#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا

#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2

رسول خردمندی
۲۱:۲۸ ۱۳۹۱/۰۷/۱۸
borderlands 2

دنباله های بازی های بزرگ در حالت کلی اکثرا شکست خواهند خورد چون سطح انتظارات هواداران فرانچایز پس از انجام بازی اول بالا خواهد رفت. البته بازی هایی هم بوده اند که با قدرت و کسب تجربه بیشتر توانسته اند تا هواداران خود را راضی نگه دارند. بازی Borderlands 2 نمونه ایی از این بازی های استثنایی است.

GearBox با انتشار اولین نسخه بازی Borderlands 2 توانست بازی شوتری بیافریند که با تزریق المان های نقش آفرینی طعم دلچسبی به پیکره بازی “سرزمین های مرزی” دهد.

به پاندورا خوش آمدید!:

داستان بازی ، کمی بعد از نسخه اول روایت می شود.Anthony burch باری دیگر دنیای پاندورا را به خوبی به تصویر کشید. شما در نقش یکی از Vault Hunter ها وارد بازی می شوید. بازی با سکانسی هیجان انگیز و جذاب آغاز می شود. اینبار پاندورا به تسخیر فردی به نام ” جک خوش تیپه” درآمده است و وظیفه Vault hunter ها است که باری دیگر پاندورا را نجات دهند. هسته داستانی را شاید در بسیاری از بازی هایی با این تم دیده باشید ولی این امر چیزی از ارزش داستانی این بازی کم نخواهد کرد. هر چند کمی داستان بازی قابل پیش بینی است ولی از نسخه ابتدایی ، با داستانی بهتر و قوی تر رو به رو هستیم. کاراکترهای بازی همگی خصوصیات ویژه ایی دارند که در نوع خود جالب است و باید به این ظرافت طراحان آفرین گفت. به عنوان مثال روباتی که در اولین فصل از بازی با آن رو به رو می شوید به نظرتان احمق ترین ، خنگ ترین ولی در عین حال با مزه ترین روباتی است که تا به حال رو به رو شده اید! دیالوگ هایی که در بازی رد و بدل می شود نیز همگی سنجیده شده و دیالوگ هایی بعضا پر معنی را شاهد هستیم. داستان بازی شبیه طنابی است که بازیباز در ابتدای بازی یک سر آن را می گیرد و برای کشف داستانی باید کنجکاو باشد تا  دنبال این طناب را گرفته و پی به رازهای پاندورا ببرد. ۳۰ ساعت گیم پلی مسلما زمان کمی نیست ! وگرنه در ظاهر داستانی شاید به نظر برسد که داستان این بازی معنای خاصی ندارد و بسیاری از بازیبازها با شروع آرام بازی دلسرد شده و از ادامه این بازی نا امید شوند. ماموریت های جانبی نیز فقط منحصرا به ” فلانی را بکش” ، ” این خرت و­پرت ها را برای من جمع کن” نیست و تنوع در ماموریت ها دیده می شود.

فرار بهترین گزینه است!

پاندورای چشم نواز:

گرافیک سیل شید بازی ، به طراحی هنری بازی کمک شایانی کرده است. استفاده از موتور Unreal 3 باعث شده است که  دورنماهای زیبایی در بازی خلق شود و محال است بازیباز این محیط را ببیند و مجذوب آن نشود. متاسفانه در نسخه PC با اجرای Cut scense ها شاهد افت فریم نسبتا خفیفی هستیم. البته این افت فریم در روند بازی هیچ گونه اختلالی وارد نمی سازد. انیمیشن های کاراکترهای فرعی بسیار ساده طراحی شده است. در بخش گرافیکی ، بازی Borderlands 2 برگ برنده ایی ندارد و نقاط ضعف تکنیکی و فنی در اکثر محیط بازی بیداد می کند ولی بازی Borderlands 2 از لحاظ هنری اثری قابل تقدیر و ستایش است.

Night Stalker ها ، یکی از جالبترین دشمنان این نسخه

آوای وحش:

صداگذاری و موسیقی بازی سرزمین های مرزی شاید در برابر گیم پلی و گرافیک هنری بازی زیاد در دید بازیباز نباشد ولی مگر می شود Jasper Kyd در لیست موسیقیدان های بازی باشد و آن بازی از این بخش ضعف داشته باشد؟ ساندتراک های بازی Borderlands 2 همانند نسخه ابتدایی همگی اثری ماندگار و زیبا هستند. علاوه بر آقای کید ، Cris Velasco ، Sascha Dikiciyan ، Raison Varner نیز در بخش موسیقی فعالیت داشته اند. متاسفانه قابلیت Lyp Synch در بازی به خوبی اجرا نشده است و تناسبی میان دیالوگ های کاراکترها و حرکات لب دیده نمی شود.

شاخه مهارت ها بسیار متنوع و کار آمد است.

ماجراهای ناتمام پاندورا:

بازی های در سبک شوتر نقش آفرینی طرفداران محدود خود را دارند. بازی Deux Ex اثری بود که طیف وسیعی از بازیبازها به انجام آن ترغیب می شدند ولی در بازی Borderlands 2 اگر از نقش آفرینی هیچ اطلاعاتی نداشته باشید ، از نظر من محال است که از این بازی خوشتان بیاید! منوهای پیچیده ، اعداد و حساب های عددی کشت و کشتار در میدان جنگ حوصله بازیخور های شوتر خالص را سر خواهد برد و می خواهند که با Rush دادن در میان دشمنان بازی را ادامه دهند ولی زهی خیال باطل! رفتن همانا و کشته شدن همانا! یک بازیباز هوادار این سبک از بازی می داند که باید ابتدا سپر دفاعی (shield) خود را تقویت کند چون سلامتی (health) به صورت اتوماتیک در ابتدای بازی بهبود نمی یابد و باید در مواقع اورژانسی به دنبال آیتم Health گشت. قابلیت Customize کردن یا شخصی سازی یکی از بخش های دلچسب گیم پلی Borderlands 2 است که هر بازیباز بسته به انتخاب یکی از ۴ کلاس می تواند به علاقه خود ، کاراکتر بازی خود را ارتقا دهد. ارتقای بازی شامل ارتقای شخصی و تجهیزاتی است و انصافا ارتقاهای هر دو بخش بسیار کارآمد است. با گذر از چند فصل اولیه بازی کمی جذابیت آن کاهش می یابد و سازندگان این نکته را درک کرده اند و برای رفع این بحران ، با تعبیه سکانس های Boss Fight سعی در حفظ طراوت داشته اند و انصافا تلاش خوبی بود! هر چند من و هواداران این بازی ، ساعات زیادی را در نقشه های بازی به دنبال آیتم های به درد بخور می گردیم ولی در حین نبرد با کلاس سرباز تقریبا در اکثر اوقات با کمبود تیر مواجه شده و پا به فرار گذاشته و به دنبال ایستگاه های خرید می گردیم! به نظر می رسد این کلاس اندکی در این قسمت توازن خود را از دست داده است.

بازی Borderlands 2 از آن دسته دنباله هایی است که می تواند تمام طرف داران خود را راضی نگه دارد. پس اگر از هواداران این بازی یا سبک شوتر نقش آفرینی هستید این بازی را از دست ندهید ولی اگر علاقه دارید که یک بازی همانند بازی های کرایسیس و ندای وظیفه را تجربه کنید دور این بازی خط بکشید. بازی Boderlands 2 برای کنسول های PS3 ، Xbox360 و PC منتشر شده است.

نکات مثبت:

۱. گرافیک هنری بالا

۲. گیم پلی بسیار جالب

۳. قابلیت شخصی سازی بسیار جذاب

نکات منفی:

۱. باگ های گرافیکی

۲. جذابیت در طول بازی کاهش پیدا می کند.

۳. lip synch بد!

داستان: ۹

گرافیک: ۷.۵

موسیقی:۸

گیم پلی: ۹.۵

امتیاز کلی: ۸.۵

 

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا
#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

#۵: آوای وحش | نقد و بررسی بازی Borderlands 2 - گیمفا