در میانه دهه ۹۰ میلادی، کنسول پلی استیشن توانست خیلی سریع و با قدرت، بازار کنسولهای خانگی را در سراسر جهان و به ویژه در اروپا به دست بگیرد. در حالی که نینتندو و سگا پیشتر رهبران بیچون و چرای این صنعت بودند، خیلی زود به ردههای پایینتر سقوط کردند. حالا با نگاهی به گذشته، دلایل این برتری روشنتر از همیشه به نظر میرسند.
کریس دیرینگ (Chris Deering)، رئیس Sony Interactive Entertainment اروپا در زمان عرضه پلی استیشن، در گفتوگویی با رسانه The Game Business به یاد میآورد که رقبای اصلی آن زمان، از نظر برنامهریزی و ثبات عملکرد، ضعفهای چشمگیری داشتند. او میگوید:
نینتندو و سگا برای فروش محصولات خود از توزیعکنندهها استفاده میکردند و هیچ استراتژی منسجم بازاریابی یا ارتباطی نداشتند. بنابراین به مدیران خود گفتم که فکر میکنم میتوانیم در اروپا به اندازه بازار آمریکا بزرگ شویم.
وظیفه دیرینگ این بود که ساختار اداری و بازاری سونی را در سراسر اروپا سازماندهی کند؛ کاری که شامل ایجاد دفاتر نمایندگی پلیاستیشن در کشورهای مختلف میشد تا برند سونی در هر منطقه، هویت و صدای مستقل خود را داشته باشد. او در این مسیر با جیم رایان (Jim Ryan) که در آن زمان مدیر مالی بینالمللی و بعدها رئیس بخش سرگرمیهای تعاملی سونی شد، همکاری نزدیکی داشت.
رایان درباره آن دوران میگوید:
ما در بریتانیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، بنلوکس، اتریش، سوئیس، ایرلند، اسکاندیناوی و دیگر کشورهای اروپایی حضور داشتیم. هیچ شرکت دیگری در آن زمان چنین شبکهای در این ابعاد نداشت. ما به بازار اروپا به گونهای توجه کردیم که هیچکدام از رقبای آن زمان به آن اندازه توجه نکردند، حتی در موارد عملی مانند بومیسازی بازیها.
استراتژی سونی در آن زمان بر درک عمیق مخاطب و اجرای هدفمند تبلیغات استوار بود. کمپینهای تبلیغاتی مخصوص بازیکنان اروپایی و بریتانیایی طراحی میشدند، بر پایه دادهها و بازخوردهایی که نشان میداد چه نوع محتوایی بیشترین تأثیر را بر آنها میگذارد.
مارتین آلتایمز (Martin Alltimes)، تهیهکننده ارشد وقت، نیز این موضوع را تایید میکند و به زیرساختهای محلی اشاره دارد:
در مورد سگا و نینتندو، توسعهدهندگان بازی باید به ژاپن میرفتند و افرادی را مییافتند که بتوانند ژاپنی صحبت کنند. اما ما در هر منطقه، تیم پشتیبانی توسعه مخصوص به خود را داشتیم.
این سطح از سازماندهی و شناخت مخاطب، یکی از مهمترین عواملی بود که پلیاستیشن را در دهه ۹۰ میلادی به پدیدهای جهانی تبدیل کرد و باعث شد سونی از همان ابتدا در اروپا جایگاه بیرقیبی پیدا کند. جایگاهی که تا امروز هم بخش بزرگی از قدرت برند پلی استیشن را شکل میدهد.












































دهه هفتادیا دستا بالا بیاد که این پست سر پی اس ۱ هست البته میدونم خیلیا با این افسانه خاطره دارن ولی جدی دهه هفتادیا …..
البته پی اس ۱ کنسول دهه شصتیاست ولی اوکی
ولا اولین کنسول واقعی من بود مه دهه هشتادیم
داداش اون مال ۱۹۹۵ هست که به شمسی میشه ۱۳۷۴
دهه هفتادیا ذستا بالا،۱۳۷۴ کنسول اومده شما به محض به دنیا اومدن کنسولو خریدی؟یا ۵ سالگی داشتی پی اس ۱ بازی میکردی؟
داش باشه من اشتباه میگم خودت برو ببین همه میگن که دهه هفتاد یا با این کنسول خاطره دارن حتی منم گفتم میدونم خیلیا با این افسانه خاطره دارن
نیازی به دلیل نداره ، همین الانشم بری یدونه بخری خودت میفهمی دلیل موفتیشو
سونی همیشه با استراتژی خیلی قوی پیش رفته که نظیرش نیست یادی کنیم از کنسول هایی که هممون باهاشون خاطره داشتیم :ps1 اولین کنسولی بود که توش سه بعدی بازی کردم قبل اون سگا داشتم ۲:ps2 مگه میشه هر روز یه گیم جدید براش نیاد تموم بچه گیم با اون گذشت توش سری گاد آف وار متولد شد ۳:ps3 گرون بود اما یه دنیا انحصاری داشت گاد ۳ لست و…۴:ps4 نظیرش نبود چون من فن لستم و توش لست۲ اومد خیلی برام ارزش داره ولی کلی گیم داشت گوست گاد اسپایدرمن و….۵:ps5با این که توش زیاد بازی جدید ندیدم اما قراره کلی براش بیاد الا گوست آف یوتی اومده جی تی ای ۶ اینترگلکتیک و...👑❤️ 💙💙💪
پلی استیشن سلطان صنعت گیم
بزرگترین دلیلش همون استفاده از اشتباه حریفشون یعنی نیتندو بود اون زمان شروع کرده بود به چاپیدن استودیو ها جوری که به زور میتونستن به سود برسن و سونی اومد با قرارداد های خیلی عادلانه و سود اور با کمترین ضرر ممکن از این اشتباه نیتندو استفاده کنه که نتیجش کلی استودیو بودن که باجونو دل این قراردادو امضا کردن و کلی بازی خفن برای این کونسول ساختن
دلیل اصلیش این بود که dvd پلیر داشت و نسبت به dvd پلیر های اون موقع خیلی قیمت پایین تری داشت
مردمم گفتن خوبه دیگه کمتر پول میدیم بازی هم میکنیم تازه
کنسول افسانهای خودم برای اینکه کاری کنم خواهرزاده من گیمر بشه اول اینو براش خریدم بعد میرم جلو تا از تاریخچه تا حالو بازی کنه