روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا

روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas

کسری کاظمی
۰۷:۴۰ ۱۳۹۵/۰۷/۲۵
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا

شما به هر دوره از تاریخ بشریت که بنگرید، مطمئناً متوجه می شوید که بزرگ ترین رخداد های تاریخ، تنها از دو عنصر “محرک” و “واگَشت” آغاز شده اند. محرک در واقع اولین تلنگریست که یک رخداد یا حتی جرقه ای کوچک، برای به وجود آمدن یک تغییر اساسی در جامعه مذکور می زند و در اکثر مواقع نیز آثار سازنده ای از خود در میان مردم به جای می گذارد. قطعاً بدون وجود فیلم های صامت و سیاه و سفید دهه ۱۹۱۰، امروزه شاهد فیلم های سه بعدی و غول پیکرِ پرده های سینما نبودیم. پس از اینکه محرک کار خود را شروع کرد و ذهنیت مخصوصی را در بین عوام رواج داد، حال نوبت آن است که مقلدان با توجه به فرمول های گذشته که در اختیارشان قرار دارد، دست به انقلابی درون انقلاب از پیش رخ داده شده بزنند. برای اینکه بحث را از حوضه محبوبمان یعنی بازی های رایانه ای منحرف نکنیم، مثالی درون همین چهارچوب برایتان می زنیم. آیا ممکن بود که بدون وجود فرمول های اولیه Super Mario Bros، بتوانیم حتی به انقلاب سبک سکوبازی (Platformer) فکر هم بکنیم؟ چگونه ممکن بود عناوین رنگارنگی نظیر سری Call of Duty، Battlefield و هزاران عنوان دیگر در سبک تیراندازی اول شخص (First Person Shooter) وجود داشته باشند اگر Wolfenstein 3D در سال ۱۹۹۲ ساخته نمی شد؟

pic01 550 309

۸ بیت تا آزادی، ۱۶ قدم تا رستگاری

البته اکثر عناوین نام برده شده و باقی بازی های انقلابی، در اصل دخل و تصرف آنچنانی در سبکشان نداشتند و تنها با ارائه اِلِمان های جدیدتری بر پایه ویژگی های کلاسیک، توانستند اثری تازه خلق کنند. در این میان اما یک اثر وجود دارد که جای تأمل بیشتری دارد. Grand Theft Auto III زمانی خلق شد که هیچ نمونه زنده ای (به وزن و ابهت کلمه “هیچ” دقت کنید) برای یک بازی جهان آزاد (Open World) مدرن در تاریخ صنعت بازی های رایانه ای وجود نداشت. به بحث انقلاب برمی گردیم؛ یادتان هست که هر رخداد بزرگی در تاریخ نیازمند دو عامل “محرک” و “واگَشت” بود؟ خوب در این میان عامل دیگری نیز وجود دارد که کنترل تمامی عوامل در جریان را به عهده دارد و با نام “رهبر” شناخته می شود. Grand Theft Auto III رهبر و مغز متفکر تمامی بازی های جهان آزاد امروزی می باشد. عنوانی که اگر نبود، نه عناوین مطرح دیگری در این سبک (نظیر سری Saints Row IV یا سری Assassin’s Creed) به شکل فعلی وجود داشتند و نه حتی باقی سری محبوب Grand Theft Auto و Grand Theft Auto V محبوب امروزی می توانستند رنگ روز را به خود ببینند. البته این حرف ها بدین معنی نیست که پیش از Grand Theft Auto III هیچ بازی جهان آزادی وجود نداشت، بلکه عناوینی هم که نشانی از آزادی عمل در جهان بازی را پیش از سال ۲۰۰۱ در خود داشتند تنها به چند هدف ساده خلاصه می شدند: محیطی سر پوشیده در اختیار دارید که می توانید در کنار انجام مراحل بازی، کمی هم در آن ها قدم بزنید، فقط به این نکته توجه کنید که نمی توانید زیاد دور شوید. اما با عرضه Grand Theft Auto III اوضاع کمی با گذشته فرق کرد؛ سرقت ماشین ها در خیابان و گشت و گذار در شهر بزرگ بازی، قتل و عام وحشیانه مردم با هر گونه اسلحه گرم، سرد و حتی دست خالی، دنبال بازی با یک ماشین پلیس یا تمامی نیرو های پلیس شهر و صد ها قابلیتی که برای تمام بازیکنان سراسر جهان تازگی داشت.

pic02 550 309

در سال ۲۰۰۱ دو انفجار عظیم در کشور آمریکا رخ داد؛ اول انفجار برج های دوقلوی تجاری و دوم عرضه بازی Grand Theft Auto III!

استدیوی سازنده بازی، راک استار (Rockstar Games) که از تمامی زیر و بم ها و اهمیت عنوان خود با خبر بود، بدون اتلاف هیچ وقتی نسخه بعدی بازی خود یعنی Vice City را کلید زد. Grand Theft Auto: Vice City در سال ۲۰۰۲ عرضه شد و تمامی فرمول های موفق جد بزرگ خود را به طور کامل همراه با یک جهان از امکانات جدید، را به بهترین نحو ممکن به کار گرفت. همانطور که دیدید، محرک های داستان ما تا بدین جا کار خود را به عنوان عامل و جرقه ای برای رخ دادن انقلاب به خوبی انجام دادند و اینجاست که وارد بحث اصلی خود یعنی پدیده “واگَشت” می شویم. واگَشت یا انقلاب، عاملی است که باعث دستکاری تمامی فرمول ها و قوانینی است که از پیش در تاریخ ثبت شده اند. این اتفاق بار ها در تاریخ بازی های رایانه ای رخ داده است و عناوین سری Grand Theft Auto نیز چندین بار در این جریانات حضور داشتند. پنجمین نسخه رسمی از سری بازی های GTA تحت عنوان Grand Theft Auto: San Andreas در ماه اکتبر سال ۲۰۰۴ برای کنسول پلی استیشن ۲ (PlayStation 2) عرضه شد. عرضه این بازی مساویست با دومین انقلاب رسمی سری GTA در صنعت بازی های رایانه ای. بازی به حدی کامل و خالص بود که حتی پدر و پدربزرگ خود (Grand Theft Auto: Vice City و Grand Theft Auto III) را هم از همه لحاظ (ساختار، نوآوری، ایده پردازی و…) پشت سر گذاشت. بازی پس از گذشت یک سال برای رایانه های شخصی نیز پورت شد و تا به امروز تقریباً برای تمامی کنسول های خانگی و دستی (حتی گوشی های هوشمند) نیز منتشر شده است. Grand Theft Auto: San Andreas فروشی بالق بر ۲۲ میلیون نسخه را تجربه کرده است که از این میزان ۱۷٫۴ میلیون آن تنها شامل نسخه PS2 می شوند و با کسب لقب پرفروش ترین بازی کنسول PlayStation 2، همچنان یکی از بهترین بازی های کنسول مذکور نیز محسوب می شود. این اثر هنری دارای میانگین نمرات ۹۵ و ۹۳ (به ترتیب برای کنسول PlayStation 2 و رایانه های شخصی) و همینطور عنوان بهترین بازی سال از طرف جشنواره VGX Award می باشد؛ پس کمی بی انصافی نیست که از Grand Theft Auto: San Andreas به عنوان یکی از بهترین بازی های تاریخ صنعت گیم یاد نشود؟ با ما همراه باشید تا سفری داشته باشیم به طول و عرض این بازی افسانه ای و تاثیراتی بر جامعه بازی و بازیبازان گذاشته است.

gta san andreas

پس از گذشت ۱۲ سال همچنان جذاب و دوست داشتنی به نظر می رسد

 

افسانه ۳ شهر | داستان

ایجاد یک ارتباط مادی و معنوی (یا به عنوانی دیگر، چسباندن داستان بازی ها به صورت غیر مستقیم به یکدیگر) در عناوین سری Grand Theft Auto همیشه از جالب ترین کار هایی بوده که استودیوی راک استار با این بازی ها انجام داده است. به عنوان مثال داستان بازی Grand Theft Auto III در سال ۲۰۰۱ رخ می دهد و داستان Grand Theft Auto: Vice City در سال ۱۹۸۶؛ در این بین داستان نسخه San Andreas به سال ۱۹۹۲ می رود، در حالی که اتفاقات Vice City شش سال است که به اتمام رسیده و اتفاقات نسخه سوم هم هنوز رخ نداده است (در طول بازی می توانید اشارات زیادی را به هر دو نسخه مشاهده کنید). پس از آغاز بازی و مشخص شدن بازه زمانی آن، داستان، با ورود شخصیت اصلی ما که جوانی رنگین پوست به نام کارل جانسون (ملقب به CJ) به زادگاهش یعنی شهر لس سانتوس (Los Santos) شروع می شود. لس سانتوس در واقع یکی از سه شهر اصلی ایالتی خیالی به نام سن آندرس (San Andreas) است که برگرفته از ایالت واقعی کالیفرنیا (California) می باشد. دو شهر دیگر این ایالت (که با ادامه یافتن بازی با آن ها آشنا می شویم) به ترتیب: سن فیرو (San Fierro) که برگرفته از شهر سن فرانسیسکو (San Francisco) است و لاس ونتوراس (Las Venturas) که برگرفته از شهر لاس وگاس (Las Vegas) در ایالات متحده است. خود شهر لس سانتوس نیز اشارات مستقیمی به شهر لس آنجلس (Los Angeles) دارد. لس سانتوس همانند نمونه واقعیش، بزرگ ترین شهر ایالت محسوب می شود و جرم خیز ترین شهر نیز می باشد. در بالاشهر محله های مرفه و آرام و در پایین شهر و محله های فقیرنشین (همان گتو ها) وجود دارند که محل فعالیت گروه ها و باند های گانگستری سیاه پوستان و خانواده های مکزیکی می باشند. سن فیرو به مانند سن فرانسیسکوی واقعی، دارای کوه ها و تپه های فراوانی بوده و لاس ونتوراس نیز به مانند لاس وگاس دارای مسیر عظیمی از کاباره ها و کازینو ها می باشد.

pic04 550 309

پل Golden Gate درست مانند نمونه حقیقی اش طراحی شده است

می دانیم که هر دو نسخه سابق سری Grand Theft Auto دارای شهر هایی خیالی بودند که از نمونه واقعیشان در الایات متحده الگوبرداری کرده اند. در Grand Theft Auto III شهر Liberty City را داشتیم که شباهت فوق العاده ای با شهر مشهور یانکی ها یعنی نیویورک (New York) داشت و همین موضوع در رابطه با Grand Theft Auto: Vice City نیز صدق می کرد؛ شهر Vice City هم کم شباهت با شهر میامی (Miami) در ایالت فلوریدا (Florida) نیست (با توجه به سواحل و شیوه پوشش مردم آن). با این حال مقایسه دنیای بازی Grand Theft Auto: San Andreas با دو نسخه قبلی، کار جالبی نیست، زیرا هم از لحاظ عرضی و هم محتوای درون بازی، سن آندرس دارای برتری های بسیاری نسبت به دو شهر دیگر است. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، داستان بازی حول محور کارل جانسون می چرخد. وی که مدتیست (۵ سال) در شهر Liberty City روزگار می گذراند، با شنیدن یک خبر تراژیک از جانب برادرش، مجبور به بازگشت می شود. برادر کارل به او اطلاع می دهد که مادرشان توسط افراد ناشناسی به قتل رسیده و کارل نیز به جهت شرکت در مراسم خاک سپاری و ادای احترام، در اولین فرصت سوار بر هواپیما شده و به لس سانتوس می رود. به محض خروج از فرودگاه، کارل توسط چند پلیس فاسد که گویا از پیش منتظر او بودند، بازداشت و می شود و طی مکالمه ای با این موضوع که باید برای آن ها کار کند، در بدترین محله ممکن شهر، به حال خود رها می شود. پس از اینکه وی به محله خانوادگی خود Grove Street می رسد و با دوستان قدیمی و اعضای خانواده اش ملاقات می کند، متوجه این موضوع می شود که در طی این پنج سال خیلی چیز ها تغییر کرده و اوضاع به مانند سابق نیست. در این مدت اعضای خانواده Grove Street با دشمن دیرینه خود یعنی گروه Ballas ها وارد نزاع شدیدی شدند و به خون یکدیگر تشنه اند. حال کارل باید با خانواده و اعضای گروه خود متحد شده و یک بار برای همیشه کنترل خیابان های شهر را به دست بگیرند.

pic05 550 309

خانواده قطب نمای ما برای رسیدن به مقصدیست که مسیر آن را نمی دانیم. GroveSt4Life

فضاسازی در Grand Theft Auto: San Andreas بسیار شبیه به آثار گانگستری و سیاه پوستان دهه نود می باشد. سناریوی بازی بسیار هوشمندانه نوشته شده و حتی الهام گیری هایی نیز در این میان صورت گرفته است. سیستم مافیایی و خانواده های مافیا در Grand Theft Auto III اشارات مستقیمی به فیلم هایی در همین ضمینه نظیر پدرخوانده (The Godfather) دارد و سواحل زیبای میامی و حجم زیادی از کوکائین در Grand Theft Auto: Vice City قطعاً نمی تواند بی شباهت به فیلم صورت زخمی (Scarface) باشد. San Andreas نیز سفری به محله های فقیرنشین ساحل غربی داشته و آثاری نظیر فیلم پسران محله (Boyz n the Hood) و تهدید در جامعه (Menace II Society) را به عنوان منبع الهام خود قرار داده است. فیلم دیگری که بیشترین پرداخت را در San Andreas داشته، فیلم رنگ ها (Colors) است که نیرو های پلیس فاسد (در بازی گروه C.R.A.S.H)، مبارزات خیابانی بین دو گروه بلادز (Bloods) و کریپس (Crips) که در بازی بین دو گروه Grove Street و Ballas ها رخ می دهد از جمله این الهام گیری ها می باشد. شخصیت پردازی ها در غنی ترین حالت ممکن قرار دارند. تقریباً امکان ندارد در بازی عاشق شخصیتی نشده یا از او متنفر نشوید. تمامی افراد درون بازی (چه در وهله اول، جزء شخصیت های اصلی و چه فرعی) داستانی بخصوص برای گفتن دارند و به صورت عمدی یا تصادفی ماجرایشان با داستان شما هم مسیر می شود. در ادامه به معرفی پنچ شخصیت کلیدی که در طول بازی جریانات را کنترل می کنند، می پردازیم.

pic06 550 309

سی جی، شخصیت اصلی بازی

کارل جانسون (CJ): کارل در سال ۱۹۶۸ در لس سانتوس به دنیا آمد. وی فرزند بورلی جانسون (Beverly Johnson) بوده و پدر وی نیز نامشخص است. سی جی در سال ۱۹۸۷ برای شروع یک زندگی بهتر و فاصله گرفتن از فضای جرم و جنایت، از لس سانتوس خارج شده و به شهر Liberty City مهاجرت می کند. پس از سپری کردن مدت زمان پنج ساله، بر اساس قضایایی که پیش تر توضیح دادیم مجبور به بازگشت به لس سانتوس می شود و در ادامه نیز ماجرا های زیادی را تجربه می کند. وی اولین شخصیت اصلی سیاه پوست سری Grand Theft Auto بوده و این سنت نیز تا عرضه Grand Theft Auto V تکرار نشد.

pic07 550 309

سوییت جانسون برادر بزرگ تر کارل

سوییت (Sweet): شان جانسون ملقب به سوییت (Sean “Sweet” Johnson) فرزند ارشد بورلی جانسون و برادر بزرگ تر کارل می باشد. وی رهبر و فرمانده اصلی گروه Grove Street می باشد. سی جی سوییت را مرد خانه توصیف کرده، با توجه به اینکه آن ها پدرشان را نمی شناسند. برادر کوچک تر سوییت یعنی برایان (Brian) در طی حادثه ای می میرد و سوییت نیز سی جی را مقصر اصلی این ماجرا می داند؛ در واقع همین موضوع دلیل اصلی رفتن سی جی به Liberty City است.

pic09 550 309

بیگ اسموک، یکی از غیر قابل پیش بینی ترین شخصیت های بازی

بیگ اسموک (Big Smoke): ملوین هریس (Melvin Harris) که با نام مستعار بیگ اسموک شناخته می شود، از اصلی ترین و کلیدی ترین شخصیت های بازی می باشد. وی یکی از اعضای مهم و درجه یک گروه Grove Street بوده و در میان بقیه دارای احترام خاصی می باشد. او در لس سانتوس متولد شد ولی بعد ها بنا به دلایلی مجبور به نقل مکان به محله Ballas ها شد. وی فردی به ظاهر مذبی بوده (از آنجایی که اکثرا از انجیل نقل قول می کند) و از بزرگ ترین پشتیبان های سی جی و خانواده در سخت ترین شرایط است.

pic08 550 309

رایدر، شخصیتی به یاد ماندنی در بازی

رایدر (Ryder): لنس ویلسون (Lance Wilson) که تحت عنوان رایدر شناخته می شود از عجیب ترین در عین حال دوست داشتنی ترین شخصیت های بازی (البته تا میانه های بازی) است. وی یک معتاد کله شق است که گاهی اوقات باعث دردسر نیز می شود. از جالب ترین لحظات رایدر زمانیست که با یک بیل پشت حیاط خانه اش مشغول حفر زمین برای یافتن گنج باارزشش است! وی از سن ۱۰ سالگی در تجارت و خرید و فروش مواد مخدر فعالیت می کند و در همان سنین نیز با دو دوست صمیمی خود یعنی کارل و سوییت در ارتباط بوده است.

رایدر: هی سی جی میدونی چرا من دبیرستان رو تموم نکردم؟

سی جی: چون واسه حمله به معلم فقط به این دلیل که لباسی با رنگ بنفش (رنگ مخصوص Ballas ها) پوشیده بود اخراجت کردن پسر!

رایدر: نه چون من باهوش تر از این حرفام که تو دبیرستان باشم، من یه نابغه ام!

pic10 550 309

افسر تنپنی، بازتابی از بدترین پلیس های جهان

فرانک تنپنی (Frank Tenpenny): افسر تنپنی اصلی ترین شخصیت منفی بازی می باشد. به عنوان افسر دپارتمان پلیس شهر لس سانتوس (LSPD) وی همراه با دو زیر دست خود یعنی جیمی هرناندز (Jimmy Hernandez) و ادی پولاسکی (Eddie Pulaski) گروهی خصوصی تحت عنوان C.R.A.S.H (منابع جامعه بر علیه اوباش خیابانی) را تاسیس کرده که بر خلاف نام و آوازه اش، با دانش تنپنی از گروه های گانگستری و خیابان ها، از آن ها به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف کثیف خود استفاده می کند. وی پس از ورود سی جی به لس سانتوس وی را تهدید کرده و با زیر نظر گرفتن او، از آلوده شدن دست های خود جلوگیری می کند. فرانک شخصیتی فاسد، ظالم، خشن و سادیمی دارد و از انجام هیچ کار خلافی هراسی ندارد. فرانک تنپنی در اکثر لیست های “ظالم ترین شخصیت های منفی در بازی های رایانه ای” حضور دارد و کاراکتری بیاد ماندنی است.

می توان گفت که داستان بازی Grand Theft Auto: San Andreas بسیار تاریک تر و عمیق تر از نسخه های گذشته است و تا عرضه Grand Theft Auto IV نیز همچنان دارای تاریک ترین داستان در سری بود. جدا از محتوای جنایتکارانه و گانگستری، بازی شامل استفاده از مقدار زیادی کلمات رکیک و محتوای بزرگسالانه است که جنجال های فراوانی را نیز در زمان عرضه به وجود آورده بود. ماجرا های سی جی و خانواده Grove Street همچنان از جذاب ترین داستان ها در میان بازیکنان (چه بازیکنان قدیمی و چه جدید) می باشد و همراه با شیوه روایط فوق العاده اش، هر کسی که آن را تجربه کند را مجذوب خود می کند.

pic11 550 309

این خیابان ها تو را فرا می خوانند؛ آیا رویشان را زمین می اندازی؟

زیبای آمریکایی | گرافیک

هر گاه نام Grand Theft Auto به گوش می رسد، گرافیک انقلابی و جلو تر از زمان خودش از اولین چیز هاییست که توجه بازیکنان را جلب می کند. Grand Theft Auto III اولین نسخه از بازی بود که گرافیکی کاملاً سه بعدی و نمای سوم شخص را به نمایش می گذاشت و با توجه به سخت افزار تازه نفس و قدرتمند پلی استیشن ۲، شاهد یک گرافیک بسیار عالی بودیم. حال سه سال از نسخه سوم گذشته و Grand Theft Auto: San Andreas باری دیگر برای برای همان کنسول منتشر شده، اما با یک سری تفاوت اساسی. گرافیک بازی تقریباً نمونه کامل شده ای از هر دو نسخه سابق بوده و آن چنان خیره کننده است که گویی یک نسل زودتر از وقت موعود به انتشار رسیده است. معماری ساختمان ها، خانه ها، پل ها و آسمان خراش ها همگی برا اساس پایه ترین قوانین ساختمان سازی طراحی شده اند. جلوه های نورپردازی، انفجار ها، آتش و حتی آب (درون و بیرون) چنان خیره کننده اند که گاهی اوقات می خواهید به ایستید و فقط تماشا کنید. دیگر خبری از یک شهر خشک و خالی و بدون روح نیست؛ حال همه چیز جزئیات مخصوص به خود را دارد. عابران بیشتری در پیاده رو ها و خیابان ها حضور دارند، هواپیما ها گاه و بی گاه در آسمان رویت می شوند و هر از چند گاهی، تیراندازی و سرقتی در خیابان صورت می گیرد که جزئی از زندگانی جهان بازی است! طراحی خودرو ها، اسلحه ها و وسایل دیگر بر اساس استاندارد های واقعی و همینطور الگوبرداری شده از نمونه های دهه ۹۰ میلادی است؛ به عنوان مثال خودرو های کادیلاک درون بازی بافت هایی دقیقاً مشابه با کادیلاک های مدل ۱۹۹۲ دارند و این موضوع در رابطه با سلاح اتوماتیک مینی گان و بازوکا نیز صدق میکند. زمانی که پا درون یک اتومبیل می گذارید و با بالاترین سرعت در اتوبان مشغول حرکت می شوید، صفحه بازی شروع به تار شدن می کند که در انتقال حس سرعت و شتاب شدید به بازیکن کاملاً موفق بوده است. خوش بختانه یا متاسفانه، سیستم شکستن مرز گرافیکی بین حالت سوم شخص و اول شخص از این نسخه حذف شده است؛ یادتان می آید که در Grand Theft Auto: Vice City زمانی که با اره برقی فردی را قتل عام می کردید، خون وی بر روی صفحه می پاشید و یا هنگام بارش باران قطرات آب بر روی صفحه سر می خوردنند؟ خوب در Grand Theft Auto: San Andreas این ویژگی حذف شده است، البته نگران نباشید زیرا هم باران سر جایش باقی مانده و هم اره برقی برای تکه تکه کردن مردم!

pic12 550 309

از اهمیت محله Grove Street میان بازیکنان که بگذریم، طراحی فوق العاده اش است که تا این حد این محل را برایمان خاطره انگیز کرده است.

طراحی شخصیت ها خود داستانی جدا دارد. چهره بی گناه سی جی یا صورت شک بر انگیز رایدر را که به کناری بگذاریم، باید بدانید که حتی الهام گیری های متعدد راک استار در بازی، دست از سر طراحی شخصیت ها نیز بر نداشته است. اکثر شخصیت های اصلی یا حتی NPC ها (شخصیت های غیر قابل بازی) از روی نمونه ای واقعی در دنیا (در اکثر موارد یک خواننده رپ) الگو برداری کرده اند. در اولین مواجهه با این موضوع به سراغ رایدر می رویم؛ چهره پردازی رایدر به طور کامل و غیر قابل انکاری از روی رپر مشهور و فقید، Eazy-E طراحی شده و موارد دیگری نیز در این میان وجود دارند که به طور قطع ثابت نشده اند ولی به نوبه خود جای تفکر دارند:

شخصیت Ryder بر گرفته از رپر “Eazy-E”

۱

شخصیت Sweet بر گرفته از رپر “Ice Cube”

۲

شخصیت OG Loc بر گرفته از رپر “Tupac”

۳

شخصیت Big Smoke بر گرفته از رپر “The Notorious B.I.G”

۴

شخصیت CJ بر گرفته از رپر “Dr. Dre”

۵

مشکلات اندکی نیز در گرافیت بازی وجود دارد که کمتر به چشم می آیند و بیشتر بستگی به سخت افزار کنسول تان (نو بودن یا فرسوده بودن کنسول تاثیر زیادی بر روی بازی می گذارد) دارند. نرخ فریم بازی نیز بسته به کاری که دارید انجام می دهید، متزلزل می شود؛ سرعتی که در حال طی کردن هستید و تعداد اشیای همزمان درون صفحه می توانند بسیار در بالا و پایین رفتن نرخ فریم تاثیر بگذارند. اگر کاربر رایانه های شخصی باشید، مشکلاتی نظیر دیر بارگذاری شدن اشیای دوردست نیز ممکن است برایتان پیش بیاید (مخصوصاً در زمان پرواز). اما همین که چنین گرافیک قدرتمندی را در نسل ششم بازی های رایانه ای و سال ۲۰۰۴ شاهد بودیم، باید از سازندگان قدردانی کنیم. در ضمن انگشت های به هم چسبیده سی جی هنوز هم از راز های حل نشده صنعت بازی به شمار می رود!

pic13 550 309

گرافیک بازی خیره کننده به نظر می رسد مگر نه؟ البته این تصویری از یک ماد گرافیکی است که در بازی اعمال شده است!

کازینو رویال | گیم پلی

واژه ماموریت، از ابتدا کلیشه ای رسمی و تکراری ناپذیر برای عناوین جهان آزاد بوده و خواهد بود. پیش روی شما در بازی بسته به ماموریت هاییست که افراد مختلف به شما می دهند. این رسم با پیوند خوردن عناصر بازی های نقش آفرینی (RPG) به عناوین جهان آزاد به وجود آمده و شیوه جالبی هم برای این بازی ها محسوب می شود. در Grand Theft Auto: San Andreas ماموریت ها به چند دسته تقسیم می شوند:

  • ماموریت های اصلی
  • ماموریت های جانی
  • مسابقات اتومبیل رانی و انجام کار های مختلف با خودرو ها
  • کلاس های آموزش رانندگی و باقی مهارت های درون بازی

ماموریت های اصلی همانطور که اسمش پیداست، وظیفه روایت داستان اصلی را بر عهده دارند و اکثراً شامل اتفاقات بزرگ و مهمی در روند بازی هستند. در این ماموریت ها شما در بیشتر اوقات یا چیز های جدیدی می آموزید یا به وسیله جدیدی دست پیدا کرده و با شخصیت های تازه ای نیز آشنا می شوید. نمونه: ماموریت Ryder که طی آن شما هم با آرایشگاه و هم با رستوران ها برای اولین بار آشنا می شوید.

ماموریت های فرعی نیز قابلیت های خوب و مفیدی در اختیارتان می گذارند، فقط اینکه نه اهمیت ماموریت های اصلی را دارند و تنوع آن ها را به دنبال دارند (اکثر این ماموریت ها به پیدا کردن یک فرد، کشتن او و اعلام نتایج به مافوق خود خلاصه می شود). نمونه: ماموریت Badlands که در آن باید افسر سابق پلیسی را به قتل رسانده و از وی عکس بگیرید و عکس ها را تحویل فرانک تنپنی بدهید.

مسابقات فراوانی نیز در بازی وجود دارند که برخی از آن ها در قالب ماموریت بوده و باقی نیز بدون نیاز به وارد شدن به خط داستانی به شما پیشنهاد می شوند. مسابقات اتومبیل رانی خیابانی، مسابقه با خودروهای سنگین وزن (Monster) و همینطور رقص (رقص عادی و رقص با ماشین های Lowrider). نمونه: مرحله Cesar Vialpando که در آن باید با تهیه یک ماشین Lowrider در مسابقات رقص ماشین ها شرکت کرده و برنده شوید.

در نهایت مراحل رد کردن کلاس های آموزشی نیز در بازی موجودند که جزء الزامات نیستند، ولی برای بعضی از ماموریت های اصلی نیازمند گواهینامه یا مهارت خاصی می باشید و راه کسب آن ها نیز شرکت در این کلاس ها است. کلاس های خلبانی، رانندگی، راندن قایق و دوچرخه سواری از جمله این کلاس ها می باشند.

pic14 550 309

مراحل آموزشی بازی بسیار ملال آورند ولی پس از گذراندن آن ها می توانید متوجه آسان شدن بسیار زیاد بازی شوید

آزاد سازی مناطق و شبیخون زدن به گروه های دشمن نیز از جالب ترین فعالیت هاییست که از اواسط بازی وارد جریان گیم پلی می شود. شما باید به هر منطقه که در تصرف دشمن است حمله کنید و با نابودی افراد مستقر در آنجا، کنترل آن بخش را در دست بگیرید. با تکمیل کردن این بخش، در نهایت می توانید مالک تمامی خیابان های لس سانتوس شوید. زمانی که خارج از اتومبیل هستید، توانایی های جدیدی از جمله شنا کردن و بالا رفتن از بلندی ها (به صورت محدود) به بازی اضافه شده اند که در نسخه های سابق وجود نداشتند. در بخش وسایل نقلیه نیز وسایلی مانند قایق، هواپیما، بالگرد، قطار، دوچرخه و از همه مهم تر، آن جت پک معروف به بازی اضافه شده اند. کارل جانسون قابل شخصی سازی ترین شخصیت سری بازی های Grand Theft Auto تا پیش از عرضه Grand Theft Auto V می باشد. شما می توانید مدل موهای او را تغییر دهید، از بین صد ها برند و مدل مختلف پوشاک، برای او لباس بخرید و هر نقطه ای از بدن او را که دوست داشتید خالکوبی کنید. شخصی سازی وی به همین ها ختم نشده و شما می توانید با بردن او به باشگاه، هیکلش را هر جور که دوست دارید بسازید؛ لاغر و ورزیده، چاق و بزرگ یا هیکلی و عضلانی. سی جی کاملاً در اختیار شماست تا هر گونه که دوست دارید او را برای خود شخصی سازی کنید. عمل شخصی سازی فقط مختص شخصیت اصلی نبوده و شما حتی می توانید ماشین های خود را به انواع و اقسام شکل های مختلف در بیاورید؛ لاستیک ها، موتور های قدرتمند تر، رنگ بندی ها و پینت جاب ها و صد ها قابلیت دیگر. مبارزات تن به تن نسبت به گذشته پیشرفت کرده اند و قابلیت گارد گرفتن به بازی اضافه شده است. شما می توانید با آموزش در باشگاه های مختلف، سبک مبارزه خود را تغییر دهید؛ مثلاً مانند یک بوکسور حرفه ای مبارزه کرده یا همانند یک استاد کنگ فو؛ انتخاب با شماست. مخفی کاری از جمله قابلیت های فرعی ولی قابل تکیه در سیستم مبارزه بازی است که همراه با کلت صدا خفه کن دار یا چاقو صورت می گیرد. صحبت از چاقو که شد باید به تنوع اسلحه های سردی که به بازی اضافه شدند نیز اشاره کنیم؛ چاقوی معمولی، شمشیر سامورایی، اره برقی، چوب بیسبال، باتوم پلیس، حتی یک دسته گل و البته یک سری وسایل که علاوه بر توانایی استفاده به عنوان سلاح سرد، کاربرد دیگری نیز دارند!

pic15 550 309

پریدن از این ارتفاع صد در صد مرگی حتمی را به دنبال دارد؛ نگران نباشید، زیرا چتر نجات از جالب ترین قابلیت هایی می باشد که به بازی اضافه شده است

عنوان Grand Theft Auto: San Andreas همچنین تنها نسخه در سری است که اِلِمان های سبک نقش آفرینی را در خود جای داده است؛ توانایی غذا خورد و چاغ شدن در اثر چربی حاصل از فست فود ها، تقویت قابلیت های تیراندازی در اثر شلیک زیاد، خوابیدن و حتی سیستم نمایش دهنده میزان توانایی ها (میزان محبوبیت، احترام، درصد چاقی و عضله ها و…). قابلیت احترام که با انجام ماموریت ها به دست می آید، به شما کمک می کند تا بتوانید اعضای بیشتری را برای انجام ماموریت های گروهی به استخدام در بیاورید. این سیستم بر خلاف عناوین نقش آفرینی، بسیار ظریف طراحی شده است و لازم نیست که برای بالا بردن هر کدام از آن ها صد ها کار مختلف انجام دهید. شما می توانید تنها با شلیک به لاستیک ماشین ها، سطح تیراندازه با اسنایپر را به حد حرفه ای برسانید و برای تبدیل شدن به یک شناگر ماهر، کافیست چند بار طول یک دریاچه کوچک را بپیمایید. مینی گیم های فراوانی در بازی پیدا می شوند؛ نظرتان درباره بازی های رایانه ای درون این بازی رایانه ای چیست؟ می توانید به تجربه عناوین آرکید کلاسیک درون بار ها بپردازید و مینی گیم های دیگری نظیر بازی بیلیارد، بسکتبال و یک سری مینی گیم تماشایی که از گفتنشان معذوریم هم در بازی وجود دارد!

pic16 550 309

از جمله سرگرمی های سالم و مفرح بازی، رفتن به منزل دوستانتان جهت صرف یک فنجان قهوه داغ است!

در واقع برای لذت بردن از Grand Theft Auto: San Andreas لازم نیست که زیاد فکر کنید؛ می توانید بیخیال ماموریت ها شده و سوار بر دوچرخه خود سراسر جهان بازی را بگردید یا اگر حوصلتان سر رفته و به کمی هیجان نیاز دارید، کافیست یک بازوکا به دست گرفته و به شکار ماشین ها بروید. نظرتان چیست که سوار بر یک تانک شکست ناپذیر شده و یک آخرالزمان حسابی در بازی به پا کنید؟ منطق همیشه چیزی بوده که سری Grand Theft Auto از آن فراری بوده است. شما حتی می توانید با وارد کردن یک کد تقلب، با ماشین خود به پرواز در بیایید یا تمامی وسایل نقلیه را نامرئی کنید. به نظرتان کد های تقلب به اندازه کافی مهیج و متنوع نیستند و برای ارضای فانتزی های خود به چیز بیشتری نیاز دارید؟ خوب در اینجاست که تازه وارد یک جهانی دیگر درون عنوان Grand Theft Auto: San Andreas می شوید: ماد ها (Mods). با ماد ها می توانید هر آنچه که در تخیل خود تصور می کنید (به سنگینی کلمه هر آنچه فکر کنید) را درون بازی وارد کنید. می خواهید تبدیل به سوپر من شده و بر فراز آسمان خراش ها پرواز کنید؟ می توانید؛ می خواهید همانند مرد عنکبوتی از دیوار ها بالا بروید و تار پرتاب کنید؟ می توانید؛ نظرتان درباره تبدیل تمامی آدم های شهر به زامبی و شکار آن ها چیست؟ با کمی جستوجو درون فضای اینترنت می توانید به هزاران ماد و قابلیت اضافی که می توان به بازی وارد کرد، دسترسی پیدا کرده و این بار به شکلی متفاوت از بازی لذت ببرید.

pic17 550 309

داستان های زیادی پشت این تصویر مخفی شده ولی فعلاً به همین جمله اکتفا می کنیم: هنر نزد ایرانیان است و بس!

اگر در این میان بخواهیم ایراداتی را نیز به گیم پلی بازی نبست دهید، می توانیم به مشکلاتی در هوش مصنوعی اشاره کنیم. افرادی که در ماموریت ها شما را همراهی می کنند، اکثراً به درد لای جرز دیوار می خورند و فقط جنبه نمایشی دارند. در تعقیب و گریز نیز حریفانتان گویا در حالت مستی به سر می برند و فقط در یک جهت خاص حرکت می کنند، بدون در نظر گرفتن موانع روبرو. باگ هایی نیز وجود دارند که هنوز کسی نمی داند حضورشان در بازی تصادفی بوده یا اینکه از قصد گذاشته شده اند؛ بله منظورمان همان باگ مشهور آمبولانس قاتل است که برای نجات دادن جان یک فرد، ده نفر را در مسیرش زیر می گیرد! البته باگ هایی هم وجود دارند که ثابت شده که از طرف سازندگان و از عمد ساخته شده اند، مانند ماشین ارواح؛ ماشینی که در جنگل های بازی وجود دارد و بدون هیچ سرنشینی در حال حرکت است و زمانی که به آن نزدیک شوید از حرکت می ایستد. در نهایت می توانیم گیم پلی بازی را اصلی ترین نقطه قوت آن و یکی از انقلابی ترین گیم پلی های زمان خود بنامیم و بدانیم که بعد ها همین گیم پلی مکتبی شد برای بسیاری از عناوین دیگر برای تقلید و کلاس آموزشی.

pic18 550 309

نفرین آمبولانس قاتل، بزودی در سینما های سراسر لس سانتوس!

فشار & جریان | صدا و موسیقی

عرصه رانندگی و تیراندازی بدون شک خیلی خشک و کم اهمیت می شد اگر که به درستی صدا گذاری نمی شد. جلوه های صوتی در بازی کیفیتی برابر با واقعیت دارند. صدای موتور های ماشین ها بم و خشن درست مانند واقعیت بوده و با شلیک یک خمپاره از آر پی جی، حسی برابر با حضور در میدان جنگ را تجربه خواهید کرد. انفجار ماشین ها و حتی صدا های بی اهمیتی مانند بارش باران و وزش باد نیز کاملاً استاندارد و واقع گرا ساخته شده اند. راک استار همیشه برای نمایش یک فرد در بازی های خود، صداپیشه ای دقیقه در حیطه کاری آن فرد را در بازی هایش استفاده می کند. اگر شما یک بازی با محتوای گانگستر ها، سیاه پوستان و رپر ها داشته باشید، معمولاً چه افرادی را برای صداپیشگی برمی گزینید؟ درسته، گانگستر ها، سیاه پوستان و رپر ها. جوانی که برای صداپیشگی شخصیت سی جی برگزیده شد، رپر ناشناخته ای اهل لس آنجلس به نام Young Maylay بود که تمام شهرت خود را نیز مدیون همین هنرنمایی اش در Grand Theft Auto: San Andreas است. حضور رپر اهل کامپتن، یعنی MC Eiht در نقش رایدر، بیش از پیش به محبوبیت این شخصیت را تقویت کرده است. ستارگان دیگری نیز از دنیای هیپ هاپ، در نقش های فرعی حضور دارند که از مشهور ترین آن ها می توان به Ice-T و The Game اشاره کرد. شاید بتوان مهم ترین و به یادماندنی ترین صداپیشگی بازی را توسط آقای ساموئل ال. جکسون (Samuel L. Jackson) در نقش افسر تنپنی نامید. از مشاهیر دیگری که در بازی صداپیشگی کرده و به تکمیل هر چه بیشتر دنیا San Andreas کمک کرده اند می توان به: دیوید کراس (David Cross) کمدین مشهور و اکسل رُز (Axl Rose) خواننده گروه Guns N’ Roses اشاره کرد.

pic19 550 309

گرچه رپر های بزرگی در بازی حضور داشتند، ولی رپ خواندن OG Loc همچنان از اعصاب خرد کن ترین اتفاقات بازی است!

سیستم رادیو در ماشین، از مهم ترین و نوآورانه ترین اِلِمان های عناوین جهان آزاد از پیدایش اولین Grand Theft Auto تا به امروز بوده است. در Grand Theft Auto: Vice City با پخش ترانه های کلاسیک دهه ۸۰ میلادی، فضاسازی بسیار زیبایی از آن دوران درون بازی صورت گرفت و Grand Theft Auto: San Andreas نیز در بازسازی صنعت موسیقی دهه ۹۰ بسیار موفق بوده است. چندین ایستگاه رادیویی مختلف درون رادیوی بازی وجود دارند و بسک های مختلفی هم از آن ها پخش می شوند ولی می دانیم تنها یک سبک موسیقی است که در دهه ۹۰ و مخصوصاً فضای گانگستری بازی می تواند تاثیر گذار باشد و آن هم چیزی نیست جز موسیقی رپ. قطعات رپی که با دقت فراوان برگزیده شدند، مجموعه ای از آثار هنرمندان مشهور همان دهه مانند Tupac و Dr. Dre بوده و همچنین آثار قدیمی تری مثل کار های Slick Rick نیز درون رادیو وجود دارد. خارج از سبک رپ، ما سیل عظیمی از ترانه های متال، راک، جاز و بلوز را در رادیو شاهد هستیم که گرچه کمی شلخته و پراکنده چیده شدند ولی مطمئن باشید که ارزش شنیدن را دارند. جالب است بدانید بسته به ماشینی که درون آن نشسته اید، موسیقی متفاوتی دریافت خواهید کرد. اگر درون یک کادیلاک یا Lowrider باشید، قطعاً یک ترانه هاردکور هیپ هاپ برای شما پخش می شود و اگر سوار بر یک موتور کوهستانی باشید، ترانه های کانتری مانندی را خواهید شنید؛ اگر هم سوار بر ماشین پلیس باشید که کلاً چیزی نخواهید شنید! مانند اکثر بخش های بازی، حتی رادیو ماشین نیز قابل شخصی سازی است و می توانید هر آهنگی که دوست دارید درون رادیو ماشین قرار دهید تا برایتان پخش شود.

pic20 550 309

گاهی اوقات تنها سوار یکی از این ها شدن و گوش فرا دادن به موسیقی، از هر فعالیت دیگری درون بازی لذت بخش تر است

می دانیم که جاه طلب بودنِ یک پروژه و ادعای ارائه صد ها قابلیت و توانایی مختلف، در نهایت با شکست خوردن آن بازی و سرافکندگی سازندگان به پایان می رسد. Grand Theft Auto: San Andreas عنوانی است که نه تنها قابلیت های بیشتری نسبت به آن عناوین به بازیکنان پیش کش می کند، بلکه بدون هیچ ادعایی از پس کنترل و مدیریت تمامی آن ها نیز بر می آید. تمامی عناصر مختلف بازی از جمله گیم پلی فوق العاده، گرافیک انقلابی، صداگزاری و موسیقی های بی نظیر و روایت درگیر کننده داستان از این محصول یک چیزی فراتر از یک بازی ساده رایانه ای ساخته اند. اگر به واسطه این بازی نبود، امروزه به هیچ وجه نمی توانستیم عناوین بزرگی مانند Grand Theft Auto V را اینگونه که هستند ببینیم.

San Andreas عنوانی شوکه کننده است، نه بخاطر جنجال ها و محتویات آن، بلکه برای تجربه شگفت انگیزی که در اختیار بازیکن قرار می دهد. پس آیا می توانیم لقب “بهترین بازی تاریخ” را به آن بدهیم؟ ظاهراً که می توانیم.

John Davison, 1Up.com

Grand Theft Auto: San Andreas از بهترین عناوین ششمین نسل از بازی های رایانه ای به حساب می آید و همینطور بهترین نسخه در سری Grand Theft Auto. اگر شما هم از آن دسته افرادید که دوران کودکی خود را پشت فرمون خودرو های این بازی و در خیابان های پر جنب و جوش لس سانتوس گذرانده اید، پس به شما تبریک می گوییم زیرا دوران کودکی بسیار خوبی داشتید.

grand theft auto san andreas

 

WalleR MaNAMIR WAZOWSKILonesome guyA.A17P.morgan 𔓙

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا
روزی روزگاری: قطار ۳:۳۰ به مقصد لس سانتوس | نقد و بررسی بازی Grand Theft Auto: San Andreas - گیمفا