رکوردشکنی تاریخی در استیم: اولین کاربر از مرز ۴۰ هزار بازی گذشت!

هعی چند سال قبل حداقل تو تخفیفا میشد بازی خرید الان باید ۱ تومن بدیم واسه یه بازی قدیمی که ۹۰ درصد تخفیف خورده

دوست عزیز فکر کنم فقط به فکره رکورد بوده اصلا الان نمی دونه بازیا چین 😂

اگه فرضو بر این بگیریم که هر روز یکی از این گیما رو تموم کنه حدود ۱۱۰ سال زمان لازمه که همشونو تموم کنه
اونم بشرطی که از الان دیگه بازی نخره

برادر go touch some grass

اصلا جور در نمیاد از تو ۱۵ سال بخوای چهل هزار بازی رو به پایان برسونی! مگه اینکه اکثریت بازی هارو یکم بازی میکرده و ولش میکرده.

قطعا این گیمارو تموم‌ نکرده، اصا امکان نداره، اکثرش دراپیه
احتمالا اینم جریانش مث یکی از دوستای منه؛ ما ی دوست عزیزی داریم ک بخش بازی های رایگان استیم رو نابود کرده و رندوم شت هر چیزی میبینه رو دان میکنه و ۹۰ درصد رو هم بعد از ۱۰ دقیقه دراپ میکنه D: همیشه هم من بش میگم تو ک روزی ۶۰ تا گیم شت دراپ میکنی، بیا خودم حداقل دوتا گیم درست حسابی بگمت بازی کنی و این وسط مثلا امسال من مجبورش کردم اینارو بازی کنه:

Shotgun Cop Man
The Rogue Prince of Persia
Shovel Knight
Celeste
Prince of Persia: The Lost Crown
Hollow Knight: Silksong(این یکی مشکل پیش اومد نتونست ادامشو بره😂)
NINJA GAIDEN: Ragebound
SHINOBI: Art of Vengeance
و ی چن تا دیگه ک یادم نیس، خداروشکر همشو هم تموم کرد :))

خلاصه این دوست ما هم روز ۶۰ تا گیم دراپ میکنه و دست کمی از این کاربر SonixLegend نداره D:

پ.ن: خداروشکر بخاطر حفظ آبرو هم ک شده الان نمیاد بالاسرم XD

یک امین برقزدگان اینجا بود ادعا میکرد صد هزار تا بازی تو اکانتش داره چند میلیون دلار خرج اکانتش کرده

فرضا هر بازی رو یک گیگ در نظر بگیریم (گفتم فرضا) میشه ۴۰ هزار گیگ
معادل ۴۰ ترابایت

حاجی من دوس دارم بدونم بروبچ گیمفا تا الان تقریبی چنتا گیمو پلی دادن(منظورم همون تموم کردنه).
من خودم فک کنم یک چیزی دروبر ۵۰تا شایدم کمتر.
اونوقت این دوستمون😐😐😐.
قطعا تموم که نکرده(چون غیر ممکنه).ولی همینطور رندوم دانلود کردنشونم سخته😂.اینترنت که به جای خودش

به نظرم چیزه پوچیه
فارغ از اینکه اون کاربر نمیتونسته همه رو بازی کنه
اصلا خرید با تهیه چهل هزارتا بازی چه ارزشی داره

اون متوسط روزی فقط هشتا بازیو نصب کرده
یعنی در طی پانزده سال فقط درگیر پول خرج کردن و نصب کردن بوده

این همه آدم تو دنیا گرسنه بعد ملت پولاشونو سر چی خرج میکنن

چندلحظه پیش تولدم بود، پنجم مهرماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت و وارد سی و هشت سالگی شدم. می‌خواهم از خاطرات گیمریم برایت تعریف کنم.
​اولین بار، در خانه‌ی صاحب‌خانه‌مان، یک بازی معروف هواپیما را روی آتاری تجربه کردم. بعد از آن، مادرم با فداکاری یک نینتندو برایم خرید که چهار دکمه داشت. چند سال بعد، یک میکرو به مجموعه اضافه شد و من ساعت‌ها پای بازی‌هایی مثل تانک و سوپر ماریو می‌نشستم.
​با بزرگ شدن پسر دایی‌ام، دایی‌ام سگا جنسیس را به من داد تا پسرش به درس‌هایش برسد. روی سگا، بازی‌های چندلبه‌ای مثل «مایکل جکسون» و «پلیس آهنی» را با کارتریج‌هایش بازی می‌کردم.
​سال یک هزار و سیصد و هشتاد و یک، در چهارده‌سالگی، اولین پلی‌استیشن یکم را خریدم و دوران دربدری در کلوپ‌ها تمام شد. عاشق بازی Tenchu بودم و همه‌ی بازی‌های آن نسل، از Tenchu شمشیرزن تا Syphon Filter لیزر‌زن را بازی کردم.
​تا سال یک هزار و سیصد و نود هیچ کنسولی نداشتم و اولین لپ‌تاپم را خریدم تا بازی‌های گرافیک‌دار را تجربه کنم. در سال نود و سه، یک ایکس‌باکس سیصد و شصت گرفتم و حدود هشتصد بازی روی آن داشتم. دو سال بعد، یک پلی‌استیشن چهار خریدم. اولین بازی‌ام روی پلی‌استیشن چهار، The Order 1886 بود که از نظر گیم‌پلی و گرافیک، هنوز هم بهترین بازی برایم است؛ به قدری که بعد از آن، گرافیک بقیه‌ی بازی‌ها برایم عادی و ضعیف به نظر می‌آمد.
​بعد از چند سال، همه‌ی کنسول‌هایم را فروختم تا خانه بخرم. دو سال پیش، هم‌زمان یک ایکس‌باکس سریز ایکس و یک پلی‌استیشن پنج خریدم، اما بعد از شش ماه مجبور شدم به دلیل بی‌پولی هر دو را بفروشم؛ حتی الان تلویزیون هم ندارم.
​در آخر، از ته دل می‌گویم که روح مادرم شاد باشد. برای تمام مادرانی که در قید حیات هستند آرزوی عمر طولانی دارم و از پروردگار می‌خواهم مادرانی که به رحمت خدا رفته‌اند را غرق در نور و آرامش خود کند. من باور دارم که این دنیا مثل یک بازی آسان است، اما این ما هستیم که آن را برای خودمان سخت می‌کنیم.