درباره الی… | نگاهی به روند تغییر شخصیت الی در داستان The Last of Us
جملاتی که پایینتر میخوانید شرحی هستند از یک شخصیت دیجیتالیِ جانبی ساده که شاید صرفاً بهدلیل سادگی حواسپرتانهاش بتواند تعریف شخصیت مکمل باشد در بازیهای ویدیویی. «دربارۀ الی» یعنی دربارۀ نوجوانی که از نوجوانیاش زود گذشت و تبدیل به فرزندی شد که هیچوقت نبود.
این شاخصۀ بنیادین در پردازش شخصیتها، یعنی «شخصیت مکمل» کمااینکه الی یکی از آنهاست، آچار فرانسۀ داستاننویسی است. هرجا که کار خراب شد، هرجا که روند پیشبرد داستان نصف و نیمه ماند و شخصیت اصلی چیزی نداشت که بگوید، الی از راه میرسد و روند داستان را ادامه میدهد. او نه فقط دربارۀ خودش حرف برای گفتن دارد، بلکه بهواسطۀ رفتارهایش و واکنشهای صادقانه و بعضاً کودکانهاش از برخی رازهای نهفتۀ موجود در قلب جوئل هم خبر میدهد و چنین میشود که داشتن الی برای جوئل، یعنی کلیدی برای قلب تاریک و زنگزده و پوسیدۀ جوئل. خیلی راحت این چند مسئله در جریان رفتارهای جوئل دیده میشوند و بعد از آن رفتارهای الی میآیند:
از کوچکی، از کودکی، بدون اینکه الی بتواند خانوادهاش را ببیند، او تحت مراقبت «مارلین» بزرگ شد و اولین مسئلۀ الی در اینجا مطرح میشود. مارلین شخص مشغولی است که احتمالاً وقتی برای بچه بزرگ کردن نداشته ولی با اینوجود تمام تلاشش را میکند؛ او به تنها بازمانده از خانوادۀ الی وعده داده بود که از تکفرزندش تا آخر ماجرا مراقبت کند. بنابراین تعجبی ندارد که الی در کنار فایرفلایها بزرگ شود و آشنا باشد به شیوههای آنها در رفتار و گفتار و زندگی. با اینوجود براساس عادت همیشگی داستانهای ویدیویی، شرایط الی قرار نبوده اینطور بماند.
اینجاست که «جوئل» وارد ماجرا میشود. جوئل درب را باز میکند، با الی روبهرو میشود، الی فکر میکند او یکی از آدمبدههاست و جوئل هم او را چندان جدی نمیگیرد. ولی این مواجهۀ بیاحساس اولیه قرار بود تا نشان دهندۀ غیرقابل فهم بودن جوئل و الی از لحاظ قلب باشد برای بقیه. جوئل اگرچه همیشه گذشتهاش را مرور میکند ولی برای بقیه، او فقط یک چهرۀ عبوس و خشک دارد که نشان بدهد؛ برای همه بهجز تس. او احتمالاً تنها شخصی باشد که بداند و این دانستنش بهطور مشخصی در هنگام تصمیمشان برای الی تاثیرگذار میشود. الی هم در ابتدا مثل جوئل است؛ او کودکی و رفتارهای کودکانهاش را پشت فحش و بد و بیراههایش پنهان میکند اما درواقعیت، هنوز هم برای بقیه ارزش قائل است و شرایط مختلف زندگی را بهخوبی درک میکند.
بعد از آن، تس از راه میرسد و در آخرین کاتسینی که در آن حضور دارد، احتمالاً برای جوئل مشخص میکند که پیدا شدن سروکلۀ الی بعد از این همه مدت، میتواند فرصتی دوباره باشد برای اینکه او یاد بگیرد چگونه دوباره مثل برادرش، آن آدم معمولی سابق بشود که بود. «تامی» آن آدم شده بود؛ تامی مردی بود که بعد از اشتباهات متعددش تصمیم گرفت که به جکسون برگردد و سبک زندگی بزن بهادری گذشته را کنار بگذارد. اینگونه شد که جوئل یقیناً یکی از مهمترین وعدههای زندگیاش را مبنی بر رساندن الی به مقصد بر عهده گرفت. حتی در مواجهه با بیل، زمانی که بیل از احمقانه بودن تصمیم جوئل برای رساندن الی به آنطرف دنیا میگفت، جوئل با یک جملۀ ساده جواب بیل را میداد: «راستش ایدۀ تس بود.» و میخواست تا همۀ تقصیرات را از گردنش روی زمین بیندازد. بیل اما میدانست که در پس ماجرا، جوئل هنوز یک پدر است. مسئلۀ مهم راجع به جوئل این است که اگرچه گاهی او خودش طوری وانمود میکند که آدم بسیار خشکی است، اما اطرافیانش و دوستان قدیمی او را خیلی خوب میشناسند.
نکتۀ مربوط به شخصیتهای مکمل این است که آنها سعی میکنند حرفهای پنهان شده را از دل شخصیتهای اصلی در بیاورند و باعث بشوند که قهرمان قصه رشد کند و بزرگ شود. اینجا با یک بحث جدی، با دانستن نقاط ضعف جوئل میشود خیلی راحت فهمید که او چهگونه رشد میکند و الی چگونه رشد میکند. در پاییز یا در زمستان و بهار، جوئل همان مردی است که همیشه بود ولی در هر فصل میشود تکههای پازل گمشدهای از داستان زندگیاش فهمید و در هر فصل این تکههای پازل زیادتر میشدند. ماجرا اینطور بود که او رفتهرفته یاد میگرفت که چهگونه ادا و اطوارهای قدیمیاش را کنار بگذارد. در پاییز، او یک قانون داشت در مکالمههایش؛ به الی میگفت که هربار او راجع به زندگیاش سوالی بپرسد که زیادتر از حد معمول به جزئیات زندگیاش بپردازد، دیگر بهتر است که سوال را تکرار نکند چون جوئل هیچوقت پاسخ نمیدهد. بعد از فرار از فایرفلایها اما برای جوئل چیزها فرق میکنند؛ در پیادهروی بهسوی جکسون، که اختتامیۀ بازی است، اینبار جوئل است که مکرراً راجع به جزئیات زندگی و تکفرزندش حرف میزند. این مسئله که او سابقاً تا چه حد آدم بیملاحظهای بود بهخوبی در رفتارش با تامی پیداست.
اما این بهتر شدن و بزرگتر شدن و پختهتر شدن مسافرانی که تقریباً هزاران کیلومتر را بهامتداد خط استوا حرکت کرده بودند، برای همۀ مسافران اتفاق میافتد.
برای الی هم چنین تغییری پیش میآید در زندگی. خصوصاً در فصل پاییز و زمانی که زمان ملاقات با تامی فرا میرسد. آنجاست که جوئل سرانجام دوباره تصمیم میگیرد که یک پدر واقعی باشد. آنجاست که الی تصمیم میگیرد تا از گذشتهاش بگوید و اینکه چرا فکر میکند او هم مثل جوئل معنای واقعی از دست دادن دوستان و نزدیکان را میداند. و در آنجا الی از سرگذشت جوئل میپرسد و بهنظر در آنجا وقت بزرگتر شدن میرسد. یکی در آن روز پاییزی و دیگری در فصل زمستانی که در آن الی از پدری مریض و ناتوان مراقبت میکرد؛ در آن روزها میشد واقعاً متوجه این مسئله بود که چهگونه جوئل و الی هردو نسبت به گذشته تغییر کردند.
پر بحثترینها
- مایکروسافت هماکنون روی پلی استیشن بازیهای پرفروش بیشتری نسبت به سونی دارد
- شایعه: احتمال عرضه Helldivers 2 روی Xbox Series X|S وجود دارد
- خالق Nier: استودیوهای ژاپنی نمیتوانند با تکنولوژی غربیها رقابت کنند
- بازی هایی که مورد بیمهری مخاطبین قرار گرفتند (قسمت دوم)
- دنیاهای آخرالزمانی که اگر در واقعیت رخ بدهند بقاء در آنها دشوار خواهد بود (قسمت اول)
- رتبهبندی شخصیتهای اصلی سری GTA
- نسخه PS5 بازی Starfield به مدت ۴ سال در دست توسعه بود
- انتقاد EA از ممنوعیت فروش Dead Space در ژاپن اما صدور اجازه انتشار به Stellar Blade
- Fallout 4 پرفروشترین بازی هفته گذشته در اروپا
- آیا Final Fantasy 7 Rebirth فروش کمی داشته است؟ تحلیلگران پاسخ میدهند
نظرات
ممنون بابت مقاله :yes: :yes: :inlove:
خدایی تو شخصیت های مونث لاراکراف و الی و الوی شخصیت هورایزون زیرو دان هر سه تاشون خیلی خوبند ولی به نظر من هیچ کدومشون الوی نمیشه تو هورایزون واقعا قشنگ ساختنش و تو شخصیت های مرد اول و اول و اول فقط کریتوس کبیر بعدش نیتن دریک
Last of us :yes:
جای هیچگونه انتقادی باقی نذاشته و جز تعریف و تمجید کسی در وصفش نمیتونه چیزی بگه
کاملا درسنه
((((( اسپویل)))))
اون سکانس از بازی که پسر کوچیکه سم آلوده میشه و به الی حمله میکنه و برادرش هنری مجبور میشه که بکشتش و بهد هم خودش رو میکشه صحنه ای بود که فقط میتونست ادم با سکوتش احترام بزاره
ده باره تمومش کردم بازم دلم نمیشه بپاکم. ببین چی خلق کرده ناتی داگ. اول گاد بعد لست بعد انچارتد بهترین های زندگیم. الی جوووون توکه منو کشتی الی جون واسه چی اون سیاهه روبوسیدی الی جون
دوست عزیز هیچ شکی در خوب بودن الوی و لارا نیست اما کدومشون تغییر شخصیت الی رو داشت کدومشون محبت الی رو داشت کدومشون برای پدر تازه بدست اووردش برای کسی که دوباره بهنترین عشقش و بهترین عزیزش بود همچین کاری کرد برای پدر معنویش در بارهی کریتوش هم که دیگه شکی نیست ولی نیتن فقط چون بازیش خوبه درسته که نیتن شخصیت جالبی داره (البته من آنچارتد بازی نکردم و تنها چون تازه ps4 گرفتم اولین بازی من از ناتی داگ البته بعد از چهار گانه کرش tlou بود) ولی همین نیتن حاضره مثل جول به خاطر دختر معنویش کسی که حتی دختر واقعیش نجات کل دنیا رو زیر سوال ببره حاضره حاضره مثل مثل اتزیو از عشقش بگذره تا معشوقش در امان بزاره حاضره مثل کریتوس بر ای به آرامش رسیدن وجدانش تا بالای کوه المپ بره
حرفت کاملا درسته
godofwar0385
من متوجه نمیشم این پست چه ربطی به کریتوس داشت ?:-)
این پست داره درمورد سختیی وکارای بزرگی که الی انجام داده حرف میزنه نه ابهت.اگر درموردابهت بود کریتوس پرابهت ترین شخصیت تاریخه.من خودم عاشق کریتوسم ولی وقتی ازش تعریف میکنم از شخصیت پردازیش حرف میزنم نه ابهت چون ابهت خالی کافی نیست.
الوی بهترین کاراکتر مونث 😐 😐 😐
ازنظرشخصیت پردازی که جزو سه تای برتر هم نیست 😐 😐 😐
توشخصیت پردازی که هیچکدوم الی نیستند.
الوی بهترین شخصیت مونث انصافا :silly: :sweat:
اما تو مردا اول اول کریتوس بعدش هم بتمن بعدش جول بعدش نیتن
جو گرفتم گفتم دلخور نشو در کل فقط کریتوس 😀 😀
بپرس هوا چطوره؟ جواب = کریتوس بهتره
توی فلان بازی فلان ماشین خوب هندلینی داشت-نه کریتوس بهتر بود
عجب صحنه بود وقتی جان اسنو اون کارو کرد- کریتوس بهتر کرد!
توی گاد جدید کریتوس عجب شخصیت باحالی شده گیم پلی خوبیم داره- نه کریتوس گاد یچیزه دیگست بهتره
اول شخص فقط شوتر نظامی – نه کریتوس و گاد بهترین چهارم شخص هستن!
زمین چرا گرده؟ چون گاد و کریتوس خوبن کلا !!
چمن چرا سبزه؟ کریتوس بهتره
خورشید چرا گرمه؟ کریتوس بهتره
از مختصات فلان فرمول ریاضی فیزیک چه جوابی در میاد؟ کریتوس و گاد حرف اولو میزنه!
:rotfl:
والا همینقدر هایپی هم که راجب خدای جنگ جدید هستو اینا از بین میبرن با نظرات بی ربط و بی منطق ?:-)
با کریتوس مسافرت بودم
شما عاشق تلو هستی من گاد هر چیم بپرسی اخرش میرسی به گاد
تشکر از اینکه مطالعه کردید!
فراموش نشدنی ☹️
ممنون بابت مطلب
ایکس باکس فنم ولی این بازی یکی از بهترین بازی های عمرم بود
ناتی داگ از زمان پلی استیشن ۱ خاطره سازی رو برای همه اغاز کرد
اینم یه شاهکار دیگه بود
مرسی ناتی داگ مرسی سونی :yes: :yes:
خیلی ممنون از آقای حسین غزالی بابت این مقاله عالی
واقعا تمام خاطرات زنده شد و به یاد اون پایان فراموش نشدنی و شاهکار بازی افتادم
پایانی که یک شروع جدید بود
لطف دارید ، ممنون که مطالعه کردید!
اخرین کامنتی ک تو این سایت گذاشتم مربوط به بهمن ۹۵ بود و الان واسه وارد شدن به سایت مجبور شدم رمز عبورم رو بازیابی کنم
خب قطعا این کار ارزشش رو داشت تا از قلم فوق العاده زیبای شما تشکر کنم
واقعا معرکه روند تغیر شخصیت الی از ی دختر پاک و معصوم به ی شیر زن رو شرح داده بودی
ب قول شما بازی ها میان و میرن اما این اخرین بازماندست ک در قلب ها و یاد ها میمونه عنوانی که میشه در موردش کتاب ها نوشت
داستان ها سرایید
فیلم ها تولید کرد
مستند ها ساخت
کتاب های روانشناسی و فلسفی تالیف کرد
و…..
خیلی لطف دارید و ممنون از اینکه وقت گذاشتید و روحیه دادید! کاملا درسته
لامصب تلو با احساسات ادم بازی میکنه.واقعا شاهکاره.یک سکانسی بود که تو فصل پاییز جول از بالا میوفته رو میلگرد بعد الی برش میداره میبره رو اسب بهترین سکانس بود واقعا اون صحنه اشک ادمو درمیاره.واقعا چه ساختی ناتی داگ تا وقتی این بازی رو تجربه نکنین منظورمو نمیفهمین!!!
:yes:
یکی از احساسی ترین و بهترین بازی عمرم ممنون از مقاله زیباتون
I Love You ForEver
تشکر بابت مطالعه
من تجربه این بازی رو به دلدادگان مایکروسافت پیشنهاد می کنم :yes: :rose: 😉
جزو محدود انحصاری هایی هست که حسابی بر دلم نشست و بعد از گذاشت این همه وقت هنوز از یادم نرفته 😛
بدون شک الی یکی از بهترین شخصیت های نوجوان در صنعت گیم هست و من رقیبی برای او نمی بینم :yes:
دست پخت ناتی داگ از هر نظر عالی بود :pizza: :beer:
در ضمن، بهتره یه مطلب هم در مورد سیر تحول جوئل بنویسید :nerd:
منم خیلی ازش لذت بردم واقعا آخرینه :-* :rain:
:yes: :yes: :dog:
اقای غزالی به نظرتون نبایدkonsoosoolfan4 بن کنید اواتارشو ببیند …..
چی بگم دومین بازی برتر عمرم و اولین بازی که منو عاشق داستان بازی ها کرد تا قبل از این بازی انگلیسیم ضعیف بود از بازی ها چیزی نمیفهمیدم ولی سر این عاشقش شدم ممنون به خاطر مقاله انشا الله که نسخه دو خیلی قشنگ تر از نسخه۱ باشه
سلام به همه
افرین افرین افرین قلم خیلی خوبی دارید مقاله شما فوق العاده بود به خاطر همین مواردی که گفتین این بازی را تا حالا ۱۰۰ بار بازی کردم اصلا این بازیهاست که کنسول PS4 را پرچمشو بالا نگه داشته و از همه کنسولا سرتره
زنده باد گیمفا
خیلی ممنون ، لطف دارید.
:heart: :heart: :heart: :rose: :rose: :rose:
بعد از بازی Heavy Rain بهترین بازی عمرم بود هرکی تجربش نکنه عمرش بر فناست…
به خاطر یه مشکلاتی…بعد سالها دور از گیم دعا کنیدتا۳ماه دیگه بتونم این شاهکارو+گاد۳رو تجربه کنم…التبه بازیای خوب زیادی رو از دست دادم..ولی این۲تا عشقن :inlove:
اینشالا
راجع به GTA نمیشه اینجوری قضاوت کرد که زن هارو بد نشون میده ، چون کدوم چیز تو gta مثبت نشون داده شده که زن ها بخواد دومیش باشه برای مثال عشق من trevor 🙂 .. مطلب زیبایی بود لذت بردم، tlou جزو top10 بهترین گیم هایی بود که تجربه کردم ..
بهترین عنوانی یود که تاحالا بازی کردم واقعا داستان عالی داشت گیمپلی هم جای خود دارد
عالی ولی کاش شخصیتش همون جوئل باشه الی درسته خوب بود ولی اخرش جوئل ابهتی دیگه ای داشت
لست اف اس یه بازی تمام عیاره اگه هزار بارهم تمومش کنی
باز هم یه چیزی بهت میگه دوباره دوباره..
الی هم یک شخصیت تکرار نشدنی..
با اون جوک های بی مزه اش.. :rotfl:
بهترین دختر دنیای گیمینگ 😥 😉 :snicker:
متاسفانه آخرش این بازی پر طرفدار وبازی نکردم ولی از هر کی شنیدم یه انحصاری به تمام معناست .
من به هرکس مثل شما که بازی نکرده پیشنهاد میکنم گیم پلی کاملشو از کانال pewdiepie ببینه
برخلاف بقیه ویدیو های pewdiepie زیاد فان نیست و وسط کات سین ها هم حرف نمیزنه
تیتر “درباره الی” خیلی قشنگ بود ، لایک :yes:
ممنون بابت مقاله
عجب شاهکاری بود این بازی، فکر اینکه این نابغه ها میخوان قسمت دوم لست رو چطور بسازن آدمو دیوونه میکنه، من دیشب آنچارتد چهار رو تمام کردم ینی به معنای واقعی کلمه بی نظیر بود مخصوصا منظره هاش که فک برانداز بود، تا حالا مثلش ندیدم و به نظرم یه نکته منفی بزرگ داره اونم اینه که اینقدر خوبه و انتظارات آدمو از یه بازی بالا میبره که تا یه مدت آدم نمیتونه از بقیه بازیا لذت ببره!
به نکته ی درستی اشاره کردی :yes:
وقتی بازیای ناتی داگ و راکستار رو تجربه میکنی و این بازیا انقدر خوبن که بازیای دیگه خیلی کوچیک و پر از اشکال بنظر میرسن
مرسی آقای غزالی
بهترین بازی تاریخ همین لست آف آس هستش
حتی دی ال سیش هم متاش بالای ۹۰ شده و کلی جایزه معتبر برده
خود بازی که اینقدر جایزه برده که فکر نکنم هیچ بازی ای اینقدر برده باشه ( منظورم بیشتر جوایز معتبره نه تعدادش . چون ویچر بیشتر برده ولی جوایز معروف رو لست برده )
بهترین بازی لست اف اس
بهترین استودیو دنیا ناتی داگ
حتی تو گوگل هم بزنید اسم استودیو نینتندو و ناتی داگ معمولا اول هستند
خداییش با الی هم خیلی حال میکنم. هیچ بازی این تو این عمر ۳۰ ساله و ۲۵ سال گیمری من رو اینقدر هایپ نکرده. تا الان ۵ یا ۶ بار تریلر لست ۲ رو دیدم و هربار موهای بدنم سیخ شده. تو عمرم همچین چیزی تجربه نکردم .
و بعد از بازی های کنسول پلی ۱ دیگه بازی ها به نظرم ارزش ۲بار تجربه کردن رو ندارن. ولی تقریبا بعد از ۱۷ سال بازی ای که برای بار دوم بازی کردم و خیلی هم حال داد همین لست آف آس بود. خداییش چی درست کردن
مرسی که هستید ناتی داگ و سونی
:heart: :heart: :heart: :heart:
آقای غزالی آیدی lastofus من دیشب قاطی کرده بود وارد نمیشد. مدیرا زحمت کشیدن درست شد. ولی امروز باز میگه پسورد اشتباهه و هرچی با ایمیل بازیابی میکنم درست نمیشه. لطف کنید پیگیری کنید
مرسی
لست ۱ روی پلی ۳ با ۷۲۰p بود ولی پر افتخار ترین بازی سال شد
و نامزد جایزه گوتی شد که با پارتی بازی حقش رو خوردن
بیگ وینر شد
جایزه بهترین استودیو سال شد
جایزه بافتا رو برای بهترین داستان شد و همینطور یک جایزه دیگه برای صدا
و جایزه نویسندگان آمریکا رو برد
پرافتخارترین بازی تاریخ شد.
و جوایز معتبر دیگه و همینطور بالای ۲۴۰ جایزه رو برد
تو گوگل بزنید last of us awards
یعنی میخوام بگم اگر این بازی روی پلی ۴ هم ۷۲۰p بیاد بازم مثل نسخه قبلیش شاهکاره
جالبه بدونید دی ال سی لست آف آس ۳تا جایزه معتبر برده که باز یکیش جایزه نویسندگان آمریکاس
و یکیش هم بافتا برای بهترین داستان
متای خود بازی ۹۵ شده
متای دی ال سیش ۸۸
خطر اسپویل خطر اسپویل
قشنگ ترین صحنه تو دی ال سیش به نظرم صحنه ای بود که داشت به صورت خیالی با اون دستگاه بازی ، بازی میکرد. عالییییییییییییی بود.
یعنی مقام بهترین بازی تاریخ و بهترین استودیو برای همین لست و ناتی داگ هستش
مرسی درست شد
من بسته الحاقی رو بازی نکردم
الی لزه؟؟؟ آخه تو یه تصویر دیدم 😕
خطر اسپویل
یک بوس نیم ثانیه ای کرد ولی خوب این رو در نظر بگیر که شما از بچگی بزرگ شی و بچه مچه هم تقریبا دور ورت نیستش مخصوصا پسر اونم تو اون وضع آخرالزمانی دنیا .
همین بازی رو روی پلی ۴ بخر خودش دی ال سیش رو هم داره. بازی کن عالیه دی ال سیش.
:yes: نه داداش.خخخ.منم اون صحنه رو رد کردم تا ذهنیت بدی پیدا نکنم.اما دوستم میگفت یه جا خونده تو فروم خارجی اونورا این چیزا فرهنگشونه مشکلی نی سوء تفاهم شده
لول 😐
کی اهمیت میده لز باشه یا نباشه اصن بلفرض لز باشه، شما به خوده شخصیت و کارایی که کرده توجه کنید
در ضمن یکی لز باشه یعنی آدم نیست؟ آدم بدیه؟ این همه چهره های موفق و انسانهای شریف که لز هستن، یکم عمیقتر به قضیه نگاه کنید، الی که تا حالا هیچ دوستی نداشته از هیچکسی عشقو محبت ندیده با یکی برخورد میکنه که برای اولین بار باهاش احساس نزدیکی میکنه و فکر میکنه میتونه بهش اعتماد کنه، دوست داره تا آخر عمر باهاش بمونه ، این قضیه فراتر از یه دوستیه
یادمه اون موقع ps4نداشتم و این شاهکار رو خونه دوستم تموم کردم.یادش بخیرچه اتمسفر سنگینی داشت هی
هر چند به بازیهای survival horror و زامبی محور علاقه ای ندارم ولی این بازی تو این سبک بهترینه.
این بازی به معنای واقعی شاهکاره همه چیزش از داستان تا مولتی پلیرش ولی حیف ps3م بریک شده 😥 (این اشکا واقعیه)
اگه بازی های مورد علاقم رو رتبه بندی کنم رتبه اول متال گیر سالیده یعنی کله سری از اول تا آخرش بعد رتبه دوم کله سری بایوشاکه و رتبه سوم تلو هستش و چهارم gta iv هستش و پنجم splinter cell chaos theory و ششم اساسینس کرید از یک تا روگ هستش و هفتم آنچارتد ۲ و ۳ هستش و هشتم ویچر ۳ هستش و نهم کیلزون ۲و۳ و دهم هم مترو لست لایت البته اختلاف ها بین رتبه ها برا من یک ملیونم هستش یعنی در حد خیلی خیلی کم در ضمن هنوز موفق به تجربه هف لایف ۲ و سری گیرز و هیلو نشدم.
و قابل احترام ترین شخصیت برای من قطعا بیگ باس کبیر هستش و شخصیت پردازی نیکو رو هم خیلی شبیه به خودم می بینم ولی نکته عجیب اینه که من دیوید رو تو تلو بیشتر از همه کارکتر های تلو باور دارم چونکه تمام کارهاش واقعگرانه بود و قطعا هانتر ها بدلیل واقع گرایی کامل تو اون دنیای تلو بیشتر از همه دووم میارن(تو دنیایی که همه چیز نابود شده تنها بقا و جنگیدن برای خود آدم مهمه )
کلا شما جزئ محدود کاربرایی هستی که نظرات درست و حسابی تو سایت میزاری..
رتبه اول من بدون شک.. mgs4 هست…بعد از اون شماره اول دوم و سوم..این فرایچر بزرگ
بقیه عناوین رو تمیتونم رتبه بندی کنم… چون واقعا سخته برام…چون هر کدوم تو هر دوره از زندگیم… برام عزیز و خاص هستن
Persona 5
The Legend of Zelda: Breath of the Wild
NieR: Automata
Okami
Persona 4: Golden
The Last of Us
Bloodborne
Dark Souls 1
Demon’s Souls
Dragon Ques 3
Uncharted 2
Ico …..Shadow of the Colossus …..BioShock 1 …. Inside
کلا به جزئ چند مورد سلیقمون با هم خیلی فرق میکنه.. :yes:
دیویدر کارش واقع گرانه نبود.
آنقدر سنگدل بود که الی نمیخواست بکشه میخواست بهش …. کنه 😐
ممنون یه مقاله این شکلی هم راجع به جان مارستن بنویسید اونم کاراکتر کبیریه :yes:
سلام خسته نباشید!تغیرات رفتار الی با جوئل از اول داستان تا آخرش غیرقابل وصفه!هنوز متنو نخوندم اما نمیفهمم چجور تونستین با این کلمات وصفش کنید.عکس آخریتون اون لحظه ای که الی در اوج خشم و تنهایی تو بغل جوئل آروم میگیره.اون برای من یکی از بهترین و مهم ترین و تاثیر گذار ترین صحنه های بازی بود.و البته یکم عقب تر وقتی که الی جوئل رو نجات میده و براش آنتی بیوتیک میزنه.و بعد دستش به سمت جوئل دراز میکنه!این شخصیت کاملترین و بهترین شخصیت مونثی هست که در تمام طول عمر گیمریم تو دنیای بازی ها دیدم.به امید قسمت ردوم :yes:
متنو خوندم خسته نباشید خوب بود.یاد اون صحنه ای افتادم که جول برای پیدا کردن الی با اون درد و زخم وسط اون همه برف چجور از اون دونفر اعتراف گرفت!!!!و راه افتاد به سمت الی.اون فصل زمستون اوج بلاغت داستان بازی بود.خسته نباشی نیل دراکمن عزیز :yes:
هیچ شخصیتی به الی و سیری نمیرسه
رابطه ی پدر و دختری بین این دو و جوئل و گرالت بسیار عمیق کار شده، به طوری که غم اونها باعث غم شما و شادی اونا باعث شادی شما میشه
من بازی نکردم ویچر.سیری دختره گرالته؟فقط حواستون باشه اسپویل نکنید چیزی
ممنون از مقاله
تشکر بابت اینکه وقت گذاشتید.
لازم نیست بگم که به این عنوان و این اثر هنری تا چه اندازه ارادت دارم…بازی ای که فقط یک بازی نبود…این اثر ؛ یکی از بزرگترین و جذاب ترین اتفاقات زندگی من بوده و در حال حاضر هر موقع که از گیم های امروزی و بی محتوای انلاین خسته میشم و به فکر این میوفتم که شاید وقتشه تا گیم رو ببوسم و بزارم کنار ؛ بهم امید میده که نه…هنوز زوده…نسخه دومی هم در راهه…!
از نویسنده محترم هم کمال تشکر رو دارم که با نوشتن این مقاله دوباره یاد آخرین ما رو زنده کردن…
…………………………………………………………..
پ.ن : سکانس در آغوش گرفتن الی توسط جول توی اون رستوران….به نظرم بهترین سکانس نسل هفتم بود و جزو سه سکانسی که تا به حال با دیدن اونا توی این صنعت ؛ گریه کردم…!
دخترک پررو ، نترس و لجباز بازی های ویدئویی … الی . واقعا این شخصیت یکی از بهترین و پرداخته شده ترین شخصیت ها تو بازی های ویدئویی هست . قراره تو لست ۲ هم حسابی جولون بده .
سونی در داستان سرایی بی رقیبه . DLC این عنوان رو که بازی کردم انگار دارم بهترین اثر هنری رو بازی میکنم . از لحظه شکستن شیشه ماسین ها با اجر ، تا اون دستگاه که از اینده میگه تا اون عکس های دونفره تا اون بازی رزمی خیالی تا اون رقص و بوسه . عالی
الی خیلی خوب بود ولی بدون جوئل کامل نمیشه مثل بتمن که بدون جوکر کامل نمیشه یه جورایی مکمل همدیگن امیدوارم واسه پارت ۲ یه فکری بکنن(البته که فکر کردن).
الی و جوئل ۲ شخصیت فراموش نشدنی دنیای گیم :inlove:
درود بر سونی :inlove: :inlove:
۲ش کی میاد مردم دیگه 😥 😥
ممنون بابت مقاله
تنها بازی که اشک منو در اورد…(کامنت حاوی اسپویل)
خیلیا رو میبینم میان میگن دردناک ترین صحنه بازی مرگ دختر جول بود و یکی از بهترین سکانس های بازی های رایانه ای.
ولی به نظرم اونا بازی رو تموم نکردن.به نظر من دردناک ترین صحنه بازی(تو کل بازی ها!) وقتی بود که الی ادمخوار روانی رو کشت(که تو مطلب اشاره شد).و وقتی الی از خنجر زدن دست نمیکشید تا بالاخره جول اومد و اونو در اغوش کشید و الی گریه کرد…
نابودم کرد اون صحنه
دومیش هم سکانس اخر بازی بود
چند تا pc فن و مایکرو فن تو همین سایت میشناسم که ps رو میکوبیدن ولی سرانجام عاشق لست شدند…
انقدر این بازی بزرگه. امیدوارم سه گانه بشه.
اینم بگم فقط به خاطر همین بازیه که ps4 دارم.
ممنون واقعا به همچین مقاله ای احتیاج داشتم :-))
یک دنیا سپاس و تشکر بابت مقاله دل نشینتون
به راستی که این شاهکار غیر قابل توصیف است
و کلمات از وصف ان عاجزند :yes:
ممنونم از اینکه خواندید مقاله رو ، بعضی بازی ها هستند که میتونن مرز ها رو جا به جا کنند.
عالی بود. بی صبرانه منتظر شماره دو این بازی هستم.
الی دوست داشتنی ترین فداکار ترین مهربان ترین و خفن ترینو خشن ترین دختریه برای یه بازی ساخته شده، انقدر شخصیت پردازیش خوبه که حس میکنم الی و جوئل یه شخصیت واقعی هستن ، این بازی بالاترین حد ارزو و درخواست من از تجربه یک بازی بود و چند روز بعدش بدون زره ای شناخت راجب دلست بصورت اتفاقی بهترین بازیه عمرمو گرفتمو تجربش کردم، به این میگن بازی
جدا از اینکه توی بازی جوئل حرف اولو میزنه و شخصیت محکم و دیوانه واری رو کنترل میکنیم شخصیت الی و تکامل پیدا کردنش نکته ی کلیدی ماجراست، الی به مرور تبدیل به دختر اخرزمان میشه، اوایل با پرتاب کردن یه اجر سمت دشمن بعد از درگیری سریع به جوئل میگه منو دیدی؟؟؟! اول از جوئل خوشش نمیاد اما بعدش جوئل واسش الگو میشه و میخاد کنارش بجنگه تا اینکه قایم بشه و جایی بهش میگه نمیخام ناامیدت کنم
وقتی جوئل بهش اعتماد میکنه و اسلحه بهش میده بعدش الی برای بیشتر نشون دادن خودش به جوئل چقدر قشنگ توی درگیری ها شرکت میکنه جوئل یکی رو مشت کاری میکنه الی با چاقو مثه گربه وحشی رو سر دشمنا خراب میشه و وقتی جوئل زخمی میشه قدرت رهبری الی رو میبینیم چه لحظات مجذوب کننده ای بود اون فصلش،
واقعا این بازی از هر نظر بهترین بازیه تاریخه که همتا نداره صنعت گیمو به تکامل رسوند، چقدر خوبه که یکی از بهترین بازی ها مثل خدای جنگ فرمول دلست رو اجرا میکنه و بازی دیگه ای با همین حد کیفیت توی گیم پلی و محیط مثل دییزگان ساخته میشن.
شروع شخصت الی همچین چیزی بود وای به حال نسخه ی بزرگ شدش که توی دلست ۲ میبینم!! باور صد درصد دارم بازیی میشه که هوش سر میبره کنترل الی و جوئلی رو دوباره بدست میگیریم که بشدت نسبت به قبل اپدیت شدن درگیری ها مخصوصا برای الی بشکل دیوانه کننده ساخته میشن اصلا با وجود شاهکار بودن قسمت اول کیفیت قسمت دومش غیر قابل تصوره
ممنون بابت مطلب، هرچقدر راجب این بازی نوشته بشه بازم جای تحلیل کردنو داره
تو بسته الحاقیش یه دفعه مو به تنم سیخ شد؛ الى و دوستش خاکبه سرم
چی شد حرف بزن من بازی نکردم دی ال سیشو 😐 😐
😥 به در مورد بهترین بازیی زندگیم مقاله نوشته شده، مگه میتونم نظر ندم. اول از همه به شدت از اقای غزالی ممنونم به خاطر این مقاله فوق العاده و قلم معرکشون که حتی وقتی مقاله رو خوندم یه لحظه اندوه و بغض منو فرا گرفت. این بازیی به قدری شخصیت پردازیش بی نظیر و غیرقابل وصف بود که من خودمو میتونستم جای جوئل توی بازیی تصور کنم و الی رو مثل دختر خودم و شاید باورتون نشه اما با این بازی حس زیبای پدریو چشیدم و فهمیدم که چقدر این حس معرکه وار بی وصف و سرشار از عشقه و در اخر خوشحالم که تو این عصر زندگی میکنم که میتونم حسهای بی نظیر و مختلفو تو بازیا حس کنم. بهترین بازیی زندگیم با اختلاف لسته. :weep:
لطف دارید عزیز ، بنده هم خیلی ممنونم از اینکه مطالعه کردید و روحیه دادید!
سلام و تشکر از نقد بسیار زیبای شما – واقعا وقتی میبینم کسی اینطور این بازی و این شخصیتو درک کرده – خوشحال میشم -من خودم ی پدر هستم و خوشبختانه ی دختر دارم – و احساس و رابطه الی با دوستش و با juel ر کاملا درک کردم و حسش کردم – من این بازیو زندگی کردم – جاهایی بوده ک اشکهای ادم ناخداگاه سرازیر میشه و جاهایی بوده ک دیگه نمیخوای ادامه بدی – ولی ب خاطر دخترت – ب خاطر الی مجبوری ادامه بدی – دقیقا مثل زندگی ……. الی هم ادامه میده – ب خاطر عشق ب احساس پدرانه – مشکلات آدمارو قوی میکنه و سرسخت –
سلام بر شما ، خیلی خوشحالم که خوشتون اومد ! کاملا درسته ، وقتی خودمون رو بجای شخصیت ها قرار بدیم و با احساس اون ها به مسئله نگاه کنیم ، قطعاً در دنیای بازی غرق خواهیم شد و با اشک های اونها گریه و با خنده هاشون می خندیم!