در میان مردگان | نقد و بررسی Dead Rising 3

شرکت Capcom از آن دسته شرکت هایی است که در ساخت بازی های زامبی محور توانایی بالایی دارد و می توان این مهم را از دو فرنچایز Dead Rising و Resident Evil دریافت.این شرکت همیشه سعی داشته هر کدام از نسخه های Resident Evil را بهتر و ترسناک تر از نسخه های قبلی خود کند اما به گفته خیلی ها پس از ارائه نسخه چهارم این سری، ما دیگر شاهد همان فرنچایز همیشگی نبوده و بازی به سوی نابودی کشانده شده است. اما آیا این مسئله در مورد فرنچایز دوست داشتنی Dead Rising هم صدق می کند؟عنوانی که در ابتدا تنها به عنوان انحصاری کنسول نسل هشتمی مایکروسافت معرفی شد اما سپس تبدیل به عنوان انحصاری شرکت مایکروسافت شد چراکه سازندگان تصمیم به انتشار بازی برای پلتفرم PC گرفتند.

کاور رسمی بازی Dead Rising 3

نام بازی : Dead Rising 3
سازنده : Capcom Vancouver
ناشر : Capcom
سبک : Survival Horror
پلتفرم : PC , Xbox One
سال انتشار : ۲۰۱۳

خیزش مردگان

عنوان Dead Rising 3 در سال ۲۰۱۳ برای کنسول نسل هشتمی شرکت مایکروسافت منتشر شد. این بازی در گرفتن نمرات خوب عمل نکرد اما فروش متوسطی را توانست تجربه کند. اما سازندگان گویا از فروش این عنوان راضی نبوده و تصمیم به انتشار برروی پلتفرم PC گرفتند که شاید بتوانند پول بیشتری از این عنوان بدست آورند.

اما متاسفانه نسخه PC این عنوان از مشکلات بسیاری رنج می برد که می توان مشکل افت فریم را کوچک ترین آنها نام برد!

داستان بازی روایتگر زندگی یک مکانیک ساده به نام نیک راموس می باشد. نیک در شهری به نام Los Perdidos زندگی عادی خود را پشت سر می گذارد که در یکی از همین روز ها، او و سایر ساکنین شهر متوجه فعالیت های غیر عادی در شهر شده و پس از چند روز، حمله زامبی ها!
سازندگان از همان ترفند کهنه و کلیشه ای فراموشی بازیکن اصلی استفاده کرده اند. مکانیک شهر، گذشته خود را به صورت دقیق به یاد نداشته و نمی داند دلیل برخی از اتفاقات و تصاویری که در زندگی خود می بیند چیست.

زمانی که بازی شروع می شود، دو روز از انتشار آلودگی گذشته و شش روز تا نابودی شهر فرصت باقی مانده است و در این شش روز، بازیکن زمان دارد تا بازی را به پایان ببرد و در غیر این صورت، بازی تمام شده و شکست بازیکن رقم می خورد.

تمامی راه های ورودی و خروجی به شهر بسته شده و راه فراری برای افرادی که هنوز مبتلا نشده اند وجود ندارد. همه افرادی که در شهر بودند، چه آنهایی که سالم بودند و چه زامبی ها، محکوم به نابودی هستند.
اما این یک بیماری ساده نیست. ارتش آمریکا در یکی از شهرک های نظامی هند، شروع به انجام تحقیقاتی برای دستیابی به منبع غذایی نامحدود با استفاده از زنبور ها می کند. اما این آزمایشات با شکست مواجه شده و باعث تغییر در ژنتیک افراد و تبدیل آنها به زامبی می شود.

پس از شکست تحقیقات و از بین بردن تمامی مدارک توسط ارتش، به صورت خیلی اتفاقی شهر Los Perdidos آلوده شده و ارتش تصمیم به نابودی کامل شهر با استفاده از بمبی قوی می گیرد. اما برای نمونه برداری از زامبی ها و انجام برخی تحقیقات، نیاز به شش روز زمان دارد و این زمان طلایی برای فرار نیک از شهر است.

شخصیت پردازی و داستان سرایی این نسخه، نسبت به نسخه های قبلی خود بسیار پیشرفت داشته و می توان گفت سازندگان پی به نحوه پیشبرد هرچه بهتر فرنچایز خود برده اند.

وفور زامبی های گرسنه!

گیم پلی این عنوان، یک گیم پلی جهان آزاد یا Open World می باشد. شما در بازی آزادی های عمل بسیاری دارید اما با محدود شدن زمان بازی به شش روز، شاید کمی دلسردی برای بازیکنان بوجود آید. اما باید گفت سازندگان می دانستند اگر بازی یک Open World بی پایان باشد، باعث زدگی بازیکنان از این عنوان و پوچ شدن داستان بازی خواهد شد. پس انتخاب محدودیت زمانی برای این عنوان، بسیار قابل توجه و مفید واقع شده است.

اگر بخواهیم ماموریت های اصلی بازی را در نظر بگیریم، می توان گفت گیم پلی حدود هشت ساعت برای بازیکنان در نظر گرفته شده است. اما اگر شما بخواهید ماموریت های فرعی بازی را نیز در کنار ماموریت های اصلی انجام دهید، به زمانی بیش از پانزده ساعت نیاز دارید.

شاید بهترین بخش این عنوان را بتوان گیم پلی آن توصیف کرد. بخشی که بسیار برروی آن وقت گذاشته شده و می توان برروی آن مانور بسیار داد.
در بازی امکان ترکیب سلاح ها و ماشین ها با یکدیگر قرار داده شده است. بازیکنان با پیدا کردن دستور ساخت یا همان Blue Print ها در بازی، می توانند چند سلاح را با هم ترکیب کرده و یک سلاح جدید بوجود آورند. همین مسئله در مورد ماشین ها نیز صادق بوده و می توان چند ماشین یا موتور را باهم ترکیب کرد و یک وسیله جدید را ساخت.

تعداد سلاح ها در بازی بسیار زیاد می باشد. بر خلاف سلاح های درون بازی، تعداد ماشین ها کم بوده و برروی بخش رانندگی بازی کم کاری شده است.
ماشین ها تخریب پذیری بالایی ندارند و حالت خشکی برای رانندگی آنها در نظر گرفته شده و از فیزیک طبیعی بهره نمی برند. اما تاثیر پذیری ماشین ها و واکنش زامبی ها به آن بسیار جالب توجه بوده و به خوبی کار شده است.

در بین سلاح های موجود در بازی، دو حالت حمله قوی و حمله عادی در نظر گرفته شده است. اگر حمله سنگینی به سوی زامبی ها انجام شود، با توجه به قدرت سلاح اکثرا با ضربه اول خواهند مرد. اما برخی ساح های دیگری نیز هستند که بسیار قوی بوده و حتی با ضربه عادی، زامبی ها را خواهند کشت.

در بازی مناطق امنی برای بازیکن در نظر گرفته شده است که می تواند در آنجا سلاح ها و لباس هایی که در طول مسیر به دست آورده را، پیدا کند. در واقع تمامی اینها درون کمدی قرار خواهند گرفت.
در بخش پارکینگ های بازی نیز بازیکن می تواند ماشین هایی که سوار شده را در آنجا پیدا کرده و مجدد سوار شود.

بخش دیگری که در بازی وجود دارد، امکان ارتقا شخصیت تا سطح پنجاه می باشد. با هربار که سطح بازیکن افزایش می یابد، می توان توانایی های جدیدی به او اضافه کرد. سطح بازیکن با کشتن زامبی ها، ماموریت های فرعی و اصلی و نجات بازماندگان در شهر افزایش می یابد.
زمانی که شما در حال گشتن در شهر هستید، افرادی را خواهید دید که توسط زامبی ها محاصره شده اند و شما می توانید با نجات آنها، سطح خود را افزایش دهید.

حالت جالب دیگری که در بازی وجود دارد این است که در زمان شب، زامبی های بسیار قوی شده و کشتن آنها به راحتی روز نمی باشد. آنها بسیار عصبانی تر می شوند و هر کاری برای کشتن شما در بازی می کنند. از زامبی هایی با شکل بازیکنان راگبی گرفته تا پلیس ها و آتش نشان ها! همه دنبال کشتن شما بوده و به بی تفاوتی روز نمی باشند.

نیک دارای سطح سلامتی محدود در ابتدای بازی می باشد. اما با ارتقای سطح او، سطح سلامتی بالاتر می رود. اگر سطح سلامتی شما به آخرین خانه خود برسد، صفحه تاریک شده و هشداری جدی به شما داده می شود. بازیکن می تواند با خوردن خوراکی های موجود در بازی، سطح سلامتی خود را افزایش دهد.

هدف، فرار از شهر.

اگر بخواهیم ایرادی از بازی بگیریم باید به سراغ بخش طراحی و گرافیکی بازی برویم. این بازی را می توان یک بازی نسل هفتمی و نه نسل هشتمی نامید. طراحی های کاراکتر های درون بازی ضعیف بوده و طبق استاندارد های رایج انجام نشده است.
اتمسفر بازی یک حالت خاصی را به خود گرفته و رنگ بندی و نورپردازی بازی چیز عادی نمی باشد که بتوان مثالی برای آن ذکر کرد. اما اگر به وسعت بازی توجه کنیم، شاید بتوان از این نوع طراحی چشم پوشی کرد. اما زمانی که حتی تکستچر های ضعیف بازی نیز در لود شدن تاخیر دارند، نمی توان از این خطا به سادگی گذشت کرد.

تعداد طراحی ها بسیار زیاد می باشد. شما شخصیت های متفاوتی در بازی مشاهده می کنید و فکر نمی کنم هیچگاه یک فرد سالم را دوبار در بازی مشاهده کنید. اما طراحی زامبی ها اکثرا شبیه هم بوده و شما زامبی های شبیه به هم را بسیار مشاهده خواهید کرد.

در کنار تعداد بالای طراحی های شخصیت ها، طراحی های اسلحه های بازی نیز بسیار بالا می باشد. سلاح های معمولی که در بازی به وفور یافت می شود را اگر کنار بگذاریم، سلاح های ترکیبی نیز تعداد بالایی دارند و در این ضمینه خوشبختانه سازندگان حرفه ای عمل کرده اند.

طراحی شهر بسیار با دقت انجام شده است. شما با شهری بسیار زنده و پویا طرف بوده که در روز بسیار رخ نمایی می کند. اما وقتی به شب می رسیم، نورپردازی های زیبای بازی شما را جذب کرده و بسیار دلچسب می باشد. می توان گفت در بخش طراحی این عنوان، نقاط قوت و ضعف بسیاری وجود دارد.

طراحی ماشین های بازی خالی از جزئیات بوده و صرفا یک لایه رنگ را برروی یک مستطیل دراز پاشیده اند و نام آن را وسیله نقیه گذاشته اند!

کیفیت انفجار های بازی بالاست. به گونه ای که زمانی انفجاری رخ می دهد، مات و مبهوت آن شده و نمی توان به راحتی از آن چشم برداشت.

باگ گرافیکی نیز در بازی به وفور یافت می شود. خیلی اوقات سلاح ها برروی هوا مانده و یا داخل زمین فرو می روند و یا شما نمی توانید سلاح های موجود برروی زمین و در دسترس را بردارید.

طعم مرگ چگونه است؟

بخش موسیقی بازی نیز مانند بخش گرافیکی آن، خالی از مشکلات نیست. صدای زامبی ها خوب و قابل قبول می باشد. صدای شخصیت های درون بازی نیز همینطور. اما تمامی داستان به همینجا ختم نمی شود. صدای سلاح های بازی بسیار نا امید کننده می باشد. صدای برخی انفجار ها غیر طبیعی و زننده می باشد.صدای برخورد ماشین ها به هم اکثرا تهی و زمانی که صدایی به گوش می رسد، کاملا بی ربط به نوع برخورد می باشد.

موسیقی بازی نیز که گویا فراموش شده است. در بازی شما هیچگونه موسیقی در پشت صحنه نخواهید شنید و شاید بتوان گفت حس کسالت در حین بازی از این بخش باشد. سازندگان می توانستند بیشتر بر این موضوع دقت کنند ولی گویا فراموش کرده اند که بخش موسیقی با روح بازیکنان در ارتباط می باشد.

وظیفه ساخت قطعه موسیقی های بازی بر عهده Oleksa Lozowchuk و Dave Genn بوده است.

به سرشان شلیک کن!

تجربه این عنوان می تواند حس خوبی به بازیکنان القا کند. یکی از آن دسته عناوین موفق کنسول مایکروسافت همین بازی است. این عنوان ارزش تجربه کردن برای یکبار را دارد اما تکرار آن خسته کننده است.
شاید دلیل این خسته کننده شدن بازی، طراحی نادرست زامبی ها و باگ های بازی باشد. شاید هم بخش رانندگی و حتی شاید گیم پلی آن! این ها همه بستگی به سلیقه بازیکنان داشته که چگونه با بازی ارتباط برقرار کنند اما می توان گفت این یک بازی زیبا و با نوآوری می باشد و می تواند آخر هفته خوبی برای شما مهیا کند.

نقد و بررسی با توجه به نسخه PC انجام شده است.