فرهنگ گیم نت نشینی، گیم نت فرهنگی ورزشی!| گیم نت های ایران زیر ذره بین گیمفا

کجایی؟ پنج شنبه کجایی؟ جمعه چطور؟ عزیزم مهمونامون اومدن هنوز نیومدی، آخه مگه چقدر کارت طول می‌کشه؟ برنا بیست و هشتم تعطیله بیا بریم بیرون هم دیگرو ببینیم، خیلی وقته ندیدمت به نظرت کجا بریم؟ سپهر دنیا داره تموم میشه، این چند روز رو چی کار کنیم؟ و سوالات بی‌شمار دیگری که واژه های وقت، مدرسه، درس و بیرون در آن ها به کرات شنیده می‌شود را اگر از یک گیمر واقعی ( و کمی سنتی) بپرسید، همیشه قاطعانه به شما پاسخ خواهد: گیم نت! الله اکبر آخه مگه این گیم نت چی داره که این همه وقتت رو توش می‌گذرونی؟ این دقیقا همان سوالی است که دوست ناگیمر و  یا مادر گرامی از شما می‌پرسد و عموما با جوابی به صورت: نمیدونم، اما خوش میگذره! رو به رو خواهد شد. در حقیقت بنده هم قبل از این که پایم را در این مکان مقدس بگذارم، چنین سوالی را از خودم و از دیگران می‌پرسیدم اما هیچ گاه جواب قانع کننده ای دریافت نکردم. حتی تا مدت ها که خودم هم به گیم نت می‌رفتم به همان جواب بالا قتاعت می‌کردم. اما زمان گذشت و سوال این گیم نت چی داره از ذهن من پاک نشد! پس تصمیم گرفتم به عنوان عضوی از جامعه ی گیمری که حالا مدت مدیدی است گیم نت را به خانه ی دوم خودم بدل کرده ام جریان لذت بخش بودن تجربه ی گیمینگ در گیم نت و به خصوص فلسفه ی وجودی گیم نت های وطنی را به دقت بررسی کنم تا بلکه بتوانم جادوی گیم نت را برای خودم و دیگران به درستی تشزیح کنم. بیایید با یک دیگر چگونگی کارکرد این جادوی قوی را بررسی کنیم.

گیم نت یا به عبارتی خانه ی گیم بدون هیچ استثنایی مکان رویایی و مورد علاقه ی تمامی گیمر های جهان است. جایی که اگر امکانات کافی داشته باشد(حتی اگر نداشته باشد!) گیمر جماعت را برای ساعت های فراوان و نامتناهی به نحوی مشغول می‌کند که گویا این چند ساعت را در حال قدم زدن باغ های بهشت بوده است! تعارف چرا، حقیقتا یک گیم نت بزرگ و با امکانات، بهشت گیمر هاست. هیچ چیز دیگری نظیر یک گیم نت خوب نمی‌تواند حال یک گیمر را تغییر دهد. تجربه ی لذت بخشی که همه ی ما گیمر ها در گیم نت های محبوبمان داریم همیشه در خاطرمان می‌ماند و برد های گیم نتیمان جزء خاطراتی است که اکثر اوقات در جمع دوستان مطرح می‌کنیم. البته شاید بعد از ایجاد شبکه های PSN، XBOX LIVE از ترافیک گیم نت ها کاسته شده باشد( من که چنین چیزی ندیدم!) اما حتی همان گیمر ها هم برای تجربه ای کامل و هیجان انگیز به گیم نت ها رجوع می‌کنند.

بهشت گیمر ها

چرا به گیم نت می‌رویم؟

همان طور که پیش تر هم گفتم تجربه ی گیمینگ در گیم نت چیزی بسیار خاص و لذت بخش است اما چرا؟ چه چیز باعث می‌شود که در گیم نت ها به ما خوش بگذرد؟ جواب این سوال همان ویژگی و نیازمندی تمامی افراد( که گیمر ها جزء آنان محسوب می‌شوند و نه موجودات فضایی!) یعنی تعاملات انسانی است. بله همین که با دیگران و به صورت رودررو بازی کنیم باعث می‌شود یک تجربه ی گروهی کسب کنیم. تعامل رو در رو در شیوه ی بازی شما به شدت تاثیر گذار است و گیمر را در اکثر مواقع هیجان زده می‌کند که باعث شده با تمرکز بیشتری به بازی بپردازد. این که شما بتوانید در کنار دیگری فیفا بازی کنید این حس را به شما می‌دهد که دنیای گیمینگ کمی بیش تر از آنچه که قبلا گمان می کردید قابل لمس است و می‌توان پلیر های بازی های رایانه ای را واقعا مشاهده کرد! این که شما قبل از هر دست بازی با دوستتان به شاخ و شونه کشیدن مشغول می‌شوید و برای او کری می‌خوانید این حس را القا می‌کند که شما در یک نبرد واقعی قرار دارید و این شما هستید که توپ را به حرکت در می‌آورید  و یا ماشه را شلیک می‌کنید به عبارتی دیگر هنگامی که به گیم نت می‌روید تجربه ای جذاب تر و واقع گرایانه تر از گیمینگ را به دست می‌آورید. جادوی دوم گیم نت در چند نفره بودن محیط آن است( هوا، هوای مولتیه!) هنگام مراجعه به گیم نت تقریبا هیچ سینگل بازی را زیارت نمی‌کنید که خودش صد البته موهبتی است. همیشه ی خدا وقتی در گیم نت را باز کنید صدای گفت و گوی بلند چند تن از گیمر هاست که به شما خوش آمد می‌گوید( جدای از الفاظ رکیکی که دوستان کانتر باز و دوتا باز همیشه و همیشه نظیر در حال ذکر کردن آن هستند.) و این صدا ها خود نوید انجام بازی های گروهی را می‌دهد، چیزی که وقتی در لپتاپ را باز می‌کنید یا دکمه ی پاور کنسول و یا کیس خود را فشار می‌دهید حس نمی‌شود. خوبی دیگر گیم نت که به راستی باعث آسایش روان گیمر هاست، وجود تنها قشر گیمر در این محیط است آن هم گیمر هایی که بیشترشان حداقل نوب نوب نیستند( بعضی اوقات هم هستند که بدجور میرن رو اعصاب!) نبود سایر اقشار جامعه و یا اعضای خانواده در این محیط یعنی کسی نیست که بخواهد به شما تذکر دهد گیم در زندگیتان به درد نمی خورد یا اینکه بگوید بازی کردن بس است و یا اینکه به تمسخر گیم و صنعت عظیم ان بپردازد و این یعنی می‌توانید با خیال راحت هر چقدر و به هر نحوی که دلتان می‌خواهد بازی کنید و کسی نیست که این عمل شما را جرم بشمارد.( البته بعضیا هستن میخوان بگن خیلی پرو ان، هی میگن اینجوری نه اونجوری هدشات کن، ببین اینجوری دریبل می‌زنن که آدم بعضی وقت ها هوس می‌کنه بزنه با دسته و کیبورد یکیشون کنه) خواستم دلایل خودم را همین جا متوقف کنم اما دلم نیامد مورد آخری را نگویم. در حقیقت در کشور عزیز ما ایران دلیل ساده ای که بسیاری از ما گیمر ها را روانه گیم نت ها می‌کرد و می‌کند، نداشتن پول و بودجه ی کافی برای داشتن یک سیستم گیمینگ یا کنسول در خانه ی خودمان بود، همین یک دلیل کافی است که گیمر را روانه گم نت کند. نکته ی بدتر آن که بعد از رفتن به گیم نت یک جور هایی دل آدم بیشتر آتش می‌گرفت که چرا نمی‌تواند در خانه ی خودش گیم بزند بگذریم به عنوان جمع بندی همین بس که هوای گیم نت برا ما ما گیمر ها بسیار مفید واقع می‌شود و اتمسفر این محیط به طول عمر گیمر می‌افزاید.

لذت ناب گیمینگ!

آنچه در گیم نت های جهان می‌گذرد

بگذارید سیر دقیق یک بار به گیم نت رفتن را در جهان با یک دیگر مرور کنیم: شما به خاطر اهمیتی که به محیط زیست می‌دهید از وسایل نقلیه ی عمومی استفاده کرده و خودتان را به کیم نت می‌رسانید سپس در گیم نت را گشوده و هوای دلپذیر گیم نت را استشمام می‌کنید در مرحله ی بعدی مسئول گیم نت به استقبال شما می‌آید و از شما می‌پرسد که مایل به انجام چه بازی هستید و شما می‌گویید می‌خواهم بتلفیلد یک را با سایر دوستان که تعدادشان شست و سه نفر است( با شما می‌شوند شست و چهار) به صورت لن بازی کنید، مسئول مربوطه با رویی باز شما را به سمت PC HIGH END که به زیبایی هر چه تمام تر دیزاین شده می‌برد و شما روی صندلی که ارگونومی آن شما را یاد تخت خواب نرمتان می‌اندازد می نشینید و مشغول بازی می‌شوید سپس پس از یک ساعت بازی کردن به سمت کافی شاپ گیم نت راهی می‌شوید و در آنجا برای آرام شدن ذهنتان یک سان شاین یا میلک شیک می‌خورید(چایی کلاس لازم را ندارد) و بعد برای گیم بعدی که همان تایتان فال دو است آماده می‌شوید و قبل از انجام بازی با دوستانتان در مورد روش هایی که می‌توانستید در بتل کیل های بیشتر یا فلگ های بیشتری به دست آورید مشغول صحبت می‌شوید و استراتژی های گرفتن پرچم و یا روش درست کنترل هواپیما را یاد می‌گیرید، سپس تایتان فال دو را بازی می‌کنید و پس از بردن لذت فراوان از گیم نت بیرون می‌روید البته مسئول گیم نت همچنان با همان لبخند شما را بدرقه می‌کند و می‌گوید که دفعه ی بعدی حتما برای تجربه ی کال آف جدید تشریف بیاورید.

آنچه در گیم نت های ایران می‌گذرد

حالا این دفعه سیر دقیق رفتن به گیم نت را در ایران بررسی می‌کنیم: شما سوار تاکسی یا اتوبوس می‌شوید، چرا که کسی که به گیم نت می‌رود بودجه ی آژانس و این ها را ندارد. خودتان را به هر زوری که شده به گیم نت می‌رسانید در گیم نت را گشوده و هوایی که با عطر های راسو مانند مزین شده را استشمام می‌کنید و وارد می‌شوید. خان اول یافتن صاحب گیم نت است( در کشور نازنین ما عموما صاحب گیم نت برای کم کردن خرج ها خودش شیفت بیست و چهار ساعته را برمی‌دارد) سپس بعد از این که می‌فهمید صاحب گیم نت برای کشیدن سیگار  به دو کیلومتری گیم نت رفته، او را به سختی پیدا می‌کنید و به او می‌گویید که آیا بتلفیلد یک را دارید و صاحب گیم نت با لبخندی محجوب می‌گوید: فرزندم تنها بازی موجود cs 1.6 و WARCRAFT هستند کدام یک را ترجیح میدهی؟ و شما CS 1.6  را انتخاب می‌کنید سپس مسئول مربوطه به دوباره برای کشیدن سیگار عازم فضای بیرون می‌شود. و شما را با دو نفر دیگری که آن ها هم مشغول CS زدن هستند تنها می‌گذارد( این حجم از بو از دونفر بی‌سابقست!) شما بر روی صندلی که یادآور به صلیب کشیدن مسیح است می‌نشینید و مشغول گرم کردن خودتان می‌شوید( هم در بازی و هم در دنیای واقعی چون اگر فصل زمستان به گیم نت بروید به فنا خواهید رفت، کلا دور سیستم های مربوط به هوا خط بکشید)(نمیفهمم جدا چرا هر بار که میخوای CS بزنی باید تعداد فرد باشه)سپس نیم ساعتی را بازی می‌کنید که ناگهان فریاد نوب نوب دو نفر دیگر بلند می‌شود و شما گمان می‌کنید جایی آتش گرفته(خداییش با سرمایی که تو گیم نت ها هست دیگه چه نیازی به سیستم کولینگ برای PC ها هست؟و چجوری امکان آتیش گرفتن چیزی هست؟)که ناگهان در می‌یابید آن ها شما را خطاب قرار می دهند و یکی از آن ها موس و دیگری کیبورد شما را در دستش می‌گیرد. اولی می‌گوید باید اینجوری هدشات کنی و به شیوه ای که بات ها هدشات می‌کنند به شما آموزش می‌دهد دیگری هم کیبورد شما را گرفته و به شما می‌گوید باید اینطوری BUNNY-HOP بروید(آخرش هم نفهمیدم چطور میشه بانی جامپ کرد!) خلاصه این که پس از آموزش های لازمه شما برای نوشیدن آب به سمت مسئول مربوطه می‌روید و مسئول مربوطه آدرس نزدیک ترین سوپرمارکت را به شما می‌دهد که در دور دست ترین نقطه قرار گرفته است. شما برای گرفتن آب به سختی بالاخره به سوپر مارکت می‌رسید، بعد از نوشیدن آب به این نتیجه می‌رسید که گیم نت بیش از حد از شما دور است و شما به جای برگشتن به گیم نت مسیر خانه را در پیش می‌گیرید.

وضعیت گیم نت های ما
کاری که باید انجام دهیم

هر انچه واقعا در گیم نت های ایران میگذرد اما بهتر است نگذرد

تا قسمت رسیدن به گیم نت که قضیه همچنان همین طور است اما بعد از اینکه در را می‌گشایید بوی خوش بو کننده ی بیش از حد به مشام شما می‌رسد(خواهشا مقدار کمی خوش بو کننده بزنید، خفه شدیم! به جای این کار بگید این گیمرا یک ساعت یه بار برن بیرون اینقد بو نگیره گم نت)  و روی زمین و کنسول هاو کامپیوتر ها لایه ای ضخیم از خاک نشسته و کلا کف زمین گیم نت به نحوی است که گویا پس از تاسیس آن هیچ گاه شسته نشده. سپس مسئول مربوطه را پشت میزش میابید که مشغول گیم زدن است(عطش پایان ناپذیری دارن این صاحب گیم نتیا) این که چه بازی انجام دهید کاملا شانسی و بستگی به بودجه ی صاحب گیم نت دارد اگز روی شانس باشید CS GO، DOTA2، MODERN WARFARE 3، NFS و مانند این ها روی PC و جدیدترین فیفا و جدیدترین PES، جدیدترین کال آف، بتل یکی دوتا بازی کوآپ مثل فارکرای و یونیتی هم روی کنسول هایشان( همان PS4 و XOBX1) دارند و خدا را شاکرم که بسیاری از گیم نت ها به این نتیجه رسیدند که کنسول های نسل هشتمی خار ندارند و می‌توانند برایشان سود دهی هم داشته باشند اما نکته ی جالب تر آپدیت نکردن بازی هایشان است که در نتیجه ی آن بسیاری از بازی هایشان دیگر قابل استفاده نیست و اینکه درصد بالای آن ها اینترنت مناسبی را تدارک نمی‌بینند که بتوانید بتل یا کال‌اف را آنلاین بازی کنید. خلاصه عجیب است که کنسول نسل هشتمی می‌گیرند اما تنها عناوین قابل استفاده روی کنسول هایشان فوتبال و ریسینگ است(نهایتش اینکه یه عنوان اسپلیت اسکرین داشته باشه) و حالا اگر شانستان نگیرد که بایستی بشینید همان عناوین داستان بالا را بزنید. از تمامی صاحب گیم نتی های عزیز تقاضا دارم که لطفا در این زمینه کوتاهی نکنند و تا جایی که واقعا امکانش هست بازی های روز دنیا را برای مشتریانشان فراهم سازند چرا که این قوم بیچاره گیمر واقعا برای گذراندن وقتشان به بهترین وجه و برای این که زمان خوبی را بکذرانند به گیم نت می‌آیند. حالا نه این که تمام گیم نت ها بد باشند، نه خیلی از آن ها هم اکنون زودتر از بازار های بین المللی بازی ها را می‌آورند(رودربایستی که نداریم میخوان پول گنده از توش در بیارن، اما با این حال بازم خدا رو شکر که میارن) و بعد از مقداری فروش، بر روی کنسول های گیم نت های خود هم نصب می‌کنند. البته از این عزیزان تقاضا داریم کمی به PC هم بها دهند و بازی های روز دنیا اقلا شوتینگ های آن را روی سیستم هایشان داشته باشند تا بتوانیم با دیگر دوستانمان تجربه به روزی از بازی های رایانه ای داشته باشیم.( به خدا گناه دارن این PC بازا هیچ کی نیست سنگ اینا رو به سینه بزنه!) پس از این مراحل فرض می‌کنیم که شما بازی خود را انتخاب کرده اید و می‌خواهید با دیگر دوستانتان یا دیگر افرادی که در گیم نت حصور دارند بازی کنید(اگر بازی سینگل پلیر در گیم نت انجام می‌دهید از هیمنجا به صاحب گیم نت التماس می‌کنم شما را با نهایت شدت عمل بیرون کند!)هم از خود شما و هم از دیگر بازی بازان گرامی خواهش دارم در صورتی که گل خوردید یا هدشات شدید یا به هر نحوی باختید، زمین و زمان را یکی نکنید و بدانید که بقیه هم در حال بازی کردن هستیند و تجربه ی آن ها از بازی هم به اندازه ی تجربه ی شما ارزش دارد، همچنین خواهشا در هنگام بازی کردن اقوام دور و نزدیک یک دیگر را مورد عنایت قرار ندهید و بدانید باعث می‌شود دیگر کمتر کسی حاضر باشد با شما بازی کند. نکته ی مهم دیگری که خیلی خیلی خودم را اذیت کرده و می‌دانم برای دیگران هم آزار دهنده است آن است که فردی بخواهد به شما نحوه ی درست انجام دادن کاری را به شما بیاموزد. خواهشا تا هنگامی که از شما تقاضا نشده در بازی دیگران دخالت نکنید و در مورد آن نظر ندهید. گفتم نظر دادن، یاد لفظ نوب افتادم. تقاضا دارم این لفظ را برای یک دیگر به کار نبرید چرا که به زیبایی هر چه تمام تر روی اعصاب گیمر راه می‌رود(چه دعواهایی که به خاطر این لفظ نشده!) و در نظر داشته باشید کسی که خودش سطح بازی بالایی داشته باشد تقریبا هیچ وقت دیگران را نوب خطاب نمی‌کند زیرا خودش می‌داند که چقدر این نوب نبودن کار دارد و تلاش می‌طلبد.

دعوایی همیشگی در گیم نت ها!

آنچه می‌تواند باعث بهبود شود

فکر کنم می‌دانید از قدیم گفته اند جوینده یابنده است، همان طور که تقاضای گیمر های نسل هشتمی و عطش فراوانشان موجب شکل گیری این نوع جدید از گیم نت-فروشگاه ها شده که به نوعی یک بازی برد- برد را برای همه رقم زده می‌توان این راه را ادامه دهیم به و گیم نت های کشورمان این پیام را برسانیم که وقتی این همه هزینه برای راه اندازی گیم نت می‌کنند کمی هم به کیفیت گیم نت برسند و بدانند که تنها وجود یک گیم نت نیست که سود درست می‌کند بلکه آن چه در آن عرضه می‌شود اهمیت دارد.اینکه بدانند خواسته های قشر گیمر ایرانی هم دقیقا نظیر خواسته های گیمر های اروپایی و آمریکایی است و ما گیمر های وطنی هم علاقه داریم که بنشینیم با دوستانمان در یک نقشه شست و چهار نفره بتلفیلد یک بازی کنیم یا مسابقات ریسینگ بدهیم خلاصه این که لطفا خواسته های ما را هم ارج بگذارند و مطمئن باشند از این طریق گیمر های بسیاری را جذب خواهند کرد. از طرف دیگر قشر گیمر ایرانی هم وظیفه دارد این پیام را برساند که مفهموم گیم نت را به درستی درک کرده و فرهنگ و گنجایش استفاده صحیح از آن را دارد. به طور خلاصه سعی کنیم در این جامعه ی کوچک و نوپای گیمر های ایرانی، پشت یک دیگر باشیم تا بلکه این جامعه به حد کافی رشد کند و کم کم شکوفا شود. از سوی دیگر موضوعی که بسیار ذهنم را آزار می‌دهد این است که گیم نت های سراسر جهان تقریبا پلی برای ارتباط گیمر های نیمه حرفه ای و حرفه ای با E-SPORT و مسابقات آن شده اند و بسیاری از گیمر ها از این طریق به تیم ها، کلن ها و مسابقات گوناگون راه می‌یابند اما در کشور ما باز هم تقریبا، هیچ قدمی در این راستا برداشته نشده، و تعداد بسیار زیادی گیمر که پتانسیل حرفه ای شدن را دارند به راحتی هر چه تمام تر از دست می‌روند. امیدوارم در این مسیر نیز گام های موثر کم کم برداشته شوند بلکه بتوانیم شاهد افتخار آفرینی تیم های ورزش های الکترونیکی کشورمان در عرصه های بین المللی باشیم.

سخن آخر

از آنجا که در این مقاله تا توانستم ذره بینم را با دقت در دست گرفتم و  مسائل پیرامون گیم نت های وطنی را بررسی کردم، گفتم بد نیست به عنوان استراحت زمان بندی هایی که در طی این چند سال گیم نت رفتن را مشاهده و تجربه کردم را با شما در میان بگذارم: (کلا این مطالبی که در ادامه می‌خونید داخل پرانتزیه) (۱- گیم نت وسط هفته نمی‌چسبه چون که اکثرا خلوته میخواد برید چند نفری برید که خوش بگذره ۲- گیم نت آخر هفته درست مثل یه مهمونیه و خیلی به آدم خوش می‌گذره ۳- بعد از امتحانای نوبت اول و به خصوص نوبت دوم لذتی فراتر از انتظارتون بهتون میده، باور کنید نمیدونم چرا ولی میده! ۴- عصرایی که صبحش آزمون هست مثل سنجش و قلمچی و گزینه دو حتما برید گیم نت، تمدد اعصاب کنید و ترجیحا بازی رو انجام بدید که خیلی برد و باختش براتون مهم نباشه ۵- بعد از کنکور دادن برید گیم نت حتما حس می‌کنید انگار تو بهشتید! ۶- قبل از امتحانای مهم ترجیحا نرید گیم نت آدم هر چی بازی کنه کوفتش میشه ۷- در دوران دانشجویی تا می‌تونید برید گیم نت اصلا حکم کار خیر داره! چون که یه جورایی کول-گای اون گیم نت محسوب می‌شید در زمان دانشجویی ! ۸- کلا هر وقت برید گیم نت خوبه باعث میشه برای یه مدتی تمام غصه ها و مشکلاتتون رو فراموش کنید.)