در حالی که بسیاری از طرفداران با دیدن تریلرهای بازی Resident Evil Requiem دچار کابوسهای شبانه شدهاند، به نظر میرسد توسعهدهندگان در شرکت کپکام (Capcom) دیگر نمیدانند آیا ساختههایشان واقعاً ترسناک هستند یا نه. کوشی ناکانیشی (Koshi Nakanishi)، کارگردان بازی، در گفتوگویی با IGN توضیح داده که سالها فعالیت در این مجموعه باعث شده حس ترس برای تیم سازنده تا حدی بیحس شود.
ناکانیشی در این مصاحبه گفته است:
ما آنقدر از این بازیها ساختهایم که دیگر خودمان نمیفهمیم ترسناک هستند یا نه، مگر اینکه کسی دیگر بازی کند. پیش از نمایش نسخهی دستنخوردهی بازی در رویداد Summer Game Fest و تجربهی اولیه در Gamescom، درون تیم کمی نگرانی وجود داشت که آیا واقعاً ترسناک است؟ چون خودمان دیگر نمیدانیم. این کار روزانهی ماست، نان و آبمان همین است.
این موضوع چندان هم عجیب نیست، چون همین تیم شخصیتهای ترسناکی مثل مستر ایکس (Mr. X) در Resident Evil 2 و خانوادهی بیکر را در Resident Evil 7 خلق کردهاند و احتمالاً حتی هنگام صبحانه هم مشغول طراحی صحنهها بودهاند. بنابراین طبیعی است که دیگر چیزی آنها را نترساند و برایشان طبیعی شده باشد.












































ترسناک که نه
شاید برای سنین پایین یا کسی که تازه میاد تو دنیای گیم ترسناک باشه
ولی اون حالت کابوس.یا اینکه داری یه خواب بد میبینی هست واقعن
ولی یسری بازی هست ترس یجور دیگس مدل سایلنت هیل هست.اونارو یخورده میترسم وقتی بازی میکنم
کلا معنای ترس توی بازیای بزرگ امروزی معنای خودشو از دست داده از نظرم بیشتر توی بازیای مستقل ادم میتونه معنای واقعی ترسو بفهمه همون سایلنت هیل هم بیشتر از اینکه ترسناک باشه یه جورایی استرس زا و تنش زا هستش بیشتر روی موضوع بقا تمرکز داره
منی که هنوز اوت لست بازی می کنم و هی شبا میرم زیر پتو و با چشم های چند قسمتی که دارم از یک قسمت کل مانیتور رو می بینم.🗿
وقتی زباله بسازی معلوم کسی نمیترسه
نسخه های قبلی رزیدنت بود یا جیمزباند
جلوی خودت رو بگیر و فقط dislike کن😁😁😁 (کلاس های کنترل خشم)
ولش کن این همون اکانت دیگه گیمر کهنه هستش.
بزار دوباره با جنس های کرک و پشم(نیل کراکمن)بره به خواب تابستانی(البته الان پاییزه.)
ولش کن این همون اکانت دیگه گیمر کهنه هستش.
بزار دوباره با جنس های کرک و پشم(نیل کراکمن)بره به خواب تابستانی(البته الان پاییزه.)🗿
وقتی فقط دنبال دیده شدنی و اومدی فقط یه چیزی بپرونی و بری:
احسنت حالا برو بخواب فردا صبح باید بری مدرسه
ولی من بعد از تجربه این همه بازی ترسناک ، بازی جدید شروع که می کنم مو به تنم سیخ می شه
کلا بازی ترسناک رو واقعا با ترس شروع می کنم
منم مثل شما هستم هر بازی ترسناک جدیدی که شروع می کنم با اینکه این ژانر رو خیلی بازی کردم بازم می ترسم
منم همینطور با فیلم نمیترسم ولی با بازی ترسناک منم همینطورم
دقیقا فیلم آنچنان که بگی تاثیر روم نداره و فقط جامپ اسکر قلقلکی می ده
ولی ترس تو بازی ترسناک با سلول به سلول بدم حس می کنم
منم همینطور داداش منم همینطور👍👍
برای من outlast 1 و ۲ و رزیدنت اویل ۷ واقعا دلپذیر و ترسناک بودن و خدای همه اینا dead space 1 بود (نظر منه) واقعا ترسناک و جذاب بود.
بازی های قدیمی واقعا جواهرنشان بخصوص ترسناکش.
چندین ماد بزنی واقعا شاید چیز نابی در بیاد.
ولی حیف نسخه اصلی اویل۳ رو نمیشه با ماد تبدیلش کرد به یک چیزی مثل اویل۱ ریمیک که تو سال ۲۰۰۱ معرفی شد فکر کنم.
خانواده بیکر ها، مخصوصا مارگارت خیلی کریپی بود
من حس شخصیم نسبت به فیلم های ترسناک دقیقاً همینه بیشتر خوابم میبره تا حس ترس، ولی بنظرم بازی ترسناک تو یه لول دیگست
انصافا سری رزیدنت اویل به جز نسخه ششم و عملیات راکون سیتی بقیه با کمی ارفاق جزئی ترسناک بودند
ماشاالله که دیگه از بازی نمیترسین
آخه کی دچار کابوس شبانه میشه؟ جن راستکی هم ببینم شک دارم دچار کابوس شبانه بشم
مگر اینکه بچه ۷-۸ ساله ببینه
فقط خواهش میکنم مثل ۶ و ۸ آنقدر اکشن نکنین
۶ که رسما اکشن خالص بود و ترسی نداشت و کمپین آیدا یه جاهایی تبدیل به اسپایدرمن میشد
۸ هم فقط فضا رو میخواستن سنگین کنن و اگر نه اونم به جز مرحله بدون سلاح بودن و عروسکه و بچه هه هیچ چیز دیگری برای ترس نداشت و بازم اکشن بود
اینا به نوبه خودشون بازی های خیلی خوبی بودن ولی به عنوان یه رزیدنت اویل نه
کلن تو نخسه های بازی اویل باید لیان یعنی شخصیت اصلی بازی لیان باید تو همه نخسه ها باشه باید لیان تو این نخسه اویل باشه اگر لیان تو نخسه نباشه بازی هیچ جذابیت خاصی نداره کلن ما با لیان خاطره داریم
Kill yourself