رستگاری عکاس مُرده | اولین نگاه به Dead Rising 4

افرادی که به طور ذاتی عاشق عکاسی هستند (منظورم کسانی که تفننی و فقط برای دلخوشی با دوربین تلفن خود عکس می‌اندازند نیست و مقصودم هنرمندان واقعی در ثبت لحظات است) خود به خود علاقه خاصی به ماجراجویی داشته و همواره آرزوی سفر به تمام نقاط پرماجرای جهان را برای ثبت تصاویر در سر می‌پرورانند. فرانک وست (Frank West) از این دسته افراد است که انواع و اقسام موقعیت‌های دلهره‌آور و خطرناکی مانند جنگ‌ها را پوشش داده است. فرانک به تنها چیزی که می‌اندیشد این است که تمامی مردم دنیا، او را شناخته و نامش را زمزمه کنند و گویا شانس نیز به طور ناگهانی درِ خانه او را زده است. مدتی است که شایعاتی مبنی بر پخش شدن یک ویروس مخرب که مردم را از حالت عادی خارج کرده و آن‌ها را تبدیل به موجوداتی جهش یافته و خطرناک کرده، بین مردم پخش شده و منبع این شایعات نیز شهری خیالی به نام ویلامیت (Willamette) واقع در ایالت کلورادو (Colorado) در ایالات متحده است. از آنجایی که موقعیتی بهتر از این برای یک عکاس ناشناس جهت مشهور شدن وجود ندارد، فرانک با یک هلیکوپتر وارد شهرِ قرنطینه شده می‌شود و پس از مدتی، هدف اولیه او که گرفتن چند عکس ساده از عمق فاجعه بود، تبدیل به یک ماجراجویی عجیب و خطرناک در قلب فروشگاهی تحت تصرف زامبی های گوشت خوار می‌شود. اگر قصد داشته باشیم تا ساخت یک بازی رایانه‌ای با محوریت زامبی‌ها را با خیال راحت در اختیار یک شرکت بازی‌سازی قرار دهیم، مطمئناً قرعه به نام کپکام (Capcom) کهنه کار می‌افتد. این استودیو از سال ۱۹۹۶، به زیبایی هر چه تمام‌تر جهان این مرده‌های متحرک را در تابلوی نقاشی شاهکاری به نام Resident Evil پیاده کرده و حتی سبک ابداعی خود را نیز در این موضوع به وجود آورده است. با این حساب زمانی که در سال ۲۰۰۶ اولین نسخه از سری Dead Rising توسط این شرکت منتشر شد، بازیکنان می‌دانستند که یک عنوان سطحی و کلیشه‌ای در ساب ژانر زامبی نصیب‌شان نشده و یک بازی متفاوت در این ضمینه انتظارشان را می‌کشد. Dead Rising مشابه یک جعبه آبنبات با طعم‌های مختلف است و هزاران قابلیت و ویژگی دیوانه‌وار در لابلای بازی گنجانده شده است. دیگر قرار نیست که مانند Resident Evil با چند زامبی کُند و بی‌خاصیت در یک اتاق به مبارزه بپردازید، بلکه حال می‌توانید با صدها زامبی کُند و بی‌خاصیت در یک اتاق به مبارزه بپردازید! کافیست که یک دستگاه چمن زن یا یک صندلی را برداشته و به مهلکه وارد شوید. خلاقیت فوق العاده سازندگان در خلق بازی که پتانسیلی فراتر از یک نسخه را داشت، شرایط ساخت دو نسخه رسمی دیگر را برای کپکام مهیا کرد که نسخه سوم به هیچ وجه انتظاراتِ هر چند اندکی را که از این سری می‌رفت برآورده نکرد و با کنار گذاشتن فرانک وست از بازی، یک عنوان نچندان عالی برای این سری رقم خورد. حال گویا ورق باری دیگر برگشته است. پس از مطرح شدن شایعه‌ای مبنی بر معرفی شدن نسخه چهارم در نمایشگاه E3 سال ۲۰۱۶ و حتی لو رفتن بازی پیش از معرفی رسمی، باری دیگر شاهد قیام فرانک وست در این سری هستیم و تنها سوالی که در حال حاضر مطرح شده، این است که آیا باری دیگر قرار است آبرویی که این سری به سختی برای خود خریده، ریخته شود یا اینکه شاهد یک Dead Rising مفرح و لذت بخشِ دیگر مانند دو نسخه اول هستیم؟ با ما همراه باشید تا نگاهی بیاندازیم به اطلاعاتی که تا امروز در رابطه با بازی Dead Rising 4 منتشر شده است.

پیدایش پدیده سلفی یا خویش‌اندازی به اوایل سدهٔ بیستم برمی‌گردد. تکنیکی جالب و مورد پسند اکثر عکاسان جهان!

شلیک لنزها و بارش پوکه‌ها

حتی اگر بازی پیش از همایش سالانه E3 لیک نمی‌شد، کاملاً مشخص و قابل پیش‌بینی بود که Dead Rising جدیدی در گوشه‌ای از کنفرانس مایکروسافت (Microsoft) جا خوش کرده است. به لطف اولین تریلر رسمی بازی که قتل و عام زامبی‌های بی‌خاصیت را به وسیله هر اسلحه عجیب و غریبی که فکرش را بکنید به نمایش گذاشت، متوجه شدیم که فضای بازی از ترکیب آزادی عمل نسخه سوم با قابلیت‌های فوق العاده متعدد دو نسخه قبل‌تر از آن به وجود آمده و قابلیت‌های جدیدی نیز به گیم پلی افزوده شده‌اند که وصف کردن‌شان تا حدودی بی‌فایده به نظر می‌رسد زیرا توسط چشم نیز قابل باور نیستند، چه برسد به کلمات! چیزی را که در ابتدای این مقاله، در رابطه با عکاسی خواندید کاملاً فراموش کنید زیرا در سری بازی‌های Dead Rising تنها عملی که به هیچ وجه به چشم نمی‌آید عکاسی است. ترکیب یک دسته جارو با یک ارّه برقی همراه با کمی چاشنی مسلسل؟ بله؛ شوت کردن توپ فوتبال جهت به ثمر رساندن یک گل زیبا در جمجمه زامبی‌ها؟ بله؛ دست خالی وارد شدن به جمع هزاران زامبی بدون داشتن نقشه قبلی؟ بله. کافیست کمی از قدرت تخیل خود کمک بگیرید تا بفهمید که در این بازی به هیچ وجه دست‌تان بسته نیست. با اینکه جهان زامبی‌ها نیز دارای قوانین و چهارچوب‌های مشخصی است، ولی حتی خود سازنگان نیز اعلام کردند که برای تجربه این بازی باید تمامی منطق‌ها و باورهای خود را فراموش کرده و از نوشیدن معجونی با طعم‌های مختلف و با دُز بالای حماقت و مسخره‌بازی لذت ببرید. تقریباً تمام چیزهایی که در صفحه نمایش مشاهده می‌کنید و فکر می‌کنید که می‌توانید از آن به عنوان وسیله‌ای جهت کشتن زامبی‌ها استفاده کنید، می‌توانند به سلاح مخرب و کشنده‌ای تبدیل شوند. دنیای بازی به مانند نسخه‌های پیشین در جهانی آزاد (Open World) و یکپارچه که در عین محدود بودن به مسافت، آنچنان از امکانات و فروشگاه‌های مختلف پر شده که به هیچ وجه دوست ندارید مسیر زیادی را برای بدست آوردن وسایل مختلف طی کنید. خوشبختانه سیستم محدودیت زمان در بازی که با محدود کردن دست بازیکن، تا حدودی آزادی را از او سلب کرده بود، دیگر وجود ندارد و این به این معنیست که شما می‌توانید تا ابد به تار و مار کردن زامبی‌ها پرداخته و  به هیچ وجه نیز نگران آمدن هلکوپتر نجات نباشید. البته می‌توان به سیستم زمانی نسخه‌های گذشته به چشم یک ویژگی مثبت نگاه کرد و حذف آن شاید در کنار جذب بازیکنان جدید، طرفداران سرسخت را تا حدودی برنجاند. هر چند که در بخش آنلاین، این قابلیت همچنان وجود دارد و در قالب یک co-op چهار نفره می‌توانید با دوستان خود، تجربه متفاوتی کسب کنید. گویا این قابلیتِ بازی، چشمکی به یک عنوان زامبی محور موفق دیگر یعنی سری Left 4 Dead نیز زده است.

تنها یک عدد از این موجودات در Resident Evil کافی بود تا به راحتی جای خود را خیس کنیم! حال آن ابهت کجا رفته؟

کشتار با ارّه برقی در ویلامیت

اگر تمام فراز و نشیب‌های این سری را به کناری بگذاریم، همگی با این موضوع موافق خواهیم بود که جادوی کپکام برای درخشش سری Dead Rising از ابتدا، شخصیت فرانک وست بوده و همگی نیز قبول داریم که حذف این شخصیت دوست داشتنی از بازی، اصلی‌ترین دلیل شکست نسخه سوم بوده است. حال فرانک ماجراجو برای تعطیلات کریسمس به شهر ویلامیت برگشته تا در کنار زامبی‌ها این عید مقدس را جشن بگیرد. گویا این شهرک بدشانس باری دیگر به دلیل نامشخصی گرفتار ویروس مخربی شده و همچنان به فرانک بستگی دارد تا علت آن را کشف کند. سری Dead Rising همیشه داستانی ساده، گیرا و معمولی داشته و به مانند Resident Evil شاهد پیچش‌های داستانی فوق العاده‌ای در آن نیستیم و بیشتر تمرکز سازندگان صرف گیم پلی بازی شده که شاید تنها بخش قابل تفکر بازی هم باشد. این نکته نیز هنوز مشخص نشده که دلیل بازگشت فرانک به آن فروشگاه کذایی که در نسخه‌های سابق حکم کشتارگاه را برای او داشت چیست. در کل، تریلرِ دمویی که در E3 به نمایش گذاشته شد، جزئیات زیادی در رابطه با داستان بازی ارائه نداد و کسی چه می‌داند شاید یک داستان خوب نیز در این میان گیرمان آمد! در واقع بهتر است اینگونه به بازی نگاه کنید که از زمانی که وارد آن می‌شوید خودتان هم متوجه می‌شوید که هدفی فراتر از کشتن دست‌ای زامبی با استفاده از سلاح و لباس‌های عجیب و غریب ندارید. هر چند که در این نسخه سازندگان بر روی محیط بازی بیشتر کار کردند و حتی در زیرزمین و فاضلاب‌های شهر نیز می‌توان گشت و گذار و کاوش کرد. هر جا که زامبی‌ها باشند قطعاً باید در انتظار صحنه‌های منزجر کننده و خونریزی‌های فراوانی باشیم و Dead Risingها هم از این قاعده مستثنا نیستند و تا دل‌تان بخواهد قطع عضو و تکه تکه کردن در بازی وجود دارد ولی بر خلاف همیشه شما از اینکار احساس انزجار نخواهید کرد زیرا بازی از ابتدا برای سرگرمی و خنده پایه گذاری شده، در نهایت ترکیدن کله زامبی‌ها یا نصف شدن‌شان از وسط نه تنها حال‌تان را بهم نمی‌زند، بلکه حتی شما را سرحال نیز می‌آورد. زامبی‌ها ابداً چالش خاصی محسوب نمی‌شوند و لازم نیست یه خشاب بر روی‌شان خالی کنید تا بمیرند؛ با یک بار چرخاندن چوب بیسبال، می‌توان بیش از ۱۰ زامبی را از روی زمین محو کرد و حتی می‌توانید رکوردهایی را در کشتن آن‌ها نیز کسب کنید.

بعضی وقت‌ها با خودم فکر می‌کنم که این پیرمرد کهنه کار باید دوربین را زمین می‌گذاشت و بازنشسته می‌شد، ولی گویا هنوز زمانش فرا نرسیده است.

شهری که آتلیه عکاسی نداشت

بازگشت فرانک به شهر ویلامیت مصادف است با دهمین سالگرد اولین نسخه از سری بازی‌های Dead Rising و سازندگان در تلاشند تا رسالت این سری را تکمیل کرده و نقصی در میان نگذارند؛ به طوری که حتی صداپیشه شخصیت فرانک وست نیز تغییر کرده تا شاهد شخصیتی پخته‌تر و مسن‌تر در بازی باشیم. قابلیت ترکیب کردن اشیاء حتی پا فراتر از قبل گذاشته و می‌توانید وسایل نقلیه را نیز در این میان به کار ببرید. در رابطه با گرافیک بازی آنچنان نمی‌توان با قاطعیت نظر داد زیرا جز چند تریلر نمایشگاه های E3 و Gamescom و گیم پلی‌هایی که توسط بازیکنانِ نسخه دمو ثبت شده و همان‌ها نیز از ناپایداری نرخ فریم رنج می‌بردند، چیز زیادی مشاهده نشده است و امیدواریم که در نسخه نهایی تمامی این مشکلات به حداقل برسند. طراحی شهر و محیط‌ها بسیار پویا و رنگارنگ انجام شده و قطعاً چشمان را خیره می‌کند و شلیک حاصل از اسلحه‌ها و انفجارها نیز فرای واقعیت طراحی شده‌اند و حال و هوای Saints Rowیی به خود گرفته‌اند. البته این موضوع در رابطه با صداهای ایجاد شده توسط این انفجارات یا شلیک‌ها به خوبی جلوه های بصری‌شان نیست و صداها گاهی مصنوعی و غیر طبیعی هستند. صدای آه و ناله زامبی‌ها تا حدودی خوب کار شده و هر چند که در میان آن همه انفجار و شلوغی گم می‌شوند ولی باز هم قابل قبول‌اند. تا اینجای کار که چیز زیادی از صداپیشه جدیدِ فرانک وست نشنیده‌ایم، ولی سازندگان قول دادند که نه تنها چیزی از ارزش‌های صداپیشه قبلی یعنی آقای ترنس جی روتولو (Terence J. Rotolo) کم نشده، بلکه با این تعویض، صداگذاری فرانک وست بسیار حرفه ای‌تر از پیش نیز شده و آن‌ها شدیداً منتظرند تا جزئیات بیشتری در اختیار بازیکنان قرار دهند. سرعت بازی شدیداً بالا و سرسام آور است، طوری که نمی‌فهمید که چگونه در عرض ده دقیقه موفق به نابودی بیش از هزاران زامبی شدید و این موضوع قطعا موافقان و مخالفت‌های خاص خود را خواهد داشت؛ فقط باید تا عرضه رسمی بازی صبر کرد و دید که واکنش‌ها چگونه خواهد بود. امیدواریم که حداقل بر روی هوش مصنوعی زامبی‌ها بیشتر کار شود تا کمی از حالت خشکی درآمده و یک حرکت مفیدی بزنند! سیستم رانندگی نیز اگر به مانند نسخه سوم باشد، تبدیل به یک ضعف بسیار عظیم برای بازی می‌شود زیرا هندلینگ و فیزیک ماشین‌ها در نسخه سوم به بدترین شکل ممکن کار شده بودند و خبری هم از تخریب پذیری در اتومبیل‌ها نبود؛ حتی اگر در مسیر خود صدها زامبی را هم زیر می‌گرفتید، ماشین‌تان کوچک‌ترین خراشی بر نمی‌داشت و فقط اگر برخوردهای شدیدی را تجربه می‌کردید، ماشین به مرور زمان فرسوده می‌شد. اضافه شدن لباس‌های مکانیکی یا همان Exo Suitها شاید از خلاقانه‌ترین و جالب‌ترین تصمیماتی است که سازندگان وارد این نسخه کردند و باز هم چشمکی است به اکثر بازی‌های تیراندازی نظامی امروزی مانند سری Titanfall و Call of Duty که این تکنولوژی را در گیم پلی خود جای داده‌اند.

گاهی اوقات نباید به زندگی زیاد سخت بگیرید و تنها باید از آن لذت ببرید؛ درست مانند فرانک عزیز!

سری عناوین Dead Rising به دلیل داشتن پتانسیل بالا، تا به حال چهار نسخه رسمی، دو نسخه بازسازی، سه مجموعه بازی، سه فیلم سینمایی و حتی یک بازی برای تلفن های هوشمند را شامل شده‌اند. حتی شایعاتی در رابطه با ساخته شدن یک سریال از اتفاقات بازی نیز به گوش می‌رسد که فوق العاده به نظر می‌رسد. چهارمین نسخه رسمی از این سری قرار است در تاریخ ۶ دسامبر سال ۲۰۱۶ (مصادف با ۱۶ آذر ۱۳۹۵) به صورت انحصاری زمانی برای کنسول Xbox One و رایانه‌های شخصی (ویندوز ۱۰) منتشر شود و پس از یک سال برای بازیکنان کنسول‌های سونی عرضه شود. ساخت و توسعه بازی بر عهده شرکت Capcom Vancouver بوده و ناشر بازی نیز کمپانی Microsoft Studios است. اگر در تجربه این بازی و در کل عناوین سری Dead Rising شک دارید، قبل از تجربه به این نکات توجه کرده و سپس ببینید که آیا این سبک بازی‌ها به دردتان می‌خورد یا خیر: عنوانی خونین، احمقانه، دارای اکشنی مهیج و سرگرم کننده و بدون هیچ منطق خاصی که در کنار قابلیت‌های بی‌نظیر و بی‌همتایش، یکی از بهترین عناوین زامبی محور تاریخ بازی‌های رایانه‌ای را تشکیل داده است. حال انتخاب با شماست.