آرامش قبل از طوفان | نقد و بررسی Never Alone

اگر بگوییم رسانه ها می توانند وسیله ای برای انتقال یک فرهنگ و آشنایی با آن  باشد خیلی بیراه نگفته ایم. مسائل مختلف از جمله نوع پوشش، زبان و خیلی عوامل دیگر یک جامعه از این روش به جوامع دیگر منتقل می شود. ولی در بازی های ویدیویی کمتر دیده می شود که عنوانی برای این هدف ساخته شود. استودیو Upper One Games این هدف را در اولویت خود قرار داد و  فرهنگ قبایل آلاسکایی را در قالب یک بازی به نام Never Alone به همگان نشان داد. اما مسئله این است که تنها داشتن هدف مهم نیست، نحوه به ثمر رسیدن آن هم مهم است که متاسفانه Never Alone یا به زبان آلاسکایی Kisima Inŋitchuŋa نتواسنت انتظارات من را برآورده کند.

کاور رسمی Never Alone

نام عنوان: (Never Alone (Kisima Inŋitchuŋa

سازنده: Upper One Games

ناشر: E-Line Media

موتور: Unity

سبک: پازل پلتفرم

پلتفرم: PC, PS4 و Xbox One

در بازی با یک داستان فولکور و خیلی ساده که می توان گفت در تمام جوامع وجود دارد، مواجه می شویم. دختری از قبیله Inupiat به نام Nuna  برای فهمیدن دلیل طوفان های متعددی که قبلیه اش را تهدید می کند راهی سفر می شود و در این راه با یک روباه سفید که قابلیت ارتباط با ارواح را دارد، آشنا می شود و این دو طی مسیر همدیگر را همراهی می کنند.تمام ماجرا به وسیله یک راوی نه به انگلیسی بلکه به زبان محلی گفته می شود. نوع صدا و لحن راوی واقعا شیرین است و من را یاد قصه گویی های پدربزرگ و مادربزرگ ها می اندازد که با لحنی آرام شروع به تعریف یک ماجرا میکنند و در طول داستان برای کاراکتر های مختلف صدای خود را عوض می کنند.

داستان بازی مطمئنا خیلی کوتاه بوده و سازنده برای پر کردن زمان از  چپتر های تقریبا طولانی استفاده کرده است. طی کردن یک مرحله یقیقنا جذاب است، در صورتی که انگیزه و یک نوع محرک نیز وجود داشته باشد. همین طولانی شدن روند مراحل باعث شده است که بین اتفاقات اصلی داستان فاصله بلندی بیافتد و از اشتیاق بازیکن برای ادامه مسیر کم کند. برعکس داستان بازی که کوتاه است، خود بازی پس زمینه فرهنگی بسیار کاملی دارد. در روند بازی ویدیو هایی قرار دارند که هر کدام توضیحاتی در رابطه با تک تک عوامل گنجانده شده در بازی می دهند. از نوع لباسی که Nuna پوشیده است تا طرز فکر و نوع تلاش مردم آلاسکا برای بقا. با تماشای این مستند ها گویی در یک کلاس درس نشسته اید و چون با آن ها در Never Alone برخورد می کنید واقعا دوست دارید که بفهمید چه چیزی پشت آن است.

برعکس داستان بازی که کوتاه است، خود بازی پس زمینه فرهنگی بسیار کاملی دارد.

گیم پلی بازی می توان گفت به معنای واقعی یک پارل پلتفرم ساده می باشد. Nuna قابلیت پرش، راه رفتن!، حرکت اجسام و یک وسیله به نام قلاب سنگ یا Bola را  برای شکستن توده های یخی، دارا می باشد. همانطور که گفته شد یک روباه نیز نونا را  همراهی می کند و در بازی قابلیت سوئیچ بین آن دو وجود دارد. برای حل پازل های نسبتا ساده ای که در Never Alone با آن برخورد می کنید باید بین دو کاراکتر تغییر بدید و از قابلیت های هر کدام برای انجام یک بخش استفاده کنید. تا اینجا همه چی درست ولی زمانی وضعیت خراب می شود که با هوش مصنوعی وحشتناک کاراکتر انتخاب نشده رو به رو می شوید. هر چقدر این پازل ها آسان باشد، این AI یا هوش مصنوعی آن ها را به یک جهنم تبدیل می کند. شاید بگویید که خیلی تند می روم ولی تجربه چند بار جا به جا کردن یک جعبه و پرش بر روی سکو بعد آن باعث شده است تا این حد نسبت به آن حساس شوم.

در یکی از مراحل که دارای لبه های بلند و چاله هایی زیادی بود، باید طی چند حرکت از جمله حرکت دادن جعبه و پرش از منطقه خارج می شدیم. کنترل نونا را در دست میگیرم و جعبه را جا به جا می کنم ولی در همان لحطه می بازم، به دلیل اینکه روباه در هنگامی که من را همراهی می کند با پرش های خود به خود در چاله می افتد. با استفاده از قابلیت روباه ارواح احضار می شوند و از آن ها می توان سکویی برای پرش Nuna استفاده کرد. این ارواح تا زمانی هستند که روباه نزدیک آن ها باشد و وقتی که دور می شود آن ها غیب می شوند. به دلیل هوش مصنوعی پایین روباه وقتی به Nuna سوئیچ می کنیم، خود به خود روباه حرکت می کند و باعث می شود زیر پای دخترک خالی شود. خوشبختانه بخش Co-op برای بازی در نظر گرفته شده است تا دیگر این مشکلات را مشاهده نکنید ولی اگر کسی را ندارید که با آن به بازی بپردازید پیشنهاد من این است که در مسیر های معمولی روباه را انتخاب کنید زیرا کاراکتر نونا به دلیل فیزیک سنگینتری که دارد،کمتر برایتان مشکل تراشی می کند.

گیم پلی بازی می توان گفت به معنای واقعی یک پارل پلتفرم ساده می باشد. Nuna قابلیت پرش، راه رفتن!، حرکت اجسام و یک وسیله به نام قلاب سنگ یا Bola را برای شکستن توده های یخی، دارا می باشد

اگر AI عذابتان می دهد، باگ ها و مشکلات فنی را نیز به این عذاب اضافه کنید. باگ های عجیبی همچون گیر کردن شخصیت ها، لود نشدن برخی آبجکت هاو.. باعث می شود از لذت بازی کاسته شود. ولی در کنار بخش فنی گرافیک، بخش هنر و بصری آن زیبا کار شده است. محیط های قطبی، ستارگان و شفق قطبی از جمله مثال های دل نشینی است که در بازی وجود دارد. تعداد زیادی کاراکتر در بازی وجود ندارند و می توان گفت که نسبت به دید از کنار بازی، این شخصیت های سه بعدی  متنوع و با جزئیات  کار شده اند. بهترین طراحی نیز خود Nuna می باشد که با لباس هایش و فرم صورتش نماد یک آلاسکایی کامل است. یک از نماد هایی که طراحی منحصر به فردی دارد، ارواح در Never Alone هستند. این ارواح شبیه به حیوانات، یک طراحی بسیار ملایمی دارند که به سادگی و صاف بودن داستان  اضافه می کند.

یکی از نکاتی که واقعا بهش امید داشتم ولی نا امید شدم، موسیقی در بازی بود. در مستند های پخش شده و با توجه به پیشینه آلاسکا آهنگ های بسیار زیبایی وجود دارند ولی از این آهنگ ها در روند بازی بسیار کم استفاده می شود. اگر استفاده درست از این موسیقی غنی در بازی وجود داشت، طی کردن مراحل بسیار لذت بخش تر می شد.

Never Alone در نگاه اول یک عنوان آرام و به دور از چالش های دشوار است که قصد دارد به یک داستان ساده و یک فرهنگ غنی بپردازد

Never Alone در نگاه اول یک عنوان آرام و به دور از چالش های دشوار است که قصد دارد به یک داستان ساده و یک فرهنگ غنی بپردازد اما هر چه پیش می رویم با مشکلاتی در ضمینه فنی رو به رو می شویم که این آرامش را به سردرگمی و خشم تبدیل می کند. مهمترین مسئله ای که Never Alone ازش رنج می برد خامی آن است. نمی گویم که Upper One Games به هدف خود یعنی آشنا کردن بازیکنان با یک فرهنگ دیگر به طور کامل دست نیافته است. خود من به شخصه مسائل زیادی را یاد گرفتم ولی اینکه از خود بازی به طور کامل لذت بردم یا خیر باید بگویم خیر.

این نقد و بررسی بر اساس نسخه PC می باشد