پاسخ شهاب کشاورز به نقد انستیتو ملی بازی سازی

جناب آقای حکیمی

مطلب جنابعالی در خصوص انستیتو ملّی بازی‌سازی را مطالعه کردم. نکته‌ای که پیش از هر چیز در ذهنم نقش بست این است که شما مسئول روابط عمومی تجربه بازی‌ساز هستید و به‌طور منظم در خصوص این رویداد در انستیتو با یکدیگر جلسه داریم و در تعامل هستیم. برای من بسیار شگفت‌انگیز است که چرا در طول این مدت هیچ‌گاه در مورد این نکاتی که نوشته‌اید صحبتی نکرده‌اید. آیا نمی‌توانستید به‌جای یک سال دندان روی جگر گذاشتن که در ۹ ماه آن‌من مسئولیت انستیتو را به عهده داشته‌ام و در ۵ ماه آن با یکدیگر همکاری داشته‌ایم دندان از روی جگر برمی‌داشتید و زبان به جنبش درمی‌آوردید و مطالب خود را در جلسه‌ای عنوان می‌نمودید؟ همچنین شما بنا به دوستی دیرین با آقای کریمی مدیرعامل محترم بنیاد با ایشان نیز ارتباط دارید، آیا کار سختی بود که مطالب را در ابتدا در جلسه‌ای عنوان می‌نمودید و اگر جوابی نمی‌گرفتید آنگاه این‌چنین جگرسوخته فغان بر آسمان می‌بردید؟

آقای حکیمی خود شما می‌دانید که چه میزان به‌نقد و هم‌اندیشی پای بندم. نمونه‌اش زمانی بود که شما را به همکاری طلبیدم و بسیاری از افراد به واسطه مقالات آن زمانتان هشدار دادند که حضور شما حاشیه‌ساز خواهد بود و خود آگاهید که تنها جواب من این بود که ایشان نظرش را گفته است و این ربطی به موضوعات کاری ندارد. شما که اینجانب را به حکومت خودمختار متهم می‌کنید آیا در جلسات تجربه بازی‌ساز جز با هم اندیشی کاری کرده‌ایم؟ آیا در این جلسات هر بار و هر بار و هر بار تأکید نکرده‌ام که در انتخاب تیم‌ها، نفرات و سخنرانان همواره جانب عدالت رعایت شود و برای همه حق برابر در استفاده از آن میز خطابه در نظر گرفته شود و ملاک تنها داشتن چیزی مناسب عرضه در آن فضا باشد؟ آیا تابه‌حال شده است که کسی از من در خصوص انستیتو توضیحی بخواهد و پای صحبتش نشینم و توضیح ندهم؟ همین دو هفته پیش که بابت موضوعی دلخور شده بودید، بیش از یک ساعت با شما صحبت کردم و مسائل را توضیح دادم، آن‌هم در باب موضوعی که بسیار فرعی بود. آیا نمی‌شد برای موضوع صنعت گیم و آموزش آن با این توضیح و تفسیرهای پرطمطراقی که کرده‌اید به‌اندازه همان موضوع حاشیه‌ای وقت می‌گذاشتید و جلسه می‌گرفتید و صحبت می‌کردید؟  آیا صرف داشتن دسترسی به یک سایت یا میز خطابه انقدر برای شما جذاب است که به‌جای مطرح کردن موضوع و بحث روی آن مستقیم مطلبتان را در رسانه مطرح می کنید؟

آقای حکیمی، اساتید قبلی انستیتو از بهترین اساتید بوده‌اند، ولی یادتان باشد که شغل ثابت هیچ کدامشان استادی و معلمی نیست، درست همانند اساتید فعلی. تدریس در انستیتو یک کار جانبی است در کنار کارهای دیگر. این افراد ممکن است درگیر پروژه‌های خودشان شوند، ممکن است علاقه‌ای به تدریس دائمی نداشته باشند یا بسیار موارد دیگر. نکته مهم این است که همیشه درهای انستیتو بر روی آن‌ها باز است و از ایده‌ها و تلاش‌های آن‌ها برحسب وظیفه پشتیبانی می‌شود. از بابت مثال اینکه فرموده‌اید آقایان فصیحی و ژیان برای خودشان جدا از انستیتو دوره برگزار می‌کنند جهت اطلاع بگویم که این دوره‌ها  که با ابتکار خود این عزیزان است از هفته سوم فروردین در انستیتو برگزار می‌شود و نه جدا از انستیتو. انستیتو یک پایگاه و مرکز ثقل است و اینکه دوستان خواسته‌اند این کار را بکنند کافی است تا انستیتو هر حمایت و کوششی را که مدنظرشان باشد انجام دهد. همچنین در طول ماه‌های قبل به اساتید پیشین پیشنهاد کلاس داده‌شده است و درعین‌حال افراد جدیدی نیز برای تدریس به کار گرفته‌شده‌اند. یادتان باشد که جامعه گیم ایران در شرایط کنونی جامعه‌ای پویا است و در چنین شرایطی باید نسبت به گسترش ظرفیت‌های آن اقدام کرد. همان‌طور که درگذشته امکانات انستیتو در اختیار افرادی چون من یا شما یا سایر اساتید قرار گرفت امروز نیز می‌بایست این شانس به افراد جدیدتر در صنعت بازی‌سازی داده شود. دوستانی که نام‌برده‌اید تنها بخشی از افرادی هستند که در این مدت در انستیتو تدریس کرده‌اند وگرنه تعداد اساتید و بخصوص آن‌طور که مدنظر شما هست اساتیدی که برای اولین بار در انستیتو کلاس برگزار کرده‌اند بیشتر هستند و من از شما گلایه دارم که چرا نسبت به آن‌ها بی‌توجهی کرده‌اید. بله در این مدت افراد جدیدی در انستیتو برای اولین بار تدریس کرده‌اند، به افراد دیگری هم گفته‌ام که باید برای اولین تدریسشان در انستیتو آماده باشند و به افراد دیگری هم خواهم گفت. این حق افراد صلاحیت‌دار هست که این فرصت در اختیارشان قرار بگیرد و ادامه این فرصت تنها به بازخورد کلاس‌هایشان بستگی خواهد داشت. الان هم اگر مشکل تعداد کلاس ها نبود این موضوع با سرعت بیشتری انجام می‌شد. در زنجیره صنعت بازی‌سازی نیاز به تربیت نیروی انسانی داریم: طراحان بازی جدید، هنرمندان جدید، برنامه نویسان جدید و البته اساتید جدید. هیچ جا نباید انحصار باشد و به تعداد محدودی از افراد تکیه شود و انستیتو نیز از این قاعده مستثنی نیست. در ضمن کار بلد بودن و سرشناس بودن دو مقوله جدا از هم هستند. کسانی در بین ما هستند که کار بلدند اما چون های و هوی ندارند چندان شناخته شده نیستند و داریم افرادی را که چون طبل توخالی صدایشان گوش فلک را کر می کند و چیزی در چنته ندارند.

در خصوص دوره‌های فعلی انستیتو که فرموده‌اید چه ربطی به گیم دارند لازم است بگویم این دوره‌ها تقریباً همان‌هایی هستند که در دوره‌های قبلی انستیتو و زمان آقایان بهفر و رسولی بوده‌اند،  بنابراین دقیقاً از چی انتقاد می‌کنید و از چی تعریف؟ در ضمن مگر شما چارت آموزشی انستیتو را ندیده‌اید  و نمی‌دانید که مثلاً درترم های بالاتر طراحی بازی و طراحی مکانیک به عنوان دروس ارائه می شود و مگر نمی دانید این دروس فعلی که نوشته اید مربوط هستند به ترم اول و دوم که دربرگیرنده درس های عمومی و پایه می شوند و اینکه در انستیتوهای خارجی مگر این ها یا حداقل بخش مهمی از دروسی که در چارت انستیتو هستند  تدریس نمی شوند؟

در خصوص تاریخ انستیتو گفته‌اید. متأسفانه تاریخ ویدیو گیم ایران نیز با تفاسیر و تعاریف مختلف در حال بازنویسی و مصادره به مطلوب است. جهت استحضار اولین تلاش‌ها در خصوص مسائل آموزشی بازی‌سازی در اولین هفته‌های تشکیل بنیاد و زمانی که بنیاد در ساختمان سمیه مستقر بود توسط علی سیداف انجام شد. وی در آن زمان برروی سیستم های آموزشی بازی‌سازی و کتاب‌های مرتبط کارکرد و مستنداتی را آماده نمود. بعدها توسط آقای بهفر این موضوع به‌طور رسمی و گسترده به جریان افتاد و با کمک آقای آشتیانی در نخستین روزهای حضور ایشان در بنیاد طرح انستیتو تکمیل شد و درنهایت در چهار گروه طراحی بازی به سرپرستی متین ایزدی، هنر سه‌بعدی به سرپرستی امیرحسین عرفانی، هنر دوبعدی به سرپرستی سهیل دانش اشراقی و فنی به سرپرستی این‌جانب سیلابس ها نهایی و سپس تبلیغات انجام شده و جلسه معرفی انستیتو برگزار شد.

در خصوص کارهای انجام شده نه ماهه اخیر که من مسئولیت انستیتو را داشته ام به عنوان یک گزارش به بازی سازان باید بگویم در این زمان با کمک بنیاد و معاونت حمایت دوره های آنلاین اجرایی شد، تجربه بازی ساز به صورت یک رویداد منظم در تقویم قرار گرفت و استودیو تولید محتوی در انستیتو راه اندازی شد. از کارهای نکرده هم حسرت برگزاری دوره اسکرام هست که علی‌رغم برنامه‌ریزی و هماهنگی‌هایی که با بنیاد اسکرام انجام شد به خاطر مسائل بودجه‌ای محقق نشد. برنامه‌های سال آینده هم که پیش‌تر به معاونت برنامه‌ریزی بنیاد ارائه شده شامل اجرای دوره مدیریت پروژه، حمایت‌های بیشتر از پروژه‌های مرکز رشد و انجام تحقیقات پایلوت برای ارائه دوره‌های آموزشی در مقطع دبیرستان را شامل می‌شود.

درخصوص مشورت هم من به طور مستمر با افراد و اساتید ذی‌صلاح درخصوص انستیتو صحبت می‌کنم و جهت اطلاع شما شورای آموزشی هم مدتی قبل در بنیاد مورد تصویب قرار گرفته است و سال آینده اعضای آن معرفی شده و کار خود را آغاز خواهند کرد.

در پایان تنها گله‌ام از شما این است که چرا پیش از انتشار چنین مطلبی، نکات خودتان را رودررو مطرح نکرده و اینکه چرا در آخرین روزهای سال که همگی خسته و فرسوده‌ایم و در انتظار سال نو چنین بحث‌هایی را پیش کشیده اید. جدا از این دو گله مثل همیشه نقد و بیان اندیشه را حق همه و ازجمله شما می‌دانم و امیدوارم قدر قلمتان را بدانید و آن جز از سر صدق و حقیقت ننویسد. پیشاپیش سال نو بر شما مبارک.

هرکسی را ، هر قبیله‌ای را توتمی است ؛ توتم من ، توتم قبیله من قلم است.

قلم زبان خدا است ، قلم امانت آدم است ، قلم ودیعه عشق است.

دکتر علی شریعتی