نقد و بررسی Fallout 4 | موفقیتی که می‌توانست تاریخ‌ساز شود

معمولا وقتی سخن از بازی‌های نقش‌آفرینی به میان آید، ذهن ما به سمت بازی‌هایی با داستانی کهن، حماسی و افسانه‌ای منحرف می‌شود. دلیل این موضوع آن است که ما سبک نقش‌آفرینی را با چنین عناوینی و چنین پس‌زمینه‌هایی شناخته‌ایم؛ ولی دنیای بازی‌های نقش‌آفرینی می‌تواند بسیار متفاوت‌تر از چیزی باشد که در ذهن شما متصور می‌شود. Fallout 4 نمونه بارزی برای این مورد است. کمتر عناوینی را می‌یابید که در سبک نقش‌آفرینی باشند ولی در عین حال ابعادی از سبک تیراندازی، جهان‌باز و تاحدودی ماجراجویی را شامل شوند. با ما در ادامه همراه باشید.

——————————————————————————

باکس‌آرت رسمی نسخه رایانه‌ شخصی

نام: Fallout 4

استودیو سازنده: Bethesda Game Studios

ناشر: Bethesda Softworks

کارگردان: Todd Howard

نویسنده: Emil Pagliarulo

پلتفرم‌ها: پلی‌استیشن۴، اکس‌باکس‌وان و رایانه شخصی

میانگین نمرات بازی: نسخه پلی‌استیشن۴  ۸۷ – نسخه اکس‌باکس‌وان  ۸۸ – نسخه رایانه‌ شخصی  ۸۵

——————————————————————————

فرنچایز موفق کمپانی بتسدا، Fallout، همان چیزی است که نکاتی کاربردی از اکثر سبک‌ها را در خود گنجانده است. همین است که سبب می‌شود تا این سری را متفاوت‌تر و یک سر و گردن بالاتر از هم‌قطاران خود ببینیم. چهارمین نسخه اصلی از سری Fallout سرانجام منتشر شد و حال روی ترازوی بررسی گیمفا قرار گرفته است تا همه خوب و بدهای آن ایان شود.

داستان

روایت داستان در Fallout 4 طوری است که شما مجبور نیستید تا برای درک آن حتما نسخه‌های قبلی را تجربه کرده باشید. کاری هوشمندانه از سوی بتسدا که باعث شد تا نه در درک داستان بازی سردرگم شویم و نه نیازی باشد که حتما بازی‌باز باسابقه‌ای باشیم. از همان ابتدای بازی ظرافت‌های خاص و پیچ و خم‌های ماهرانه بازی را می‌توانید در داستان‌سرایی دریابید. داستان کلی بازی در مورد اصابت دو بمب اتمی به شهرهای نیویورک و پنسیلوانیا است که در جریان این حمله، گروهی از مردم خود را به پناهگاه‌های مخصوص می‌رسانند و گروهی دیگر در جهنم آتش و خون می‌مانند و می‌جنگند. داستان بازی شاید ساده و کمی کلیشه‌ای به نظر بیاید ولی مطمئن باشید شما را به خوبی با خود همراه می‌کند. در واقع شما در ابتدای بازی با اینکه کلیات را دانسته‌اید؛ اما، نواقصی در جزئیات، شما را به کشف اطلاعات جدید سوق می‌دهد.

یکی از ایده‌های بی‌نظیر بتسدا در ساخت بازی انیمیشن‌های آن است. وقتی شما به اندازه کافی در بازی پیشرفت داشته باشید، به هنگام اجرای بازی و قبل از نمایش منوی بازی، انیمیشنی بسیار جالب و تماشایی به نمایش در می‌آید که هر بار یکی از ۷ ویژگی .S.P.E.C.I.A.L را معرفی می‌کند. ایده‌ای که تاکنون به یاد نمی‌آورم در عنوانی دیده شده باشد.

انیمیشن‌های ابتدای بازی با افکت تصویری سیاه و سفید بسیار جالب و سرگرم کننده است

نقاط فراز و فرود داستان به سرعت تغییر می‌کند. شاید در آرام‌ترین لحظات هم اتفاقاتی بزرگ در بازی رخ دهد که همین موضوع باعث می‌شود تا هیجان بازی بیشتر شود و شما را برای ادامه بازی تشنه‌تر کند. در واقع داستان به‌صورت مرحله به مرحله روایت می‌شود. این‌طور نیست که شما از همان ابتدا ابرقهرمانی تلقی شوید که قرار است دنیا را نجات دهد، بلکه رفته رفته شخصیت و موقعیت خود را پیدا خواهید کرد.

گیم‌پلی

از اولین لحظه‌ای که کنترل بازی را در دست می‌گیرید، می‌توانید به خوبی احساس کنید چقدر بازی گسترده است و چقدر شما آزادی عمل دارید؛ زیرا اولین بخشی که با آن روبرو می‌شویم، طراحی چهره‌ شخصیت قابل بازی است. به جرات می‌توان گفت که Fallout 4 در بخش طراحی چهره جزو عناوین انگشت شماری است که شما را کاملا مختار قرار داده است. تقریبا همه اجزای صورت قابل تغییر هستند. اگر احساس کردید که بیش از حد درگیر این بخش شده‌اید، تعجب نکنید؛ زیرا این حسی است که پس از تجربه بازی به همه بازی‌بازان منتقل می‌شود. نکته منفی در این بخش این است که هر اندازه که شما در طراحی چهره فراخ بال دارید، در بخش طراحی بدن بسیار محدود و سطحی می‌توانید دخالت کنید. شاید اگر در این مورد هم بتسدا کمی متوازن عمل می‌کرد به بهترین بازی در رابطه با طراحی شخصیت بازی تبدیل می‌شد. علاوه بر این، نامی که برای شخصیت خود برمی‌گزینید، بیشتر حالت نمایشی دارد و حتی یک‌بار هم تلفظ نمی‌شود.

طراحی تمام اجزای چهره با وسواس بالایی انجام گرفته است. هر چند که بافت گوش‌ها کمی بی‌کیفیت به نظر می‌رسد.

بتسدا سعی کرده است تا گیم‌پلی طوری طراحی شود که شما اجازه دخالت در هر چیزی را داشته باشید. در هنگام گفتگو با سایر شخصیت‌ها چهار دیالوگ پیش‌فرض برای شما مشخص می‌شود که می‌توانید به دلخواه یکی را برگزینید. البته انتخاب شما در ابتدای بازی تاثیری بر روند بازی نمی‌گذارد ولی در مراحل بالاتر و مراحل فرعی این انتخاب‌ها هم بر روند بازی تاثیر دارد و هم اینکه کاریزمای شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد.

یکی از ارکان مهم در گیم‌پلی بازی این است که باید جستجوگر و کنجکاو بود. اگر حوصله گشت‌وگذار در محیط‌ و جمع‌آوری اطلاعات و تجهیزات مختلف را ندارید از همین الان دور Fallout 4 یک دایره قرمز رنگ بکشید؛ چون قطعا نمی‌توانید با فضای بازی کنار بیایید. تقریبا اکثر موارد در بازی را می‌توانید برداشته و در پناهگاه خود نگه دارید. از برداشتن هیچ وسیله‌ای دریغ نکنید؛ زیرا مطمئنا جایی به کارتان خواهد آمد. از مواد غذایی موجود در بازی که برای افزایش میزان سلامتی استفاده می‌شوند تا سوزن‌هایی که برای باز کردن قفل‌ها نیازمند آن هستید. این مثال‌ها به وضوح می‌تواند گستردگی بازی در جزئیات را برای‌تان مجسم کند.

سیستم تیراندازی و طراحی اسلحه در کنار نکات مثبت دارای نکات منفی هم هست. از نکات مثبت در بخش تیراندازی می‌توان به خطوط نشانه‌گیری بسیار مناسب، نمایش میزان سلامتی تک تک دشمنان و متفاوت بودن تاثیر هر یک از سلاح‌ها بر سلامتی دشمنان اشاره کرد. در بخش طراحی اسلحه نیز بتسدا به جزئیات توجه خاصی داشته است. تعداد بسیار بالای سلاح‌ها، شخصی‌سازی دقیق و وسیع آن‌ها و تفاوت برد هر یک از آن‌ها ازنکات مثبت بخش طراحی سلاح‌ها است. حال وقتی به نیمه خالی لیوان بنگریم متاسفانه ضعف‌هایی را در بخش تیراندازی می‌بینیم که انتظارش را نداشتیم. برای اینکه گلوله ها به هدف برخورد کند باید دشمن دقیقا در وسط خطوط نشانه‌گیری قرار گیرد و حتی ذره‌ای تغییر هم سبب می‌شود گلوله‌ها به خطا برود. به همین علت نیز مورد اصابت قرار دادن موجوداتی مثل عنکبوت‌های پرنده بسیار سخت است و به‌راحتی مقدار زیادی از گلوله‌های شما را هدر می‌دهد. همچنین جدا از این تیراندازی در حالت سوم شخص نیز بسیار سخت‌تر می‍شود. به‌ویژه زمانی که اهداف شما در حال حرکت باشند. به‌طور کلی بخش تیراندازی بسیار بهتر از این می‌توانست پیاده‌سازی شود.

با اینکه گلوله به سر دشمن اصابت کرده است، اما او هنوز زنده است. مگه میشه؟

یکی دیگر از بخش‌های جذاب گیم‌پلی زمانی به بازی اضافه می‌شود که شما سگ‌تان را با خود همراه می‌کنید. این سگ ویژگی‌های بسیار خوب و کاربردی دارد که شاید کار شما را در بسیاری از موارد آسان‌تر می‌کند. شما می‌توانید به سگ خود فرمان دهید که به جای خاصی برود یا در جای خود بماند یا وسیله خاصی را از پناهگاه به شما منتقل کند. در کنار همه این موارد بزرگترین کارایی این سگ زمانی است که شما با دشمنان مختلف روبرو می‌شوید. در این هنگام است که این سگ شجاع با ایجاد مزاحمت به دشمنان زمان را برای از بین بردن موجودات بیگانه فراهم می‌آورد. به ویژه به هنگام مواجهه با موجودات پرنده، این سگ به‌شدت کمک حال شما خواهد بود.

از دیگر بخش‌های گیم‌پلی که بار اعظمی از این بخش را به دوش می‌کشد، دستگاه Pip–Boy یا همان رایانه دستی کوچک است که تقریبا اکثر قابلیت‌های بازی را برای شما فراهم می‌کند. از جمله‌ کارهایی که Pip–Boy برای‌تان انجام می‌دهد می‌توان به تغییر سلاح، تغییر لباس، ارتقا مهارت‌های هفت‌گانه .S.P.E.C.I.A.L و حتی روشن کردن رادیو اشاره کرد. اگر از نبود موسیقی در بعضی مواقع در بازی خسته شدید، کافی است تا رادیو را از طریق Pip–Boy روشن کنید تا با موسیقی‌های متنوع سرگرم شوید. این هم یک ایده خوب و در عین کارآمد است که باعث شده است کنترل بازی و شخصیت بازی راحت‌تر و دلپذیرتر شود. همچنین می‌توانید به کمک این مچ‌بند بزرگ نقشه بازی را هم مشاهده کنید. بالطبع هرچه در محیط بازی پیشروی بیشتری داشته باشید، جزئیات بیشتری را در نقشه مشاهده خواهید کرد.

کاربردی‌ترین وسیله بازی. کارهایی که Pip-Boy برای شما انجام می‌دهد شاید با گوشی‌های هوشمند امروزی برابری کند.

حال می‌خواهیم نگاهی به هوش مصنوعی بازی داشته باشیم. بخشی که از نظر من می‌توانست بهتر از آنچه که هست طراحی شود. هوش مصنوعی دشمنان کاملا خوب طراحی شده است. دشمنان شما دائم حرکت می‌کنند و پناه‌ می‌گیرند که در این حالت نابود کردن آن‌ها برای شما بسیار سخت می‌شود. گاهی به قدری دشمن می‌تواند ماهر باشد که با یک تیر سر شما را مورد اصابت قرار دهد یا به اصطلاح شما را HeadShot کند. اما در مقابل این، ضعف‌هایی نیز موجود است. برای مثال شما می‌توانید به‌راحتی از پشت به دشمنان نزدیک شوید و آن‌ها را از بین ببرید بدون اینکه متوجه شوند. همچنین ضعف‌های دیگری نیز وجود دارد که چندان به هوش مصنوعی مربوط نمی‌شود ولی بیان آن‌ها خالی از لطف نیست. یکی از این مشکلات این است که دشمنان شما عملا با یک تیر نمی‌میرند، حتی اگر در نزدیک‌ترین فاصله با اسلحه شات‌گان به مغز آن‌ها شلیک کنید که این موضوع به‌شدت تاسف‌آور است. جدا از این برخی اشتباهات مضحک نیز در بازی دیده می‌شود. برای مثال هیولاهای Deathclaw  می‌توانند فقط با یک ضربه شما را نابود کنند، درحالی که وقتی شگ شما با این موجود درگیر می‌شود به سختی پس از سه ضربه متوالی تسلیم می‌شود که واقعا چنین اشتباهاتی از بتسدا در عنوانی که قرار است نامزد دریافت بهترین بازی سال باشد، بسیار بعید است. یکی دیگر از مواردی که در بازی کمی حوصله سر بر است، بارگذاری‌ها نسبتا طولانی است. به ویژه وقتی می‌خواهید وارد یک ساختمان شوید و یا از آن خارج شوید. همه می‌دانیم که در بازی‌های نسل هشتمی دیگر وجود بارگذاری به هنگام انتقال از یک محیط به محیط دیگر منسوخ شده است. البته بارگذاری‌های قبل از ورود به بازی خوب طراحی شده‌اند و علاوه بر اطلاعاتی که در رابطه با بازی در اختیار می‌گذارند، تصاویری را نیز از موارد مختلف موجود در بازی ارائه می‌دهند.

نمونه‌ای از بارگذاری‌های قبل از ورود به بازی

ماموریت‌های Fallout 4 به معنای واقعی کلمه سرگرم کننده و جذاب است. علاوه بر ماموریت‌های اصلی، ماموریت‌های فرعی نیز در بازی موجود است که شاید برخی از آن‌ها حتی بسیار جذاب‌تر از ماموریت‌های اصلی باشد. علاوه بر این، شما در پناهگاه خود امکانات بسیار گسترده‌ای برای شخصی‌سازی تجهیزات و نیز ساخت قطعات و وسایل جدید در اختیار دارید.

شاید قبل از انتشار بازی، با توجه به تصاویری که از بازی منتشر می‌شد، انتظار محیطی تکراری را از بازی داشتید؛ اما باید بگویم که واقعیت کاملا عکس این موضوع است. محیط‌های بازی فقط به مناطق جنگلی با درخت‌های پوسیده و پژمرده محدود نمی‌شود. محیط‌های شهری با ساختمان‌های متعدد، رودخانه‌ها، سدها، جاده‌ها و… همگی سبب می‌شود تا از گشت‌وگذار در محیط بازی لذت ببرید؛ هر چند که همه مناطق سرد و پژمرده و بی‌روح به نظر می‌رسند. در واقع حس ماجراجویی و کنجکاوی باعث می‌شود که شما نتوانید از ادامه بازی دست بکشید.

محیط پژمرده اما وسیع و پر جزئیات. پس از ۲۱۰ سال می‌توانست بدتر از این باشد.

گرافیک

گرافیک بازی خلاف آنچه که توسط برخی‌ها پایین تلقی می‌شود، بد نیست. شاید در مقایسه با برخی عناوین این نسل در رتبه‌ پایین‌تری قرار گیرد ولی به این معنا نیست که گرافیک بازی قابل‌ قبول نباشد. شاید در برخی از بافت‌ها و نیز در قدرت تخریب‌پذیری، Fallout 4 می‌توانست بهتر عمل کند.

قدرت تخریب‌پذیری در Fallout 4 در حد بسیار بالایی کار نشده است ولی برای یک بازی در این نسل قابل‌ قبول است. تخریب‌پذیری در برخی از سطوح خوب است ولی در برخی سطوح دیگر اصلا تخریببی صورت نمی‌گیرد.

نمونه‌ای از اثر تخریبی گلوله روی ستون چوبی.

بزرگترین نقطه قوت بازی در بخش گرافیک مربوط به طراحی خارق‌العاده چهره‌ها است. به ویژه چهره شخصیت قابل بازی. همه اجزای صورت به دقت کار شده‌اند و به خوبی می‌توانند حس چهره را به بازی‌باز منتقل کنند. البته گوش‌ها کمی نامناسب طراحی شده‌اند ولی در کل طراحی چهره‌ها در سطح بالایی قرار دارد.

البته Fallout 4 هم همانند اکثر بازی‌ها، از وجود باگ در امان نیست. برای مثال در محیط‌های بسته و تو در تو دشمنان به هنگام دویدن بعضا به درب‌ها یا کناره‌های دیوار هر چند در مدت زمان بسیار کوتاه، گیر می‌کنند. همچنین گاهی اوقات دیالوگ‌هایی که زیرنویس می‌شوند، گیر کرده و دیگر عوض نمی‌شوند.

جمع‌بندی

با کنار هم گذاشتن همه موارد بالا می‌توان دریافت که Fallout 4 به اندازه کافی سرگرم کننده و جذاب طراحی شده است و هر چند که در برخی از قسمت‌ها مشکلاتی دارد ولی خب نمی‌توان هیچ عنوانی را بی‌نقص تصور کرد. بتسدا باز هم توانست رضایت بازی‌بازان را جلب کند و درعین حال عنوانی را تحویل دهد که در شان اجداد خود نیز باشد. هر چند عضو جدید خانواده Fallout در برخی موارد از پدران خود پایین‌تر قرار گیرد.

اگر در خرید بازی دچار سردرگمی هستید، شک نکنید که Fallout 4 نه تنها ساعت‌ها بلکه ماه‌ها شما را سرگرم خواهد کرد؛ اما به این نکته توجه کنید که اگر جستجوگری و ماجراجویی از حوصله شما خارج است، Fallout 4 نمی‌تواند برای شما یک بازی ایده‌آل باشد.

تمامی تصاویر استفاده شده در این مقاله توسط شخص نویسنده تهیه شده است و مختص وبسایت گیمفا است. از همین رو هرگونه کپی‌برداری از آن بدون ذکر منبع و نویسنده برخلاف قانون است.

این نقد بر اساس نسخه رایانه شخصی انجام گرفته است.