سقوط سایبرترون | نقد و بررسی Transformers: Fall of Cybertron

قطعا همه شما با سریال کارتونی تبدیل شوندگان یا ترنسفورمرز آشنا هستید.انیمیشنی که روایتگر نبرد دو گروه متفاوت از ربات ها بود که یکی برای نجات کره زمین و دیگری برای نابودی کره زمین مبارزه می کردند.همچنین چند قسمت فیلم سینمایی نیز با حضور این ربات ها وبا همین اسم ساخته شده است.سال ۲۰۱۰ بود که اولین بازی ویدئویی که روایتگر ماجرایی در این باب بود و با نام Transformers: War for Cybertron عرضه شد که با اندکی اغراق می توان آن را یک بازی موفق تلقی کرد.امسال ترنسفورمرز: سقوط سایبرترون عرضه شد تا خود را بعنوان یک بازی موفق به بازیباز ها معرفی کند که در ادامه به نقد و بررسی این بازی پرداخته ایم.

_____________________________________________________________

نام: Transformers: Fall of Cybertron (تبدیل شوندگان: سقوط سایبرترون)

سازنده: High Moon Studios / نسخه رایانه های شخصی: Mercenary Technology

ناشر: Activision

ژانر: TPS (شوتر سوم شخص)

پلتفرم: PC / X360 / PS3

رده بندی سنی : +۱۲

____________________________________________________________

تبدیل شوندگان

خالق تبدیل شوندگان ، Hasbro و Takare Tomy  بودند که ابتدا با ساخت انیمیشن های آن کارکترها و ربات های موجود در این داستان را به مردم شناساندند. همانطور که می دانید معادل این نام در زبان فارسی تبدیل شوندگان است.اما این ربات ها واقعا قابلیت تبدیل به یکی از وسایل نقلیه را دارند.برای مثال به خودرو ، جت ، تانک و حتی ربات هایی به شکل حیواناتی چون دایناسور و… تبدیل می شوند.همچنین این ربات ها ساختاری نظامی دارند تا حدی که برخی از آنان مانند Metroplex قابلیت پرتاب راکت را نیز داراهستند.یک داستان تمام اکشن و هیجان انگیز.قطعا چنین خاصیتی پتانسیل ساخت یک بازی ویدئویی در ژانر شوتر را بوجود می آورد که نتیجه ی آن ساخت دو عنوان Transformers: War for Cybertron و Transformers: Fall of Cybertron می باشد.

Transformers

جنگ جنگ تا پیروزی

داستان بازی روایت نبرد میان دو گروه متفاوت از ربات ها به نام های Autobot و Decepticon می باشد.Decepticon ها به رهبری Megatron قصد نابودی کره زمین را دارند.اما آنان رقیب سنتی نیز در سیاره خود به نام  Autobot دارند که دست یابی آنان به این مهم را دشوار ساخته اند. رهبر Autobot ها Optimus Prime نام دارد که در نسخه ی پیش در مقابل Decepticon ها شکست خوردند و این به معنی ترک سیاره ی سایبرترون و سفر به The Ark که در اصل یک سفینه ای به وسعت یک شهر است ، می باشد.اما Optimus با تکیه بر اتحاد اندک یاران باقی مانده اش خیال تسلیم شدن را در خود نمی بیند و Decepticon ها نیز پس از دیدن این لجاجت اتوبوت ها ، تنها به کوچ کردن آنها به آرک رضایت نمی دهند و این آغازی است بر نبردی دوباره میان این دو دشمن قدیمی.نقطه ی قوت داستان بازی در شخصیت پردازی این عنوان است که داشتن یک خاصیت منحصر به فرد برای هر شخصیت ، این مهم را دست یافتنی ساخته است.با توجه به نظام درجه بندی سنی ان عنوان ، چندان شاهد مسائل احساسی نبودیم اما فداکاری های این ربات ها برای نجات یکدیگر ، تحسین برانگیز بود که در این راه همه چیز بر وفق مراد پیش نمی رود.پایان بازی نیز چندان جالب نبود چرا که هنوز پرسش های بسیاری در باب کارکترهای متفاوت این عنوان باقی مانده است.

کات سن ها نیز به موقع نمایان می شوند و به دور از پیچیدگی خاصی به روایت داستان می پردازد که این عدم پیچیدگی با توجه به رده سنی مخاطبین این بازی ، به دور از ایراد خاصی است.

Optimus Prime ، رهبر Autobot ها

خداحافظ شوتر یکنواخت

این بازی در تضاد اصطلاح معروف ((بکش بروجلو)) هست. به جرات می توان گفت که مهم ترین نقطه ی قوت این بازی ، گیم پلی آن است.همانطور که عیان است ، بازی در سبک تیر اندازی است اما تنها این نیست.پیش از این ذکر شد که هر رباتی یک خاصیت منحصر به فرد را دارد مانند Cliffjumper و Starcream که قابلیت غیب شدن دارند و اعمال مخفی کاری را با بهره گیری از هوش مصنوعی قابل قبول دشمنان ، ممکن می سازند یا Jazz که می تواند به یک خودروی تندرو تبدیل شود و با یک شلاق الکتریکی که جهت پرش و طی مسافت تقریبا طولانی تعبیه شده و در اختیار او است ، می تواند سرعت عمل را در محیط بسته را اعمال کند. سایر کارکترها نیز خواص این چنینی دارند.اما تنوع در گیم پلی این بازی به پایان نرسیده.در چپتر ۱۱ شما که کنترل یک ربات فوق قدرتمند به نام Grimlock را بر عهده می گیرید ، می توانید مدت زیادی را با استفاده از یک سلاح سرد در بازی سپری کنید تا اندکی هم حس و حال H & S نیز طی انجام این بازی به شما دست دهد.همچنین در مرحله پایانی بازی بود که طی یک نبرد با استفاده از یک شمشیر و یک سپر ، در بین روسای دو گروه آغاز شد که عرض ادبی به Fighting را نیز نتیجه داشت.همچنین می توانید با استفاده از قدرت بدنی خود و عدم وجود هیچ سلاحی دشمنان خود را با چند ضربه از پای درآورید.تنوع دشمنان نیز در سطح قابل قبولی قرار داشتند.اما یکی از ایراد های گیم پلی این عنوان ، کنترل نه چندان جالب خودرو هاست که در زمانی که شما مستلزم سرعت عمل هستید ، بسیار به شما لطمه می زند. حداقل این ایراد در نسخه ی PC موجود بود.همچنین همانطور که می دانید اسلحه بر دست راست ربات ها متصل بود.هنگامی که پشت یک سنگر پناه می بردید با خارج ساختن دست راستتان از آن سنگر با وجود آنکه هدف اسلحه و نشانه بر پیکره ی دشمنانتان قرار می گرفت ، اما تیر به همان سنگر برخورد می کرد که این مسئله بسیار عجیب است و یکی از نکات منفی این بازی محسوب می شود.نکته ی بعدی نبود مدیریت است.با حضور سیستم آپگرید قابل قبولی که در بازی و در محیط و روند بازی موجود است ، هرگز نگرانی از نبود سلاح گرم را نخواهید داشت و این عدم دلهره و مدیریت به هیچ وجه قابل قبول نیست.طراحی مراحل و تنوع محیط با توجه به داستان بازی ، جایی برای انتقاد نمی گذارد.

همچنین این بازی از سه درجه سختی سنتی بهره مند است که شاید برای افراد ۱۲ ساله گزینش دو مورد آخری چندان انتخاب جالبی نباشد.بنابر این به جرات می توان گفت که این عنوان از سه درجه سختی کاملا متفاوت برخوردار است که نکته ی قابل تحسینی محسوب می شود.

Transformers Fall of Cybertron

نبرد گروهی

سقوط سایبرترون همچون نسخه قبلی تبدیل شوندگان بخش Multi Player را نیز داراست.در این بخش دو جناح سنتی رو در روی هم مبارزه خواهند کرد. شما می توانید با دریافت پوینت ها ربات خود را بیش از پیش سفارشی سازی کنید اعم از انتخاب یک خاصیت ، ظاهر و رنگ و … .سیستم آپگرید نیز در این بخش موجود است و نقشه ها هم در سطح قابل قبولی هستند اما وسعت این بخش در همین جا خلاصه می شود.نقطه ی عطف بخش چند نفره ی این بازی سفارشی سازی وسیع ربات هاست که پس از گیم پلی ، بازیبازها را به انجام بخش MultiPlayer این بازی ، جذب می کند.

سفارشی سازی در بخش چند نفره در سطح وسیعی انجام می شود

بازهم Unreal و محیط های علمی-تخیلی

دیگر همه شما با موتورگرافیکی UnrealEngine 3 آشنا هستید.علاوه بر قدرت این انجین جهت واقعی جلوه دادن محیط و جزئیات مشروط بر توانایی کاربر ، خروجی قابل قبول این موتور و پذیرفتن محیط های وسیع از مزایای این انجین است.Transformers: Fall of Cybertron همانند بسیاری از دیگر عناوین دارای محیط های علمی تخیلی است که از آنریل ۳ بهره گرفته است.طراحی جزئیات محیط و بناها قابل قبول است و وسعت نقشه نیز به سبک بازی احترام گذاشته و در کل ایراد خاصی این بخش را شامل نمی شود.طراحی پیکره ی ربات ها انصافا تحسین برانگیز است و از آنجایی که از فلز ساخته شده اند ، بازتاب و درخشش جالب توجهی دارند.اما جزئیات چهره مانند حرکت اعضا و نورچشم های ربات ها در سطح ضعیفی جای گرفته اند.همچنین نور و سایه روشن ها نیز جا برای کار دارند.طراحی اسلحه ها قابل قبول است.انفجارها نیز طبیعی نمایان می شوند. تخریب پذیری محیط از نکات مثبت دیگرگرافیک این عنوان است.همانطور که می دانید برخی از این ربات ها بسیار بزرگتر از سایرین هستند مانند Grimlock و Bruticos که حرکت و نبرد آنان اوج تخریب پذیری را در این بازی به نمایش می گذارد.حین کنترل سایر ربات ها نیز تخریب پذیری محیط خودنمایی می کند اما در این بخش ، تخریب پذیری تنها در جابجایی برخی جزئیات محیط روایت می شود که قدرت و سلاح های کارکترها این مسئله را توجیه می کند.

Optimus درکنار MetroPlex ، جلای پیکر اپتیموس قابل تحسین است

ساده و بی آلایش

بازی در بخش صداگذاری و موسیقی چندان سطح بالا عمل نکرده است.البته صداگذاری این عنوان یک سروگردن بالاتر از موسیقی آن است.همانطور که می دانید بیشتر محیطهای بازی محدود به مناطق تخیلی و بسته می باشد که معمولا از دیواره هاو سقف و کف فلزی ساخته شده اند و مبنی بر همین مسئله صدای پای ربات ها در حین راه رفتن و دویدن بطور طبیعی شنود می شود.همچنین صدای دشمنان نیز بخوبی کار شده و دیالوگ های حین درگیری هرچند کوتاه و کم ، اما با توجه به رده ی سنی مخاطبین Transformers: Fall of Cybertron در سطح خوبی جای گرفته است.صدای انفجار ها نیز قابل قبول است اما آنطور که باید بصورت طبیعی شنیده نمی شدند.  متاسفانه صدای اسلحه ها چندان تفاوتی با هم ندارند و این مسئله مهم ترین نکته ی منفی در بخش صداگذاری است.صدای شخصیت ها نیز بخوبی کار شده و تطبیق قابل تحسینی با پیکر و شخصیت آنها دارد و با توجه به سطح گرافیک بازی و ربات بودن شخصیت ها می توان حرکت صورت شخصیت ها هنگام حرف زدن را قابل قبول حسب کرد.

موسیقی بازی نیز کاملا هیجان انگیز است اما از نوعی بی نظمی رنج می برد. درمواقع نبرد ، موسیقی نواخته می شود که از اول تا پایان نبرد ریتم یکنواختی دارد و نت ها فقط تکرار می شوند. به عبارتی دیگر موسیقی در انتقال هیجان و انگیزه برای نبرد به کمک شما می آید اما گونه ای ساخته نشده که بخواهید از گوش دادن آن لذت ببرید.

سیاره ی سایبرترون

_____________________________________________________________________

داستان: ۸/۱۰

گیم پلی: ۹/۱۰

گرافیک: ۷/۱۰

موسیقی و صداگذاری: ۷/۱۰

امتیاز نهایی: ۸/۱۰