نگاهی به سبک open world

اگر بخواهیم این موضوع را باز کنیم که چرا بازی های Open-World اینقدر جذاب هستند، احتمالاً با این جواب روبرو می شویم که انسان همیشه علاقه مند به کشف محیط های جدید بوده است.

پایه بسیاری از بازی ها اینطور است، ولی در سبک Open-World ما بیشتر با این موضوع روبرو هستیم. سبک Open-World توسط بازی های قدیمی مثل Elite و The Legend of Zelda معرفی شد و در سال ۲۰۰۱ بازی GTA III بود که انقلابی در این سبک در وادی بازی های سه بعدی انجام داد. هر سال بازی های Open-World بیشتر می شوند و از کیفیت بالاتری بهره می برند. حتی دیگر یک سبک خاص هم مطرح نیست و هر بازی ای در هر سبکی می تواند Open-World باشد.

مثلاً Fallout 3 یک RPG اول-شخص است که در یک دنیای وسیع شکل می گیرد و اتفاقاً این محیط های بزرگ عناصر RPG را در بازی بیشتر می کنند، به طوری که دکتر ری موزیکا (Ray Muzyka) رئیس BioWare می گوید: “GTA IV بیش از اینکه یک Action-Adventure باشد یک بازی RPG است”. چارلز استپلس (Charles Staples) طراح ارشد Fallout: New Vegas می گوید: “فکر می کنم یکی از دلایل اصلی علاقه مردم به این سبک، آزادی عمل است که به بازیکن این اجازه را می دهد در هر زمانی هر کاری که خواست، انجام دهد.” بیلی تامسون (Billy Thomson) کارگردان Ruffian Games می گوید: “به نظر من مردم دوست دارند که نحوه سبک و پیشروی خود را در بازی مشخص کنند. در سبک های دیگر شما باید به هر ترتیب آنطور که سازنده می خواهد، پیش بروید و یک مسیر خطی را پیش بگیرید، ولی در سبک Open-World همه چیز فرق می کند

یکی از روئسای استودیوی Avalanche آقای کریستوفر ساندبرگ (Christofer Sundberg) سازنده Just Cause می گوید: “محیط و حتی سبک مهم نیستند. همه چیز فقط مربوط به خلق یک محیط باور پذیر می شود که به بازیکن این اجازه را می دهد تا روش های مختلف را امتحان کند و بازی را آنطور که به نظرش منطقی است، تمام کند. در این سبک بازی ها، هر دیوانگی ای که در دنیای واقعی و یا بازی های خطی نمی توانید انجام دهید را می توانید امکان پذیر کنید. در بازی های RPG/Open-World المان اصلی این است که بازیکن از مهارت های مختلف استفاده کند و آن ها را در تمام دنیای بازی اجرا کند. در اینجا دنیای بازی وظیفه دارد که این حس آزادی را به شما بدهد.”

در Fallout: New Vegas این المان ها با طراحی محیط مطابقت داشتند. فضایی آخرالزمانی و چگونگی رفتار با این دنیا بستگی به بازیکن دارد و به همین دلیل است که Fallout 3 بسیار موفق بود. تصمیمات شما بر محیط و عوامل آن تأثیر می گذارد. چالش بزرگی که Obsidian سر ساخت New Vegas داشت، این بود که آن ها باید دنیای واقعی را یک بار دیگر بازسازی می کردند، آن هم به طور ویران شده. در گذشته بازی های Open-World بیشتر سعی داشتند شهرهای واقعی را بسازند. مثل GTA: Vice City که شبیه به شهر میامی بود و یا اینکه آجر به آجر همانند آن شهر طراحی شوند، چیزی مثل دنیای The Getaway. حال ما شهر لاس وگاس را داریم، ولی با این فرض که یک بمب هسته ای آن را نابود کرده است.

در نسل قبل، بازی های Sandbox سعی می کردند مخاطب را بیشتر در گیم پلی غرق کنند، ولی در چند سال گذشته سعی بر این بوده که محیط ها را آرایش کنند. تفاوت اصلی GTA III با GTA IV و یا Elder Scrolls III با Elder Scrolls IV هم در همین موضوع است. به وضوح می توانید موفقیت بیشتر بازی های Open-World را نسبت به سبک های دیگر در بازار مشاهده کنید. دیگر این سبک ها بی کیفیت و یا کلونی از GTA نیستند. نسل قبل ما کلون های زیادی از GTA III مثل Total Overdose ،True Crime ،The Getaway و حتی The Simpsons: Hit & Run داشتیم. حتی ما بازی هایی مثل Alan Wake را هم می بینیم که کاملاً یک بازی متفاوت بود و قرار بود به سبک Open-World ساخته شود، اما آن ها با بستن بازی در حقیقت به آن کمک کردند و به نظر محیط Open-World به درد چنین بازی ای نمی خورد.

بازی هایی مثل Fallout 3 و Red Dead Redemption بیشتر سعی دارند جو محیط بزرگ خود را به بازیکن بدهند. متأسفانه بازی هایی که خیلی غلط این سبک را درک می کنند هم وجود دارند، مثل The Godfather II. هر بازی Open-World موفقی باید یک عامل ناب برای خود داشته باشد. GTA IV با یک دنیای کاملاً پیچیده به نام Liberty City پا پیش گذاشت، Fallout 3 با یک جو سنگین و داستان موفق و Red Dead Redemption با صحنه های سینمایی و تصویری زیبا از غرب وحشی. یکی از مهم ترین عوامل پیشرفت این سبک DLCها هستند و Rockstar با Ballad of GT و The Lost and Damned این موضوع را ثابت کرد و Fallout 3 هم در این زمینه موفق بود.

Rockstar کار هوشمندانه ای انجام داد و در همان شهر Liberty City شما را در نقش شخصیت های دیگر و داستانی متفاوت قرار داد یا مثلاً Red Dead Redemption با اضافه کردن زامبی به همان محیط قبلی یک تجربه جدید از Open-World را خلق کرد. اینکه آینده این سبک چطور خواهد شد، خیلی باید هیجان انگیز باشد، چون ما پیشرفت را حتی همین امروز هم مشاهده می کنیم. برای مثال GTA IV نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار خرج داشت و Rockstar هر بار بازی بزرگتر در این سبک عرضه می کند، حتی اگر کسی توانایی رقابت با Rockstar را داشته باشد، مسلماً از نظر هزینه ای که این کمپانی برای بازی های خود می کند، عقب می ماند. بدون شک بازی های بیشتری به سبک Open-World سوق پیدا خواهند کرد و این سبک هر سال بزرگتر از قبل می شود. امسال عناوین بزرگی مثل L.A. Noire و Saints Row: The Third ساخته شده اند و همه بدون شک منتظر دیدن GTA V هستند که مسلماً یکی از بزرگترین عناوین Open-World خواهد شد.