غروب پر افتخار نگهبانان | نقد و بررسی بازی Halo Wars 2

همه چیز از زمانی آغاز شد که در پی ورود شرکت های عظیم تکنولوژی به بازار بازی های رایانه ای، غول نرم افزاری جهان یعنی کمپانی آمریکایی مایکروسافت نیز اقدام به ورود به این گود کرد. همه چیز در سال ۲۰۰۱ و در ششمین نسل از بازی های رایانه ای آغاز شد و تا به امروز نیز با قدرت هر چه تمام تر، ادامه دارد. سیستمی قدرتمند و توانا برای اجرای بازی های آنلاین و رقابتی در عین نوآورانه بودن طراحی ساخت، از جعبه مجهول مایکروسافت، یک دستگاه آینده دار به وجود آورده بود. با توجه به عظمت این محصول تازه نفس، ایکس باکس موفق شده بود تا حدودی در نسل ششم موفق واقع شود و فروشی بالا تر از کنسول GameCube نینتندو را تجربه کند؛ هر چند که از نظر فروش به هیچ وجه نزدیک کنسول نسل ششمی سونی یعنی پلی استیشن ۲ نشده بود. با وجود اینکه هیچگونه شک و شبهه ای نسبت به قدرت و توانایی بالای کمپانی مایکروسافت در برخورد با صنعت بازی های رایانه ای نیست، ولی نباید نکته کوچکی را از قلم انداخت و آن هم این است که، اگر به خاطر حضور و عملکرد فوق العاده یک بازی خاص نبود، کنسول های این شرکت از همان ابتدا حرف زیادی برای گفتن در مقابل پادشاهان مطلق این صنعت نداشتند. سری بازی های Halo عناوینی در سبک علمی تخیلی و نظامی می باشند که توسط استودیوی Bungie خلق شده و از آغاز مسیر کنسول های ایکس باکس مایکروسافت، مهمان ویژه این دستگاه ها بوده اند. داستان سری نبرد کهکشانی بین انسان ها و موجودات فضایی ملقب به Covenant را دنبال می کند. شخصیت اصلی بازی Master Chief می باشد که یک سرباز ویژه و در طرف انسان ها است. اکثر عناوین سری توانسته اند در کنار بزرگ ترین بازی های تیراندازی اول شخص نظامی تاریخ جای بگیرند و عنوانی مانند Halo 2 حتی در زمینه بزرگ ترین بازی های تاریخ نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد. به طور قطع عناوین سری Halo مهم ترین و بهترین فرنچایز کنسول های ایکس باکس به شمار رفته و عظمتشان بر کسی پوشیده نمی باشد. سری Halo با یدک کشیدن لقب پر فروش ترین بازی های تاریخ کنسول های مایکروسافت با فروشی بیش از ۶۵ میلیون نسخه و کسب ۳٫۵ میلیارد دلار، از دید مخاطبان نیز جزء محبوب ترین بازی های تاریخ به حساب می آیند. با کسب میانگین نمرات بین ۹۷ تا ۸۸ در طول سری، دیگر شکی باقی نمی ماند که نمی توان به فرنچایز Halo به چشم یک بازی معمولی نگاه کرد و باید احترام خاصی برای آن ها قائل شد. این سری بازی برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ تحت عنوان Halo: Combat Evolved به صورت رسمی برای کنسول ایکس باکس و کمی بعد برای رایانه های شخصی نیز عرضه شده و به مانند یک بمب هسته ای، تمام صنعت بازی را تکان داد. بازی بیش از پنج میلیون نسخه به فروش رسید و بار ها و بار ها در برای کنسول های آینده این شرکت بازسازی شد. با پدید آمدن Halo دست طراحان انیمیشن، کتاب های مصور و سایر صنایع سرگرمی، جهت خلق آثار متفاوت با اقتباس از این سری باز شد.

از زمان عرضه اولین نسخه از اَبَر فرنچایز دنیای بازی ها یعنی سری Halo سال ها می گذرد و عظمت و کرامت بازی بر هیچ گیمری پوشیده نیست، به گونه ای که گذشت زمان نیز بر روی کیفیت آن تاثیر نگذاشته است

پس از موفقیت تکان دهنده Halo: Combat Evolved حال نوبت به یک دنباله عظیم دیگر بود که اسم و رسم این سری را حفظ کرده و ادامه دهنده مسیرش باشد. خوش بختانه با عرضه Halo 2 در سال ۲۰۰۴ این اتفاق به بهترین شکل ممکن به سرانجام رسید. با توجه به موفقیت بسیار عظیم نسخه اول، انتظارات از دنباله آن بسیار بالا بوده و Bungie نیز از سیستم ها و تکنولوژی جا مانده از نسخه اول درس فراوانی گرفت و با استفاده از یک موتور گرافیکی جدید دست به خلق چیزی زد که امروزه از آن به عنوان یکی از مهم ترین بازی های تیراندازی نظامی تاریخ یاد می شود. پس از ورود به هفتم نسل از بازی های رایانه ای، وقت این بود که کنسول نسل هفتمی  تازه نفس مایکروسافت یک Halo اختصاصی برای خود داشته باشد و این اتفاق در سال ۲۰۰۷ رقم خورد. Halo 3 که موفق ترین نسخه از بین تمامی نسخه های سری در نسل هفتم می باشد، تنها در اولین هفته پس از عرضه، بیش از ۳۰۰ میلیون دلار نسیب مایکروسافت کرد و تبدیل یکی از پر فروش ترین عناوین تاریخ کمپانی مایکروسافت شد. حال تمامی ۱٫۵ میلیارد دلاری که توسط فرنچایز موفق Halo به وجود آمده را به کنار بگذارید و حتی آن تصور همیشگی که از این سری تیراندازی اول شخص دارید را برای چند لحظه فراموش کنید. چه می شود که در پی یک نوآوری عجیب و غریب، یک فرنچایز تیراندازی اول شخص را برداشته و از ریشه هایش دور کنیم و آن را تبدیل به یک عنوان در سبک Real-Time Strategy کنیم؟ به نظرتان حرکت جالبی است؟ خوب چه خوشتان بیاید و چه نه، این دقیقاً اتفاقی است که پس از عرضه Halo 3 در سال ۲۰۰۷ برای این سری افتاد. استودیوی Bungie که گویا پس از عرضه آخرین عنوانش به فکر مقداری استراحت و رفع خستگی بود، کلید اتاق Halo را به استودیوی Ensemble Studios قرض داد و آن ها نیز با دخل و تصرف فراوان به این اطلاعات، تمامی پیش زمینه هایی که از Master Chief و سفر پر خطرش داشتیم را تبدیل به یک عنوان کاملاً متفاوت کرد. اتفاقات بازی Halo Wars حتی به زمانی قبل از اتفاقات اولین بازی بر می گردد و هیچ گونه ارتباطی با دنیای اصلی سری ندارد. با تمام ایراداتی که به بازی وارد بود، از جمله کنترل سخت عناوین Real-Time Strategy در کنسول ها، با این حال Halo Wars موفق به دست یافتن به فروشی بالغ بر یک میلیون نسخه در سراسر جهان شد و همچنین تبدیل به پر فروش ترین بازی Real-Time Strategy در بین کنسول ها شد. منتقدین نقد های مثبتی از بازی ارائه دادند و همچنین اعلام کردند که این عنوان برای طرفداران این سبک از بازی ها می تواند لذت بخش باشد. با اینکه Halo Wars تا حدودی توانسته بود سنت بازی های Halo را حفظ کند و آن را به باد ندهد، ولی گویا خستگی استودیوی Bungie در این میان در رفته و آماده عرضه نسخه بعدی خود از سری Halo تحت عنوان Halo 3: ODST بود که در همان سال به بازار آمد و فروش خوبی را هم تجربه کرد. پس از آن عناوین سری Halo به ریشه های خود بازگشتند و تا چند وقت اخیر نیز شاهد عرضه نسخه های متعددی از آن ها بودیم. با این حساب شاید خیلی از بازیکنان به سرعت فراموش کردند که روزی، عنوانی به نام Halo Wars حتی وجود داشته است؛ ولی گویا به طور کامل نباید از تجربه یک Halo از دید بالا، قطع امید کرد.

Master Chief دز لیست مرموز ترین شخصیت های دنیای بازی ها قرار می گیرد و با توجه به اهمیتی که برای نژاد بشر و تمام جهان دارد، شاید بتوانیم از خیر یافتن هویت اصلی او بزنیم و سرمان را با فرنچایز فوق العاده اش گرم کنیم

توسعه Halo Wars 2 در سال ۲۰۱۴ آغاز شد. استودیوی بازی سازی ۳۴۳ Industries که پیش از این سابقه کار بر روی عناوینی مانند Halo 4 و Halo: Spartan Assault را داشت (که عنوان راضی کننده ای هم نبود) به سراغ استودیوی Creative Assembly رفت که سابقه خوبی در ساخت بازی های استراتژیک داشت، رفت تا با همکاری یک دیگر، بر روی این عنوان مشترک کار کنند. استودیوی ۳۴۳ Industries در انتخاب همکار مناسب برای این پروژه، بسیار محتاطانه عمل کرد و به این دلیل که استودیوی Creative Assembly از سال های قدیم در ساخت و پرداخت عناوین Real-Time Strategy مهارت داشت، بهترین گزینه جهت همکاری به نظر می رسید. هدف اصلی تیم، ترکیب کردن ماجرا ها و داستان Halo Wars 2 با فرنچایز اصلی سری Halo بود. این ماجرا بر روی سیستم بازی تاثیرات فراوانی گذاشت (به مانند جریان داشتن بازی بر روی یک کشتی فضایی که در Halo 3 شاهد آن بودیم) و همچنین داستان بازی ۲۸ سال پس از داستان نسخه اول سری Halo Wars جریان دارد تا بیش از حد نیز از ریشه ها فاصله نگیرد و بر روی خط ثابت داستانی باقی بماند. بازی به طور رسمی برای اولین بار در همایش سالانه Gamescom در سال ۲۰۱۵ معرفی شد و در مراسم ها و قبل از عرضه رسمی، در کنفرانس های متعدد دیگری نیز به نمایش گذاشته شد. دو نسخه بتای رسمی از بازی در طی آخرین سال توسعه آن برای مخاطبان عرضه شدند تا تیم توسعه دهنده بتواند تنظیمات و امکانات بازی را بر اساس بازخورد ها و نظرات بازیکنان ارتقا دهد. پس از عرضه رسمی در سال ۲۰۱۷، Halo Wars 2 موفق شد تا از منتقدین و کارشناس های مطرح صنعت بازی، دیدگاه ها و نمراتی مثبت را دریافت کند و تبدیل به عنوان قابل قبولی شود. میان پرده های سینماتیک بخش کمپین بازی توسط Blur Studio ساخته شدند که برای کیفیت بالای انیمیشن ها و پروژه های قدرتمندش تحسین شده است. یکی از مشکلاتی که منتقدان به بخش های اصلی بازی وارد کردند، شباهت بیش از حد به نسخه اول و نبود خلاقیت کافی است که در ادامه به آن می پردازیم، فقط بدانید که برای راضی کردن بازیکنان قدیمی سبک Real-Time Strategy باید بیش از این حرف ها مایه گذاشت. ورود یک بازی استراتژیک به کنسول ها و کنترل خوب و روان دسته، از مواردی بود که باعث درخشش نسخه اول شد و گویا این موضوع تبدیل به یک مشکل اساسی در نسخه جدید شده است که در ادامه به آن هم می پردازیم. پس برای ورود به دنیای ناشناخته عنوان Halo Wars 2 و درک مفاهیم آن با گیمفا همراه باشید.

هشت سال آزگار از عرضه نسخه قبلی این سری می گذرد و در کمال تعجب پس از این همه مدت، نسخه دومی برای آن ساخته و پرداخته شده است که همچنان جامعه بازیکنان را در شوک فرو برده است

شاید اساسی ترین و اصلی ترین مشکلی که گریبان Halo Wars 2 را گرفته باشد، این است که هیچ کس دقیقاً نمی داند برای چه خلق شده است. هیچ یک از طرفداران آن هم پس از گذشت ۸ سال انتظار عرضه این عنوان را که هیچ نیازی هم به وجودش نیست، نداشتند. البته این موضوع بدین معنی نیست که با یک بازی بد طرف هستیم، بلکه بازی در المان هایی که برای ارائه به مخاطبان علاقه مند به کار برده است، نهایت تلاش خود را کرده است. همکاری جالب توجه و عجیب ۳۴۳ Industries و Creative Assembly باعث به وجود آمدن عنوانی شده است که نیمی Halo و نیمی هم StarCraft II را به دنبال خود می کشد. سبک متفاوت Real-Time Strategy که از چالش برانگیز ترین سبک ها جهت تولید (در پلتفرمی غیر از رایانه های شخصی) می باشد، همیشه کنسل ها را به چالش کشیده است (هر چند که عناوین معدود خوبی مانند The Lord of the Rings: The Battle for Middle-earth II در این سبک برای کنسول ها منتشر شده اند) و Halo Wars 2 نیز موفق نشده که از این چالش ها به طور کامل سربلند شود؛ با این حال اگر از طرفداران پرو پا قرص سری Halo هستید و به دنبال عنوانی می گردید که جنبه های تکنیکی و پیچیده تری از مبارزات را در مقابل یک شوتر نظامی ساده در اختیارتان قرار دهد، تجربه Halo Wars 2 شدیداً توصیه می شود. داستان بازی ۱۸ سال پس از اتفاقات نسخه اول بازی رقم میخورد و دنبال کننده ماجرای کاپیتان James Cutter و دار و دسته وی با نام ارواح آتشین را دنبال می کند که در پی مبارزه با یک جناح قسم خورده می باشند که توسط یک فرد بسیار وحشی و بی رحم به نام Atriox کنترل می شد. Atriox و دار و دسته اش موفق می شوند که کشتی ارواح آتشین را تسخیر کنند که یک مکان باستانی و مرتبط با ماجرا های دنیای اصلی Halo می باشد. با توجه به پژوهش های انسان ها بر روی منابع باستانی کشتی، Atriox قدرت و توانایی این را دارد که راز های کشتی را بگشاید و از قدرت های بسیار تاریک آن در جهت نابودی همه کسانی که مخالف وی و افکارش هستند، استفاده کند. Cutter و شورای امنیت سازمان ملل وی با کمک هوش مصنوعی باقی مانده از حملات دشمن در کشتی، تنها امید باقی مانده برای نجات مردم دنیا در مقابل حملات دشمن می باشند. اگر تنها و فقط یک نکته وجود داشته باشد که در رابطه با Halo Wars 2 به طور کامل و بالق از آب در آمده است، آن محتوای اورجینال Halo می باشد. شما می توانید این موضوع را در موسیقی های موجود در منوی بازی حس کنید. میان پرده های طولانی و مفهومی بازی با کیفیت بسیار بالا و زیبایی به چشم می آیند. به شخصه روح سری Halo را در میدان های مبازره شلوغ پر از تفنگداران و دریا نوردان احساس کردم. نیرو های سربازان اسپارتان شما قابل تقویت می باشد و همینطور آن ها دارای هوش مصنوعی بسیار بالا و پیشرفته ای می باشند (که البته در برخی موارد می تواند کمی عجیب و غریب و خارج از کنترل شود). اگر در این عنوان و در کل سری Halo Wars به دنبال این منطق می گردید که شبیه سازی از سری اصلی Halo را به صورتی کاملاً متفاوت و خاص تر، همینطور با برنامه ریزی هایی بسیار متفاوت تجربه کنید، پس  مطمئن باشید که بازی هوای شما را دارد. تمامی واحد ها و قابلیت ها، آنچنان دقیق در بازی جای گرفته اند و یا مستقیماً از سری اصلی وارد بازی شده اند که شما می توانید قسم بخورید که در حال تجربه یک Halo تمام عیار از یک زاویه دیگر هستید.

یک بازی استراتژیک نظامی تمام عیار، با اندکی مشکلات فنی که شاید به مزاق خیلی ها خوش نیاید

دقت به خلق جزئیات در طراحی محیط ها و شخصیت های بازی نیز به نوبه خود قابل ستایش است. شاید شخصیت های بازی کاملاً با کلون های خود در Halo 5: Guardians از نظر جزئیات برابری نکنند، ولی همه آن ها به شکل زیبایی طراحی شده اند و انیمیشن های زیبایی دارند. مناظر بازی نیز به شکل بسیار هوشمندانه ای، تمام مکان های مورد علاقه شما از تمامی فرنچایز Halo را درون خود جای داده اند. با وجود چند خطای طراحی در انیمیشن ها (به عنوان مثال، درخت ها می توانستند ظاهر زنده تر و شاداب تری داشته باشند) گرافیک این عنوان، Halo Wars 2 را در میان زیبا ترین بازی های Real-Time Strategy تاریخ قرار می دهد (این دسته از بازی ها معمولاً گرافیک قابل توجهی ندارند و همین موضوع یک نکته مثبت بسیار بزرگ برای Halo Wars 2 به حساب می آید). با وجود تمام خوبی هایی که از فرنچایز Halo درون این بازی موجود می باشد، ولی قطعاً یک بازی در سبک خاصی مانند Real-Time Strategy نمی تواند تنها به یک الهام گیری ساده دل ببندد و نیاز به چیزی بزرگ تر دارد. خوشبختانه Halo Wars 2 کار خود را برای کشاندن بازیکنان کنسول ایکس باکس به پای اکشن های نیازمند تفکرش باز کرده است. پایگاه ها دارای قسمت های مختلفی هستند و طراحی شده اند تا همانند یک پایگاه نظامی تمام و کمال با آن ها برخورد شود. پایگاه ها پر از ماشین آلات، وسایل هوایی، منابع جمع آوری شده و… می باشند. صف ها و درخت مهارت ها نیز در بازی وجود دارند که بسیار ساده هستند ولی کاربرد فراوانی نیز دارند و راهنمایی های فراوانی هم وجود دارد که جلوی گیج شدن شما را گرفته و کاملاً شما در جریان اتفاقات بازی و اینکه از چه ابزاری برای تقویت تجهیزاتتان استفاده کنید، قرار می دهد. جمع آوری منابع نیز کار بسیاری راحتی می باشد و نیاز به انجام کار های عجیب و غریب ندارد؛ تنها کاری که باید انجام دهید، این است که زمانی که نزدیک منابع قرار گرفتید، دکمه ای را فشار داده تا منابع به ذخایرتان اضافه شوند. همانطور که مشاهده کردید، Halo Wars 2 که حاصل تلاش های استودیو ای است که بر روی عناوین Real-Time Strategy مختلفی کار کرده است، به خوبی از پس مسئولیت انتقال یک حس خوب به طرفداران این سبک به خوبی بر آمده است.

تمام چیز هایی که به صورت اول شخص، پیش تر از این مشاهده کرده بودید را فراموش کرده و چشمان خود را به شکل خاصی بچرخانید تا به همچین عنوانی دست یابید

کنترل کردن نیرو هایتان آن چنان کار دشوار و چالش بر انگیزی نمی باشد. به مانند همه بازی های استراتژیک کلاسیک، شما دور نیرو هایتان را هایلایت کرده و سپس دکمه ای را جهت انتخوابشان فشار می دهید. شما همچنین می توانید با فشردن دکمه RB (بر روی دسته ایکس باکس) تمامی نیرو ها را برای یک حرکت فوری احضار کرده و یا با دو بار فشردن آن تمامی واحد های روی زمین بازی که متعلق به شماست را کنترل کنید. شما می توانید از نیرو های پادگانتان در موقعیت ها و سازه های خاص بهره ببرید و همچنین از قابلیت های ویژه آن ها با فشردن دکمه Y (بر روی دسته ایکس باکس) استفاده کنید. هوش مصنوعی آن طور که باید و شاید فوق العاده از آب در نیامده است، ولی خیلی هم احمقانه نیست و سربازان شما را به درستی به مسیرشان هدایت کرده و در حین تیراندازی نیز همه چیز حساب شده است. در کنار سادگی ظاهری بازی، تفکری هوشمندانه نیز در پشت آن مخفی شده است؛ به طور مثال همانطور که بازی می کنید، می توانید به عنوان رهبر گروه یک طیف وسیعی از قابلیت ها را پدید آورده که به وسیله آن ها می توانید، واحد ها را شفا داده و بازسازی کنید، آن ها را تقویت کنید و یا حتی با فرمانتان، حملات موشکی بر سر دشمن بریزید، مین کار بگذارید و سربازان را خبر کنید. زمانی هم که توانایی های آن ها را تقویت کنید، بیش از پیش قدرتمند خواهند شد و اگر به درستی و هوشمندانه از آن ها بهره ببرید، می توانند بازی را به نفع شما برگردانند و در سخت ترین شرایط مبارزه به دادتان برسند. در همین حال، در واحد قهرمانان سه اسپارتان وفادار به شما وجود دارند که همیشه در کنار یکدیگرند و همچنین نقشی بسیار حیاطی را ایفا می کنند. به دلیل اینکه آن ها از سایر سربازان در واحد های دیگر به هم نزدیک اند، در نتیجه ارزششان نیز به همان اندازه می باشد. این قهرمانان می توانند با همکاری یکدیگر به پایگاه دشمن شبیخون زده و و مهره های اصلی آن ها را بربایند. در حینی که طراحی مراحل خیلی قدرتمند و توانا ظاهر نمی شود، با این حال پس از تجربه مدتی در بازی، متوجه می شوید که افراد حاظر در استودیوی Creative Assembly تمام تلاش خود را به کار برده اند و همچنین یادداشت های فراوانی از عنوان افسانه ای استودیوی Blizzard یعنی StarCraft II برداشته اند. ماموریت های بسیار محدودی در رابطه با ساخت یک پایگاه بزرگ و سپس نابود کردن دشمنان در بازی وجود دارد، و به جای اینگونه مورد، بازی بیشتر بر روی اکتشافات، حملات تکنیکی و دفاع های چالش بر انگیز تمرکز دارد. هر ماموریت در بازی دارای مراحل مختلفی می باشد و ممکن است که در یک مرحله خود را در حال دفاع از نیرو های دوستان بیابید و در دیگری خود را در یک میدان نبرد شلوغ با کلی توپخانه موشک های بزرگ ببینید که بر روی سر شما و دشمنان در حال پرواز است.

حال که قرار نیست به صورت مستقیم اسلحه را در دستانمان بگیریم، پس بهتر است به همکاران کوچکمان به درستی بیاموزیم تا از آن استفاده کنند

گاهی اوقات، مراحل بازی آنچنان پیچیده و سرسام آور می شوند و پس زدن نیرو های دشمن تبدیل به کار اصلی تان می شود که شما مرز بین یک بازی Real-Time Strategy با یک بازی Tower Defence را گم می کنید! گویا کنترل این موارد نیز از عهده یک استودیوی وارد در این سبک خارج است. شاید هدف اصلی سازندگان در اصل این بوده که شما بتوانید به دشمنان بفهمانید که مسیری بسیار اشتباه را انتخاب کرده اند و با جلو تر آمدن، قبر خود را کنده اند، حال روش انجام اینکار آنقدر ها اهمیت ندارد! جدا از مزاح، شاید پس از سال ها نابودی دشمنان در عناوین تیراندازی سری Halo این بازی همانند یک معجزه برای سری باشد (و شاید هم نه!). یک مشکل اساسی دیگری که وجود دارد، این است که داستان بازی به خوبی سر هم نشده و آنچنان مخاطب را با خود همراه نمی سازد. سینماتیک ها و میان پرده های بازی نیز در کنار جذابیتی که دارند، با این حال تنها جهت خشک نبودن بازی به وجود آمده اند و آنچنان به ما اطلاعاتی در رابطه با اتفاقات بازی نمی دهند. حال به بخش های تاریک تر بازی نزدیک می شویم. جا های دیگری نیز در Halo Wars 2 وجود دارند که از پایه اشتباه بوده اند. برخی ماموریت ها به شدت به صادر کردن دستور به واحد ها، در جهت دفع دشمن بستگی دارند. دشمنانی که پیدایشان نخواهید کرد، مگر اینکه یارانتان را به درستی به خط کنید و صفحه را در جهت کشف آنان، چندین دقیقه بگردید. حال اگر مقداری در محاسباتتان اشتباه کنید، نیرو هایتان کاملاً نابود شده و مجبورید غصه هایتان را در حین صفحه بارگزاری طولانی بازی بخورید. این قضیه آنچنان مشکل بزرگی به حساب نمی آید، ولی با کشتن زمان با ارتشتان، کمی به شما آسیب وارد می کنند. همانطور که انتظار داشتید، هوش مصنوعی نیرو های نظامی نیز تعریف چندانی ندارد و گاهی اوقات در شناسایی گروه بزرگی از دشمنان شکست می خورند و گاهی نیز بدترین انتخاب ممکن را بین ۲ مسیر مختلف می کنند. شاید در بسیاری از بازی های استراتژیک، موارد این چنینی فت و فراوان باشد، ولی اگر از سورپرایز های ناگهانی و شوکه کننده خوشتان نمی آید، شاید بهتر باشد که از تجربه این بازی دست بکشید. از عمیق ترین مشکلات بازی می توان به دست و پنجه نرم کردن با چند میدان نبرد همزمان آن هم با استفاده از دسته می باشد. همانطور که الان اشاره کردیم، شما می توانید از بین یک واحد، به واحد دیگر حرکت کنید؛ ولی اگر اغلب این کار را انجام دهید، مقداری گیج کننده می شود. از همه مهم تر نمای بازی است که پس از انتقال از یک گروه به گروه دیگر، به درستی هماهنگ نیست. البته این یک مشکل رسمی به حساب نمی آید و با عادت کردن به آن می توانید به راحتی با آن کنار بیایید؛ ولی اینگونه موارد در اولین نگاه به شکل یک مشکل برای ما جلوه می کنند که خود به خود در ذهن ما نقش منفی می بندند.

میان پرده های سینماتیک بازی بدون شک شما را محزون خواهد کرد، کاش که بر روی هسته اصلی بازی نیز به این خوبی کار می شد

مشکلات بازی زمانی وارد سطح عمیق تری می شوند که متوجه چالش عظیم کنترل میدان های نبرد متعدد، آن هم با دسته کنسول می شویم. هر چند که برای انجام و بررسی این بازی از پلتفرم رایانه های شخصی استفاده شده است، ولی با یک اتصال ساده می توان تمام آن فضا را که در کنسول ارائه می شود، شبیه سازی کرد. درست است که می توانید بین واحد های مختلف، آن هم با یک فشار ساده بر روی دسته خود، ولی استفاده از آن به صورت مکرر می تواند بسیار گیج کننده باشد. با توجه به قابلیتی بر روی نسخه کنسول ایکس باکس وان، شما می توانید گروه های مختلف را کنترل کنید که البته با توجه به مشکلات زاویه گروه ها، کار شما باری دیگر سخت می شود (از آنجایی که دوربین بازی به صورت اتوماتیک از گروهی به گروه دیگر نمی رود). دکمه اسکرول توربو بر روی دکمه LB ممکن است مقداری کمک کند، ولی حتی آن نیز زمان زیادی جهت عادت کردن می طلبد. شاید دلیل خطی بودن بسیاری از ماموریت های بازی نیز بر اساس همین موارد باشد که به شما اجازه می دهد تا بر روی تیم دفاعی تان در مقر فرماندهی تمرکز کنید و در آن واحد بتوانید بر اعمال تیم تهاجمی نیز نظارت داشته باشید که ماموریت ها را انجام می دهند. در سال های اخیر که عناوین استراتژیک نظامی نظیر سری محبوب Command and Conquer از همین ویژگی بر روی هسته اصلی گیم پلی خود استفاده می کردند، نمی توانستیم ایراد چندانی از آن ها بگیریم؛ ولی در Halo Wars 2 که المان های Real-Time Strategy در بازی بیداد می کند، مقداری از سطح کیفی آن کاسته شده است. این مشکل در بخش آنلاین و چند نفره حتی چهره ای تازه از خود به نمایش می گذارد. یک منطق کلی در این دسته از بازی ها وجود دارد که می گوید، ساخت و تقویت پایگاه خود و سپس حمله و تخریب پایگاه دشمن نباید هدف اصلی بازی باشد. حال با وجود حالت هایی مانند Quickfire که دارای حالات تهاجمی تری است، این موضوع به شکل زیبایی نقض می شود. در عنوانی مانند DomiNations بازی شما را رها کرده تا شروع به شکار امتیازات کنید و عنوانی مانند سری Stronghold نیز شما را درون یک جهان از پیش ساخته و رندر شده و منابعی مشخص قرار می دهد تا گلیم خود را از آب بیرون بکشید و با سرعت شروع به پیش روی کرده، حرکت کنند، غارت کنند، تخریب کرده و قلعه های بیشتری نسبت به دشمن در یک زمان مشخص جمع کنند. با این حال این بازی ها همانند اسم سبکشان که استراتژیک می باشد، می توانند کاملاً بر اساس تصمیمات و اعمال شما پیش بروند و بدون انجام هیچ یک از کار های بالا نیز می توانید از بازی لذت ببرید. Halo Wars 2 شاید المان های بسیاری را از عناوین مطرح سبک استراتژیک قرض گرفته باشد، ولی می توانید مطمئن باشید که به تنهایی نیز چیز های زیادی برای ارائه دادن دارد.

تجربه بازی به همراه دوستان یک لذت کاملاً متفاوت با بخش کمپین دارد، اینجاست که قدرت واقعی یک بازی استراتژیک، خودش را نشان می دهد

تجربه لذت بخش بازی زمانی به اوج خود می رسد که متوجه می شویم قابلیت جدید و فوق العاده ای به نام حالت Blitz در بازی وجود دارد. برای شرح دادن حالت Blitz کلمات نمی توانند به درستی منظور را بیان کنند و نزدیک ترین چیزی که برای معرفی این حالت در اختیار داریم این جملات است: مخلوطی جالب از عناوین Real-Time Strategy و بازی های کارتی کلکسیونی با عناصر بازی های Multiplayer online battle arena است که به خوبی بر روی همدیگر سوار شده اند. این حالت به این شرح است که به جای ساختن و نابود کردن پایگاه هایی که شما کسب کرده اید، از کارت های موجود در دستتان در جهت کنترل واحد هایتان استفاده می کنید. برخی کارت ها به طور اختصاصی برای یک واحد خاص طراحی شده اند و فقط به آن واحد قدرت خاصی را انتقال می دهند. سایر کارت ها نیز به نیروی پردازش شما واحد هایی را اضافه کرده و یا به شما قدرت های فوق العاده مخربی را می دهند تا بتوانید در مقابل دشمنان ایستادگی کنید. نکته ای که کمی این پروسه را پیچیده و عجیب می کند، این است که بازی کردن با کارت ها نیازمند استفاده اس مقدار خاصی انرژی است. شما می توانید این انرژی را در مبارزات کسب کنید و همچنین نیاز دارید تا بسته های حامل انرژی را یافته و بشکانید تا بتوانید انرژی خود را افزایش دهید. پس نتیجه می گیریم که شما نه تنها باید نیرو های خود را تقسیم کنید تا کنترل امتیازات شما را به دست بگیرند، همچنین باید مقداری را نیز به خارج از مرز فرستاده تا به جست و جو بپردازند. جادوی Blitz به حدی سریع و نفس گیر است که گاهی حتی فرصت فکر کردن نیز نخواهید داشت. مبارزاتی که در این حالت دنبال می شوند، حداقل بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به طول می انجامند و برای بازیکنانی که در طول کارنامه بازی هایشان، با عناوین Multiplayer online battle arena و تیراندازی اول شخص بزرگ شده اند، به شدت بی نظیر و کامل است. شما همچنین می توانید با به سر انجام رساندن چالش ها، کارت های بیشتری کسب کنید و در ماموریت های اولیه و ثانویه بخش کمپین نیز موفق شوید و مایکروسافت نیز با کمال میل حاظر است تا در عوض دریافت پول واقعی، زحمت های شما را که در حال دست و پا زدن در بازی هستید، کم کند. سیستم تنظیم و ارتقاء که در تار و پود یک بازی کارتی مخفی شده است، به شدت پتانسیل بالایی جهت موفقیت به صورت مستفل را دارد و حالت Blitz از مهم ترین بخش های بازی Halo Wars 2 به حساب می آید؛ مخصوصاً تجربه آن به همراه دوستانتان و رقبای آنلاین. به هر حال این بخش نیز خالی از هیچ گونه مشکلی نیست و با وجه به این موضوع که حالت Blitz یک مود بسیار سرعتی و نیازمند دقت و تمرکز فراوانی می باشد، در نتیجه ممکن است برخی از بازیکنان عادی را که تنها به دنبال یک تجربه ساده می باشند را نیز از بازی فراری دهد.

بازی به هر شکلی که ممکن است در پی سرگرم کردن شماست، از تبدیل شدن به یک عنوان Tower Defence گرفته تا یک نسخه جدید از Hearthstone؛ ولی جدا از این حرف ها، حالت Blitz از نقاط قوت بازی می باشد

Halo Wars 2 مقداری از محدودیت های کنسولی رنج می برد ولی با یک عنوان خالص و تکامل یافته در سبک Real-Time Strategy طرف هستیم که طرفداران این سبک را راضی نگه خواهد داشت. بازی دارای کمپین و مراحل قدرتمند و نمایش دهنده بسیار خوبی از جهان عظیم عناوین Halo می باشد. پس از یک شروع کُند مراحل جذاب بازی، ماموریت های بازی تازه طراحی خوب خود را نشان می دهند و در ادامه جذاب تر می شوند. بازی در رقابت با عناوین بزرگ این سبک مانند سری StarCraft آنچنان حرفی برای گفتن ندارد، ولی چیز هایی در این عنوان وجود دارد که به جرئت می توان گفت در بازی مذکور نمی توانید اثری از آثارشان پیدا کنید. در بازی از سرعت گرفته تا استرس و احساسات متفاوت دیگری را تجربه خواهید کرد. بازی پتانسیل بسیاری در بخش چند نفره دارد (به خصوص حالت بی نظیر Blitz) که با استایل منحصر به فردش می تواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد. شاید این بازی دقیقاً چیزی نیست که به عنوان یک دنباله یا یک پیشرو در این مجموعه از آن انتظار داشتید و شاید بهتر باشد دیگر خبری از دنباله نسخه سومی نباشد، ولی بازی به آن شکل هم نیست که هیچ جوره پیشنهاد نشود و از بیش و ریشه، آن را خشک کنیم. پس اگر از طرفداران قدیمی بازی های Real-Time Strategy بوده و یا دوست دارید تا در جهان بزرگ سری Halo به شکلی متفاوت توانایی های خودتان را نشان دهید، پس می توانید مستقیم به سراغ Halo Wars 2 رفته و از تجربه آن لذت ببرید. البته نسخه اولی هم وجود دارد که اگر از پایه با این سری نا آشنا هستید بهتر است از آن نسخه شروع کنید.