موجودات فضایی، این بار قوی تر از همیشه | نقد و بررسی XCOM 2

سری بازی‌های XCOM جزو عناوین قدیمی سبک استراتژی هستند که در زمان خود طرفداران بسیاری داشتند. از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۲، وقفه‌ای ۱۱ ساله در عرضه این سری افتاد تا این که در سال ۲۰۱۲، نسخه‌ای جدید از XCOM عرضه شد. این نسخه که بعد از این همه سال و با رویکردی جدید و گرافیکی نوین عرضه شده بود، از کیفیت بسیار بالایی برخوردار بود و توانست با بازخوردهای مثبت خود، راه را برای نسخه بعدی باز کند. با معرفی نسخه بعدی، بیم این به وجود آمد که نکند بازی از همان کیفیت سابق برخوردار نباشد؛ در همین ابتدای مطلب باید گفت که بازی شاهد هیچ افت کیفیتی نبوده است و با این مقدمه، به نقد و بررسی این بازی می‌پردازیم.

————————————————————-

XCOM 2

نام بازی: XCOM 2

سازنده: Firaxis Games

تهیه کننده: ۲K Games

ناشر: Take Two Interactive

سبک: استراتژی نوبتی تاکتیکال

پلتفرم: PC

تاریخ انتشار: ۵ فوریه ۲۰۱۶ (۱۶ بهمن ۱۳۹۴)

————————————————————-

ابتدا از داستان شروع می‌کنیم. داستان در عناوین استراتژی مطمئناً به اندازه‌ی عناوین اکشن و ماجرایی از جایگاه مهمی برخوردار نیست ولی درعین‌حال عناوینی که داستان خوبی دارند، می‌توانند موفق‌تر ظاهر شوند. داستان این عنوان و نسخه قبلی، هرچند در حد داستان‌های عالی این سبک قرار نمی‌گیرند ولی با صرف‌نظر از چند عنوان خاص که داستان‌های فوق‌العاده قوی دارند (عناوین Blizzard)، این عنوان را می‌توان در میان عنوان‌های خوب سبک استراتژی ازنظر داستان قرار داد.

داستان بازی به‌طور کلی، آن‌قدر جذابیت دارد که شما را تا انتها با خود بکشاند و اتفاقات جذاب و هیجان‌آور آن برای ایجاد انگیزه اتمام بازی کافی به نظر می‌رسند. به‌علاوه سازندگان توانسته‌اند به‌خوبی با انجام هر بخش داستان تا حدودی راز و رمزهای داستان را به‌طوری آشکار کنند که بازیباز هر طور که شده برای رسیدن به جواب‌های خود، بازی را تا انتها ادامه دهد و به‌طور کلی پیچیدگی داستانی بازی به‌عنوان یک بازی استراتژی تاکتیکال، قابل‌قبول است. تعداد شخصیت‌هایی که در طول بازی با آن‌ها تعامل دارید، خیلی زیاد نیست ولی شخصیت‌پردازی قابل‌قبولی دارند، هرچند این شخصیت‌پردازی در حدی نیست که از آن‌ها یک شخصیت به‌یادماندنی بسازد ولی در حدی قابل‌قبول هست که شما را از خود نرنجانند و باعث دل‌زدگی شما از بازی نشوند.

در چند خط بعدی موضوع کلی داستان بازی گفته می‌شود و البته از جزئیات اصلی داستان چیز زیادی فاش نمی‌شود و همه‌ی این موارد در همان یک ساعت اول بازی گفته می‌شود ولی اگر نمی‌خواهید چیزی از داستان بازی برای شما لو برود، می‌توانید سه بند بعدی را نخوانید.

وقایع بازی ۲۰ سال بعد از داستان نسخه قبلی (XCOM: Enemy Within) در سال ۲۰۳۵ اتفاق می‌افتد. موجودات فضایی توانسته‌اند راه خود را به زمین باز کنند و اداره حکومت‌های روی زمین را بر عهده گرفته‌اند. آن‌ها هرچند در ظاهر به انسان‌ها آسیب نمی‌رسانند ولی در پشت پرده، وقایع زیادی در جریان است. فرمانده پایگاه در نسخه قبلی، توسط آن‌ها دزدیده شده و چیپستی در مغز او کار گذاشته شده و موجودات فضایی از او به نفع اهداف خود استفاده می‌کنند. اولین مأموریت بازی که به‌نوعی بخش آموزشی آن نیز محسوب می‌شود، مربوط به نجات فرمانده از پایگاه دشمن است. موجودات فضایی گروهی به نام ADVENT تشکیل داده‌اند و فرمانده نیز در یکی از پایگاه‌های همین گروه نگهداری می‌شود. این گروه از انسان‌هایی تشکیل شده که ژن‌هایشان به ژن‌های موجودات فضایی ترکیب شده و تبدیل به موجوداتی کریه‌المنظر شده‌اند که البته با ماسک‌هایی که دارند، چهره‌ی شان دیده نمی‌شود و ذهنشان نیز تحت کنترل موجودات فضایی قرار دارد.

بعد از نجات فرمانده و بازیابی او و خارج کردن چیپست، برای بازیباز معلوم می‌شود که تشکیلات XCOM هر طور که بوده به‌طور مخفی دوام آورده‌اند و مقر آن‌ها در یک هواپیمای فوق پیشرفته و بزرگ قرار دارد. مسئول بخش تحقیقات پایگاه، شخصی به نام Dr. Richard Tygan است و جایگزین Dr. Vahlen شده که خبری از او در دست نیست. مسئول مهندسین پایگاه هم An-Yi Shen نام دارد و دختر مسئول قبلی این بخش Dr. Raymond Shen است که در این نسخه از دنیا رفته است.

کنترل کردن Berserker دشمن با استفاده از توانایی های Psi Operative

در همان اوایل بازی معلوم می‌شود که موجودات فضایی در حال کار بر روی پروژه‌ای تحت نام Avatar Project هستند و از همان ابتدای بازی سؤالی در مورد ماهیت این پروژه در ذهن بازیباز شکل می‌گیرد که به‌تدریج و تا پایان بازی به آن جواب داده شده و روند اصلی داستان بر پایه تلاش‌های بازیباز برای جلوگیری از به اجرا در آمدن این پروژه است. ضمن این که این بخش تأثیری در گیم پلی هم دارد که در بخش مربوط، آن را بررسی می‌کنیم.

اما بپردازیم به مهم‌ترین نقطه‌ی قوت این سری یعنی گیم پلی آن. گیم پلی بازی از دو بخش تشکیل شده، بخش مدیریت پایگاه و بخش نبرد. پایگاه اصلی XCOM که با نام Avenger شناخته می‌شود، از چند بخش اصلی تشکیل شده و تعدادی از اتاق‌هایش نیز با وسایل موجودات فضایی پر شده که امکان تخلیه هر یک از آن‌ها برای احداث تأسیسات جدید در آن خانه‌ها وجود دارد. هر یک از این تأسیسات خود مربوط به یکی از چند بخش اصلی بازی می‌شوند. این چند بخش عبارت‌اند از Research، Engineering، Armory، Commander’s Quarter و Bridge. دو بخش دیگر نیز وجود دارند که کاربرد زیادی ندارند.

بخش Research همان‌طور که از نامش پیداست مربوط به تحقیقات می‌شود و به معنای واقعی کلمه انتخاب روش مناسب در انتخاب میان تحقیقات، نقش کلیدی در موفقیت در بازی دارد و باید تا حد امکان سعی کنید که تحقیقات مربوط به سلاح‌ها و زره‌ها را انجام دهید تا هر چه سریع‌تر به سلاح‌هایی با قدرت بالا دسترسی داشته باشید. بخش Engineering مربوط به ساخت آیتم‌ها و وسایلی نظیر Med Kit ها، نارنجک‌ها و… می‌شود. بیش‌تر این آیتم‌ها و وسایل از طریق تحقیقاتی که در بخش Research انجام می‌شود، در اختیار شما قرار می‌گیرد. امکان احداث بخش مرتبطی به نام Proving Grounds نیز وجود دارد که در آن امکان انجام یک سری پروژه آزمایشی و جدای از آیتم‌های اصلی وجود دارد که برخلاف آیتم‌های اصلی که بلافاصله بعد از صدور دستور در دسترس شما قرار می‌گیرند، آیتم‌های این بخش نیاز به زمان برای در دسترس قرار گرفتن دارند. بخش Armory مربوط به سربازهای شماست و امکان استخدام سرباز و آپگرید و شخصی‌سازی آن‌ها در این بخش وجود دارد که در ادامه به‌طور جداگانه در مورد آن صحبت می‌کنیم. بخش Commander’s Quarter نیز درواقع وظیفه نگه داری آمار و ارقام بازی را دارد و می‌توانید در این بخش گزارش‌های مربوط به Avenger و سایر مواردی نظیر این را مشاهده کنید.

بخش Bridge در اصل میز کار اصلی فرمانده است و در آن یک نقشه‌ی سه‌بعدی و هولوگرافیک از کره زمین وجود دارد. در این بخش شما امکان احداث ایستگاه‌های رادیویی، برقراری ارتباط با نیروهای مقاومت، جمع‌آوری منابع و از همه مهم‌تر ارسال نیروها به نبرد وجود دارد. برای این که بتوانید مأموریت‌های اصلی و داستانی مربوط به یک بخش را انجام دهید، حتماً باید با نیروهای مقاومت منطقه‌ای ارتباط برقرار کنید و از آن جایی که تعداد این مناطق اندک نیست ولی توانایی شما برای برقراری ارتباط با آن‌ها محدود است، باید کاملاً به‌جا و سنجیده فکر کنید و مفیدترین‌ها را انتخاب نمایید. بخشی با نام بازار سیاه نیز وجود دارد که در آن می‌توانید به خرید و فروش وسایل مختلف بپردازید. در این بخش پیشرفت دشمن در Avatar Project نیز قابل مشاهده است. وظیفه اصلی بازیباز نیز در خلال انجام مأموریت‌های داستانی بازی، جلوگیری از پیشرفت فضایی‌ها در Avatar Project است و اگر آن‌ها بتوانند این پروژه را به‌طور کامل به اتمام برسانند، بازیباز شکست خواهد خورد.

نمایی از Avenger

علاوه بر این‌ها، همان‌طور که گفته شد، امکان احداث تأسیسات دیگری نیز وجود دارد که هرکدام به یکی از این بخش‌ها مربوط می‌شود. به‌عنوان مثال احداث بخش Guerilla Tactics School که مربوط به Armory می‌شود، امکان ارتقای توانایی‌های کلی –و نه فردی- مربوط به نیروها را فعال می‌کند و از این طریق امکان افزایش سایز نیروهای قابل اعزام به نبرد از ۴ به ۶ نیز به وجود خواهد آمد که یکی از مهم‌ترین کارهای لازم‌الاجرا در اوایل بازی است. علاوه بر این مکان بخش‌های دیگری نیز وجود دارد که از اشاره به آن‌ها خودداری می‌کنیم.

وجود این موارد، نشان‌دهنده‌ی گستردگی و پیچیدگی بازی (البته نه به معنای بدِ پیچیدگی) است. بازی از عناصر بسیار زیادی استفاده می‌کند که همگی آن‌ها به هم مرتبط بوده و یک سیستم واحد و کاملاً یکپارچه را به وجود می‌آورند که باعث می‌شوند گیم پلی بازی کاملاً بازیباز را راضی نگه دارد. عوامل دیگری نیز در این گستردگی مؤثرند که در ادامه بقیه آن‌ها را نیز بررسی می‌کنیم.

مطمئناً عنوانی که در سبک تاکتیکال قرار دارد، باید توجه ویژه‌ای به سربازان و توانایی‌های آن‌ها داشته باشد. این بازی نیز از این قاعده مستثنا نیست و از لحاظ پیاده‌سازی خوب سیستم‌های مربوط به سربازان بسیار خوب عمل می‌کند. به‌طورکلی پنج کلاس کلی برای سربازان وجود دارد: Grenadier، Sharpshooter، Ranger، Specialist و Psi Operative. افرادی که در کلاس Grenadier قرار دارند متخصص استفاده از سلاح‌های سنگین و تیربارند، Sharpshooter ها تک‌تیراندازانی ماهر هستند، Ranger ها در استفاده از شاتگان و حملات نزدیک با شمشیر تبحر دارند و Specialist ها به‌نوعی حکم پشتیبانی را دارند و با در اختیار داشتن یک هواپیمای بدون سرنشین کوچک (Drone) امکان درمان نیروها و هک کردن دستگاه‌های دشمن را دارند. در ابتدا سربازان در هیچ یک از این کلاس‌ها قرار ندارند ولی با حضور در یک مرحله و با توجه به شیوه‌ی انجام بازی شما و چگونگی کنترل هر یک از این سربازان، یکی از پست‌های بالا (به‌جز Psi Operative) به آن‌ها تعلق می‌گیرد. نیروهایی که در دسته‌ی Psi Operative جای می‌گیرند، درواقع افرادی هستند که از توانایی ذهنی بالایی برخوردار بوده و به‌مانند موجودات فضایی امکان گیج کردن، کنترل حریف، استفاده از قدرت‌های ویرانگر ذهنی و مانند این را دارند. این نیروها از طریق ساخت مکانی به نام Psi Lab تعلیم داده می‌شوند و هر یک از سربازان تازه‌کار خود را می‌توانید به این کلاس برسانید.

هر یک از کلاس‌های پنج‌گانه‌ی بازی، بخشی مخصوص برای ارتقای شخصیت دارد. این بخش برای هر گروه بسیار کامل، گسترده و درعین‌حال به هم پیوسته طراحی شده و همه‌ی توانایی‌های موردنیاز، به‌نوعی در بازی گذاشته شده‌اند که تنها با انتخاب‌های درست با توجه به استراتژی‌های خود در نبرد می‌توانید نیروهایی زبده به دست آورید که امکان مبارزه با نیروهای دشمن را داشته باشند. درواقع بسیاری از این توانایی‌ها، قابلیت‌های بسیار خوبی به بازیباز می‌دهند که اگر به‌موقع و به‌جا در هر مرحله استفاده شوند، امکان پیروزی او را بسیار بالا می‌برند. در مورد Psi Operative ها بحث کمی متفاوت است، این نیروها نیز مانند نیروهای معمولی، بخش مهارتی مخصوص به خود دارند که بسیار متنوع و جالب طراحی شده است ولی فرق اساسی آن‌ها این است که برخلاف نیروهای اصلی که با مبارزه در میدان نبرد توانایی‌های مختلف را به دست می‌آورند، این نیروهای باید در Psi Lab برای به دست آوردن توانایی‌های جدید تعلیم ببینند. همین موضوع باعث می‌شود که این نیروها تا حدودی با سایر نیروها تفاوت داشته باشند و باید به‌طور جداگانه به توانایی‌های آن‌ها هم رسیدگی کنید تا بتوانید بهترین استفاده را از آن‌ها ببرید.

سیستم شخصی‌سازی شخصیت‌ها نیز فوق‌العاده عالی کار شده است. امکانات بسیاری زیادی از نوع صدا گرفته تا مکان قرارگیری چشم‌ها، گوش‌ها و… همه و همه قابل شخصی‌سازی هستند و شما می‌توانید شخصیتی کاملاً مطابق میل خودتان بسازید و امکانات شخصی‌سازی بازی را می‌توان به‌راحتی هم‌رده‌ی بسیاری از عناوین نقش‌آفرینی به حساب آورد که این توجه سازندگان به جزئیات در یک بازی استراتژی، جای تقدیر دارد. در زمینه شخصی‌سازی، Easter Egg و نکته مخفی جالبی نیز در بازی وجود دارد و آن هم ایجاد شخصیت‌های فوق‌العاده قوی با تغییر نام شخصیت‌های معمولی بازی است. این شخصیت‌ها تحت نام Hero شناخته می‌شوند و البته استفاده از آن‌ها مانع دریافت اچیومنت های بازی می‌شود و صرفاً به‌عنوان سرگرمی می‌شود از این حالت استفاده کرد اما به‌هرحال یک ویژگی جالب است. نام چند تا از شخصیت‌هایی که با تغییر نام شخصیت‌های معمولی بازی می‌توانید آن‌ها را ایجاد کنید و فوق‌العاده قوی هستند در لیست زیر نوشته شده است:

Sid “Godfather” Meier

سازنده‌ی معروف سری بازی‌های Civilization که اتفاقاً در همین استودیوی سازنده بازی مشغول به کار است. او به شکل یک Psi Operative فوق‌العاده قوی در این بازی به تصویر کشیده شده است.

Sid Meier

Peter “Diamond / Wildchild / Fury” Van Doorn:

او یکی از شخصیت‌های نسخه قبلی است و در این عنوان به صورت یک Ranger به تصویر کشیده شده است. لقب او بعد از گذاشتن نام به‌طور خودکار توسط بازی انتخاب می‌شود.

به‌جز این دو نفر، شخص دیگری نیز در این بازی کشف شده است و احتمال می‌رود افراد دیگری نیز بدین شکل در بازی مخفی شده باشند ولی تا به حال کشف نشده‌اند.

از بخش مدیریت پایگاه که بگذریم، به مهم‌ترین بخش بازی یعنی قسمت نبردهای آن می‌رسیم. همان‌طور که پیش‌تر نیز گفته شد، XCOM 2 یک عنوان استراتژی تاکتیکال نوبتی است. بدین معنی که شما کنترل تعداد ۴ – ۶ سرباز را بر عهده دارید و در نوبت خود حرکاتی را انجام داده و دستوراتی را به سربازان ابلاغ می‌کنید و سپس نوبت به دشمن می‌رسد تا حرکات خود را انجام بدهد. در چنین عناوینی، اتخاذ تاکتیک و استراتژی‌های درست، مهم‌ترین اصل برای پیش برد بازی است.

یکی از مهم‌ترین اصولی که در بخش نبرد عناوین تاکتیکال وجود دارد، استفاده از سنگرها است. همه‌ی اجزای موجود در محیط به‌خوبی در محیط چیده شده‌اند و شما باید بنا به صلاحدید خود و با توجه به استراتژی خود، از سنگرها و عواملی که در محیط قرار دارند بهترین استفاده را بکنید. ضمن این که این نکته را به خاطر داشته باشید که هیچ کدام از سنگرهای بازی دائمی نیستند. امکان تخریب تقریباً همه‌ی اجزای محیط به لطف موتور گرافیکی قدرتمند بازی (Unreal Engine 3.5) وجود دارد و هیچ جای بازی، از پشت یک دیوار بتنی گرفته تا روی سقف ساختمان‌ها برای همیشه امن نیستند. به‌علاوه باید حواستان به سنگر گرفتن پشت ماشین‌ها نیز باشد زیرا اگر دشمن از یک سلاح انفجاری مثل نارنجک استفاده کند، ماشین منفجر خواهد شد و علاوه بر آسیب بیش‌تری که به نیروهای شما وارد می‌شود، آن سرباز دچار سوختگی نیز می‌شود و تا چند دور در صورت عدم مداوا، به صورت مداوم از سلامتی‌اش کاسته می‌شود. البته باید توجه کنید که همه‌ی این موارد، برای دشمنان نیز صادق است و شما می‌توانید از مواردی نظیر همین ماشین، بر علیه دشمنان نیز کمک بگیرید.

یکی دیگر از موارد تأثیرگذار در استراتژی‌های شما، ارتفاع نیروهاست. در صورتی که سربازی در ارتفاع بالاتر از سطح زمین قرار بگیرد، تسلط بیش‌تری بر دشمن داشته و می‌تواند راحت‌تر دشمنانی را که در سطح پایین قرار دارند، مورد هدف قرار بدهد؛ اما همیشه به این مورد نیز توجه داشته باشید که اگر نیرویی بر روی سقف یک ساختمان قرار گرفته باشد، در صورت تخریب سقف توسط سلاح‌های انفجاری، علاوه بر آسیب ناشی از سلاح، در اثر سقوط از ارتفاع نیز آسیب خواهد دید و باید همیشه حواستان به موارد این‌چنینی باشد.

نارنجک های اسیدی، بیش تر از سایر نارنجک ها، زره دشمن را تخریب می کنند، اثر آن را در بالای تصویر مشاهده می کنید

صحبت از هدف‌گیری شد؛ سیستم شلیک به دشمنان بازی بدین صورت است که شما با انتخاب حالت حمله و مشخص کردن یکی از دشمنان، شانس آسیب رساندن به دشمن را مشاهده خواهید کرد. این مورد با توجه به موارد بسیاری نظیر توانایی‌های نیروها، قرار داشتن یا نداشتن دشمن پشت سنگر، قرار گرفتن در ارتفاع و … تعیین می‌شود و بدین ترتیب باید بین ریسک یک شلیک مؤثر ولی با دقت پایین و یک شلیک نه‌چندان اثرگذار به دشمنان ضعیف ولی با شانس برخورد بالا یکی را انتخاب کنید.

همه‌ی مواردی که گفته شد، جزو اصول اصلی این سبک هستند که همگی به بهترین شکل ممکن در این عنوان پیاده شده‌اند و باعث شده‌اند که بازی یکی از کامل‌ترین و عمیق‌ترین عناوین این سبک باشد اما علاوه بر آن موارد و مکانیزم های جدیدی نیز به بازی اضافه شده‌اند. یکی از این مکانیزم ها، مربوط به مخفی بودن نیروها در ابتدای مرحله است. در ابتدای بیش‌تر مراحل بازی، نیروهای شما در حالت Concealed یا مخفی قرار دارند و باید از این موضوع، به بهترین نحو ممکن برای شکست دشمنان استفاده کرد. نیروهای شما باید تا حد امکان به دشمنان نزدیک شده و سعی کنند جناحین دشمن را که امکان دفاع از آن نیست تحت محاصره قرار دهند و سپس از این حالت خارج شوند. این مورد یکی از مواردی است که کاملاً بر شیوه انجام بازی تأثیرگذار است و باعث گسترده‌تر شدن و کامل‌تر شدن بازی شده است و برای پیروزی در هر مرحله، استفاده از این حالت کاملاً ضروری است.

در زمینه درجه سختی، باید توجه داشته باشید که این بازی اصلاً در رده‌ی عناوین آسان قرار نمی‌گیرد. این بازی به معنای واقعی کلمه یک عنوان تاکتیکال است و همان‌طور که پیش‌تر نیز گفته شد، استراتژی در آن حرف اول را می‌زند. در صورتی که بخواهید صرفاً بدون توجه به موارد مختلف و مانند یک عنوان اکشن به دل دشمن بزنید و آن‌ها را قلع‌وقمع کنید، بدون شک با شکست سختی روبه‌رو خواهید شد. بدین‌جهت، XCOM 2 عنوانی نیست که بشود بدون فکر آن را بازی کرد و هر مرحله نیاز به فکر و بررسی زیادی دارد. البته خوشبختانه امکان ذخیره‌ی مرحله در هر زمانی وجود دارد و باعث می‌شود که امکان جبران اشتباهات مرگبار وجود داشته باشد.

یکی از دلایل سختی و واقع‌گرایی بازی در زمینه تاکتیک‌ها، هوش مصنوعی خوب دشمنان است. حتی در حالت آسان نیز دشمنان به‌ندرت حرکتی احمقانه انجام می‌دهند و حرکاتشان کاملاً حساب شده است تا بیش‌ترین ضربه را به شما بزنند و اگر از استراتژی مناسبی استفاده نکنید، از آن جایی که دشمنان معمولاً از نظر کمی بر شما برتری دارند، به‌راحتی نیروهای شما را به کام مرگ خواهند کشید.

صحبت از دشمنان بازی شد؛ بدون شک در چنین عناوینی، طراحی متنوع دشمنان به‌طوری که خسته‌کننده شدن بازی را بگیرد، از جمله مهم‌ترین عوامل است. جدای از جنبه بصری طراحی دشمنان که بعداً به آن می‌پردازیم، از نظر گیم پلی و ویژگی‌های نیروها نیز با دامنه گسترده و بسیار متنوعی از نیروها طرف هستیم. از انواع اقسام موجودات فضایی گرفته تا روبات‌ها و انسان‌هایی که کمی جهش ژنتیکی پیدا کرده‌اند. حضور هر یک از دشمنان در هر مرحله، استراتژی خاصی را می‌طلبد و از این رو، رویارویی با هر ترکیب خاص از آن‌ها نیاز به فکر و دقت فراوان دارد که یکی از مهم‌ترین اصول جذابیت و کیفیت بالای یک عنوان استراتژی است. برای آشنایی هر چه بیش‌تر، در ادامه تعدادی از دشمنان بازی و نکاتی را در مورد توانایی‌های آن‌ها ذکر می‌کنیم ولی بدون شک همه‌ی دشمنان بازی را بررسی نخواهیم کرد تا لذت غافل‌گیری و رویارویی با دشمنان جدید و سرسخت، به‌خصوص در نیمه دوم بازی همچنان باقی بماند.

معرفی تعدادی از دشمنان بازی:

Sectoid

Sectoid:

این نیرو از اولین موجودات فضایی است که با آن روبه‌رو می‌شوید و ظاهری شبیه موجودات فضایی معمولی فیلم‌های علمی-تخیلی دارد. این موجودات با این که از جمله اولین دشمنان بازی هستند، اما بسیار دردسرآفرین‌تر از بسیاری از دشمنان پایانی بازی هستند. بیش‌ترین مشکلی که این نیروها می‌توانند برای شما ایجاد کنند، مربوط به توانایی کنترل ذهن آن‌ها می‌شود. آن‌ها می‌توانند اقدام به کنترل ذهن نیروهای شما بکنند و اگر در این کار موفق شوند و بتوانند به ذهن نیروی خودی نفوذ کنند، شما را در موقعیت بدی قرار می‌دهند؛ زیرا اگر بخواهید با نیروی خودتان بجنگید، ممکن است یکی از نیروهای خوب خود را از دست بدهید و اگر بخواهید با او کاری نداشته باشید، به‌راحتی نیروی خودی افراد شما را قلع‌وقمع خواهد کرد، پس بهترین کار این است که همان اول، کار این موجودات فضایی را بسازید تا دردسرساز نشوند.

Viper

Viper:

این دشمنان نیز جزو موجودات فضایی اولیه بازی هستند و ظاهری شبیه خزندگان دارند. آن‌ها توانایی مسموم کردن محیط با سم و گرفتن نیروهای خودی با استفاده از زبان درازشان را دارند ولی به اندازه Sectoid ها خطرآفرین نیستند. وایپرها در اصل شکل واقعی Thin Man هایی هستند که در نسخه قبلی وجود داشتند و خود را به شکل انسان در آورده بودند.

Faceless

Faceless:

این موجودات زشت و کریه، درواقع نیروهای اصلی فضایی‌ها برای نفوذ در میان انسان‌ها هستند. تقریباً در همه‌ی مأموریت‌هایی که در آن‌ها شما وظیفه دارید انسان‌ها را از حمله فضایی‌ها نجات دهید، این موجودات حضور دارند و در صورتی که به آن‌ها نزدیک شوید و یا بعضی مواقع به شکل خودبه‌خود، از فرم انسانی خود خارج می‌شوند. ضربات آن‌ها از راه نزدیک است ولی درعین‌حال می‌توانند آسیب زیادی بزنند پس بهتر است که آن‌ها نیز هرچه سریع‌تر از بین بروند.

ADVENT MEC

ADVENT MEC:

این نیروها درواقع روبات‌های شرکت ADVENT هستند و با توانایی بمباران خود می‌توانند دردسرساز شوند. همچنین زره قوی دارند که آسیب‌های وارده به آن‌ها را کاهش می‌دهد. البته امکان تضعیف این زره با نارنجک وجود دارد و پیشنهاد می‌کنم اگر امکانش را دارید، این کار را انجام دهید. راه دیگری مقابله با آن‌ها هم استفاده از توانایی Specialist ها برای هک کردن است. اگر Specialist شما به اندازه کافی قوی باشد، این نیرو برای چند دور در اختیار شما قرار می‌گیرد و می‌توانید از آن‌ها علیه دشمن استفاده کنید.

Berserker

Berserker:

این موجودات فضایی درواقع مدل تقویت شده موجوداتی دیگر به نام Muton هستند. همان‌طور که از ظاهرشان پیداست، فوق‌العاده از نظر فیزیکی قوی هستند و زره محکمی نیز دارند. حمله آن‌ها می‌تواند در برابر نیروهای ضعیف ویرانگر باشد و در صورتی که عصبانی شوند و وارد حالت Enrage شوند، در صورتی که نیروهای دشمن را پیدا نکنند، به نیروهای خودی هم حمله می‌کنند. به آتش کشیدن این نیروها، به‌شدت آن‌ها را ضعیف می‌کند و امکان حمله را تا زمان برطرف شدن آتش، از آن‌ها می‌گیرد.

لیست بالا تعدادی از دشمنان بازی بود. البته دشمنان بازی بسیار متنوع‌تر هستند و دشمنان جالب بازی معرفی نشده‌اند تا خود در بازی با آن‌ها روبه‌رو شوید.

این عنوان بخش چندنفره هم دارد که به‌مانند بخش تک‌نفره، در این بخش نیز استفاده از استراتژی‌های درست حرف اول را می‌زند. مطمئناً چیزی که این بخش را بسیار جذاب می‌کنند، امکان کنترل مستقیم نیروهای فضایی نیز وجود دارد. در بخش تک‌نفره فقط در شرایط خاصی نهایتاً امکان کنترل یک یا دو موجود فضایی با استفاده از Mind Control یا هک کردن آن‌ها مهیا بود ولی در این بخش شما امکان چیدن استراتژی خود بر پایه توانایی‌های موجودات فضایی را دارید که بسیار جالب و مهیج است.

از بحث گیم پلی که بگذریم، به گرافیک بازی می‌رسیم. بدون شک گرافیک بازی در میان عناوین استراتژیک جزو عناوین شاخص و بسیار خوب محسوب می‌شود. جزئیات طراحی چهره شخصیت‌ها، ریزه‌کاری‌های استفاده شده در محیط، افکت‌های انفجار و شلیک، همه و همه به جذابیت هر چه بیش‌تر بازی کمک کرده‌اند. به طراحی‌های دشمنان بازی نیز پیش‌تر اشاره شد که بسیار خوب و با جزئیات بالا طراحی شده‌اند و بدون شک این مورد جزو نقاط قوت اصلی بازی در زمینه گرافیک محسوب می‌شود. علاوه بر موارد بالا، گرافیک در خدمت گیم پلی بازی هم بوده است و مطمئناً بدون یک گرافیک خوب، امکان تخریب پذیری تقریباً همه‌ی اجزای محیط که جزو ارکان اصلی گیم پلی بازی محسوب می‌شود وجود نداشت.

اما گرافیک بازی به‌مانند بسیاری از بازی‌های امسال، یک ایراد اساسی دارد و آن بهینه نبودن کامل بازی است. بازی بر روی بسیاری از سیستم‌های متوسط به بالا در کیفیت قابل‌قبولی اجرا نمی‌شده است و افت فریم در بازی وجود داشت. حتی در سیستم‌های قوی هم در بالاترین کیفیت، در معدود نقاطی افت فریم وجود دارد که اصلاً قابل‌پذیرش نیست. به‌علاوه نسخه اولیه بازی یک باگ بسیار وحشتناک نیز دارد –که احتمالاً به دلیل عدم پردازش گرافیکی درست است- و آن هم این است که اگر در مرحله‌ای دشمنان Chryssalid وجود داشته باشند و سربازی را مسموم کنند و سپس آن سرباز بمیرد، امکان لود کردن سیو بازی از آن لحظه به بعد تا آخر آن مرحله وجود نخواهد داشت. این مورد برای کسانی که تعداد زیادی سیو از بازی خود دارند، شاید مشکل‌ساز نبوده باشد ولی بدون شک اگر فردی تنها یک سیو داشته باشد و آن سیو نیز به این مشکل دچار شده باشد، این موضوع بسیار آزاردهنده خواهد شد. به این نکته نیز توجه داشته باشید که سروکله دشمن یاد شده در نیمه دوم بازی پیدا می‌شود و واقعاً انجام دادن بازی از اول به خاطر چنین دلیل، خیلی ناراحت‌کننده است. البته باید بدانید که این مشکل در آپدیت‌هایی که بعداً برای بازی عرضه شد، مرتفع گردید ولی به هرحال معیار نقد نسخه اولیه بازی است و این مشکل، اصلاً قابل‌چشم‌پوشی نیست.

بخش هایی از بازی در هنگام حملات به صورت سینمایی نمایش داده می شود

موسیقی بازی در سطح قابل‌قبولی قرار دارد و متناسب با فضای بازی است. هرچند ای کاش برای لودینگ ها، آهنگ‌های متنوع‌تری تا آهنگ فعلی در نظر گرفته می‌شد، آهنگی که برای این بخش طراحی شده به‌عنوان آهنگ لودینگ که بار ها شنیده می‌شود، بسیار اعصاب‌خردکن (!) است. در زمینه صداگذاری اما خیلی خوب کار شده و صداهای انفجارها، موجودات فضایی، نیروهای خودی و… همه و همه به‌خوبی در بازی پیاده سازی شده‌اند و حس حضور در محیط بازی را کاملاً به شما منتقل می‌کنند. علاوه بر این اگر در تنظیمات بازی تطابق صدای شخصیت‌ها با ملیت را فعال کنید، شخصیت‌هایی که زبان آن‌ها در میان زبان‌های بازی موجود است، به زبان خودشان صحبت خواهند کرد که به طبیعی‌تر شدن هر چه بیش‌تر بازی کمک می‌کند.

نتیجه‌گیری نهایی:

XCOM 2 بدون شک یکی از بهترین عناوین استراتژی تاکتیکال امسال و چند سال اخیر است. این بازی تمامی مواردی که یک بازی در این سبک نیاز دارد را در اختیار داشته و با گیم پلی درگیر کننده‌ی خود که واقعاً نیاز به فکر و برنامه‌ریزی دارد، تمامی طرفداران این سبک را راضی خواهد کرد. به‌علاوه داستان خوبی به نسبت سایر عناوین استراتژی دارد که کاربر را تا آخر بازی با خود خواهد کشاند. تنها ایرادی که به بازی وارد است، بهینه نبودن آن است که اگر این ایراد نیز برطرف می‌شد، می‌شد از آن به‌عنوان یک بازی کاملاً استثنایی یادکرد. هرچند همین الان نیز کیفیت فوق‌العاده بالایی دارد و آن را به تمامی طرفداران سبک استراتژی نوبتی و تاکتیکال، پیشنهاد می‌کنم.