دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا

دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳

سعیدی از نوع سَجی!
۱۰:۲۵ ۱۳۹۱/۰۲/۲۸
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا

مکس پین تقریبا یک هفته است که آمده و واقعا نهایت یک اکشن را به ما نشان می دهد…

راک استار واقعا نشان که می تواند یک اکشن نفس گیر با مکانیک های دو بازی قبلی خودش درست کند حتی بخش چندنفره ی بازی را هم از آن ها الگو برداری کرد که در ادامه تمامی این موارد را توضیح میدهم.
شروعی با مکس(داستان)
داستان بازی بسیار جالب و با پیچش های زیادی همراه است اما برای احترام به دیگر کاربران که بازی را هنوز تمام نکرده اند از گفتن کامل داستان معذورم و فقط مقدار کمی از آن را برای
شما توضیح میدهم:
مکس دیگر آن مکس قبلی نیست.او به شدت غمگین و افسرده شده و رو به نوشیدنی های کثیف و دارو های مسکن آورده است.
مکس در کافه ای که معمولا آنجاست با هم دانشگاهی خود رائول پاسوس آشنا میشود
مکس و رائول با پسری و دوستانش دعوایشان میشود و مکس همانجا او را میکشد
آن دو وقتی فرار میکنند میفهمند که پسر فرزند یکی از کله گنده های مافیا بوده و هر دو از ترس جانشان به برزیل فرار میکنند.
مکس و رائول در آنجا تبدیل میشوند به بادی گارد یک خانواده ی پولدار به نام برانکو.
ماجراهایی که حول این داستان پیش می آید را باید در طول ادامه ی بازی بفهمید که کمک به پیشروی داستان کند.
داستان بنظر من به بهترین شکل روایت میشود و مخاطب را درگیر خود میکند.
ضعفی که هیچ گاه در داستان برطرف نمیشود تغییر حس داستانی است یعنی داستان دیگر “عشقی-انتقامی”نیست و حالتی “وظیفه ای”گرفته است.
مونولوگ های مکس در طول “گیم پلی”همانند گذشته زیبا و تاثیر گذار است.
یادم می آید در یکی از آن ها مکس میگوید:من دیگر پلیس نیستم.
از همین جمله مخاطب میفهمد که مکس زندگی خوبی نداشته است.
به دنیا بگو بایستد(گیم پلی)
گیم پلی بازی بر اساس مکانیک bullet time است این مکانیک یعنی آهسته کردن بازی (اسلوموشن که برای اولین بار در مکس پین ۱ اجرا شد).
چیزی که همیشه من در طول بازی حس میکردم این بود که دارم “سرخپوست مرده:رستگاری” بازی میکنم.
یعنی نشانه گیری بازی همانند این بازی است که حتی میتوان با نگه داشتن کلید نشانه گیری دقت آن را بالا برد.
مکانیک بولت تایم همانند روشdead eyeسرخپوست مرده است.
ولی چیزی که همیشه در یک مکس پین است شیرجه های زیبای اوست که این ضعف ها را برطرف میکند.
مکس مثل همیشه برای بازیابی جان خود از pain killer استفاده میکند.
گیم پلی بازی اصلا تکراری نیست و در هر مرحله نو آوری ها و چیز های زیبایی را میبینیم.
از نکات قوت بازی پیدا کردن تقنگ های طلایی و سرنخ هاست که در بازی قبلی نیز وجود داشت.
با چک کردن بعضی از وسایل میتوان سرنخ هایی پیدا کرد که به ما در فهم بیشتر داستان کمک می کند.
تعداد اسلحه های محدود است که چهار اسلحه نمیتوان بیشتر داشت.(دو اسلحه ی ساده مثل کلت و یا یوزی و یک اسحله ی سنگین مثل شات گان و یاM4و اسلحه مخلوط که دو
اسلحه ی ساده با هم است) نکته قوت اسلحه ی مخلوط این است که میتوان اسلحه های مختلف را با هم ادغام کرد.
مثل عکس زیر:

مکس میتواند همزمان یک کلت و یک مگنوم را باهم داشته باشد.
دوربین بازی عالی است و مشکل خاصی در آن دیده میشود ولی طبق سنت همیشگی مکس پین دوربین آهسته و یا بر روی گلوله زوم میکند تا بازی را هیجانی تر کند.
از دیگر نقاط قوت بازی دویدن مکس است ولی پرش های همیشگی از بازی حذف شده است.
سازندگان با حذف و اضافه کردن بعضی نکات بازی را زیبا تر از همیشه ساخته اند.
مکس واقعی(گرافیک)
راک استار سعی خود را کرده است که مکس پین ۳ را هر چه تمام تر واقع گرایانه جلوه دهد و موفق شده است.
گرافیک بازی با موتورRAGEساخته شده است و از حداکثر استفاده کرده اند تا واقعی بنظر بیاید.
حتی وقتی میدویم لباس مکس چروک میشود که این واقعا نکته قابل توجه ای می باشد.
یا وقتی گلوله میخوریم جای آن ها برروی لباس باقی میماند.
طراحی محیط زیبا و بی نقص است و آدم را به هیچ وجه خسته نمیکند.
طراحی لباس و ظاهر مکس واقعا جالب است.


مکس کچل،عینک آفتابی،تیشرت هاوایی.ظاهر زیبا اما مخالف با الگو های قبل
در طول هر مرحله مکس لباسش عوض میشود و این کار بازی را از روند تکراری دور میکند.
طراحی دشمنان جالب و زیباست و با محیط بازی که شهر های آمریکای جنوبی است جور
در می آید.
ارتش مکس پین(بخش چند نفره)
بخش چندنفره بازی زیباست و حالت مختلفی دارد.
اگر در بازی دوبار توسط کسی کشته شوید و او را بکشید مدال انتقام میگرید.
در این بخش قابلیت هایی به نامperkوجود دارد.
با استفاده از یکی از آن ها توانایی های ویژه ای کسب میکنیم مثلا:بازی کننده میتواند خود را شکل اعضای تیم حریف کند و به آن ها از پشت حمله کند.
استقاده از بولت تایم هم دیگر بماند که چه هیجانی آن هم در بخش چند نفره دارد.
شاید جالب باشد که بدانید همین مکانیک ایده ی بخش چند نفره را در ذهن سازندگان ایجاد کرد.
انداره ی نقشه ها حداکثر برای ۱۶ بازی کننده طراحی شده که در بخش داستانی وجود دارد.
سلاح هایی مثلAK-47جزو پر کاربرد ترین سلاح های این بخش است.
با استفاده از پولی که با کشتن دیگران کسب میکنید میتوانید ظاهر شخصیت خود را تغییر دهید و یا سلاح بخرید.

مکس پین ۳ اکشنی زیبا است که به همه گیمر ها بازی آن توصیه میشود
_____________________________________________________

  1. داستان:۹
  2. گرافیک:۱۰
  3. گیم پلی:۹.۵
  4. بخش چند نفره:۹.۵
  5. ارزش کلی(امتیاز کل):۹.۵

 

مطالب مرتبط سایت

تبلیغات

دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا

نظرات

دیدگاهتان را بنویسید

  • amirali77 گفت:

    خیلی خیلی حال کردم.واقعاممنون.

  • سلام سجاد جان،من همین امروز مکس رو روی درجه ی Hard و FreeAim تمومش کردم و بخ جرات میگم بعد از مدتها یک بازی درگیر کننده و جذاب رو تجربه کردم.نقدت رو خوندم و میخوام نقدی بر نوشتت داشته باشم :

    در جایی گفتی ” ضعفی که هیچ گاه در داستان برطرف نمیشود تغییر حس داستانی است یعنی داستان دیگر “عشقی-انتقامی”نیست و حالتی “وظیفه ای”گرفته است.”

    خب،این قضیه به هیچ وجه نمیتونه ضعف باشه،راک استار در این بازی همه ی مکانیزمهای بازی از داستان تا گیم پلی و گرافیک رو به واقعی ترین شکل ممکن طراحی کرده.سالهاست مکس درگیر گذشته ی سیاهش هست و حالا زندگیش در اثر اتفاقاتی بعد جدید پیدا کرده…در این قسمت بازی از کلیشه ای شدن فاصله گرفت و نخواست داستانی رو روایت کنه که شبیه دو قسمت اول باشد.راک استار مکس رو مثل همه ی انسانهای دیگه بازگو کرد که در هر زمان از عمرش اتفاقات مختلفی در انتظارش هست.واین بار وظیفه شناسی و بعد از وظیفه شناسی،نابودی شر جنایتی سازمان یافته بود.چهره ی مکس تا آخرین لحظه ی بازی حتی لبخندهاش تلخی خاصی رو نشون میده و به خوبی مردی رو میبینیم که هیچ چیزی برای از دست دادن نداره و نمیتونه ساکت گوشه ای بشینه و نظارگر بدی ها و بی عدالتی باشه.

    “چیزی که همیشه من در طول بازی حس میکردم این بود که دارم “سرخپوست مرده:رستگاری” بازی میکنم.”

    شاید اگر سرخ پوست مرده یا مکس پین توسط یک شرکت دیگه ساخته میشد این حس بهت دست نمیداد… در جایی گفتی :

    “ولی چیزی که همیشه در یک مکس پین است شیرجه های زیبای اوست که این ضعف ها را برطرف میکند.”

    منطورت از ضعف چیه؟ آیا مکانیزم های سرحخ پوست مرده ضعف بود؟آیا سیستم اسلو موشن و Bullet Time ضعف محسوب میشه چون در سرخپوست مرده هم بوده؟مسلما نه ! ضعفی نبوده که بازی بخواد پوششی بر روی اونها بده..سیستم واقع گرایانه ی بازی حرکتات مکس و شلیکهاشو به بهترین شکل ممکن طراحی کرده که به نوعی میشه گفت تکمیل کننده ی تمامی مکانیزمهای گیم پلی سرخ پوست مرده و چیزی فراتر از بازی های سوم شخص دیگه هست.

    “از دیگر نقاط قوت بازی دویدن مکس است ولی پرش های همیشگی از بازی حذف شده است.”

    منظورت از پرش های همیشگی چیه؟پرش های مکس پین در نوع خود شگفت انگیز شده و بسته به محیط هر مرحله مقداری تغییر در این پرش ها حس میشه.و حتی صحنه های سینمایی بسیار جذاب و فوق العاده ای به بازی اضافه شده که بازیکن رو به وجد میاره و اوج اکشن بودن بازی رو به رگهای بازیکن تزریق میکنه.

    من به این بازی ۱۰/۱۰ میدم.بازی هیچ گونه عیب خاصی نداره مخصوصا اگه بازی رو روی Hard تموم کنی و حالت Old School رو باز کنی که اینجاست واقعیت رو میشه حس کرد…

    با تشکر از نقد مختصر و مفیدت…

  • قربانت
    منم میخوام بهت دلیل این جملاتم رو بگم:
    پرش های همیشگی میدونی یعنی چی؟؟!!! 😀
    مکس ۱و۲ یادته؟؟!!! :laugh:
    یادته توی مرحله ی کابوس مکس۱ چجوری باید میپریدی؟؟؟؟!!!! 😐
    یادته توی هردوتا بازی مرحله ی کابوس وجود داشت؟؟؟! 😥
    من این چیزهارو یادمه و دلم میخواست یه دونه از این ها توی بازی بود.
    مکس زندگیش با درد و رنج است
    مشکل خاصی در این وجود ندره.
    به نظر تو احترام میزارم.
    به هر حال تو و کسری جان حکم استاد منو دارید.
    مشکلی نیست منم میخواستم ۱۰ بدم ولی دیدم دیگه بازی اونقدر هم خوب نیست پس ۹.۵.
    داداش اگه با مکس پین بازی کردی من باهاش زندگی کردم.
    خودمم توی درجه ی old schoolرفتم و دیدم و حال کردم فقط یه چیزی
    NY MINUTS رو بازی کردی که اینو میگی؟؟ 😉

    • جواب سوالاتم و کلا حرفام رو درست ندادی آخه…ما چرا عادت کردیم که اگه یک چیزی ۱۰ سال پیش یه شکلی بود الانم همون شکل باشه و یاحتما حتما همون تم رو داشته باشه؟؟زندگی انسان یک بعدی نیست و راک استار اومد و گفت زندگی مکس پین مثل همه ی انسانهای دیگه پستی بلندی های زیادی داره…

      “مشکلی نیست منم میخواستم ۱۰ بدم ولی دیدم دیگه بازی اونقدر هم خوب نیست پس ۹٫۵٫”

      اصلا با اینجملت حال نکردم ! نه اینکه ۱۰ ندادی! برای اینکه نمره ی ۹.۵ رو خار شمردی…بازی تا نمره ی ۸ هم Great میشه ! یه نگاه به قسمت راهنمای Gamespot برای بخش نمره دهی بکن و توضیحات رو مطالعه کن…

      این بازی به مراتب یک سر و گردن از قسمتهای پیشین خودش بالاتره و همون بهتر که مکس عاشق پیشگی در این قسمت نکرد چون میکرد من دیگه به احساساتش واقعا شک میکردم…

      • Arshya گفت:

        دانیال جان من به شدت با نظرت موافقم، همانطور که تو RESIDENT EVIL 6 رو به شکلی خارق الاده نقد کردی و این نکته رو هم گوشزد کردی که نوآوری باید وجود داشته باشد.
        راک استار هم این نوآوری را به نحوی انجام داد که به عقیده من حتی رمدی هم که خالق این بازی بود به این زیبایی نمی توانست نوآوری های کلیدی ای را در بازی وارد کند.
        بخش بعدی داستان بود، داستان از ساختمان و نکات ریز و درشت بسیار مهمی برخوردار بود که البته مکس پین همیشه برپایه داستان استوار بوده ولی با این حال برای من هیچ داستانی داستان مکس پین ۲ نبود، داستانی هر لحظه اش سرشار از زیبایی، احساس و زندگی بود و سم لیک دنیایی خلق کرد که من با ۱۲ بار تمام کردن بازی هربار با مرگ مونا گریه کردم و هر لحظه احساس آرامش و عشقی که مکس کنار او داشت رو خودم حس می کردم و یا حتی در فداکاری های مونا و تلاش او برای نجات مکس (در مراحل پایانی بازی) و حتی مکسی که از شدت عشقش به مونا به خاطر او به زندگی برگشت بنابراین من در اینجا یک ایراد به سجاد می گیرم که به داستان بازی نمره کم داد چون داستان بازی اگر از گیم پلی محشر بازی چیزی اضافه تر نداشت کم هم نداشت و این بازی مستحق نمره کامل بود و نکته اینجاست سجاد جان که دستان بازی چیزی کم نداشت و اتفاقا خیلی هم داستان کامل و بی نقصی بود (ولی نه مثل داستان شماره ۱و۲ و مخصوصا شماره ۲) ولی من و تویی که با این بازی زندگی کردیم و مخصوصا با دو شماره اول طبیعتا داستان قسمت دوم رو ترجیح میدیم اون هم به علت این بود که داستانی که سم لیک خلق کرده بود از سطح استاندارد ده ها و یا حتی صدهاالمان بالا تر داشت ولی داستان این قسمت با اینکه مثل داستان دو قسمت گذشته یک شاهکار بی بدیل نبود اما از استاندارد لازم بالا تر بود و خود داستان به تنهایی مستحق نمره کامل.
        در آخر خیلی خوشحالم که با شما دو عزیز بزرگوار افتخار هم صحبتی.
        ارادتمند ارشیا.

  • corvo atano گفت:

    bazish kheily tooppe man ke rooz aval kharidamesh.

  • corvo atano گفت:

    salam bebakhshid mishe yeki ye javab beman bede akhe man taze ozv shodam lotfannnnn.

  • ممنون سجاد جان..نقد فوق العاده زیبایی بود..امیدوارم نقدهای زیبای شمارو بازم تو این سایت ببینیم و استفاده ببریم.. 😉
    فقط اونجا که گفتی داستان دیگه عشقی-انتقامی نیست و وظیفه ای شده خب مطمئنا ضعف محسوب نمیشه..بیشتر گیمرا باداستان عشقی-انتقامی ارتباط بیشتری برقرارمیکنن ولی خب داستان وظیفه ای ضعف یه بازی نمیتونه باشه..به نظر من اگه می نوشتی ضعف داستان نسبت به نسخه های قبلی درست تر بود..
    بعدش هم گفتی((دوربین بازی عالی است و مشکل خاصی در آن دیده میشود))..احیانا منظورتون این نبود که مشکل خاصی درآن دیده نمی شود؟؟

  • ali گفت:

    ممنون سجاد . بابت زحمتت ممنون :yes:

  • ممنون شرمنده نکنید منو 😎
    دانیال باشه من کم آوردم حق با توست 😉
    بهزاد جان راست میگی به هر حال انسان جایز الخطاست :-))

  • چرا کامل نبود؟؟
    به نظر من حرف نداشت نقدش :yes: 😉 😉

  • تنها انتقاد من به این مقاله ی شما این هست که : ای کاش از سطح گرافیک و عملکرد گیم پلی این بازی روی کنسول ها و PC بیشتر مینوشتی چون أکثر کاربران ، بیشتر از انتقادهای وارد شده به یک بازی(نقد) ، مجذوب نکات مثبت گرافیکی(از لحاظ جزییات بصری و…) و نوآوری های موجود در گیم پلی بازی ها یعنی “بررسی” در یک مقاله ی نقد و بررسی میشن!

دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا
دردی که هیچوقت تمام نمی شود : نقد کامل مکس پین ۳ - گیمفا