مدارک لطفا ! | نقد و بررسی عنوان Papers,Please

اولین باری که با بازی Papers,Please آشنا شدم , در حال خواندن لیست برترین بازی های سال ۲۰۱۳ پلتفرم PC در یکی از سایت های خارجی بودم. به دلیل علاقه فراوانی که به این سبک بازی ها دارم , فورا دست به کار شده و آن را از یکی از سایت هادانلود کردم. خوشبختانه حجم بازی نیز بسیار مناسب – حدود ۳۰ مگابایت- بود که این مورد, امکان تجربه بازی را برای افراد بیشتری فراهم کرده است. Papers,Please یک عنوان در سبک شبیه سازی به شمار میرود و بازیکن را در نقش یک افسر مهاجرت قرار می دهد. همان طور که می دانید برخی از عناوین این سبک, درجه سختی بالایی را دارند. Papers,Please هم در همین دسته قرار دارد. صادقانه بگویم انتظار یک بازی فوق العاده را نداشتم و به راحتی می توانم بگویم Papers,Please یک شاهکار نیست. اما عنوانی قابل تامل است و تجربه آن به علاقه مندان به آثار این چنینی, قطعا توصیه می شود. در ادامه این بازی را با هم بررسی می کنیم.

مدارک لطفا داستان چندان پیچیده ای را روایت نمی کند. اما شیوه روایت زیبایی دارد. این عنوان تنها سعی دارد تا شما را وارد داستان کرده و با شرایط آشنا کند. بدون شک مهم ترین عامل موفقیت Papers,Please همین مورد است.در ماه اکتبر سال ۱۹۸۲ قرار داریم. در ابتدا تنها می دانید که شخصیت اصلی داستان یک مامور دولتی است که برای اداره مهاجرت کار می کند. این را از خواندن نامه ای که در لحظات ابتدایی شروع بازی به دستتان می رسد متوجه می شوید. بازی در یک کشور خیالی به نام آرستوتزکا قرار دارد. کشوری که شرایط چندان خوبی را ندارد. شغل ها اندک هستند و عموم مردم در سختی به سر می برند. خوب یا بد کار شمااین است که هر روز از خانه معمولی خود مسیری را طی کرده تا به محل کار خود برسید. شما تنها نیستید و وظیفه سرپرستی تعدادی از اقوام را نیز به عهده دارید! خب , روز اول کاری بسیار آسان تر از چیزیست که فکرش را بکنید. ابتدا با استفاده از بلند گو به افراد اجازه وارد شدن می دهید. مدارک را گرفته و در صورتی که فرد شهروند ارستوتزکا باشد مهر تایید را بر پاسپورت وی می زنید. پس از این کار نفر بعدی را صدا می زنید. آسان به نظر می رسد نه؟ اما باید بدانید که بازی به یکباره شما را وارد ماجرا نمی کند و روز های سختی در انتظارتان است.

در همین ابتدا ضعف بزرگ بازی نمایان می شود. نبود یک راهنمای درست و حسابی ممکن است باعث سردرگمی بازیکن در روز های ابتدایی شود. البته اگر دانش انگلیسی تان خوب باشد کمتر به مشکل بر می خورید. یک دفترچه راهنما در بازی وجود دارد که شامل نام مناطق مختلف و برخی از قوانین ابتدایی است. هر کشور از چند منطقه تشکیل شده است. برای اینکه بفهمید منطقه ای که در پاسپورت میبینید در کدام کشور قرار دارد میتوانید از این دفترچه راهنما استفاده کنید. در شرایط خاص ممکن است ورود مهاجران از بعضی مناطق ممنوع اعلام شود. هر روز قوانین تازه ای نیز به دست شما میرسند که شرایط کار را سخت تر میکنند. طبق انها باید کار های خاصی انجام دهید یا مدارک بیشتری را از افراد بگیرید و این باعث می شود در طول یک روز نتوانید به کار افراد زیادی برسید . در روز اول دستوری برای شما ارسال میشود مبنی بر اینکه تنها به افراد آرستوتزکایی که قصد بازگشت به کشور خود دارند اجازه وارد شدن بدهید. شما هم موظف به انجام این کار هستید. در غیر این صورت باید با شغل خود خداحافظی کرده و روانه زندان شوید! پس دستورات را مو به مو انجام میدهید. در صورتی که از قوانین سرپیچی کنید اخطاری برای شما می آید. هر روز تا سه بار به شما فرصت داده میشود. پس از بار سوم مقداری پول به عنوان جریمه از حسابتان کسر میشود. در صورت ادامه این روند در همان روز های ابتدایی از کار خود اخراج میشوید. بنابراین باید تمام تلاش خود را به کار گیرید تا میزان خطا های خود را به حداقل برسانید. مقدار این جریمه بستگی به اشتباه صورت گرفته توسط شما بین ۵ تا ۱۰ واحد پول درون بازی متغیر است. حال این خطا می تواند عمدی یا غیر عمد باشد. این جریمه ها بسیار خطرناک اند چون میزان حقوقی که می گیرید را باید صرف اجاره, گرما و خریدن مواد غذایی برای خانواده تان بکنید. بنابراین اگر جریمه زیادی را در طول یک روز دریافت کنید, باقیمانده پول شما صفر میشود و کارتان تمام است. در انتهای هر روز حقوق تان محاسبه می شود و حقوق ناچیزی از انجام کار خود به دست می آورید. در این قسمت باید به خوبی داشته های خود را مدیریت کنید, چون خانواده شما به مواد غذایی و گرما احتیاج دارند. با افزایش مقدار پول خود می توانید به خانه جدیدی نقل مکان کنید. در صورتی که امکانات مورد نیاز آنها را تامین نکنید, پس از چند روز بیمار می شوند و اگر به آنها رسیدگی نکنید, می میرند. اگر همه اعضای خانواده تان بمیرند شغل خود را از دست می دهید. البته بازی راه هایی را پیش روی شما می گذارد تا پول بیشتری به دست بیاورید.

بازی ادامه پیدا میکند. روز دوم از راه میرسد. به سمت اداره خود حرکت می کنید. اینبار سعی می کنید توجه بیشتری به جزییات داشته باشید. نگهبان را می بینید. صف طولانی ای در نوبت هستند. دستور تازه ای به دستتان می رسد که نشان می دهد محدودیت دیروز دیگر وجود ندارد و شهروندان مناطق دیگر هم می توانند وارد آرستوتزکا شوند. افراد را به نوبت فرا میخوانید , مدارکشان را درخواست کرده و پاسپورتشان را چک می کنید. در صورت صحت اطلاعات موجود در پاسپورت مهر تایید را بر آن می زنید و فرد وارد کشور میشود. همه چیز به خوبی پیش میرود. تا اینکه یک ناشناس از میان جمعیت وارد محوطه ممنوعه شده و زنگ خطر به صدا در می آید. مردم فرار می کنند . فرد تروریست با یک نارنجک خود را منفجر کرده و نگهبان را نیز با خود روانه آن دنیا می کند. وقایع دنیای بازی را می توانید با خواندن سر تیتر روزنامه ها پیگیری کنید. همانطور که انتظار می رفت صفحه اول تمام روزنامه ها به حمله تروریستی اختصاص یافته اند. در نتیجه تدابیر امنیتی بیشتری در نظر گرفته شده و هر روز نگهبان های بیشتری به پست بازرسی می آیند. از این جا دشواری بیشتری را در بازی احساس می کنید. هرچه می گذرد میزان پول کمتری را به دست می آورید. چون از شانس خوب شما هر روز تدابیر امنیتی جدیدی اتخاذ شده و شما هم باید از آنها پیروی کنید. به عنوان مثال برگه ای که تا دیروز معتبر بود , امروز فاقد اعتبار شده و اشخاص باید مدارک جدیدی را با خود داشته باشند. زمان کاری شما هم محدود بوده و با چشمی بر هم زدن تمام میشود. البته هرچه جلوتر میروید احساس می کنید که زمان بازی کندتر پیش میرود.

مانند انسان های واقعی بعضی ها با قوانین جدیدی که هر روز به دست شما می رسند آشنایی ندارند و باید آن ها را تحمل کنید. برخی با اینکه مدارک لازم را به همراه دارند اما یادشان میرود که آنها را به شما تحویل دهند که باید این موضوع را به وسیله بلندگو به این افراد یادآوری کنید. در طول بازی فردی وجود دارد که ابتدا با پاسپورت دست ساز خود سعی در گول زدن شما دارد. هر روز با مدارک جدیدی می آید ولی به علت وضع قوانین جدید, مدارکش فاقط اعتبار هستند. سرانجام پس از چند روز و مراجعه های پی در پی این فرد خود را با آخرین قوانین هماهنگ کرده و رستگار می شود. این می تواند یک بخش آموزشی باشد. چون در هر بار مراجعه این شخص باید نکاتی را از دفترچه راهنما به او یاد آور شوید تا وققتان را بیش از این تلف نکند. البته توصیه من این است که در این مورد همان ابتدا پاسپورت جعلی او را تایید کنید تااز شرش خلاص شوید. گاهی اوقات افرادی را می بینید که صورتشان با عکس موجود در پاسپورت تطابق ندارند. اگر این اتفاق افتاد می توانید از ابزار تان استفاده کرده و صورت آنها را با عکس موجود در پاسپورت مقایسه کنید. پس از آنالیز متوجه درستی یا عدم تطابق عکس با صورت شخص خواهید شد. بعضی وقت ها ممکن است نیاز باشد تا اثر انگشت فرد را هم چک کنید. برای این کار باید یک اثر انگشت از فرد مورد نظر بگیرید. متاسفانه افزایش نگهبانان نیز کمک چندانی در ایجاد امنیت نکرده و گاهی اوقات حملاتی تروریستی ای را میبینیم. گاهی اوقات افرادی خود را به نزدیکی آنها رسانده و منفجر می شوند. حتی یک نفر وارد دفتر شما شده و پس از اینکه مدارکش تایید نمیشوند , تهدید به ترکاندن خود می کند. بنابراین چک کردن افراد نیز در دستور کار شما قرار می گیرد. یکی از نگاهبان ها که در نزدیکی شما قرار دارد, پیش شما می آید و می گوید اگر افراد بیشتری را بازرسی کنید پس از چند روز مقداری از حقوق خود را به شما می دهد.

هرچه از زمان بازی می گذرد, مدارک بیشتری را باید بررسی کنید. پس از چند روز این اجازه به شما داده میشود تا از افراد سوال هایی را بپرسید, اطلاعاتی نظیر هدف از سفر به این کشور, مدت اقامت و سوالاتی از این قبیل که به شما کمک میکنند تا صحت یا نادرستی اطلاعات موجود در مدارکی که فرد به شما میدهد را با تطابق دادن مدارک با گفته هایش متوجه شوید. همچنین باید وزن و قد و شماره سریال های موجود در مدارک را با هم تطابق بدهید. در ادامه لیستی از چهره و نام مجرمان نیز به شما داده میشود که به وسیله آن میتوانید آنها را تشخیص دهید. بعضی اوقات بازی احساسات شما را هدف قرار می دهد. مثلا فردی پیش شما می آید و مدارکش مشکلی ندارد , قبل از رفتن به شما می گوید که همسرش نیز در صف است و نفر بعدی ایست که می آید. همسرش پیش شما می آید ولی مدارکش ناقص است. یا زنی که برای دیدن فرزندش آمده ولی مدارک کافی را به همراه خود ندارد. چه می کنید؟ آیاحاظرید پاسپورت آنها را تایید کنید و گرفتن اخطار یا جریمه شدن نصیبتان شود؟ این نمونه کوچکی از تصمیمات حساسی است که باید در طول بازی بگیرید. در طول این مدت افرادی که به شما مراجعه می کنند , در خواست هایی را نیز مطرح می کنند. درخواست هایی که قبول آنها میتواند برا شما پول ساز باشد. مثلا مدیر یک شرکت به دلیل اینکه هر روز با افراد زیادی در ارتباط هستید از شما در خواست می کند تا کارت های تبلیغاتی اش را به مهندسانی که نزد شما می آیند نشان دهید , تا در صورت تماس مهندس ها با او مبلغی را به عنوان هدیه به حساب شما واریز کند. یک روز فردی ناشناس آمده و کارتی را به شما میدهد. درخواست او واضح است : شخصی که X نام دارد را از مرز رد کن. قبول این کار پول فراوانی برای شما در بر دارد. اما ریسک زیادی نیز به همراه دارد. در انتهای روز دیدم ۱۰۰۰ واحد پولی را از این راه دریافت کرده ام, چیزی که نزدیک به صد برابر پولی بود که تا قبل از آن در حسابم داشتم.در انتهای آن روز کاری, بازی گزینه هایی نیز پیش رویم گذاشته بود. میتوانستم پول ها را آتش زده و بی خیالشان شوم یا اینکه خانه محقرم را ترک کرده و به خانه ای جدید و بهتر نقل مکان کنم. متاسفانه این کار را نکردم ولی پول را نگاه داشتم. عجیب است ولی همچنان در این فکرم که اگر خانه ی جدیدی می خریدم چه اتفاقی می افتاد. فردای آن روز ماموری دولتی به دفتر کارم آمده و از من درباره افزایش ناگهانی مقدار پولم در حساب بانکی سوال کرد. جوابی نداشتم. او با تشکر از زحماتی که در این مدت کشیدم, من را روانه زندان کرد. خانواده ام را نیز برای پرسش سوالات و بازجویی دستگیر کرد. تمام شد , سر انجام در روز ۱۵ ام از کارم اخراج شدم. در پایان عکسی از میله های زندان نشان داده شد. سپس متن انگلیسی ای که می گفت شما از کار خود برکنار شدید, پیدا کردن یک مامور مهاجرت دیگر بسیار آسان است! این جمله به تنهایی باعث می شود که تمام تلاش هایی را که در طول مدت بازی کرده اید , بیهوده نشان داده شود و از درون منفجر شوید-رسیدن سازنده به هدفش- بعد از آن عکسی با این مضمون ظاهر می شود : درود بر ارستوتزکا! که در هر بار شکست در بازی باید آن را تحمل کنید.

فلفل نبین چه ریزه..

Papers,Please بازی بسیار بی رحمی است. عنوانی که می تواند در یک لحظه تمام تلاش های بازیکن را نادیده گرفته و او را روانه زندان کند. بازی بیست پایان دارد. دوست داشتم تا بتوانم یک Happy Ending را در پایان بازیم مشاهده کنم. ولی من در طول مدت بازی توانستم تعدادی از پایان ها را مشاهده کردم که متاسفانه همگی سر انجامی بد بودند. دیگر نمی خواستم به سراغ این بازی بروم, چون به صورت وحشتناکی دشوار است! طوری که بازی هایی مثل Super Meat Boy در برابرش بسیار آسان جلوه میکنند. اما اتمسفر منحصر به فرد بازی باعث میشود تا دوباره آن را تجربه کنم.اگر روند بازی در بخش داستانی برایتان جذاب بوده خوب است بدانید که پس از اتمام بخش داستانی, بازیکن قادر خواهد بود Mode یا حالت بی پایان را انجام دهد و مدت بیشتری را در بازی سپری کند.

انتخاب های خاکستری

سرپرستی یک خانواده وظیفه سنگینی است و بازی در این زمینه شما را به چالش میکشد. اگر بخواهید شرایط مناسب برای خانواده تان را فراهم کنید باید تا می توانید به کار مهاجران بیشتری رسیدگی کرده و خطاهایتان را هم کاهش دهید. البته با سریع کار کردن نمیتوان به این هدف دست یافت چون تقریبا هیچ چیز همانطور که به نظر میرسد نیست و این کار بازیکن را بسیار سخت میکند. شاید فکر کنید بالا بردن سرعت چاره این مشکل است اما هرچه سریع تر کار کنید خطاهایتان نیز اقزایش می یابد. داستان بازی به طور مداوم گسترش پیدا می کند و شاخ و برگهای بیشتری به آن اضافه میشوند. اغلب اوقات اطمینان ندارید که خانواده تان بتوانند تا روز بعد بیماری و گرسنگی را تحمل کرده و زنده بمانند. چون در بازی همواره موانعی بر سر راهتان سبز می شوند. در حالی که شیوه روایت داستانی بازی بر هیجان آن می افزاید, زیبایی واقعی مدارک لطفا وقتی آشکار می شود که به جزییات موجود در آن توجه کنید. موزیک, طراحی و هنر به کار رفته در بازی به خوبی حس درام و تعلیق را در مخاطب ایجاد کرده و باعث یشوند با جهانی زنده طرف باشیم. شخصیت ها بسیار باور پذیر هستند و تلاش هایی که برای فریب دادن شما می کنند, هوشمندانه است. از همان ابتدا می فهمید که تصمیمات شما بر کشورتان نیز تاثیر گذارند, به عنوان مثال اگر اجازه دهید مهاجران زیادی وارد ارستوزکا شوند, شغل های موجود در کشور کاهش یافته و مهاجران ظرفیت های خالی را اشغال می کنند. در ابتدا وظایفی که به شما سپرده می شوند, تنها مثبت یا منفی, سیاه یا سفید هستند. در روزهای آغازین تنهادو گزینه پیش روی شماست. میتوانید به مهاجر اجازه وارد شدن به کشور را بدهید یااینکه او را بازگردانید. درواقع به مانند یک کارمند خوب به درستی مدارک را بررسی کرده و کار خود را انجام می دهید. اما درخشش بازی در موقعیت های خاکستری ایست که پیش روی شما می گذارد. جایی که اضطراب را به بازیکن وارد می کند. زمانی که مجبور می شوید جلوی ورود مادری که برای دیدن پسرش آمده را به دلیل اینکه یک روز از تاریخ انقضای مجوز ورودش گذشته بگیرید. وقتی که تصمیم شمامی تواند باعث شود زنی به علت در دست نداشتن مدارک کافی برای مدتی از شوهرش جدا شود. جایی که به خاطر به دست آوردن پول بیشتر تصمیم می گیرید از قوانین سرپیچی کنید. زمانی که همسر یا یکی از اعضای خانواده تان را به خاطر تصمیمات اشتباه خود از دست میدهید. لحظه ای که درست نمی دانید چه می کنید, فقط میخواهید روز های لعنتی را پشت سر گذاشته و ادامه دهید. درست این موقع است که حس میکنید کاملا در دنیای بازی غوطه ور شده اید.

روز های سخت

بازی در زمینه جنبه های بصری حرف خاصی برای گفتن ندارد. اما با توجه به حجمش ضعف چندانی نیز در این بخش ندارد. هر روز باید افراد زیادی را ملاقات کنید ولی چهره اکثر آنها به خوبی طراحی شده و کمتر یک نمونه تکراری می بینیم. رابط کاربری بازی که هر روز با آن سروکار دارید نسبتا خوب طراحی شده و مشکل خاصی ایجاد نمیکند. اما در ابتدا آشنا شدن با آن کمی زمان می برد. با پولی که به دست می آورید , می توانید ابزار کارتان را نیز ارتقا دهید. با ارتقا انتظار می رود که سرعت بازی کردنتان بیشتر شده و بتوانید به کار افراد بیشتری برسید و پول بیشتری به دست بیاورید. البته این دسته از ارتقاهای بازی چندان کار آمد نبوده و بیشتر جنبه تزیینی دارند. در بخش صداگذاری نمیتوان نظر کاملی داد چون تنها صدا های نامشخصی را در طول بازی میشنویم که جذابیتی ندارند. با توجه به نوع بازی انتظار چندانی هم از این بخش نمیرفت . البته موزیک های موجود در بازی در القای حس اضطراب و تنش موفق ظاهر شده اند. رابط کاربری بازی خوب و در دسترس طراحی شده است. هر سندی را می توانید وارد فضای کارتان کرده یا به اصطلاح drag کنید و آن را بررسی کنید. یک کلید هشدار نیز در کنارتان قرار دارد که میتوانید به وسیله آن دو قطعه از چیزهایی را که حس میکنید با هم تطابق ندارند مقایسه کنید. مقلا میتوانید چهره شخصی را با تصویر موجود در پاسورت وی مقایسه کنید. همچنین میتوانید در صورت شک داشتن به مهاجر اثر انگشتی از او بگیرید و آن را با اثر انگشت موجود در پایگاه داده مقایسه کنید. برای جلوگیری از حملات تروریستی به بازیکن توانایی بازرسی بدنی مراجعه کنندگان نیز داده شده است. به وسیله بازرسی می توانید اطمینان پیدا کنید که شخص سلاحی را با خود حمل نمیکند.

خداحافظ ارستوتزکا

Papers,Please یک شاهکار نیست, اما مخاطب را کمی وادار به فکر میکند. کاری که از دست اکثر بازی های پر حجم و زرق و برق دار امروزی بر نمی آید. آیا می توانیم سرپرست خوبی برای خانواده مان باشیم؟ آیا می توانیم سختی را به جان خریده و دیگری را خوشحال کنیم؟ آیا حاظریم برای یک زندگی راحتر قانون را زیر پا بگذاریم و نتیجه اش را قبول کنیم؟ و … این ها و سوالات دیگری که پس از انجام بازی در ذهن شما شکل می گیرند, همگی نشان از موفقیت و دستیابی سازنده به هدفش دارد. چیزی که تحقق آن نیازی به استفاده از انجین های قدرتمند و گرافیکی ماورایی ندارد.

نقد و بررسی بازی بر روی PC صورت گرفته است.

نمره کل : ۷۲/۱۰۰

نکات مثبت: داستان سرایی منحصر به فرد, اتمسفر عالی , پایان های متعدد , شخصیت های باور پذیر, صداگذاری متناسب با جو بازی و طراحی هنری نسبتا خوب, وجود رگه هایی از نقش آفرینی در بازی

نکات منفی: عدم وجود یک راهنمای مناسب در ابتدای بازی , ظاهر بازی پس از مدتی خسته کننده میشود, گیم پلی بیشتر به یک مینی گیم شباهت دارد, برای همه سلیقه ها مناسب نیست