Playstation Move VS. Xbox Kinect

با شروع نسل جدید و پیش گام شدن X360 هیچ کس فکر نمی کرد با وجود غول های مانند Microsoft یا Sony یک شرکت دیگر گوی سبقت را بدزدد و به یک رقیب دست نیافتنی تبدیل شود. بله؛ فکر نمی کردیمکه دستگاه Wii بتواند توجه مردم را جلب کند.

اما انگار همه چیز برعکس پیش بینی های دوشرکت دیگر پیش رفته بود و تا آنها بتوانند به خود بیایند به طور کامل بازار را از دست دادند. شرکت Nintendo برای بدست آوردن بازار فقط یک هدف داشت و آن ایجاد “سرگرمی واقعی” بود که در نیل به این هدف هم خیلی خوب عمل کرد. البته مسائل دیگری مانند قیمت ارزان و عدم نیاز به تلویزیون های HD و البته بازار ژاپن از عوامل موفقیت Wii بودند. خوشبختانه Microsoft توانست گلیم خود را از آب بیرون بکشد و هرچه داشت به میدان آورد و از به میان آوردن بازیهای انحصاری و ارزان کردن کنسولش واهمه ای نداشت. مشخصا X360 یک قربانی بود که زودتر قدم به عرصه نسل جدید گذاشت و ضررها و سودهایی را متحمل شد. در طرف دیگر شرکت Sony تبلیغات خود را گسترش داد و بیش از آنچه که هرکسی می توانست فکر بکند بازی انحصاری روی کنسول ریخت. کم کم قیمت را پایین آورد و بالاخره مدل Slim را هم روانه بازار کرد تا کسری خود را جبران کرده باشد. در آن زمان که دوشرکت دیگر مشغول راست و ریس کردن کارهای خود بودند، هر عنوان Nintendo حداقل دوبرابر عناوین انحصاری آنها فروش می کرد و به این ترتیب بود که این شرکت خودش را بست و از آن زمان تا به حال به جز معرفی بازی هیچ کار دیگری نکرده است. متاسفانه یا خوشبختانه دوشرکت دیگر کمی دیر متوجه نیاز بازیبازها و عنصر سرگرمی شدند. حداقل دو سال طول کشید تا هردو در سال گذشته و بصورت همزمان E3 را به آتش کشیدند! در سال ۲۰۰۹ از قبل پیش بینی می شد که Microsoft برنامه ی عظیمی را معرفی کند اما نه به آن عظمت. این شرکت با معرفی کوتاه Project Natal به صورت علنی یک آتش به وجود بازیبازها انداخت که تا چندین ماه خاموش نمی شد. این دستگاه که به عقیده PS Fan ها یک تقلید از PS Eye است، واقعا می توانست شگفتی بیافریند و گیمرها را به یک دنیای جدید در بازیهای رایانه ای منتفل کند. در واقع Natal یک دوربین با قابلیت Full Body Motion Sensor است و کاملا متفاوت با دستگاه PS Eye خواهد بود. بنا به نظر بسیاری، PS Fan ها برای متقاعد کردن خود این چیزها را به Natal نسبت داده اند. گذشته از این حرف ها، این دستگاه می تواند تک تک حرکات شما را به دستگاه منتقل کند. کوچک ترین حرکت صورت یا دست یا بدن شما به صورت کامل وارد دستگاه می شود. اما این تمام سورپرایز Microsoft نیست. این دستگاه حتی می تواند صدای شما را شناسایی کند! تا به حال وجود صدا در بازی (به غیر از تجربه GH و RB) سابقه نداشته است آن هم به این شکل گسترده. جالب ترین بخش هم این است که شما در بازی به هیچ گونه کنترلر نیاز نخواهید داشت و این یک ابتکار در کنترل بازی است. حتی در منوهای دستگاه هم شما می توانید با تکان دادن دست خود مانند یک موس گزینه ها را انتخاب کنید یا این که با حرف زدن این کار را انجام دهید. هرچیزی که در صفحه دستگاه دیده می شود می تواند تحت تاثیر دستورات صوتی قرار بگیرد. مثلا وقتی شما در صفحه سرگرمی ها بخش Zune را می بینید و به دستگاه می گویید:”Xbox … Zune” دیگر لازم نیست که آن را انتخاب کنید چون خودش می آید و به این ترتیب شما می توانید دستورات صوتی بدهید. حتی موقعی که فیلم می بینید با گفتن:”Xbox … Pause” فیلم نگه داشته خواهد شد. دیگر عصر گشتن دنبال کنترل در تاریکی و پیدا کردن دکمه Pause تمام شده است. حالا شما می توانید بدون نیاز به یک واسطه و بصورت خیلی طبیعی و با صدایتان به یک دستگاه دستور بدهید. تصور این که دنیای گیم در زمینه تکنولوژی پیشگام شده است، بیش از همه چیز برای بازیبازها شور و شادی آور خواهد بود چرا که دیگر عرصه های تکنولوژی حاضر در خانه ها، اینقدر پیشرفته نیستند. گذشته از این مسائل Natal یا بهتر است بگوییم Kinect بازیباز را با تجربه بازی بدون کنترلر به یک دنیای جدید منتقل می کند.

شاید با خواندن این چند خط بالا فکر کنید که Kinect یک دستگاه معجزه آفرین است که می توانید هرکاری با آن انجام بدهید اما اگر این فکر را می کنید در اشتباه هستید. این دستگاه در یکسری مسائل، مشکلات خاصی دارد که برای خود سازندگان هم هنوز رفع نشده است و فکر این که با Kinect می توان هر بازی را تجربه کرد کاملا اشتباه است. چیزی که مشخص است وجود یک تجربه ناب و کامل از بازی ها با این دستگاه است که فقط می خواهد ارتباط دنیای مجازی و واقعیت را زیاد کند که در این کار هم کم و بیش موفق بوده است. پس از نشان داده شدن دموی Kate & Milo در نمایشگاه E3 سال گذشته خیلی ها گفتند که این اصلا بازی نیست و یک تکنولوژی است که بیشتر شبیه فیلم هاست تا بازی. اما واقعا Kinect توانسته بود ارتباط بین دنیای مجازی و واقعی را برقرار کند. باز هم که فکر می کنیم، می بینیم که کامپیوتر هرچیزی هم که باشد برنامه ریزی شده است و خارج از برنامه کاری انجام نمی دهد اما در این دستگاه همه چیز فرق دارد. حتی اگر این کار برنامه ریزی هم باشد بی نظیر است! این وقتی اثبات شد که Milo که یک پسر مجازی بود توانست شکل و رنگ یک نقاشی واقعی را تشخیص دهد. از جنبه های دیگر این دستگاه چشم پوشی می کنیم و به شرح دستگاه جدید سونی یعنی Move می پردازیم و در ادامه آن مقایساتی کلی انجام خواهیم داد.

در ابتدای امر دستگاه سونی بدون هیچ نام و نشانی به عموم نشان داده شد. دفعه اول نمایش دستگاهی که حالا اسمش Move است، نمایشگاه E3 دوسال پیش بود. در آن موقع Move چندان جالب به نظر نمی رسید چون برنامه ریزی کوچکی برای آن شده بود و از طرف دیگر سونی هیچ گاه تصوری تولید دستگاهی مانند Kinect را از رقیب خود را نداشت. برنامه ای که در E3 2009 توسط Move انجام شد عبارت بود از نشان دادن یکسری قابلیت های کلی و پتانسیلی که این دستگاه برای عوض کردن گیم پلی بازیها دارد. راستش را بخواهید همه گیمرها درگیر Kinect شده بودند و این شد که Move درخشش خود را به کلی از دست داد. اما خوشبختانه این روند ادامه پیدا نکرد و سونی تنها یکسال بعد با دست پر برگشت. در E3 امسال، سونی شعارهای جدیدی را با بازیهایش همراه کرد. یکی از شعارهای همراه Move این بود:”It Only Does Everything” شاید کمی اغراق آور باشد اما Move واقعا می تواند در هر سبکی از بازی تاثیر بگذارد. خود Move یک دسته استوانه ای است که یک حباب رنگی روی آن قرار دارد. چهار دکمه PS و یک آنالوگ و دو دکمه Start و Select روی آن وجود دارد. پایه کارهای حرکتی این دسته براساس همان حباب است و دربازی وقتی با محیط Interact می کنید، حباب به رنگ های مختلفی درمی آید. شما می توانید از دو دسته برای کارهای همزمان هم استفاده کنید. برای مثال در یک دمو نشان داده شد که برای انداختن تیر با تیرکمان باید یکی از دسته ها را ثابت نگه دارید و دومی را برای پرتاب به عقب بکشید. تصور این نوشته ها کمی سخت است و دیدن ویدئو جزئیات بیشتری را برای شما آشکار می کند. اما گذشته از این بحث شاهکار Move در بازیهای Action مشخص می شود. چیزی که رقیب در آن مشکل اساسی دارد. اولین بازی اکشن معرفی شده از طرف سونی که Move را به طور کامل ساپورت می کند، بازی SOCOM است. هنوز یک دموی رسمی از گیم پلی بازی منتشر نشده است اما تکه هایی از آن در تیزرهای Move وجود داشت که خیلی هم بحث برانگیر بود و اگر بتوان به همان شکل این بازی را انجام داد که واقعا از سخن خارج می شود. از دیگر نکات مثبت Move این است که حمایت ۱۰۰% سونی را با خود دارد و این شرکت اعلام کرده که از این پس همه بازیها Move Compatible خواهند بود. علاوه بر این بازیهای دیگری هم درحال ساخت هستند که فقط با Move قابل اجرا اند و کاملا در انحصار PS3. اما یک بحث حاشیه ای هم که اخیرا بپا شده در مورد Move وجود دارد. بسیاری از گیمرها معمولا تجربه جدیدی را دوست دارند ولی برخی می گویند که Move همان دسته های ارتقا یافته Wii است. شاید در بعضی نقاط بتوان این حرف را پذیرفت اما در کلیت امر منصفانه به نظر نمی رسد. حتی اگر Move یک تقلید از دسته های Wii باشد، بازهم از آن بهتر است چون Wii قدرت پردازش PS3 را ندارد.

Playstation Move VS. Xbox Kinect

به مقایسات کلی می رسیم و این جاست که هردو دستگاه معایب جزئی و مزایای کلی خود را نشان می دهند. بزرگترین امتیاز مثبت Kinect این است که شما برای بازی هیچگونه کنترلر نیاز ندارید اما باید Move را در دستان خود بگیرید. امتیاز مثبت دوم Kinect مربوط به سیستم تشخیص صدا است که Move چنین قابلیتی را ندارد. امتیاز مثبت سوم، بازهم به نفع Kinect این است که کل بدن بازیباز را به داخل بازی می برد اما Move فقط بخشی کوچک را درگیر می کند. حالا اولین امتیاز مثبت Move این است که نسبت به Kinect فوق العاده ارزان تر است. امتیاز مثبت دوم Move این است که بازیهای انحصاری بسیار جالب و جذابی دارد که Kinect هنوز فاقد این بازیهاست. امتیاز مثبت سوم به نفع Move این است که فقط در ۳ نوع سبک اشکال دارد : بازیهای ورزشی، بازیهای ریتمیک، بازیهای استراتژی. اما Kinect در ۴ سبک مشکل دارد : بازیهای اول شخص شوتر، بازیهای فایتینگ، بازیهای RPG و مشابه، بازیهای Beat Em’ Up و مشابه. تا حالا نتیجه مساوی پیش رفته است و واقعا نمی توان بین این دو دستگاه انتخاب خوبی را داشت ولی به نظر می رسد که Kinect بخاطر نوآوری بیشتر پیروز این میدان باشد. بهرحال هنوز یک تصمیم گیری کلی در مورد برنده این جنگ جدید خیلی زود است و باید دید که این دستگاهها چگونه عمل می کنند.