لطفاً اینقدر بزرگ نمایی نکنید | نقد و بررسی Deadfall Adventures

Deadfall Adventures رقیبی برای uncharted است ! بعضی وقت ها سازندگان ادعاهایی را در مورد بازی های گمنام خود مطرح می کنند که دود از کله آدم بلند می شود و نمی دانیم اسمش را رویا بافی بگذاریم و یا یک حقه بزرگ تبلیغاتی. در واقع این تعاریف در بعضی مواقع به قدری زیاد می شود که به این باور می رسیم که با بهترین بازی تاریخ روبرو هستیم! Deadfall Adventures مصداق دقیق همین مثال است. عنوانی که در عمل چیز خاصی برای عرضه ندارد ولی تعریف های سازندگانش و مقایسه این بازی با سری UNCHARTED باعث شده تا یک عنوان نسبتا ناشناخته معروفیتی در سطح بازی های بزرگ به دست آورد ولی در عمل طبل تو خالی بیش نیست.

نقد و بررسی بر اساس این نسخه انجام شده است

نام: Deadfall Adventures

سازنده: Farm 51

ناشر : Nordic Games

تاریخ انتشار جهانی : November 15, 2013

تاریخ انتشار شمسی : ۲۴ آبان ۱۳۹۲

سبک : First-Person Shooter

مد ها : تک نفره, چند نفره

موتور : Unreal Engine 3

پلتفرم ها : PC / X360

سقوطی مرگبار

در سال ۱۹۳۸ فردی با نام James Lee Quatermain که به نوعی تخصصش در پیداکردن مکان هایی گم شده است وظیفه اسکورت یک نماینده آمریکایی را برعهده گرفته که باید در یک معبد مصری به دنبال “The Heart of Atlantis” باشد. در واقع این دستگاه مرموز قدرت خارق العاده ای به صاحب آن می دهد و او راشکست ناپذیر خواهد کرد به همین علت است که طبق معمول آمریکا به عنوان ناجی دنیا و به خاطر این که این دستگاه به دست افراد فرصت طلب نیفتند به شما ماموریت می دهد که هر طور شده آن را پیدا کرده و جلوی فاجعه را بگیرد. اما مشکل اینجاست قطعات این شی مرموز تکه تکه شده و هر کدام از آن در نقاط مختلفی از دنیا قرار دارند و حال در ماجراجویی های خودتان باید به پیدا کردن این تکه های گم شده بپردازید.

در واقع داستان بازی ایده خوبی را دارد، ولی در ادامه پرداختی نه چندان جذاب و کلیشه ای باعث شده تا با داستانی کاملا ساده و پیش و پا افتاده طرف باشیم که حتی برخی مواقع ممکن است فکر کنید که تنها بهانه ای است که بازی فقط یک داستان هم داشته باشد. در شخصیت پردازی جیمز هم خیلی سعی شده تا رگه هایی از نیتان دریک دیده شود، ولی نتیجه به هیچ وجه جالب نبوده و شوخی ها و تکه پرانی هایش نیز به قدری مصنوعی است که می تواند با قدرت نامزد اصلی دریافت تمشک طلایی باشد ! از همه مسخره تر آدم بدهای بازی نیز اصلا مشخص نیست که چه کسانی هستند و فردی که در مرحله اول به دنبال گرفتن جانتان بود حال در مرحله بعدی تبدیل به رفیق سینه چاک شما شده ! همکاران شما نیز با مشکلات زیادی در شخصیت پردازی مواجه هستند. مخصوصا زنی که نماینده آمریکاست می تواند نامزد یکی از بدترین و بی مزه ترین شخصیت های سال شود !

James Lee Quatermain ، شخصیت نه چسب بازی.

غرق در مشکلات

Deadfall Adventures ( که در نقد با نام مخفف DI یاد خواهد شد ) در بخش گیم پلی کوله باری از مشکلات را به همراه خود دارد که سازندگانش سعی کرده اند با الهام گیری از عناوینی همچون tom raider و uncharted اثری قابل توجه را عرضه کنند که زهی خیال! البته کاوش در محیط ها و حل معماها مطابق دو عنوانی که مثال زدیم در DA هم یافت می شود ولی طراحی و چینش بد این بخش ها عملا باعث شده تا بازی نتواند به هدف خود حتی نزدیک هم شود و نتیجه آن گیم پلی فوق العاده تکراری است. تمامی مراحل بازی بر پایه این استوار است : بکش، معما حل کن باز هم بکش و معماها حل کن و الی آخر! این کارها به قدری در همان اوایل بازی تکرار می شوند که اعصابی پولادین برای ادامه بازی طلب خواهد کرد و از اول تا آخر بازی در بر روی همین پاشنه می چرخد. البته انصافا طراحی بعضی از معماها جالب و خلاقانه بوده و حل کردنشان لذت خاص خود را دارد ولی مشکل اینجاست به قدری معماها در بازی زیاد است که در یک ساعت بازی کردن ممکن است با چهار یا پنج معما روبرو شوید که اعصابتان را به بدترین شکل ممکن خورد می کند. حال خودتان حساب کنید که تا آخر بازی با چند صد معما روبرو می شوید! به مانند uncharted، یک دفترچه نیز خواهید داشت که در حل معماها به شما کمک می کند ولی نکته مسخره اینجاست که بعضا پیش می آید که حل کردن یک معما کوچک ترین شباهتی به راهنمایی که در دفترچه آمده ندارد. جالب اینجاست که معماهای بازی دارای درجه سختی نیز می باشند، ولی هر چه قدر تلاش کردم نفهمیدم که چه فرقی بین درجه سختی آسان و متوسط حل معماها وجود دارد چرا که کوچک ترین تفاوتی را با انتخاب این دو درجه سختی در حل معاها نخواهید دید و سوال اینجاست که چند نفر به خاطر وجود این همه معما که بیشتر آن ها هم بسیار خسته کننده است و باعث سوت زدن مغر خواهد شد بازی را نیمه کاره رها کرده اند ؟

بزنم به تخته معماهای بازی که ده ، بیست، سی تا نیست چند صد تاست!

مشکل دیگر نیز سیستم تیراندازی ناکارآمد بازی آن هم برای یک عنوان اول شخص است. کنترل تیراندازی به خصوص در هنگام زوم کردن به قدری بد عمل می کند که باعث می شود که اصلا دیگر دشمن روبرویتان را نبینید و در نتیجه بعد از مدتی بی خیال استفاده از دکمه زوم کردن بر روی دشمنان خواهید شد و رفتن بی مهابا به قلب دشمنان بهترین توصیه می باشد. ضمن این که بازی شما را مجبور می کند که حتما از یک اسلحه دستی مانند کلت استفاده کنید و مثلا به هیچ وجه نمی توان یک رگبار و شات گان را به طور همزمان در اختیار گرفت. هوش مصنوعی دشمنان هم آلبالو گیلاسی برای خود می چیند ! دشمنانی که با آن ها روبرو می شوید فوق العاده احمق هستند و اغلب زمانی که شما را می بینند و کاور می گیرند یا نصف بدنشان معلوم است و یا با صورت به سمت شما برای یک مرگ باشکوه می شتابند. بعضی از دشمنان هم که اصلا مشخص نیست که به سمت کجا تیر می زنند چرا که بسیار پیش می آید که با یک دشمن صورت به صورت می شوید و در کمال تعجب دشمن تیرش را به سمت ناکجا آباد می زند. تنهاچیزی که تیم سازنده در هوش مصنوعی انسان ها گنجانده این است که مثل دیوانه ها نارنجک می اندازند، گویی که انبار مهمات در جیبشان است ! اسکلت ها نیز بخش دیگری از دشمنان بازیست که وقتی با چنین هوش مصنوعی به یادماندنی از دشمنان انسانی روبرو هستید، پس خیلی نباید بر روی واکنش های این موجودات افسانه ای که همینجوری هم عقل ندارند حساب باز کنید و روش کشتن اسکلت ها هم فوق العاده آسان بوده و کافیست تا نور چراغ قوه خودتان را بر روی آن ها انداخته و بعد حتی با یک چاقو دخلشان را بیاورید.

علاوه بر این بسیاری از ویژگی های بازی عملا هیچ فایده ای برایتان ندارند. به عنوان نمونه بازی دارای یک سیستم xp نیز می باشد که برای استفاده از آن باید گنج هایی را در گوشه و کنار محیط پیدا کنید و مثلا باعث افزایش درجه سلامتی شما خواهد شد. ولی بود و نبود این سیستم ارتقا هیچ فرقی در حالت کلی بازی نخواهد داشت و بسیاری از آن ها عملا تا آخر بازی بدون استفاده می مانند. یک قطب نما نیز در اختیارتان است که با توجه به خطی بودن بیش از حد بازی اصلا مشخص نیست که به چه منظور در بازی گنجانده شده است. البته اگر بتوانید تا اواخر بازی دوام بیاورید بی انصافی است که نگوییم که طراحی محیط جنگلی در سطح بهتری نسبت به دیگر بخش ها ظاهر شده است.

چرا وقتی بازی همیشه فقط یک راه را برای من قرار داده باید از قطب نما استفاده کنم ؟

نه چندان زیبا

از لحاظ گرافیکی نیز DA با استفاده از موتور Unreal Engine 3 حرف چندانی برای گفتن ندارد و در سطح عناوین متوسط و رو به پایین قرار می گیرد. طراحی شخصیت ها بسیار معمولی و بدون کم ترین جزییاتی کار شده و از آن بدتر که انیمیشن ها هم به خصوص در هنگام مردن در نوع خود اصلا روان نیستند و هیچ گونه حرکات موشن کپچری بر روی آن ها انجام نشده است. به گونه ای که در برخی لحظات به وضوح مشاهده می کنید که همکارتان پاهایش بر روی هوا می باشد تا زمین! با این که بازی شما را به مکان های مختلفی می برد ولی باز هم هیچ دردی را دوا نمی کند و طراحی همین محیط ها نیز کاملا معمولی و فارغ از هیچ گونه جذابیتی انجام گرفته است. البته انصافا مکان جنگل طراحی بهتری نسبت به دیگر محیط ها دارد. بافت های بی کیفیت، فرو رفتن اشیا و دشمنان در درون هم و تکسچرهای نامیزان بخشی دیگر از مشکلات گرفیک است. نکته خنده دار اینجاست که تیم سازنده حتی به خوش زحمت نداده تا جلوی بعضی از سوتی های آشکار را بگیرد و بسیار پیش می آید که دو دشمن کپی برابر اصل هم را در کنار یکدیگر خواهید دید. شاید تنها نورپردازی بازی در سطح نسبتا بهتری نسبت به دیگر بخش ها قرار می گیرد.

جالب اینجاست که با وجود چنین گرافیک پایینی، شاهد افت فریم های زیاد و وحشتناکی در طول بازی خواهیم بود. به گونه ای که شدت این افت فریم در برخی لحظات به قدری زیاد می شود که فکر می کنید در حال دیدن تصاویری متحرک هستید! باگ هم که بخشی جدانشدنی از بازیست و از ظاهر شدن ناگهانی همکارتان با سرعت نور در جلوی چشمان شما تا دیوار های نامریی و نحوه مردن بسیار مسخره دشمنان بخشی از این باگ ها می باشد که باید به آن عادت کنید. البته طراحی هنری بازی به لطف رنگ بندی های شاد جالب کار شده است.

بی انصافی است که از طراحی بهتر محیط های جنگلی یادی نکنیم.

صداگذاری هم چیز خاصی در چنته ندارد و صدای شخصیت اصلی از سطحی متوسط فراتر نمی رود. افکت های مختلف صوتی نیز در سطح بسیار پایینی قرار دارند. صدای اسلحه ها به هیچ وجه قابل قبول نیست و صدای دشمنان در هنگام حمله کردن و یا نابود شدن به قدری تکراری و عذاب آور می شود که کم کردن صدای تلویزیون تا آخرین سطح بهترین پیشنهاد است ! موسیقی ها نیز برای یک عنوان ماجراجویی آن چنان که باید حماسی نیستند و به غیر از موسیقی منو و یک یا دو موسیقی دیگر، بقیه موسیقی ها فارق از هیچ گونه جذابیتی است. به خصوص موسیقی های آرامی که در هنگام معماها نواخته می شود و مثلا باید لذت حل معماها را دو چندان کند که دیگر جای خود دارد و شما را از حل هر چی معما هست فراری خواهد داد!

با کلی ادعا و با توپی پر اومدم ولی… همش طبل تو خالی بود!

می خواستم با وصله و پینه کردن چند سبک دیده بشوم ولی نشد که نشد!

حقیقت این است که Deadfall Adventures در اصل یک تلاش از سمت استدیوی The Farm 51 برای داشتن عناوینی در سطح سری UNCAHRTED بود که البته همان طور که در ابتدای متن گفتیم این رویایی بود که حتی فکر کردن به آن هم خنده دار است. در آخر فکر می کنم اگر The Farm 51 این قدر وعده های تو خالی نمی داد و در رویاها سیر نمی کرد و از همه مهم تر ادعای رقابت با بزرگانی مثل UNCAHRTED را نمی داد، حداقل دیگر چنین افتضاحی به بار نمی آمد. متاستفانه با خوشبختانه Deadfall Adventures هم از آن دسته بازیهایست که زود به دست فراموشی سپرده می شود و عرضه شدن همزمان این بازی با نسل بعد ( که مشخص نیست تیم سازنده با چه مقدار فکر به این نتیجه رسیده که بازی را در این زمان عرضه کند !  ) به شدت به این فراموش کردن کمک شایانی خواهد کرد و نام این بازی تنها نقطه منفی در کارنامه خالقانشان به حساب می آید.