Until Dawn در روند پیشروی داستان ممکن است به Heavy Rain شباهت داشته باشد

Until Dawn جایی است که ماجراهای پیش آمده برای هیچ کس کاملاً شبیه به دیگری نخواهد بود. شاید با در نظر گرفتن این ویژگی بازی همه به یاد بازی Heavy Rain افتاده باشند اما فضای حاکم بر Until Dawn بسیار ترسناک تر و پایان های بازی بسیار بیشتر می باشند.

در این بازی شما کنترل یکی از هشت نوجوان آمریکایی برای نجات پیدا کردن از شرایط غیر منتظره ای که برایشان پیش آمده را به دست می گیرید که به همراه دسته بندی دیالوگ ها، سر نخ های مخفی و وسایل یافت شده و مورد استفاده قرار گرفته شده، بخش داستانی بازی با اعمال شما سازگاری پیدا می کند. صد ها پایان برای این بازی وجود خواهد داشت که بعضی از آن ها به این گونه خواهد بود که تمامی افراد این گروه هشت نفره نجات پیدا کنند یا با پایانی وحشتناک مواجه شوند یا حتی در میانه ی راه سرنوشت آن ها به مرگ ختم شود.

Until Dawn سبک و سیاقی شبیه به فیلم های ترسناکی دارد که در آن ها برای گروهی نوجوان که به مکانی دور افتاده سفر کرده اند و درگیر اتفاقاتی غیر منتظره می شوند. شاید این سبک فیلم ها بسیار تکراری شده باشند اما این سبک بازی بسیار می تواند جذابیت داشته باشد. همان طور که یکی از جذاب ترین و هیجان انگیزترین صحنه های تریلر بازی زمانی بود که در نقش Ashley سایه ای از جلوی چشم هایش رد شده بود و از طرفی Chris در را به سختی باز نگه داشته بود و Ashley باید تصمیم می گرفت که با Chris به راه خود ادامه دهد یا مسیر خود را از او جدا کند. شاید اگر در یک فیلم این اتفاق رخ می داد نمی توانست آن قدر هیجان انگیز باشد تا در حالتی که بازیباز بر سر این دو راهی ها و گاهی چند راهی ها قرار می گیرد. این بازیباز است که در چند لحظه باید تصمیم بگیرد در کنار Chris بماند یا ریسک کند و تنهایی به مسیر خود ادامه دهد. یکی از ویژگی های این نوع بازی ها این است که فردی که کنترل کاراکتر بازی را به دست دارد نمی تواند از زیر بار تصمیم گرفتن و متحمل شدن طبعات آن تصمیم شانه خالی کند. بازی بدون بازیباز پیش نمی رود اما در مورد فیلم این گونه نیست، در فیلم اگر بیننده هم توجهی نداشته باشد، صحنه های فیلم به پیشروی خود ادامه می دهند.

به وجود آمدن این صحنه یا صحنه های شبیه این، ناشی از تصمیم هایی خواهد بود که شما در طول بازی می گیرید. پس مراقب اعمال خود باشید.

با در کنار هم قرار دادن تصمیم های گوناگون و نتایج آن ها و حالت های پیش آمده به علاوه دیالوگ های مختلف و تأثیر احتمالی آن ها در ادامه ی داستان می توان به این نتیجه رسید که هیچ ماجرای رخ داده ای برای هیچ فردی با فرد دیگر کاملاً شباهت نداشته باشد. این واقیت که بازیباز بداند تصمیم های او تغییرات مهمی در روند بازی ایجاد می کند، به او هیجان خاصی می دهد. چیزی که در بازی هایی غیر از ساخته های David Cage کمتر دیده شده است و از این منظر می توان Until Dawn را شبیه به Heavy Rain دانست اما با فضایی ترسناک تر و داستانی کاملاً متفاوت. این ساخته ی Supermassive Games که بعد از لغو شدن عرضه آن برای نسل هفتم کنسول سونی تبدیل به انحصاری PS4 شد، قابلیت این را دارد که گیمر ها را به اوج هیجان برساند و آن ها را عمیقاً در داستان بازی درگیر کند.