به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا

به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny

marius
۱۰:۵۷ ۱۳۹۳/۰۶/۳۱
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا

تبلیغات یکی از معیار‌های اصلی برای موفقیت هر بازی بزرگی می‌باشد. اما این تبلیغات تا چه میزان می‌تواند برروی فروش یک محصول تاثیر‌گذار باشد؟ شرکت اکتیویژن به تازگی عنوان Destiny، ساخته Bungie را روانه بازار کرد. عنوانی آنلاین و شوتر و به قول خیلی از طرفداران آن، خوش‌ساخت! اما تا چه میزان این عنوان توانست موفقیت کسب کرده و راه خود را برای ادامه بقا باز نگه دارد؟ شاید بتوان گفت شرکت اکتیویژن، یک ندای وظیفه دیگر از نظر تامین منابع مالی خود روانه بازار کرده است. با نقد و بررسی Destiny همراه شما خواهیم بود.

Destiny Box Art

کاور رسمی بازی Destiny

نام بازی: Destiny
سازنده: Bungie
موتور: In-house engine
سبک: Action Role-Playing, First Person Shooter
ناشر: Activision
سال انتشار: September 9, 2014
پلتفرم ها: Xbox One,Xbox 360, PlayStation 4, PlayStation 3

یک بازی آنلاین برای جذاب بودن، نیاز به دو فاکتور متفاوت دارد. اول آنکه تعداد بازیکنان آنلاین در آن به قدری باشد که در هر کجای دنیای بازی نگاه می‌کنیم، بازیکنی را مشاهده کنیم. دیگر آنکه هوش مصنوعی به کمک جریان بازی آمده و بازیکنان را برای ادامه بازی ترغیب کرده و بازی را از حالت یکنواخت بیرون ببرد.
اگر یک بازی آنلاین می‌خواهد به موفقیت برسد، باید از کسالت‌بار شدن خود جلوگیری کند. اگر این بازی آنلاین یک عنوان تیر‌اندازی اول شخص باشد که کار بسیار سخت‌تر خواهد شد و سازنده باید از کند شدن روند خطی بازی نیز جلوگیری کند. کاری که سازندگان Titanfall به خوبی آن را انجام داده‌اند.
خیلی از طرفداران عنوان Destiny، آن را با Titanfall مقایسه می‌کرده و می‌کنند. اما باید گفت آیا Destiny هم توانسته مانند رقیب خود از شرکت مایکروسافت، موفق باشد؟
جواب این سوال را باید با تجربه‌ی هر دو عنوان برروی یک پلتفرم و پس از مدتی از شروع جهانی بازی داد. عنوانی که حتی در تریلر‌های خود جذابیتی برای اکثر بازیکنان ندارد، آیا می‌تواند به خوبی پس از انتشار با آن‌ها ارتباط برقرار کند؟

عنوان Destiny، آینده‌ای نه چندان دور جامعه بشری را روایت می‌کند. جایی که انسان‌ها بر تمام دنیا حکومت می‌کنند و پس از مدتی توسط بیگانگان مورد تهاجم قرار گرفته و فقط یک سیاره برای انسان‌ها باقی مانده است و آنها تحت هیچ شرایطی حاضر به تسلیم آخرین امید زندگی خود به دشمن نیستند.

بخش داستانی بازی با کمک بازیکنان به پیش می‌رود. بازیکنان به یکدیگر کمک می‌کنند و یکی پس از دیگری موجودات بد ترکیبی را برروی زمین می‌اندازند.

سکوت مرگبار طبیعت

وقتی شما وارد دنیای بازی می‌شوید، یک شخصیت برای خود ساخته و وارد روند بازی خواهید شد. در ابتدا همه‌چیز برای شما می تواند جالب توجه بوده و نظر شما را کمی به خود جلب کند و پیش خودتان بگید وای! چه بازی باحالی! اما فقط کافیه نیم ساعت گیم‌پلی آن را تجربه کنید و دنیا برروی سر شما خراب خواهد شد. خستگی واژه‌ای است که ذهن شما مدام آن را درون خود زمزمه می‌کند.
این عنوان برای افرادی که عناوینی مانند WoW را تجربه کرده اند بسیار جالب خواهد بود. می توان گفت با عنوانی MMO روبرو هستیم اما با سبکی متفاوت. همه چیز با منطق یک عنوان MMO تفاوت دارد، رنگ و لعاب بازی تفاوت دارد، بازیکنان تفاوت دارند، روند بازی تفاوت دارد و همه تفاوت‌ها دست به دست هم داده تا شما بتوانید بگویید این عنوان یک MMO اما بر خلاف قوانین موجود می‌باشد.

در دنیای Destiny شما در نقش محافظان یا Guardians قرار دارید. مبارزانی از آینده‌ای دور که برای مردم مبارزه می‌کنند. یک گوی بزرگ آبی رنگ به زمین آمده و روشنی را برای مردم آن به ارمغان می‌آورد. اما مدتی طول نمی‌کشد که موجودات بیگانه از منظومه شمسی عبور کرده و رستاخیز انسان‌ها را رقم می زنند.
شرکتی که Halo: Reach را در سال ۲۰۱۰ ساخته بود، به خوبی می دانست که بازیکنان در سال ۲۰۱۴ چه می خواهند و دنبال چه چیزی هستند. آیا بازهم می توان از شیوه‌های قدیمی روایت داستان استفاده کرد یا اینکه چیزی بهتر را جایگزین کنیم؟ بهتر نیست به بازیکنان اجازه دهیم بخش داستانی را به تنهایی پیش ببرند و یا با کمک دوستان خود این کار را انجام دهند؟ خوب ایده خوبی است. بازیکنان می‌توانند انتخاب کنند که به چه صورت بخش داستانی را به پیش ببرند اما بهتر است بدانند اگر به صورت Co-Op پیش روند، راحت‌تر می‌توانند بازی را به پایان ببرند اما بازهم همه‌چیز به آنها بستگی دارد ولی باید همیشه آنلاین باشند.
نویسندگان به خوبی توانسته‌اند ما را از دنیای پیرامون خودمان که فقط محدود به زمین شده است، به ماه برده و فضایی ایده‌آل را برای ما رقم بزنند.

در بازی جایی به نام برج وجود دارد که شما می‌نوانید وسایل مورد نیاز خود را در آنجا تهیه کنید.

فضایی از آینده نه چندان دور انسان‌ها که هر لحظه رسیدن به آن ممکن می‌باشد و تصویری از یک تصادف، یک اشتباه و سپس فاجعه عظیم. در کنار فرصت‌هایی که در بازی برای بازیکنان وجود داشته و بازیکنان می‌توانند آن را هر لحظه انجام دهند یا همان Quest ها، فضای آخر‌الزمانی با سرچشمه‌ای از طراحی‌های قرون وسطایی، طراحی ناب به همراه گیم‌پلی چالش.برانگیز بازی را تشکیل می‌دهند. طراحی یک عنوان آنلاین، سخت‌نرین کار برای سازندگان می‌باشد. آن‌ها مجبور به استفاده از نهایت قدرت یک پلتفرم می‌باشند در حالی که از ترفند Texture-Loading و یا Objects Hide نمی‌توانند استفاده کنند. آنها نمی‌توانند زمانی که یک بازیکن از دیواری دور می‌شود، آن را برای کمک به پردازش بازی، از بازی حذف کنند چرا که بازیکن دیگری نیز در بازی آنلاین وجود دارد. با توجه به این‌ها، می‌توان گفت طراحی این عنوان خوب می‌باشد. خیلی‌ها از بازی‌های نسل هشتمی توقع گرافیک بیش از اندازه واقع‌گرایانه را دارند و سازندگان سعی بر هرچه بهتر کردن گرافیک و جلوه‌های بصری بازی کرده‌اند. این عنوان از موتوری اختصاصی بهره‌مند بوده و باید بهترین کیفیت را به بازیکنان تحویل دهد. اما ضعف در طراحی‌ها به چشم می‌آید.
نمی‌توان گفت طراحی‌ها بی‌نقص می باشد. طراحی کاراکتر ها خوب کار شده اما محیط باز هم جای بهتر شدن را دارا می‌باشد.
بازی دارای ۳ نژاد و ۳ کلاس می باشد.
نژاد های بازی شامل:
Awoken: نژاد مرموز با پوستی به رنگ آبی تیره و سفید.
Humans: نژاد مشترک اکثر بازیکنان که هزاران سال برروی زمین زندگی کرده‌اند.
Exo: یک نوع ماشین کشتار، بی‌رحم و بسیار قدرتمند.
کلاس‌ها بازی شامل:
Hunter: شکارچیانی چابک که اکثرا برای دستمزد خود، حتی از جانشان هم می‌گذرند.
Titan: دیوار‌ها را می‌سازند و برای محافظت از آن حتی جان خود را هم می‌دهند.
Warlock: افرادی که جادو‌های سری را به خوبی بر علیه دشمن به کار می‌گیرند.

 

اگر در نظر شما کلاس‌های بازی از تنوع پایینی برخوردار است، باید بگویم این بخش با سلاح‌های بسیار زیادی پر شده است و سازندگان سعی بر جبران کم‌کاری خود در بخش‌هایی دیگر کرده‌اند.

مثلث برمودا!

اگر بخواهیم از بخش داستانی بازی خارج شده و به بخش مولتی‌پلیر بازی برسیم، باید گفت ضعف بازی به خوبی در اینجا نمایان می‌شود. اگر بخواهیم بخش Hardpoint بازی را مثال بزنیم، بازیکنان وظیفه‌ی تسخیر نقاطی در بازی و نگه‌داری آن برای مدتی تا کسب امتیاز پیروزی دارند. اما این بخش که مشابه بسیار قدرتمندی در Titanfall دارد، بسیار ضعیف می‌باشد. حوصله‌‌ی شما به قدری در این بخش سر می‌رود که آرزوی تمام شدن هرچه سریع‌تر آن را همیشه خواهید داشت. چراکه در این بخش حالتی PVP قرار داده شده و بازیکنان در مقابل هم قرار دارند. ماشین‌های پرنده، جت‌ها، تانک‌ها( از نوع آینده‌ی آن) تیر‌بار‌ها نیز حتی قرار داده شده‌اند اما وقتی کسی جز بازیکنان برای رویارویی با شما وجود نداشته باشد، حوصله شما سر خواهد رفت. گاهی اوقات تعداد بازیکنان بالا بوده اما نقطه نبرد آنها برروی مرکز خاصی متمرکز می شود و کسالت سایر جاهای بازی را فرا می‌گیرد.
شاید در این بین از خود سوال کنید که چرا منتقد مدام این عنوان را با Titanfall مقایسه می کند؟ دلیل این کار من تمامی حرف های سازندگان می باشد که عنوان خود را بهتر از Titanfall دانسته و حتی سازندگان آن را به چالش دعوت کرده اند. وقتی سازندگان اصرار بر برتری نسبت به تایتان ها داشته اند، پس باید در بازی خود این برتری را به تصویر می کشیدند تا توقع یک بازیکن برآورده شود، اما اینطور نشد.

در بازی امکان کنترل برخی وسایل نقلیه از نوع آینده آن را دارید. می‌توانید یک موتور پرنده همراه داشته باشید و یا یک تانک نابودگر. می توانید پیشرفته‌ترین سلاح‌ها را در اختیار بگیرید و یا فقط از هفت‌تیری ساده اما کشنده استفاده کنید. همه اینها به خود شما بستگی دارد.

 

در این عنوان اگر بخواهیم بخشی را به عنوان گل سر سبد بخوانیم، آن بخش، بخش صداگذاری این عنوان می‌باشد. دیالوگ‌های به یاد ماندنی در این عنوان استفاده شده که خوب، ترجمه آن از حوصله‌ی این نقد خارج است.
اما این دیالوگ‌ها به خوبی در جای خود استفاده شده و در درگیری‌های درون بازی به موقع استفاده می‌شود. گاهی اوقات دوستان هم‌بازی شما نیز در بازی با شما لب به سخن می گشایند که این نیز خیلی جذاب می‌باشد.

اما گاهی اوقات نیز این دیالوگ‌ها دچار مشکل می‌شود، برای مثال شما در حال تماشای منظره‌ی شهر هستید و ناگهان صدایی فریاد می‌زند، رودخانه فوران کرده، فرار کنید! در حالی که در شعاع صد کیلومتری محل شما آب و رودخانه ای وجود ندارد اما در کل خوب است.

ایراد بزرگ دیگر، موسیقی گیم‌پلی و یا همان صدای زیبای پشت زمینه‌ی بازی است. در بازی آنلاین زیاد مورد نیاز نیست اما خالی نیز نباید باشد. این عنوان این بخش را خالی گذاشته و استفاده بجایی از آن نکرده است.

هیس، می شنوی؟ همه مرده اند، تو نیز خواهی مرد.

 

آقای Martin O’Donnell در ابتدا گفته شد وظیفه ساخت موسیقی‌های درون بازی را به عهده دارد اما پس از مدتی گفته شد تمامی موسیقی‌های بازی ساخته شده و ایشان هیچ دخالتی در روند ساخت نداشته‌اند!

اما در کل اگر بخش طراحی این عنوان را برتر بدانیم، موسیقی پس از آن و سپس داستان و در نهایت گیم‌پلی ضعیف این عنوان قرار دارد.
تجربه‌‌ی این عنوان برای کسانی که با بازی‌هایی همچون: Titanfall، Battlefield، و Call Of Duty خاطره دارند و این نمونه عناوین را برتر می دانند، توصیه نمی‌شود. چراکه پس از تجربه‌ی این عنوان توسط این افراد، از پولی که پرداخت شده به شدت پشیمان خواهند شد.

jadval nomre destiny

این نقد و بررسی با توجه به نسخه Xbox One نوشته شده است

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا
به دنبال بقا | نقد و بررسی Destiny - گیمفا