طنز : از گواتمالا تا جزیره بالا

بدون شک یکی از عشق و حال هایی که به بازیباز وارد می شود در بازی کردن به صورت مالتی هست. اصلا چه معنی دارد آدم با یک مشت هوش مصنوعی زیر صفر بجنگد؟! اصلا مگر می شود مالتی زدن رو بی خیال شد؟ مسلما در جزیره  ما می شود! شک نکنید ، گیمفا رو هم ترک نکنید!

در همین حوالی ها جزیره ایی وجود دارد که گیمر جماعت از آن به عنوان جهنم یاد می کنند. فکر می کنید چرا مثل جهنمه؟ یکی از دلیل هاش اینه که به این راحتی نمیشه مالتی بازی کرد! (چرا؟) خب هر از گاهی یه عده کوسه فخیم از جزایر گواتمالا ،  به سمت جزیره ما یورش می برند و طی یک حمله انتحاری کابل های اینترنت جزیره ما رو می جوند. چند بار به این کوسه های فخیم توضیح دادیم که” آخه فدات شم ما هم آدمیم ، دوست داریم از اینترنت استفاده کنیم!! این رسمش نیست! “

خلاصه پس از رایزنی های فراوان بالاخره دست از این حمله انتحاری کوسه های فخیم برداشتند. خب بگذارید یک سر به بازی های مالتی بزنیم. وارد Garena می شویم. طبق معمول همیشه پس از تلاش فراوان یک روم از بازی Dota را پیدا کرده و Join می شویم. پس از چند دقیقه از بازی شوت می شویم بیرون ! (چرا؟) خب ، دلیل ندارد! کیفیت بدی که داریم  وقتی اینترنت به همون سرعت که به بازی وصل شدی ، به همون سرعت پرت میشی بیرون! خب بی خیال بازی Dota می شویم! اصلا بازی های استراتژیک چه به درد ما می خورند؟ بهتر است این بار به سراغ بازی شوتر مثل کال آف !! (همون Call of Duty که در زبان عامیانه گیمرها از لفظ کال آو دیوتی به کال آف تبدیل شد! ) برویم.

وارد Steam می شویم تا یک دست بازی جانانه بزنیم. در کمال تعجب به راحتی وارد بازی می شود ، در اینجاست که پس از ذوق مرگ شدن به مدت ۵ دقیقه ، می خواهید که فک تیم حریف را بخوابانید که…..عامل زجرآور دیگری به نام Ping وارد عمل می شود. پینگ اجنبی ها حول و حوش ۵۰ می گردد. اون وقت ما بدبخت ، بیچاره ها پینگمون دور و بر عدد ۳۰۰ می چرخه!

این فقره رو هم بی خیال شدیم.، اصلا چرا باید آدم بشینه بازی شوتری رو انجام بده که هدفش تخریب فرهنگ و بقیه موارد  باشه؟! بهتره بریم سراغ بازی دیرینه شوتری که همچنان محبوبیت داره یعنی کانتر استرایک! یعنی وقتی پس از مدت ها سراغ این بازی میریم ، اول یک حس نوستالوژیک در می کنیم. یه چند دقیقه تو فاز حس نوستالژیک در می کنیم بعدش که وصل میشیم به سرورهای خارجی ، با قدرت تمام Ban می شیم. تا میای ببینیم چی شده یه چند بار تلاش می کنیم که وصل بشیم ولی می بینیم نه بابا ! مشکل از ریشه است! IP های جزیره ما رو ندیده Ban می کنن اینجاست که کل اون حس های نوستالژیکی که در می کردیم به یکباره زهر مار شده تو گلومون گیر می کنه.

خب بالاخره ما همچنان درمانده و  گریان از اینترنت خارج می شیم و ابتدا دو دستی به سر مبارک می زنیم و سپس گنجینه لغت خود را باز کرده و ………. بله دیگه!

گفتیم چه کاریه؟ اعصاب نازنین خود را سر یک مالتی زدن خراب کنیم ؟ وقت با ارزش خودمون رو سر بازی و دانلود فیلم های غربی حروم کنیم؟ دوباره به سراغ کوسه های فخیم جزیره گواتمالا رفتیم و با عجز و لابه خواستیم بیان این کابل ها رو به کل نابود کنند تا شاید غم دوری از اینترنت را به کل فراموش کنیم. در وهله اول که راضی نشدند و بعد وقتی دیدن که خیلی داریم التماس می کنیم دارن با کوسه های قاتل مذاکراتی می کنند که بیان این اینترنت کوفتی رو واسه همیشه نابود کنند و ما هم بریم سر کار زندگیمون !