حس ترس در اوج تنهایی و تاریکی؛نقد و بررسی Silent Hill:Downpour (اختصاصی)

چیزی که خیلی من را بعد از شنیدن نظرات دیگران درباره این بازی عصبانی و ناراحت کرد این بود که تقریبا همه گیمر‌ها دیگر هیچ اهمّیتی به داستان،جذابیّت و قسمت‌های دیگر در بازی نمی‌دهند و همه آن‌ها فقط به گرافیک بازی نگاه می‌کنند و اگر عالی نباشد از نظر آن‌ها بازی که در پلتفرم خود قرار داده‌اند یک بازی بد و بی کیفیّت است.این موضوع من را خیلی ناراحت می‌کند و در این مقاله قصد دارم که اثبات کنم Silent Hill:Downpour بازی بدی نیست و جای تحسین دارد.

یک شب نفرین شده

مورفی پندلتون روی صندلی اتوبوس ویژه انتقال زندانیان نشسته‌است و کم کم دارد خواب چشمانش را فرا می‌گیرد.لحظاتی بعد یک درگیری لفظی میان زندانیانی که در حال انتقال با اتوبوس هستند صورت می‌گیرد و این امر موجب عصبانیّت افسر زنی که در اتوبوس قرار دارد می‌شود و به آن‌ها تذّکری می‌دهد.راننده اتبوبوس سرش را می‌چرخاند تا نگاهی به عقب بیندازد و ببیند چه خبر شده‌است؛خیالش راحت است که در جادّه هیچ ماشین دیگری وجود ندارد و امکان تصادف هم همین‌طور و به همین خاطر با اطمینان نگاهی به زندانیان می‌اندازد.سرش را که بر می‌گرداند ناگهان بریدگی روی آسفالت خیابان را می‌بیند و بی‌اختیار پایش را محکم روی ترمز می‌گذارد و مرتّب فرمان را این طرف و آن طرف می‌چرخاند،امّا این کار‌ها فایده‌ای ندارد و او نمی‌تواند ماشین را نگه دارد و ماشین به ته درّه در میان جنگلی سقوط می‌کند…مورفین در حالی که حال خوشی ندارد و اطرافش را خوب نمی‌بیند تصمیم به فرار می‌گیرد، این بهترین وقت برای فرار است چون بقیّه همه مجروح شده‌اند و کسی متوجّه رفتن او نشده‌است.کمی جلو تر به تنه درختی می‌رسد که او را از این طرف درّه به آن طرف هدایت می‌کند،وقتی از آن رد می‌شود تنه درخت می‌شکند و به اعماق درّه می‌رود.در همین لحظه است که افسر نگهبان به می‌گوید”بایست!وگرنه شلّیک می‌کنم”و سعی می‌کند که از روی لبه درّه به آرامی به آن سوی درّه و به کنار زندای برود امّا پایش سر می‌خورد و چه شما تصمیم به نجاتش بگیرید و چه نگیرید،او از پرت‌گاه پرت می‌شود به پایین!

این خودش مقدّمه‌ای مناسب و متفاوت با نسخه‌های قبلی برای آغاز گیم‌پلی بازی می‌باشد و از همان ابتدای بازی حسّ هم‌نوع دوستی در بازی به شما دست می‌دهد و زمانی که افسر نگهبان از شما درخواست کمک می‌کند از روی غریزه دکمه Help her را می‌فشارید؛امّا در هر صورت او جان سالم به در نمی‌برد و به ته درّه می‌افتد!

شهر نفرین‌شده

گیم‌پلی Silent Hill:Downpour پر است از معمّا‌های پیچیده و فضایی که حقّ انتخاب را می‌دهد از کدام مسیر حرکت کنید؛در حقیقت یک اوپن وردی که شما حقّ انتخاب دارید که به کسی کمک کنید یا نه و از کدام مسیر حرکت کنید.در داخل خانه‌هایی که در اطراف جادّه وجود دارند در‌های قفل شده و معمّا‌های زیادی وجود دارند که تاریکی اتاق‌ها و سکوت‌ آزار دهنده محیط حلّ این معمّا‌ها و پیدا کردن کلید در‌های بسته را در میان انبوهی از راهرو‌های تنگ و تاریک و اتاق‌های تسخیر شده،برای شما بسیار بسیار سخت می‌کند.به همین خاطر است که تمام کردن این بازی و پشت سر گذاشتن مراحل آن نیاز به اعصابی فولادی و حوصله‌ای زیاد دارد!امّا اگر به دنبال یک سایلنت‌هیل خوب هستید باید هم بازی این‌گونه باشد و از شما کار بکشد.علاوه بر معمّاهای بسیار نبرد با دشمنان عجیب و غریب بازی نیز ترس و دلهره شدیدی به شما منتقل می‌کند.تنها هستید و هوا بارانی است و همه جا را مه فرا گرفته و اصلا دوست ندارید موجودی وحشی از پشت شما را غافل‌گیر کند و از آن بد‌تر این که تعداد زیادی از آن‌ها انتظار شما را بکشد؛در این صورت بهتر است که تا می‌توانید بدوید و فرار کنید.شاید به اندازه بازی‌های اصیل ژاپنی ترس‌ناک نباشد امّا واقعا خوب است و تنها ایرادی که می‌توان به گیم‌پلی گرفت این است که در بازی باید بسیار راه بروید!البته من خودم زیاد این را ایراد نمی‌دانم امّا برخی منتقدان و گیمر‌ها می‌گویند.احتمالا انتظار داشته‌اند که کالسکه اشرافی و یا مرسدس بنزی در آن اطراف باشد که با آن  در خیابان‌ها حرکت کنند و به ریش غولآخر‌های بازی بخندند!هم‌چنین یک موضوع که باعث رانده شدن بعضی گیمر‌ها از این بازی شده نیز سختی زیادی آن است که البته باید هم سخت باشد امّا بعضی‌ها از بازی‌های این‌قدر سخت خوششان نمی‌آید!

صدا گزاری و موسیقی Silent Hill:Downpour بدون هیچ شکّی مانند همیشه عالی است و آهنگ‌های دلهره‌آور ترس شما را در بازی دو چندان می‌کنند و احساس غریبی و تنهایی شدیدی در شهر نفرین شده‌ای به شما دست می‌دهد.صداپیشگی خوب است و در کل نمی‌توان ایرادی به این بخش از بازی گرفت.

.

چیزی که کار را خراب کرد…

گرافیک بازی به خودی خود خوب است و در بعضی مواقع هم حتّی عالی!امّا اشکالات فنّی در افکت‌های باران،طرّاحی بعضی گیاهان و وجود باگ‌های زشت در بازی خیلی‌ها را ناراحت کرده‌است.امّا نورپردازی بازی واقعا از همیشه بهتر است و وجود پرتو‌های نور که از پنچره از تار پوشیده یک اتاق تاریک به داخل می‌تابند واقعا لذّت بخش و عالی است.امّا همان اشکلات گرافیکی و افت فریم در بعضی صحنه‌ها،کار را خراب می‌کند…

در کل باید گفت که Silent Hill:Downpour یک سایلنت‌هیل خوب است و شاید گرافیک نه چندان خوب آن خیلی‌ها را از بازی رانده باشد،امّا از نظر من دیگر بخش‌ها و خصوصیّات خوب بازی باعث می‌شود خاطره‌ای خوب از این بازی داشته‌باشید.

داستان:۹

گیم‌پلی:۸

صدا گزاری و موسیقی:۱۰

گرافیک:۷

نمره کل:۸