روزی روزگاری: وقتی می‌گوییم بازی هنر هشتم است… | نقد و بررسی بازی Trine 2

هیچ گاه حس و حالی را که وقتی برای نخستین بار تریلری از عنوانی به نام Trine را دیدم، داشتم فراموش نخواهم کرد و موسیقی دلنوازی که من را محو خود کرده بود و زیبایی باورنکردنی را که در تصویر می دیدم، تا همیشه به یاد خواهم داشت. از آن لحظه هایی که یک بازی می بینید و ناگهان چشمانتان برقی می زند و می گویید “وای خدای من این چه بازی است.. چقدر زیباست… باید آن را بازی کنم… این بازی من است” Trine برای من دقیقا چنین عنوانی بود و تا به حال رنگ بندی به آن زیبایی را در هیچ بازی ندیده بودم که این گونه من را محو و غرق در زیبایی خود کند. در واقع با اولین تریلر از بازی Trine و سپس Trine 2، نوعی وابستگی عجیب روحی به این بازی در من ایجاد شد و محو زیبایی آن شده بودم. شاید باور نکنید اما واقعا تا مدتی خیلی طولانی، روزانه حتی چند بار به مشاهده تریلرهای محتلف این ۲ عنوان می پرداختم و با دیدن زیبایی آن ها گویی روحم به پرواز در می آمد و جالب است که هنوز هم گاهی مجددا به آن تریلرها سری می زنم و آن ها را دوباره تماشا می کنم. حتی با وجود این که در نسل هفتم و هشتم، نسخه اول و دوم و سوم (تنها در نسل هشت است) را بارها بازی کرده و کاملا برایم شناخته شده هستند، باز هم تماشای تریلر آن با موسیقی بی نظیرش برایم لذتبخش است. پیشنهاد می کنم اگر که شما هم با این سری آشنایی ندارید این تریلر بی نظیر را تماشا کنید تا شاید به این سری علاقمند شده و آنها را تجربه نمایید زیرا که یکی از زیباترین تجربه های دو بعدی خود را در طول دوران بازیباز بودنتان رقم خواهید زد.

۳ یار غار… یارانی که در ظاهر هچ شباهتی به هم ندارند ولی همگی در یک نکته مشترک هستند و آن هم خوش قلبی و آمادگی برای نجات دنیاست.

نسخه اول Trine در سال ۲۰۰۹ منتشر گردید و چشم های دنیا را مانند چشم های من به خود خیره کرد (البته زمانی من با این عنوان آشنا شدم که نزدیک به انتشار بازی دوم بود) و نام استودیو Frozenbyte را بر سر زبان ها انداخت و موفق شد تا امتیاز متای بسیار عالی ۸۳ را کسب نماید. سپس سازندگان با مقداری کار بیشتر و رفع ایرادات نسخه اول و بازخوردهایی که از طرفداران بازی دریافت کرده بودند، نسخه دوم را با جلوه های بصری، موسیقی و گیم پلی قوی تر از قبل معرفی و منتشر کردند که این بازی نیز به موفقیت بالایی دست یافت. اچازه دهید تا اطلاعات بیشتر و کامل تری را در مورد عنوانی که قصد داریم امروز نقد و بررسی آن را انجام دهیم یعنی Trine 2 در اختیار شما عزیزان قرار دهیم تا بیشتر با این بازی آشنا شوید. سال ۲۰۱۱ و در نسل هفتم بود که عنوانی با نام Trine 2 در سبک اکشن سایداسکرولینگ و پازل پلتفرمر که توسط استودیو Frozenbyte ساخته شده بود توسط این شرکت و کمپانی Atlus برای پلتفرم های Microsoft Windows, OS X, PlayStation 3, و Xbox 360 منتشر گردید و یک سال بعد برای لینوکس نیز عرضه شد. همچنین در سال ۲۰۱۲ کمپانی نینتدو نشر این بازی برای کنسول وی یو را عهده دار شد و بعد از آن نیز در سال ۲۰۱۳ نسخه کامل و بهبود یافته بازی به عنوان یک لانچ تایتل برای کنسول پلی استیشن ۴ نیز منتشر گردید.

Trine 2 به دنیا می گوید بازی های رایانه ای یعنی هنر ناب، یعنی تابلوی نقاشی، یعنی عشق…

بازی ابدا با سرو صدای زیادی منتشر نشده بود و تنها قرار بود که یک بازی جذاب و خوش ساخت و زیبا باشد که بتواند طرفداران عنوان اول راضی نگاه داشته و بازیبازان جدیدی را نیز به خود جذب کرده و لذتی چند ساعته از یک بازی فوق العاده چشم نواز و زیبا و مخصوصا با تکیه بر کواپ، برای آن ها به ارمغان بیاورد که کاملا نیز در این امر موفق بود. با وجود بی سروصدا عرضه شدن این عنوان، از آن جایی که نسخه اول بازی فوق العاده عمل کرده بود و این فرنچایز حالا یک سری شناخته شده و پر امید به حساب می آمد، توجه زیادی به عنوان Trine 2 شد که البته خیلی زود هم مشخص گردید که این بازی کاملا شایسته این توجهات و موفقیتی که کسب کرده است، می باشد. Trine 2 بازخوردهای مثبت زیادی را دریافت کرد و بسیار مورد توجه علاقمندان و منتقدان قرار گرفت. این بازی امتیازاتی را مانند امتیاز ۹ از IGN، امتیاز ۸۵ از گیم اسپات، ۸۵ از Destructoid و ۸۸ را از Game Informer دریافت نموده و نهایتا امتیاز متای عالی ۸۵ را که نشانگر یک بازی فوق العاده عالی و زیباست، کسب کرد که برای عنوانی در این سبک آن هم از یک استودیوی نه چندان شناخته شده یک موفقیت بی نظیر به شمار می رفت.

نسخه اول نیز بی نهیات زیبا بود اما بازی دوم از لحاظ گرافیکی باز هم نسبت به آن پیشرفت زیادی کرده است

امتیازات سایت های بزرگی مانند IGN به این بازی، آن را یک شاهکار معرفی می کرد که به واقع نیز باید بگویم لااقل از نظر بنده دقیقا همین طور است. استودیو Frozenbyte با ساخت این عنوان و خلق فرنچایز تراین تبدیل به یک سازنده شناخته شده و قابل احترام در دنیای بازی ها رایانه ای شد و بعد از آن نیز نسخه سوم بازی تراین را برای تکیمل ۳ گانه آن منتشر کرد و همچنین در سال ۲۰۱۶ عنوان Shadwen را عرضه کرد که البته این بازی ها نتوانستند به موفقیت دو نسخه اول Trine دست پیدا کنند. Trine 2 عنوانی بسیار خاص و بی نهایت زیبا مخصوصا از لحاظ بصری بود و المان هایی جذاب مخصوصا به صورت کواپ تا سقف ۳ نفر را دارا بود و همین طور روش های بسیار مختلفی برای پیشروی در بازی چه به صورت کواپ و چه در حالت تک نفره داشت که باعث می شد قطعا ارزش چند بار تجربه کردن را داشته باشد.

در نسخه سوم بازی حالتی ۲٫۵ بعدی پیدا کرده بود و در برخی مراحل ۳ بعدی نیز می شد

Trine 2 ضعف های بسیار محدودی هم داشت، ولی نکات مثبت و جذاب آن به حدی زیاد بودند که نقاط ضعف را کاملا پوشانده و بازی را تبدیل به یک عنوان به یادماندنی در سطح یک شاهکار هنری کنند. در این مطلب قصد داریم تا به طور کامل به بررسی نقاط قوت و ضعف عنوان Trine 2 بپردازیم و تمام جزییات آن را همراه شما عزیزان واکاوی کنیم تا خاطرات خوب و زیبای  گذشته از این عنوان برایتان یادآوری شده و یا اگر این بازی مورد علاقه و باب میلتان است ولی به هر دلیلی تا به امروز از زیر دستتان در رفته، شاید اکنون به سراغ آن بروید و عنوان واقعا “بی نظیر” Trine 2 را تجربه کنید. پس اگر به هر دلیلی به این عنوان علاقمند هستید و برایتان جذابیت دارد، پیشنهاد می کنم در ادامه مقاله نقد و بررسی شاهکاری هنری به نام Trine 2 با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.

پونتیوس شوالیه ای است قدرتمند که شرف و افتخار برایش بسیار ارزشمند است و بدون چشمداشتی به پاداش، حاضر است تا برای نجات سرزمین و مردمش و نجات دنیا پیش قدم شود و با غرور و افتخار بر علیه سیاهی بجنگد.

۳ تفنگ ندار!!

Trine 2 و اصولا عناوینی در این سبک و قالب، هیچ ادعایی در مورد این که یک داستان بی نظیر و چند لایه با شخصیت هایی عمیق و .. دارند، نداشته و ندارند و البته کسی هم در این مورد انتظار بالایی از آن ها ندارد. در این سبک از عناوین، داستان بیشتر برای دادن دلیلی به بازیباز برای پیشروی در بازی و قانع کردن او برای کارهایی که باید انجام دهد و چرایی آن ها استفاده می شود و نه یک رکن اساسی و حیاتی برای بازی که بار آن را به دوش خود بکشد. در واقع باید گفت هیچ شخصی عنوانی مثل Trine 2 را برای لذت بردن از داستان قدرتمند آن تجربه نمی کند و دلایل دیگری مانند گرافیک هنری و طراحی محیط ها و المان های گیم پلی جذاب، ارکان اساسی و اصلی بازی هستند.

زویا یک بانوی دزد است! کسی که همواه وانمود می کند کسی غیر از خودش برایش اهمیت ندارد و زبان تیز و رکی نیز دارد اما در باطن این طور نیست و یک زن خوش قلب است که وقتی با دوستانش پیمانی می بندد تا آخر راه همراه آن هاست

Trine 2 یک داستان کاملا ساده و معمولی و کلیشه ای دارد که یک عده خوب مطلق هستند که همان پروتاگونیست های بازی هستند و یک عده هم بدی و سیاهی مطلق که می خواهند دنیا را به نابودی بکشند و قهرمانان ما نباید بگذارند و آخرش هم همه چیز ختم به خیر می شود و قهرمانان ما در غروب محو می شوند! در حقیقت سیاهی و شیطان مطلق را داریم در برابر سپیدی و نیکی محض، و آدم خوب ها باید در انتها پیروز شوند و دنیا را نجات دهند و البته خیلی هم متواضع هستند! این قضیه کل داستان Trine 2 و بازی هایی در این سبک و قالب است و کمتر پیش می آید که عنوانی در این ژانر از این قالب پیروی نکند و از آن خارج گردد. در واقع باید گفت هیچ منتقدی معمولا برای داستان های سطحی و کلیسه ای که این سبک عناوین دارند امتیازی از آنها کم نمی کند و داستان را به عنوان یک بخش فرعی در نظر می گیرند، مگر این که دیگر داستان به قدری مسخره و بیهوده و خنده دار باشد که نتوان از آن گذشت و آن را نکوبید!

اینجوریاست….

خوشبختانه Trine 2 جزو این بازی ها نیست و داستان سطحی و کلیشه ای آن، نوعی صداقت و زیبایی و صمیمیت را دارد که باعث می شود شما ۳ قهرمان بازیتان را دوست داشته باشید و شخصیت متفاوت آن ها از یکدیگر را کاملا تشخیص دهید. پونتیوس شوالیه ای است قدرتمند که شرف و افتخار برایش بسیار ارزشمند است و بدون چشمداشتی به پاداش، حاضر است تا برای نجات سرزمین و مردمش و نجات دنیا پیش قدم شود و با غرور و افتخار بر علیه سیاهی بجنگد. زویا یک بانوی دزد است! کسی که همواه وانمود می کند کسی غیر از خودش برایش اهمیت ندارد و زبان تیز و رکی نیز دارد اما در باطن این طور نیست و یک زن خوش قلب است که وقتی با دوستانش پیمانی می بندد تا آخر راه همراه آن هاست و از هیچ کمکی به آنها در راه نجات دنیا دریغ نکرده و البته همیشه یک جوری به دنبال پاداش است و از این که کسی زحمات و قهرمانی های آن ها را نمی بیند گلایه می کند و خلاصه این که مادیات برایش خیلی اهمیت دارند.

اصلا به یه وضعی زیباست این بازی…. یعنی نگم برات ها!!

آمادئوس هم جادوگری پیر است که خوراکش غرغر کردن و گلایه کردن است و اصلا و ابدا حوصله انجام کاری را ندارد و واقعا حتی وقتی مجبور است هم با نوعی بی میلی و بی حوصلگی کارش را انجام می دهد و شل و ول  است! البته خب بیچاره پیرمرد است دیگر. اما او یک جادوگر قدرتمند است که بدون وجودش به هیچ عنوان پونتیوس و زویا موفق به نجات دنیا نمی شوند و به نوعی بزرگتر گروه به حساب می آید که زیاد هم اعصاب ندارد. ترکیب این ۳ شخصیت کلیشه ای در کنار هم و حرف ها و دیالوگ هایی که در طول روند بازی بین آن ها رد و بدل می شود جالب است و یک تنوع و حال و هوای ظریف طنز به بازی می بخشد که خالی از لطف نیست.

محیط را نگاه کنید… بازی نیست که…رویاست

رویا… رویایی… رویابازی…رویای شیرین… فقط رویا این قدر زیباست

می دانید اصلی ترین عامل موفقیت این عنوان چه بود؟ حتما پاسخ را هر کسی که سری Trine را تجربه کرده باشد می داند. نقطه عطف و برگ برنده بازی Trine 2 بدون شک فضاسازی، طراحی هنری، رنگ بندی و مجموعا جلوه های بصری شاهکار آن بود که روح و قلب هر بیننده و بازیباز و منتقدی را تسخیر می کرد. گرافیک بازی بسیار آرامش بخش، چشم نواز و لطیف است و هنوز که هنوز است بعد از چند سال وقتی به آن نگاه می کنیم همان حس تازگی اول را دارد زیرا تمرکزش بر روی گرافیک فنی و فریم و … نیست، بلکه گرافیک هنری اش است که بی نظیر است و هنر هم هیچ گاه خسته کننده و تکراری نمی شود و در گذر زمان رنگ کهنگی به خود نمی گیرد.

همین قدر بدانید که کسانی که این بازی را تجربه نکرده اند نه تنها خودشان را از برخی زیبایی های شگفت انگیز که گاهی از شدت زیبایی شوک آور است محروم کرده اند، بلکه یکی از برترین طراحی های تاریخ در بازی های رایانه ای را نیز از دست داده اند.

بی شک بعضی بازی ها هستند که برای به رخ کشیدن هنری که در صنعت بازی های رایانه ای وجود دارد ساخته شده اند و بیشتر انگار یک تابلوی نقشی متحرک هستند تا یک بازی. بازی هایی که از نقاشی و فیلم و تابلو و موسیقی هم زیباترند و در واقع انگار ترکیب تمامی این ها با هم هستند. Trine 2 مصداق بارز این نوع بازی هاست. Trine 2 عنوانی است که می توانیم به هر کسی که ادعا دارد بازی های رایانه ای یک هنر نیستند نشان دهیم و آن ها را کاملا ساکت کنیم. عنوانی با طراحی هنری و جلوه های بصری و رنگ بندی خارق العاده. در حقیقت باید گفت از لحاظ گرافیکی و بصری عنوان Trine 2 به حدی زیبا و روح افزا است که هنوز که هنوز است پس از چند سال، هر چند روز یک بار تریلر نسخه دوم بازی را با آن طراحی هنری و فضاسازی رویایی و رنگ‌بندی بی‌نظیرش تماشا می‌کنم و واقعا هر بار باز هم برایم تازه است و محو زیبایی محیط بازی می شوم.

بدون تعارف می گویم، در تمام طول دوره بازیباز بودنم گرافیک هنری و رنگ بندی مانند آن چه که در Trine 2 مشاهده می کنیم، ندیده ام. تابلویی زیباتر از این بازی ندیده ام

وقتی به تصاویر و تریلرهای بازی Trine 2 نگاه می کنیم نوعی حس صمیمیت و زیبایی در آنها وجود دارد که بازیباز را به خود جذب می کند و هر ذات طالب هنری را مشعوف و شادمان می کند از این زیبایی. یکی از عوامل اصلی زیبایی گرافیکی این عنوان بدون شک رنگ بندی فوق العاده زیبای آن است که به واقع در بازی غوغا می کند و رنگ و بوی خاصی را به طراحی های زیبای این بازی بخشیده است. حتی در برخی موارد، سازندگان و طراحان با استفاده از اغراق در رنگ آمیزی مثلا در رنگ بنفش یا سبز، باعث خلق مناظر و صحنه هایی بدیع و بسیار زیبا شده اند که به معنای واقعی کلمه چشم نواز و زیبا است. Trine 2 عنوانی است که تنها و تنها به خاطر گرافیک و طراحی هنری شاهکارش هم که شده باید آن را تجربه نمایید و واقعا گرافیکش برای به دوش کشیدن بار کل بازی، کافی تر از کافیست، هر چند وقتی که وارد بازی شوید می بینید این بازی حرف های دیگری هم به جز بخش گرافیک برای گفتن دارد.

تاب خوردن در محیط ها و مراحل بی نظیر این بازی به کمک طناب زویا بسیار لذتبخش است، مخصوصا وقتی با تاب خوردن به جاهایی بپرید که گنجی در آن مخفیست

به هیچ وجه نمی توان با کلمات سطح زیبابی بصری Trine 2 را وصف کرد. زیبایی این بازی افسانه ای است و این که صرفا بگوبیم گرافیک فنی و گرافیک هنری و.. به واقع بی انصافی در حق طراحان نابغه بازی است. زیبایی بصری Trine 2 در زمره بازی های بی نظیری مانند Ori and the Blind Forest قرار دارد (البته Trine 2 قبل این بازی ساخته شده است و اگر الگوبرداری در کار بوده از Trine 2 گرفته شده است) و جزو زبباترین و چشم نوازترین و هنری ترین بازی هایی است که تا کنون هرشخصی تجربه کرده است و وقتی آن را بازی کنید دبگر نامش تا همیشه در یاد شما باقی خواهد ماند. وقتی در حال تجربه Trine 2 هستید کاملا و بدون هیچ اغراقی انگار دارید درون یک رویا بازی می کنید یا درون یک تابلوی نقاشی متحرک قرار دارید که هر صحنه و محیطش زیباتر از دیگری است.

حتی در پایین ترین حالت هم طراحی هنری آن قدر شاهکار است که شما را شوکه می کند و نفستان را بند می آورد

Trine 2 در زمینه گیم پلی هم هیچ چیزی از گرافیک بی نظیر خود کم ندارد و آن قدر عالی و خوش ساخت است که چه به صورت تک نفره و چه چند نفره از گیم پلی معرکه آن لذت خواهید برد. شما برای پیشروی در مراحل اصلی و فرعی Trine 2 همانند نسخه‌ اول ۳ شخصیت مختلف را در اختیار دارید که بایستی به طور مداوم در شرایط مختلف بازی و برحسب موقعیت، آن ها را انتخاب کنید. در بازی اگر بخواهید آن را به صورت تک نفره پیش ببرید کنترل یک شوالیه، یک جادوگر و یک دزد را بر عهده دارید که باید با سوئئچ کردن بین آن ها از مراحل و موانع مختلف بازی عبور و برخی پازل های محیطی را حل نمایید.

گبم پلی بسیار متنوع و فوق العاده بازی، بالانس خیلی خوبی بین مبارزات و گشت و گذار و حل پازل ها و … برقرار کرده است

به طور خلاصه باید گفت شوالیه بیشتر برای مبارزات کاربرد دارد، دزد برای تیراندازی به دشمنان از راه دور و طناب زدن به نقاطی دور از دسترس و جادوگر نیز برای خلق پلتفرم ها و تسهیل پیشروی در بازی و برداشتن موانع محیطی به کار می آید و با ترکیب آن ها می توان کارهای بسیار جالبی را انجام داد و به چندین روش مختلف معماهای مختلف را حل نمود. حالا بد نیست تا به معرفی کامل تر ۳ شخصیت اصلی بازی و توانایی های آن ها بپردازیم. پونتیوس یا همان شوالیه با مزه و قدرتمند ما که توانایی مبارزه با دشمنان را به بهترین شکل دارد و همچنین می‌تواند با سپر خود در هوا شناور شود و مسافت‌های طولانی را بپیماید. زویا یا همان خانم سارق زرنگ و چابک که توانایی از بین بردن دشمنان را با شلیک تیر و کمان دارد و همچنین می‌تواند تیرهای متصل به طناب را به قسمت های مختلف محیط و برخی از آیتم‌ها شلیک کند و به این وسیله در محیط تاب بخورد و به قسمت های گوناگون مرحله دسترسی یابد، و در نهایت Amadeus که همان جادوگر توانا و بی‌حوصله بازی است که توانایی تولید بلوک‌هایی را دارد که قادر است آن ها را در هوا شناور نگاه دارد تا در بخش‌هایی که لازم است از این بلوک‌ها استفاده کنید، مثلا برای این که روی آن‌ها بروید و یا از آن‌ها برای فشار دادن یک دکمه یا دستگیره‌ای که در محلی غیر قابل دسترس هستند استفاده کنید. در بخش مبارزات بازی هر کدام از شخصیت ها می توانند با روش خود دشمنان را از پای در آورند که البته مبارزه با شوالیه و سپس زویا آسانتر است و مخصوصا برای دشمنان دور از دسترس باید از تیرهای زویا استفاده نمایید. تنوع دشمنان در بازی بسیار کم است و در واقع اصلا تنوع خاصی ندارند که با توجه به این که بازی اصلا یک عنوان تماما اکشن و بر پایه مبارزه نیست تا حدودی قابل درک است ولی به هر حال جا داشت که در همان بخش های مبارزه در بازی، دشمنانی متنوع تر با نوع حملات گوناگون و مختلفی را شاهد می بودیم.

باس فایت هم داریم. از نوع عقربی!

همچنین در بازی چند نفره که هر نفر یک شخصیت را کنترل می کند مثلا یک نفر با پونتیوس روی یک بلوک که جادوگر ساخته است و می رود و آمادئوس وی را همراه بلوک بالا می برد و در قسمتی از محیط می گذارد که گنج یا ایتم با ارزشی را بردارد و یا او را به بخشی می برد که خودش توانایی رفتن به آنجا را نداشته است. اما فکر نکنید که وقتی تک نفره بازی کنید دیگر نمی توانید مثلا آن گنج را بردارید زیرا چندین راه مختلف و متفاوت و متنوع برای رسیدن به بخش های مختلف بازی و حل کردن برخی معماها وجود دارد که باید به خوبی از ترکیب توانایی های شخصیت ها استفاده کرده و راه خود را به جلو پیش ببرید. در واقع تعداد راه ها و مسیرهای بسیار زیادی برای حل کردن پارل ها و برداشتن موانع محیطی و دستیابی به گنج ها و … در بازی وجود دارد که ارزش تکرار بازی را خیلی خیلی بالا برده است و چه صورت تک نفره و چه به صورت کوآپ، هر بخش بازی را می توان با چندین روش مختلف و با استفاده از خلاقیت های ذهنی گوناگون و ترکیب قدرت ۳ شخصیت اصلی بازی پشت سر گذاشت و دفعات بعدی نیز کارهای دیگری را امتحان کرد تا بازی هرگز رنگ و بوی تکرار به خود نگیرد. البته باید به این نکته اشاره کرد که خیلی از پازل ها و معماهای محیطی و فیزیکی بازی شباهت خیلی زیاد به هم دارند و از مکانیک های یکسانی برای حل آنها استفاده می شود که تا حدودی به این پازل ها رنگ و بوی تکرار می بخشد اما این موضوع اصلا پرتعداد نیست و تنها در برخی موارد است که چنین مسئله ای در بازی به چشم می آید.

یعنی محیطی نیست که در این بازی وجود نداشته باشد و همه جور مرحله و طراحی را شاهد هستیم

در بازی باس فایت هم وجود دارد که مبارزه و شکست آنها ترکیبی است از ضربه زدن و مبارزه مستقیم، به کارگیری برخی روش های بهره بردن از محیط برای آسیب زدن غیر مستقیم به باس، حل برخی پارل ها برای شکست باس ها و همچنین استفاده از حرکات ترکیبی شخصیت ها برای شکست دادن باس ها. نهایتا در خصوص بخش گیم پلی عنوان Trine 2 باید گفت این بازی موفق می شود تا با گم پلی بسیار متنوع و جذاب خود بازیباز را کاملا به بازی علاقمند نگاه داشته و سازندگان بالانس فوق العاده ای را بین بخش های حل کردن و از پیش رو برداشتن پازل های محیطی و موانع و …. با بخش های مبارزات و یافتن آیتم های دور از دسترس و باس فایت ها و …. برقرار کرده اند و در این زمینه بازی کاملا متوازن است و هیچ بخشی در آن بیش از حد یا کمتر از حدی که باید می بود، نیست و همین توازن سبب می شود که حتی لحظه ای هم گیم پلی بازی برایتان خسته کننده نشود و همیشه آن جذابیت و زیبایی خود را که در ترکیب با مراحل بی نظیر و فوق شاهکار بازی از نظر طراحی است، برای بازیباز حفظ نماید و حتی او را به بازی کردن چند باره این بازی نیز مشتاق نماید. در واقع بازی ارزش تکرار بسیار بالایی دارد که جدا از این که می توانید تک نفره و دو نفره آن را تجربه کنید و این خودش ارزش تکرار را بالا برده است، تنوع بسیار زیاد در نحوه راهیابی در محیط و حل پازل ها و یافتن آیتم های پنهان در کل مراحل نیز انگیزه بسیار خوبی را برای بازگشت دوباره به این تابلوی متحرک شاهکار هنری به بازیباز می دهند.

باز هم باس… این بار از نوع اژدهایی!

موسیقی های بازی Trine 2 دقیقا به مانند گرافیک و طراحی های آن شاهکار و بی نظیر هستند و در واقع یکی از دلایل اصلی که من در همان ابتدا جذب تریلر زیبای این عنوان شدم موسیقی فوق العاده ای بود که بر روی صحنه های بازی پخش می شد و به قدری این موسیقی، زیبا، روح نواز و شنیدنی بود که من را غرق خود می کرد و خیلی سریع آلبوم آن را پیدا کرده و به صورت جداگانه بارها و بارها تا به امروز به تم اصلی موسیقی آن گوش می دهم. موسیقی بازی علاوه بر زیبایی و لطافت خاصش که به مانند موسیقی های قصه های پریان است در بخش هایی هم که قهرمانان ما قهرمان بازی در می آورند حسابی حماسی می شود و کاملابا روح بازیباز بازی می کند. البته که ساخت چنین موسیقی زیبایی تنها از یک آهنگساز و موسیقی دان کار بلد بر می آید و ساخت ساندترک این سری را آقای Ari Pulkkinen که قبلا هنر خود را با ساخت تم اصلی بازی انگری بردز نشان داد و آن را تبدیل به یک تم جهانی و شناخته شده کرد، بر عهده داشته است و واقعا یک کار زیبا و کاملا منطبق بر طراحی ها و فضای بازی انجام داده و باید خیلی راحت بگویم به هیچ عنوان امکان نداشت که برای بازی Trine 2 موسیقی هایی زیباتر و هماهنگ تر از موسیقی های کنونی با فضای بازی ساخت و واقعا از شما می خواهم که یک بار به تم اصلی موسیقی این بازی گوش دهید تا کاملا متوجه صحبت بنده شوید و البته چه بتر که این موسیقی را بر روی تریلر بازی گوش داده و مشاهده کنید. بعد از مشاهده تریلر بازی است که خیلی از شما هوس گوش کردن کل موسیقی بازی را خواهید کرد و بسیاری از علاقمندان موسیقی، ساندترک Trine 2 را گرفته و به تک تک قطعات زیبای آن گوش فرا داده و لذت خواهند برد.

جه خوشگل شدی کلا!

Trine 2 نقطه تلاقی هنر ناب با صنعت باز‌ی‌سازی است و جلوه‌گاه طراحی و خلق یک تابلوی هنری بی‌نظیر در قالب یک بازی رایانه‌ای محسوب می‌شود. این بازی از زیباترین، چشم نوازترین و هنرمندانه‌ترین عناوینی است که صنعت بازی های رایانه ای تاکنون به خود دیده است و وقتی بخواهیم برای شخصی از وجود هنر طراحی و زیبایی بصری در بازی های رایانه ای مثالی بزنیم Trine 2 مثالی کاملا مناسب و زیباست که چشم هر بیننده ای را به زیبایی خود خیره می کند و به آن مانند یک تابلوی نقاشی متحرک نگاه می شود. Trine 2 اصلا و ابدا عنوانی نیست که آن را از دست بدهید. به هر سبک و ژانری که علاقمند باشید باز هم این بازی شما را عاشق و شیفته و محو زیبایی خود می کند. بازی چنان سادگی و صمیمیتی دارد که انگار مدت هاست چنین حس ساده و بی غل و غش بودن را در عنوانی حس نکرده ایم و با همین سادگی و بی آلایشی خود، چنان زیباست که وقتی دارید در محیط های آن حرکت می کنید و به موسیقی پس زمینه آن گوش می دهید انگار جادو شده اید و دارید در یک رویای زیبای زیبای زیبا قدم می زنید و با خود می گویید “خدایا شکرت که گیمر هستم” و همچنین قطعا این فکر از سرتان خواهد گذشت که “چقدر زیبایی از دست می دهند آن ها که گیمر نیستند و چقدر از زیبایی دورند.” همین قدر بدانید که کسانی که این بازی را تجربه نکرده اند نه تنها خودشان را از برخی زیبایی های شگفت انگیز که گاهی از شدت زیبایی شوک آور است محروم کرده اند، بلکه یکی از برترین طراحی های تاریخ در بازی های رایانه ای را نیز از دست داده اند.

یک بازی رویایی.. یک شاهکار هنری… یک عنوان شگفت انگیز… همه زیبایی ها در Trine 2 جمع هستند.

Trine 2 یک بازی جادویی است. یک بازی که ساخته شده تا به ما نشان دهد می توان دقیقا رویا را در واقعیت به تصویر کشید و می توان زیباترین تابلوهای نقاشی را به حرکت در آورد. Trine 2 هنر ناب است، هنر ناب ناب ناب. Trine 2 دارویی آرام بخش و گیاهی است برای تطهیر روح و ذهن از سموم شیمیایی و صنعتی عناوین سمی و تکراری که مدام و مدام ذهن و روح را سمی می کنند. Trine 2 همان پناه گاهی است که بعضی وقت ها به آن نیاز داریم تا ذهن و روح ما را از باران خون و خشونت و اعضای قطع شده بدن و جنگ و خیانت و فساد، پاک کند و کمی روحمان را با سبز رنگ آمیزی کند. مخلص کلام این است؛ Trine 2 همان روح و جسم و تمامیت و کلیت و موجودیت “هنر” است و هنر طراحی با Trine 2 به دیگر شاخه های هنری فخر می فروشد.