هم سهم خاصی از بازی‌های ویدیویی دارند؛ خصوصاً از آن جهت که بخش عظیمی از گسترۀ ساکنین یکی از مهم‌ترین مراکز تولید بازی ویدیویی در جهان را در اختیار دارند و این‌که اگر نام «کارل جانسون» می‌تواند اشاره به یکی از شناخته‌شده‌ترین شخصیت‌های موجود در بازی‌های ویدیویی داشته باشد. 

در این‌باره لااقل در این‌جا سعی می‌شود تا بر همین اساس، یک لیست بسیار کوچک و جمع‌وجور و ساده درست کرده باشیم از شاید برترین شخصیت‌هایی که از ریشه‌های آفریقایی آمریکایی در بازی‌های ویدیویی حضور پیدا کرده‌اند. این لیست شامل بازی‌های زیادی می‌شود که از مجموعه‌ها و سری‌های مختلف و حتی نسل‌های مختلف جمع‌آوری شده‌اند. در عین حال که ارائۀ لیست همیشه یادآور رتبه‌بندی و ترجیح دادن برخی‌ از موارد به دیگری است، اما در این نوشته رتبه‌بندی و شماره‌گذاری‌ها صرفاً جنبۀ ترئینی دارند و می‌توانند نادیده گرفته شوند.

۷

James Heller 

بازی پروتوتایپ ۲ داستان مردی را بازگو می‌کند که همسر و دخترش را در گیرودار آزمایش‌های مربوط به ویروسی خیالی به‌نام بلک‌لایت از دست می‌دهد. همین اتفاق ناراحت‌کننده برای جیمز، و سابقۀ درگیری‌هایش در نبردهای قدیمی‌تر در جای‌جای جهان، باعث می‌شوند تا او کمی بی‌ملاحظه‌تر شود و سعی خودش را بر این بگذارد تا ریشۀ همه مشکلاتی که باعث شدند این اتفاق بیفتد را پیدا کند. پروتوتایپ ۲ در سال ۲۰۱۲ برای پلی استیشن ۳ و ایکس باکس ۳۶۰ منتشر شد و با آن‌که نسبت به نسخۀ اول فروش کم‌تری داشت، اما شاهد پیشرفت‌های مختلفی از لحاظ فنی در بازی بودیم.

۶

Sean Johnson

شاید در جی‌تی‌ای سان آندریاس کم‌تر افرادی مانند «شان سویت جانسون» پیدا بشوند. او صاف و ساده‌تر از باقی برادرانش بود و اصولاً مثل بقیه زیاد صدای توخالی ادعایش بلند نبود؛ در عوض، یک مشکل اساسی داشت و آن خشکی و کله‌خرابی ماندگارش بود در تمامی مراحل زندگی. سان آندریاس مثل بازی‌های سابق سری پر شده است از شخصیت‌هایی که خیلی زود عوض می‌شوند و رنگ می‌بازند ولی سویت به‌واقع همیشه یک‌طور بود. مشکل این‌جاست که این عوض نشدن و تغییر نکردن «سویت» برای تبدیل شدن به یک آدم بهتر، به‌معنی باقی ماندن مشکلات رفتاری و طرز نگاه اوست در قلبش و همین مورد هم باعث می‌شود که در بسیاری از مواقع سویت نه‌تنها کمک دست برادرش سی‌جی نباشد، بلکه باعث ایجاد دردسرهای بیش‌تر هم بشود. سویت جانسون می‌توانست و البته که این فرصت را داشت تا گاهی هم به‌جای این‌که تمام نگرانی‌اش بازگرداندن قدرت بیش‌تر به بچه‌محل‌هایی باشد که لزوماً قرار نیست کارهای درست را انجام دهند، در سفرهای طولانی و خطرناک برادرش کمک‌دست خوبی باشد. او کمک‌دست خوبی نشد و سرانجام در چرخش روزگار دوباره خودش را دید؛ شبیه به همان‌هایی شده که زمانی از آن‌ها بد می‌گفت: یک مرد توخالی.

۵

Lee Everett

تل‌تیل سابقۀ طولانی و خاص خودش را در ساختن داستان‌ها و شخصیت‌های باکیفیت دارد و بازی مردگان متحرک یکی از آن با کیفیت‌هایش است. شخصیت «لی» یک مرد ساده و عادی بود تا این‌که به‌رسم کلیشه‌ای داستان‌های زامبی، زامبی‌ها این‌بار هم ناگهان حمله می‌کنند. ولی این وسط لی، و بازی‌ای که لی در آن حضور دارد او را در مسیری قرار می‌دهد که از آدم‌های مشابه زیادی گذر می‌کند و یکی از آن‌ها کلمنتاین است. لی کودکی را در میانۀ حوادث پیدا می‌کند و این اتفاق آغازگر یک سفر طولانی و یک داستان سینمایی زامبی‌طور کلاسیک است که با ریزه‌کاری‌های قدیمی تل‌تیل تزئین شده.

۴

Eli Vance

دوست خوب گوردن فریمن، پدر مهربان و مردی از نسل‌های دورتر، ایلای ونس یکی از شخصیت‌های کلیدی هلف‌لایف ۲ است. او و تک‌فرزندش بعد از آن‌که در جریان بازی سروکلۀ فریمن پیدا می‌شود، برخلاف بسیاری از شخصیت‌های دیگر این انسان بی‌صدای بی‌دیالوگ را بابت کم‌حرفی‌اش کنار نمی‌گذارند و در کنار او می‌مانند. ایلای البته به روش پدرانۀ خودش؛ دلسوز، خوش‌قلب و پرکار و تلاش برای این‌که واقعاً به گوردن یاد بدهد که بدون حرّافی و پرت‌وپلا گویی‌های بیش از حد قهرمان‌های اغراق‌شده هم می‌شود پروتاگونیست یک بازی ویدیویی بود.

۳

Lenny

«لنی» احتمالاً برای آرتور مورگان یکی از آن بچه‌های تازه‌واردی باشد که دوست داشت هیچ‌گاه با آن‌ها آشنا نمی‌شد؛ نه به‌خاطر این‌که از او متنفر است بلکه به‌خاطر یک آرزو. آرتور آرزو داشت که لنی وارد مسیر دیگری در زندگی‌اش شود و بیخیال پرت‌وپلاهای داچ شود. آرزو داشت که لنی زندگی‌اش را این‌جا تلف نکند. از این رو لنی بارها قبلاً ثابت کرده بود که کمی بیش‌تر از بقیۀ دیوانه‌هایی که با داچ راه می‌روند حواسش به اطرافش هست؛ با این وجود، آرتور می‌دانست که این حواس‌جمعی‌اش به اندازۀ کافی نبود و در جای نادرستی خرج می‌شد و آخر سر باعث شد که کار دست خودش بدهد. یک پسر باهوش و شوخ‌طبع و خوش‌قلب که علی‌رغم سن پایینش، حواسش به‌خوبی به بزرگ‌ترها بود و شاید آرتور را از خیلی‌ها بهتر می‌شناخت.

۲

Charles

رد دد ردمپشن ۲ پر شده از شخصیت‌هایی است که با یک تقریب خوب در بیش‌تر مواقع از خواص اخلاقی و رفتاری متفاوتی برخوردار هستند که لزوماً حالت مقوایی و کاغذی بی‌روح بسیاری از بازی‌های دیگر را ندارند. «چارلز اسمیث» واقعاً شخصیتی است که احتمالاً در آینده جزء امضاهای کاری راکستار به‌نظر برسد. همانند آرتور، همانند جان و همانند سی‌جی. او هم در غالب مواقع در خوش‌قلبی و خوش‌قصدی‌اش چیزی از لنی کم ندارد و شاید به‌مراتب به‌واسطۀ آن سفرهایی که سابقاً رفته بود پخته‌تر از او باشد؛ ولی نکتۀ مربوط به چارلز این است که او مستقیماً چیزی راجع به این‌ها به آرتور نمی‌گوید. چارلز قلباً همراه آرتور است و این همراهی‌اش را تا پایان راه کنار او حفظ می‌کند و چیزی هم از آن کاسته نمی‌شود؛ حتی اگر جار نزند، بازهم آرتور می‌داند که در پایان روزها، آن رفیقی که می‌تواند کنارش قدم بزند چارلز است. چارلز هم به بهترین و رفیقانه‌ترین شکل ممکن محبت‌ها را بازمی‌گرداند.

۱

Carl Johnson

معلوم نیست چه‌طور باید برای شاید شناخته‌شده‌ترین شخصیت بازی‌های ویدیویی یک معرفی‌نامه نوشت. به‌هرحال هر شخصی که حالا این‌جاست و این متن را می‌خواند، می‌داند که «سی‌جی» واقعاً کیست. ولی بازهم برای خالی نماندن این صفحه و این پاراگراف آخر از این لیست، سی‌جی می‌تواند با همۀ اشتباهاتش و با همۀ کاستی‌هایش، به‌دلیل این‌که پسر دوست‌داشتنی راکستار است برای یک بازی قدیمی، رتبۀ اول را بگیرد. احتمالاً به‌دلیل ارزشی که برای مرام و رفاقت قائل بود و احتمالاً به این دلیل که همیشه سعی می‌کرد به دوستانش کمک کند و احتمالاً به این دلیل که هنوز درگیر تظاهر نشده بود. باقی موارد قابل ذکر دربارۀ سی‌جی تکراری هستند؛ می‌گذاریم‌شان تا در همین صفحه بمانند.