فعالیتهای فرامرزی انستیتوی ملی بازیسازی
امروز در خبرها آمده بود:
به اطلاع می رساند انستیتو ملّی بازی سازی به همراه دانشگاه باغچه شهیر ترکیه قصد دارند به طور مشترک مسابقه بازی سازی در شهر استانبول برگزار کنند. به این منظور یک مسابقه مقدماتی در نیمه خرداد توسط انستیتو برگزار خواهد شد و در پایان، تیم های برتر (به شرط داشتن کیفیت مناسب بازی و حداکثر سه تیم) در تیر ماه به این مسابقات اعزام می شوند. کلیه دانشجویان فعلی و قدیم انستیتو که علاقمند به شرکت در مسابقه مقدماتی هستند حداکثر تا روز یک شنبه ۱۳۹۴/۰۳/۰۹ فرم و کپی پاسپورت معتبر خود را به نشانی ایمیل haghighat@irangdi.com ارسال نمایند. لازم به ذکر است در صورت شرکت به صورت تیم همه اعضا می بایست به طور مستقل مدارک خود را ارسال نمایند.
حالا ما کاری نداریم دانشگاه باغچه فلان چیست و چه ربطی به ویدئوگیم دارد، اگر خودتان دوست دارید رشتههای تحصیلیاش را نگاه کنید ببینید کدامش به ویدئوگیم نزدیکتر است.
اتفاقاً امروز حوصلهی ترجمه کردن ندارم، از مترجم گوگل استفاده کنید.
در کل در این دانشگاه دو رشتهی علوم کامپیوتر و مهندسی نرمافزار ممکن است به ویدئوگم ربط داشته باشند که آن هم خیلی مهم نیست. توهم این که این برنامهنویسان هستند که ویدئوگیمها را میسازند آقایان را کشته است. فکر میکنم درسی که بیشترین ارتباط را در این دو رشتهی این دانشگاه با ویدئوگیم دارد، «اصول آتاتورک ۱و۲» است.
درست است که به دانشگاه باغچهرودک کاری ندارم اما یک چیز را کار دارم: چرا ما باید در استانبول مسابقهی گیم برگزار کنیم؟! انستیتوی بازیسازی به چه دستاورد مهمی در صنعت گیم رسیده است که میخواهد آن را در حلق دانشگاه فنرباغچه فلان فروکند؟! چه منافعی برای ما دارد که برویم ترکیه گیم جم برگزار کنیم؟! از کدام دستاوردهای کشور ترکیه قرار است ما استفاده کنیم؟!
یاد آن زمان میافتم که خانم کیت ادواردز، مدیر اجرایی IGDA برای جشنواره مستقل میخواست به ایران بیاید اما نمیدانم از طرف کدام مسلمانی با این موضوع مخالفت شد. حالا جشنوارهی مستقل هم که به خاک سپرده شد بماند.
اصولاً مثل این که کاری که به درد بخورد نباید در انستیتوی بازیسازی انجام شود. درسهایی که به درد بخورد نباید تدریس شوند، آدمهایی که به درد بخورند نباید وارد شوند، شاگردانی که خوب باشند به کارشان نمیآیند و کلاً هرچیزی که ممکن است خدایی نکرده روزی از روزها ثمری داشته باشد باید قیچی شود.
یاد تیم پرسپولیس میافتم که هر وقت هیئتمدیرهاش میخواهد کار خیلی مهمی انجام دهد تیم را میبرد ترکیه اردو میزند.
من الله توفیق
آرش حکیمی
خرداد ۹۵
پر بحثترینها
- ۱۰ بازی ویدیویی با گیمپلی عالی و داستان ضعیف
- ویدیو: Marvel’s Spider-Man 2 در حالت Fidelity ویژه PS5 Pro با نرخ فریم ثابت ۶۰ اجرا نمیشود
- فیل اسپنسر: هیچ خط قرمزی برای انتشار عناوین ایکس باکس روی پلی استیشن وجود ندارد
- سونی از ۲۰۲۵ به بعد سالانه بازیهای انحصاری تکنفره بزرگی را برای PS5 عرضه خواهد کرد
- Red Dead Redemption 2: آیا آرتور مورگان رستگار شد؟
- کار ساخت STALKER 2: Heart of Chornobyl به پایان رسید
- ۱۴ دقیقه از گیمپلی Indiana Jones and the Great Circle را مشاهده کنید
- گزارش: ایکس باکس درحال آمادهسازی پیشنمایشهای South of Midnight است
- کار ساخت بازی جدید ناتی داگ از سال ۲۰۲۰ آغاز شده است
- مدیرعامل Take-Two نگران عملکرد GTA 6 روی Xbox Series S نیست
نظرات
پیش به سوی فتح بازارهای جهانی همراه با خاله قزی و همسایگان دوست و برادر در دانشگاه باغچه و گل و بلبل ترکیه :yawn: :ZZZ:
تازه پاسپورتم میخواد…یعنی سربازی نرفته باشه طرف هیچی دیگه (مگر اینکه وثیقه ای چیزی بشه گذاشت)…به قول سرهنگ علیفر “پاسپورت ترکیه داررررههه” :دی
عاشق اون عکسم…یوگی و دوستان
پت و مت هم میذاشتین جا داشت
—————————————
آقای حکیمی تاریخ آخر متنتون اشتباه نیست؟
خرداد ۹۳؟!
حسابی دلتون پر بود :struggle:
بیشینین تا زیر پاتون علف سبز شه
آقای آرش حکیمی من نمیدونم شما چه گیری دادی به این انستیتو؟؟؟
این دوستانی هم که هی دارن انرژی منفی میدن مشکلتون چیه؟؟؟ اگه واقعا از وضعیت صنعت بازی سازی ایران ناراحتین خب بیاید مثل این دوستمون ۸Prince بحث منتقی کنید چرا هی فاز منفی میدید؟؟؟
بازی های افغانستان بهتر از بازی ها ما هست
افغانستان بازی نداره
یه انیمیشین برای اولین بار ساختن پارسال اکران کردن 😀 😀
ایران باز خوبه
باید میگفتی مثل شرکتای درجه ۳ اروپا
میدونم بازی نداره تیکه انداختم بابا 😀 کشوری که بازی نداره بهتر از بازی های ماست ولی همه بازی های ایرانی میخرم تا شاید با حمایت ما پیشرفت کنه
واقعا این کار ها جوابنمیده.
اصلا چنیدین ماه پیش هم تو مقاله ای که تو گیمفا بود
اشاره شد روش اموزش بازی سازی خیلی عذر میخوام
احمقانست شما در رشته های اموزشی فقط برنامه نویسی میبینین
وقتی ما مبحثی تو انستیتو در مورد اهمیت و روش ایجاد داستان
هایی که با گیمر ارتباط برقرار میکنه نداریم نمیشه انتظار پیشرفت
چنانی رو داشت.
تاریخ رو تصحیح کردم.
البته دلم هم پر نیست. اما چون ما در ایران عادت به انتقاد نداریم اولین عکسالعملها اینه که همه تعجب میکنن و شاید هم فکر میکنن ما باهم دعوا داریم یا من دارم سیاسی کاری میکنم و غیره…
واقعا که :smug:
_-_-_-_-_-_-_
آرش جان شما ۶ تایی هستی؟ :devil: :soccer:
اتفاقاً متاسفانه پرسپولیسی هستم.
با گاو پرنده وخاله قزی و ۴تا حیوون میخوان برن بازارو فتح کنن جم کنید بابا تو رو قران
حقیقتاً علاقهای به نظر دادن نداشتم، اما بعضی اوقات چیزهایی میبینیم و میخونیم که صدای یک جماعت ایرانی رو در میاره! میخوام یه بحث کلی رو عنوان کنم و ممکنه یکمی با موضوع اصلی پست در تضاد باشه، اما باید گفت!
حقیقتاً دو سال پیش بود که ما (وقتی میگم «ما» یعنی جمعی از جامعهی بازیبازها) اومدیم نسبت به بازیسازی و سیستمی که داره پیاده میشه اعتراض کردیم و هیچکس گوش نداد و ماهم گفتیم به درک، رفتیم و رشتهای رو ادامه دادیم که ازش متنفریم. اینکه چه شد و چه کردند بماند، اما نمیدونم فاز ما ایرانیها چیه که بعضی اوقات فکر میکنیم که خیلی داریم رو به جلو حرکت میکنیم، درحالی که بزرگترین پیشرفتمون در صنعت گیم، بازیای مثل «ارتشهای فرازمینی» بوده که با ۱۰ تا نقد تو متاکریتیک نمرهی ۵۴ گرفته! اومدیم گفتیم: جناب مسئول، با «گوسوند دیوانه» داریم خودمونو به حماقت میزنیم! گفتن تو تحلیل سرت نمیشه (بماند که بنده ۶ ساله منتقد بازی هستم) ما هم گفتیم شما راست میگید. اومدیم گفتیم: «راه عنکبوتی» هدفش چیه؟ گفتن سرگرم میشی! بماند که هر بچهی ۶ سالهای اگه دوبار وارد بازی بشه، بار سوم از راه «دلیتینگ گیم» وارد میشه… بازهم اومدیم گفتیم: آقا چرا هربار میاین میگید «پیشرفت» و ما هیچی نمیبینیم؟ گفتن اردوی فلان جا مسابقهی فلان چی رو برگزار میکنیم و انشالله راه میفته. هربار گفتیم «خسته شدیم از این وضعیت» گفتن «انشالله» بهتر میشه! ما هم که هر اتفاقی میفته میگیم انشالله و باهاش یجوری قضیه رو ماستمالی میکنیم. همون خدایی که میگی «ان شاء الله» صراحتاً گفته «از تو حرکت و از من برکت» و حالا کو حرکتش ما ندیدیم. حالا هم بزرگترین حرکتمون بعد از چهار سال تلاش شده «ارتشهای فرازمینی» که یکی از بزرگترین شکستهای بازیسازی در جهان محسوب میشه. این همه گذشت ما هم فهمیدیم داریم یه تئوری تکراری رو میریم که نه هیشکی گوش میده نه هیشکی عمل میکنه. از همون موقع باور کنید حتی یه دیویدی از بازی و فیلمای ایرانی رو نخریدم! بذارین انقدر واسه خودشون درجا بزنن تا سر و تهشون یکی بشه… منم با خیال راحت میشینم ویچر و فالوت بازی میکنم که هم به خودم بیاحترامی نکرده باشم و هم با لذت تمام بازی کنم. شماها برین تا آخر عمرتون تو فلان نقطهی لندن و شمال هاوایی اردو بزنید و از هرجای مملکت حال کردین بدزدید. اینم بدونین که با این اردوها فوتبال و ورزشمون درست نشد که بازیسازیش بخواد بشه… اصن خوبی کردن به ما نیومده گویا
شرمنده اگر یکمی با موضوع پست نامرتبط بود. به هرحال عذر میخوام اگه با اراجیفم سرتون رو درد آوردم 😉 …
:yes:
به نظر من اگه میخوای این صنعت تو کشورمون پیشرفت کنه باید بیخیال بنیاد و… بشیم و خودمون یه حرکتی بزنیم که متاسفانه بخاطر بودجه هنگفتی که ساخت بازی میخواد فکر نکنم بازم به جایی برسیم !
ایران عنرا بتونه تو گیم پیشرفت کنه عمرا ببین کی گفتم
اول سرمایه میخواد بعد همکاری الان بری تو بازار هر روز بازیای ایرانی منتشر میشه و تقریبا همشون هم بی داستان هستن و خلاصه میشن به رکورد زنی که شاید تعداد سازندگانش ۳ نفر هم نباشه ولی اگه بهشون بها داده بشه و سرمایه در اختیارشون گذاشته شه و همکاری بکنن و ایده ها و توانایی هاشونو کنار هم بزارن شاید بتونن موفق بشن صد در صد اونی که میاد “نوروز ران” میسازه هم ایده هایی در ذهنش داره ولی به علت نداشتن سرمایه باید ایده هاشو کنار بزاره و یک بازی ساده بسازه اما با سرمایه و همکاری میتونه با استفاده از ایده های خودش و بقیه یک بازی خوب بسازه البته نباید مثل همیشه داستان واسشون کمترین اهمیتو داشته باشه و هدفشون رسیدن به یک گرافیک خوب باشه
همونجور که دوستمون هم اشاره کردن چرا بازی ارتش های فرازمینی باید افتخار ما در زمینه گیم باشه ؟ درسته از لحاظ گرافیکی پیشرفت بزرگی بود ولی ایا داستان خوبی هم داشت ؟
من از بازیساز های ایرانی توقع ساخت یه بازی با گرافیک بالا ندارم ولی ازشون انتظار دارم بازیهاشون حداقل یک داستان متوسط داشته باشه چون خیلی از بازیها بودن که گرافیک خوبی نداشتن ولی بخاطر داستانشون تبدیل به یک بازی عالی شدن مثلا valiant hearts یک بازی دو بعدی هستش ولی داستان زیباش اونو تبدیل به یک بازی فوقالعاده کرد
اول باید واسه بازیهامون داستان زیبا بسازیم بعدا بریم سراغ گرافیک و بقیه چیزها ولی متاسفانه تو بازیهای ایرانی فقط ۴۱۱۴۸ هست که یک داستان خوب داره
البته حرف دوستمون درسته. مهمترین بخش تو یه بازی قطعا داستانشه. با این وجود عناوینی بودن که هم داستان نداشتن و هم گرافیک، اما شدن یه بازی موفق و پرسود! نمونهش هم بازی Dont Starve که با نصف بودجهی «ارتشهای فرازمینی» ساخته شد و تونست متای ۸۴ رو بهدست بیاره. بازیش هم کلا داستان نداره و فقط گیمپلیه. گرافیکش هم مثل نقاشی میمونه (یه چیزی تو مایههای Machinarum)… موفقیت Dont Starve باعث شد که Klei Entertainment بره سراغ سری Shank که مطمعنم طرفدارای زیادی داره…
به هرحال کمتوجه (بیتوجی!) بعضیها حکایت مارو شبیه به گفتگوی آدم و دیوار کرده.
ببخشید داداش نمیخوام تخریب کنم ولی ایرانی ها یا استعداد ندارند یا بهانه در میارن و تنبلی میکنند…بازی سازی فقط کار تیمی نیست که! تکی هم میشه بازی های موفقی ساخت که دنیای گیم رو متحول کنه نمونش همین undertal!شخصی به نام آقای توبی فاکس ساخت…هم گرافیک و هم موزیکشو و واقعا شاهکار کرد بازی که بدون هیچ حمایت ناشری منتشر شد و موفقعیت های بزرگی در متا و فروش کسب کرد…اون بازی رو هم تازه با Game Maker Studio ساختش…موتوری که بازی سازان ایران به خودشون کلاس میزارند میگن گیم میکر واسه بچه کوچولو هاست ما با یونیتی کار میکنیم…خب عزیز ما بازی سازی اگه بلد بودید خب با همون یونیتیون بازی میساختید دیگه…همشون بهانه میارن که بودجه نیست…تنها چیزی که باعث میشه یه بازی موفق بشه فقط ایده و سناریو خوبه!اگه این دوتا رعایت بشه قطعا بازی های موفقی میتونستند ایرانی ها بسازند اما کو گوش بدهکار!
البته درستش undertale بود ببخشید 😛
آندرتیل تکی ساخته شده؟! 😐 😐 ترو خدا اینو نگو عزیزم… استودیویی که آندرتیل رو ساخت فقط ۴۰ – ۵۰ نفر برای بخش موسیقی خودش داشته! (حالا درسته موسیقیش رو یکی نوشته، ولی تکی که اجرا نکرده برادر من) از اون گذشته، اینکه بازی گرافیک پیکسلی داشته باشه دلیل بر این نیست که با تعداد کمی بازی ساخته شده، اتفاقا برعکس! اونا توانایی ساخت یه بازی نسل هشتمی رو داشتن، اما ایدهی بازی با چنین محیطی بیشتر سازگاری داشت و دیدیم که موفق هم شد. درکل باید بگم بازی آندرتیل حدود ۱۰۰ نفر (منهای گروه موسیقی) کارمند و طراح حرفهای داشته… داستان بازی هم تا اونجایی که من شنیدم توسط سه نفر نوشته شده، ولی خب نظر شما هم محترمه…
بازی FEZ چی؟؟؟؟؟؟؟اون که کار یه نفر بود!
بله اطلاعات بنده اشتباه بود ناشر تو ویکی پدیا نوشته بود توبی فاکس فکر کردم همشون کار خودش بود چون ادامه مقالات رو نخوندم :rotfl:
چرا کشوری مثل لهستان پرافتخارترین و یکی از بهترین بازی های تاریخ رو عرضه میکنه ولی ما با این همه استعداد و سرمایه نمیتونیم؟! تنها دلیلش عدم حمایت معنوی و مادی از استعدادهاست. این همه جوون علاقه مند و بسیار با استعداد در زمینه گیم داریم ولی چه حمایتی ازشون شده؟ هیچی!
به جای بیل زدن باغچه اونوری ها یه نگاه به باغ خودمون بندازیم.
مارو با اروپایی ها مقایسه نکن اونا جورین که دغدقه ای ندارن وبه راحتی سرمایه گذاری انجام میشه الان ایران صنعت خودرومون کجاس نرخ تورمون چند درصده بی کاری جوون هامون د.زدی هایی که همه جوره میکنن فیش حقوقی چند ده میلیونی مدیران مفت خورای ر.فس.نجانی که مملکتو به نام خودشون کردن و اداره ای به اسم بنیاد ش.ه.ید این قدر بدبختی داریم که به گیم نمیرسیم
“… حداکثر تا روز یک شنبه ۱۳۹۴/۰۳/۰۹ فرم و…”
“من الله توفیق
آرش حکیمی
خرداد ۹۳”
تاریخ ها چرا اینجورین؟! امسال ۹۵ مگه نیست؟!
من اشتباه خودمو تصحیح کردم. اونا رو نمیدونم.
بابا این انستیتو ملی بازی سازی کلا حتی از سی دی کی هم سر در نمیارن من با یک سایت فروشنده سی دی کی بازی صحبت میکردم میگفت به من گفتن بازی هایی که غیر مجاز هستن رو حداقل اون قسمتی که بازی رو غیر مجاز میکنه بردار اینم گفته من خود بازی رو نمیفروشم سی دی کی رو میفروشم، طرف برگشته گفته سی دی کی چیه ؟؟؟!!! واقعا با این وضع اصلا همین که هنوز بازی سازی ما داره بازی تولید میکنه خودش معجزه هست. فقط من موندم ما نخوایم انستیتو ملی بازی سازی مارو پشتیبانی کنه یا به بازی هایی که میسازیم مدرک بده کی رو باید ببینیم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
در مورد دانشگاه ها و نوع تدریس هم که دوستان کلا رشته کامیپوتر توی ایران یک رشته الکی هست همون چیزایی رو هم که باید درست یاد نمیدن دیگه چه برسه به بازی سازی که تازه اومده.