روز تاریخی؛ The Elder Scrolls III: Morrowind

به «روز تاریخی» خوش آمدید؛ جایی که ما سالگرد تولد بازی‌ها (یا کنسول‌ها)ی به یاد ماندنی را به شما اعلام می‌کنیم و سعی بر این داریم تا درجه نوستالژی شما را بالا ببریم. اگر بازی‌باز کم سن و سال هستید دو انتخاب دارید؛ یا سریعا این مطب را ببندید یا بمانید و به گذشته صنعت پر افتخار بازی‌های ویدیویی نگاهی بیاندازید. و اما اگر بازی‌بازی کهنه کار هستید با گیمفا برای یک روز تاریخی دیگر همراه باشید.

۱۴ سال پیش در چنین روزی شرکت بتسدا و استودیوی Bethesda Softworks عنوان The Elder Scrolls III: Morrowind را برای کنسول اکس‌باکس‌ منتشر کردند. شاید اکثر بازی‌بازان امروزی، سری The Elder Scrolls را تنها با عنوان سایش شده Skyrim می‌شناسند اما نسخه‌های پیشین این سری نیز هر کدام در زمان خود، شکوه و عظمت خاص خود را داشته‌اند. The Elder Scrolls III: Morrowind یک نقش‌آفرینی فانتزی بود که نه تنها از نظر فروش، بلکه از نظر بازخورد نیز به موفقیت‌های بزرگی رسید. این عنوان حدود ۴ میلیون نسخه فروخت و بیش از ۶۰ جایزه مختلف (از جمله جایزه بهترین بازی سال) دریافت کرد. پس از عرضه بازی دو محتوای گسترش دهنده با نام‌های Tribunal و Bloodmoon برای آن عرضه شدند که بعد‌ها در غالب نسخه GOTY به بازار عرضه شدند. وقایع داستان اصلی بازی Vvardenfell، جزیره‌ای در Dunmer در بخش Morrowind جریان داشت. سرزمین Morrowind به صورت محیط باز طراحی شده بود. به طور کلی دنیاهای سری بازی‌های The Elder Scrolls در هر زمان، عظیم و پر جزئیات بوده‌اند و ای موضوع، قطعا یکی از نقاط قوت این سری است. داستان The Elder Scrolls III: Morrowind از جایی آغاز می‌شد که شخصیت اصلی بازی (بازی‌باز) را برای عفو از زندان با قایق به Morrowind منتقل می‌کنند. این طرز و سبک معرفی و آغاز، به نوعی در سری The Elder Scrolls به یک عادت تبدیل شده است و همه بازی‌های این سری با همین شکل و شمایل آغاز می‌شوند. پس از ساخت شخصیت مورد نظر و تنظیمات خاص بازی و البته پس از رد شدن از بخش افتتاحیه ( که به نوعی حکم بخش تمرینی را نیز داشت)، بازی اصلی آغاز می‌شود و بازی‌باز در دنیای عظیم بازی با کلی ماجراجویی رها می‌شود. سطح شخصیت بازی‌باز در بازی با تمرین، کار سخت و مطالعه افزایش می‌یافت و مهارت‌های جدیدی برای او باز می‌شد. ارتقای هر بخش و هز جزء در گرو کاری خاص بود. به عنوان مثال برای ارتقای یک شمشیر، باید دشمنان زیادی را با آن نابود می‌کردید یا برای ارتقای یک زره، باید زمان زیادی را با آن به مبارزه می‌پرداختید. ارتقاهای بسیار زیاد و مختلف دیگری نظیر ارتقای سرعت و چابکی بازی‌باز یا ارتقای باز کردن قفل‌ها از نمونه‌های ارتقاهای بازی است. Morrowind به مانند پدر خود، Daggerfall فرق و تمییز زیادی بین توانایی‌ها و مهارت‌ها می‌گذاشت. مهارت‌ها، شامل تناسب‌های شخصی یا گرفتن بعضی از کلاس‌های خاص می‌شدند اما توانایی‌ها، تناسب‌هایی مانند قدرت و انرژی و چابکی را شامل می‌شدند. در کل سری The Elder Scrolls همیشه سیستم ارتقای پیچیده و وقت گیری داشته‌اند و مدت زیادی را باید در منوهای این بخش سر و کله می‌زدید و تامل می‌کردید. این نکته خیلی مهم بود که توانایی‌هایی  را خریداری کنید که با مهارت‌هایتان جور دربیاید. با این  که اکشن‌ها و هسته گیم‌پلی سری The Elder Scrolls را نمی‌توان با بازی‌های طاقت فرسایی مانند Dark Souls مقایسه کرد اما قطعا نمی‌توان سخت بودن اکشن‌های این سری را کتمان کرد. در The Elder Scrolls III: Morrowind چند نوع حمله در دسترس بازی‌باز بود و انتخاب گزینه‌ مناسب در مواجه شدن با دشمنان مختلف نکته بسیار مهمی در اکشن‌های بازی محسوب می‌شد. صحبت در مورد عنوان به یاد ماندنی The Elder Scrolls III: Morrowind آن‌قدر گسترده و طولانی خواهد بود که قطعا در این مطلب و در این بخش نمی‌گنجد. شاید بتوان برای هر کدام از نسخه‌های سری The Elder Scrolls یک پرونده مفصل نوشت و باز هم حرف برای گفتن باقی بماند. هر کدام از شماره‌های این سری در زمان خود و البته چند سال پس از خود ما را سرگرم کرده‌اند. بسیارند کسانی که هم‌اکنون نه تنها Skyrim را بازی (یا به عبارتی زندگی) می‌کنند بلکه با Oblivion نیز سرگرم هستند.

چه خاطرات خوب و بدی از عنوان The Elder Scrolls III: Morrowind دارید؟ آیا جزء کسانی هستید که با این سری زندگی می‌کنند و محل سکونت خود را در مکان‌های مختلف Skyrim یا Morrowind ذکر می‌کنند؟ به نظر شما دنیای بازی‌های نقش‌آفرینی بدون این سری چه جایگاهی خواهد داشت؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.