تجربه بازیهای نقشآفرینی، از بهترین راهها برای استراحت بعد از یک روز سخت است؛ اما در حالی که نجات شاهزادهها و تکمیل کوئستها عالی لذت زیادی دارد، گاهی تماشای سوختن جهان از صندلی راحت در منزل نیز رضایتبخش است!
در حالی که بیشتر بازیها شما را تشویق میکنند قهرمان باشید، شهر را نجات دهید و یا حداقل بیگناهان را ببخشید، لذتی غیرقابل انکار در مورد آثاری وجود دارد که به شما اجازه میدهند یک قاتل زنجیرهای تمامعیار شوید و هر موجودی را در مسیرتان از بین ببرید.
چه در حال پاکسازی شهروندان در پوشش شب باشید و چه منفجر کردن کل شهرها فقط برای حس گرمای آن، این عناوین نقشآفرینی انتخابهایی ایدهآل برای کسانی هستند که میخواهند کمی خودشان را خالی کنند.
۸. Maneater
Maneater اساساً یک شبیهساز Jaws است که اجازه میدهد رویای شکارچی درونیتان را زندگی کنید، البته با این تفاوت که یک کوسه هستید. شما به عنوان یک بچه کوسه کوچک که برای همیشه از مادرش جدا شده، بازی را شروع میکنید.
ممکن است در ابتدا اید بازی چندان هیجانانگیز به نظر نرسد، اما خیلی زود خود را در حال دریدن موجسواران و ماهیگیران خواهید دید! بازی با روایتی طعنهآمیز و ارتقاهای به سبک نقشآفرینی، اجازه میدهد به ماشین کشتار بیحم و جذاب تبدیل شوید.
۷. Kenshi
بازی Kenshi یک اثر تازهنفس در سبک نقشآفرینی است که برگزیده یا قهرمان خطابتان نمیکند. شما فقط یک آدم معمولی هستید، درست مثل بقیه. اما این دقیقاً جایی است که بازی در درخشانترین حالت خود قرار دارد: میتوانید در این اثر به هر چیزی تبدیل شوید، حتی یک قاتل خونآشام بیرحم!
آیا میخواهید فرماندهای جنگجو شوید که کل شهرها را فقط به این دلیل که دوست دارید با خاک یکسان میکند؟ مشکلی نیست. آیا دوست دارید ارتش خود را جمعآوری کنید و آنها را در سراسر نقشه به حرکت درآورید و هر فرد قدرتمندی را که میبینید بکشید؟ انجامش دهید، مانعی وجود ندارد. زیبایی Kenshi در میزان آزادی بینظیری است که به شما میدهد. مطمئناً، میتوانید در یک معدن زغال سنگ نابود شوید یا بقیه عمرتان را در یک مزرعه کار کنید اما چرا به دیگران کمک کنید وقتی میتوانید جیب خودتان را پر کنید؟
۶. Elder Scrolls III: Morrowind
Morrowind از آن دسته نقشآفرینیهایی است که نمیخواهد دست شما را بگیرد و به ندرت قبول میکند که شما هم محدودیت دارید. این بازی کشتار NPCها را به سطح جدیدی میبرد و اجازه میدهد همه را قتل عام کنید. گرافیک بازی ممکن است بهترین نباشد، اما گیمپلی کاملاً بیرقیب است.
حالا اگر اتفاقی تعداد زیادی از شخصیتهای مهم را بکشید، بازی به شما یک اطلاعیه مودبانه میدهد و میگوید که جهان و تمام ساکنانش، شما را محکوم کردهاند! اما سوال اصلی این است که آیا این موضوع شما را متوقف میکند؟ اصلاً.
آیا میخواهید تمامی نجیبزادههای Vivec را ترور کرده یا کل شهرها را فقط به این دلیل که به شما بد نگاه کردهاند قتلعام کنید؟ اشکال ندارد، انجامش دهید. میتوانید در این بازی به هر اندازه که قلب بیرحمتان میخواهد آشوبگر و خونخوار شوید؛ فقط وقتی که متوجه شدید خودتان را از یک کوئست اصلی محروم کردهاید، تعجب نکنید.
۵. Dark Souls 3
این باور که همه چیز میخواهد شما را به قتل برساند، برای سری Dark Souls عادی است. بازی Dark Souls III نیز از این قاعده مستثنی نیست! بنابراین اگر میخواهید زنده بمانید، قبل از اینکه فرصت پیدا کنند، همه را قلع و قمع کنید.
در Dark Souls 3، شما مشغول قدم زدن در یک جهان رو به زوال و در حال مرگ هستید که پر از داستانهای دردناک است. بنابراین وقتی بازی به شما اجازه میدهد تا همه چیز را حتی بدتر کنید، بیشتر حس یک واقعه اجتنابناپذیر را دارد تا یک نسلکشی. تقریباً هر چیز زندهای در Dark Souls 3 قابل کشتن است؛ از فروشندگان و کوئستدهندگان گرفته تا هیولاها و حتی خود خدایان. از فرصت استفاده کنید!
۴. The Outer Worlds
مانند تمام عناوین ساخته شده توسط Obsidian Entertainment، بازی The Outer Worlds شما را با انتخابها بمباران میکند. از دیپلماسی گرفته تا فریب یا قتل به صورت مستقیم، همه و همه انتخابهای پیشِ روی شما هستند! تقریباً هیچ عملی وجود ندارد که بازی شما را از انجام آن منع کند. در یک دیستوپیای سرمایهداری فضایی، شما میتوانید یک عامل قتل غیرقابل پیشبینی و خونخوار باشید.
اگر یک اثر نقشآفرینی میخواهید که به شما آزادی مطلق در مورد اینکه چه کسی را میتوانید بکشید بدهد، The Outer Worlds انتخابی ایدهآل است. شما میتوانید تقریباً هر کسی را در هر زمانی که اراده کنید، به قتل برسانید. بیشتر NPCها، حتی آنهایی که برای کوئست حیاتی هستند، میتوانند در لحظه کشته شوند. بازی به سادگی خود را با هرج و مرجی که ایجاد کردهاید، وفق میدهد.
اگر بخواهید، میتوانید دیوانهوار پیش بروید و کل مستعمرات را فقط برای تفریح نابود کنید. همراهان شما ممکن است اعتراض کنند، شهرت شما ممکن است سقوط کند، اما گلولهها همچنان کار میکنند.
۳. Fallout: New Vegas
هر بازی Fallout به شما اجازه میدهد آشوبگر باشید، اما New Vegas در لیگ دیگری قرار دارد! New Vegas به شما اجازه میدهد هر طور که میخواهید زندگی کنید، به خصوص اگر سبک زندگی شما با کشتار عجین شده باشد!
Fallout: New Vegas از آن نقشآفرینیهای نادر است که واقعاً به شما اجازه میدهد هر شخصیتی که خواستید را بکشید و از هر فروشندهای سرقت کنید و در عین حال، داستان را هم به پایان برسانید! فرقی ندارد با یک جناح متحد شوید یا آن را به خاک و خون بکشید، بازی خود را با تصمیم شما هماهنگ میکند.
به راحتی میتوانید کل جناحها را فقط برای تفریح نابود کنید یا تصمیم بگیرید به یک قاتل زنجیرهای تمامعیار تبدیل شوید. این جهانی است که به بدترین خواستههای شما واکنش نشان میدهد و گاهی حتی به آنها پاداش میدهد.
۲. Grand Theft Auto V
عناوین کمی وجود دارند که در آنها قتلها هدفند رخ دهند، اما Grand Theft Auto V یکی از آنها است. مهم نیست که در GTA V به دنبال قتل هستید یا سرقت، بازی نه تنها اجازه هرج و مرج را میدهد، بلکه حتی انتظارش را هم دارد و شما را به آن تشویق میکند.
چه در حال دزدیدن وسایل نقلیه نظامی باشید، چه منفجر کردن بزرگراهها یا شروع درگیریهای مسلحانه با تمام نیروی پلیس Los Santos، این بازی اساساً یک زمین بازی بزرگ برای گیمرهایی است که تمایلات مخربی دارند. عابران پیاده، پلیسها، رقبا و شخصیتهای اصلی هیچیک در امان نیستند.
۱. The Elder Scrolls V: Skyrim
اگرچه Skyrim ممکن است شما شروعی قهرمانانه داشته باشد و مسیر نجات جهان را ترسیم کند، اما شما مجبور نیستید چنین رفتار کنید.
نجات جهان ممکن است شما را به یک قهرمان تبدیل کند اما شما را به یک آدم خوب تبدیل نمیکند. در واقع میتوانید تقریباً هر NPC که ملاقات میکنید را بکشید، چه فروشندگان، چه اعضای انجمنها یا حتی مردم معمولی در خیابانها. قتل و غارت در Skyrim بیش از آن که یک تکنیک برای بقاء باشد، روش زندگی است.
شاید پس از کلی قتل و جنایت نگهبانها سراغتان بیایند، اما چه چیزی مانع شده تا حتی آنها را هم نکشید؟ اگر به اندازه کافی قوی باشید، میتوانید هر کسی را که سر راهتان قرار میگیرد از بین ببرید.
حتی در خطوط اصلی داستان اگر تصمیم بگیرید که دیپلماسی به درد نمیخورد و قتل گزینه بهتری است، میتوانید مسیر مورد نظر را پیش بگیرید.
یکی از عجایب اسکایریم اینه که کشتن افراد واقعا تاثیر داره توی جهان بازی. بلفرض اگه فروشنده اسب وایتران رو بکشید، پسرش که قبلا میگفت من تجربه کافی برای اسطبل داری ندارم جانشینش میشه و شغل رو دستش میگیره. یا مثلا یورلیند گری مین بهترین آهنگر اسکایریمه ولی اگ بکشیدش آهنگرای دیگه میگن چون ایشون فوت کرده من بهترینم. یادمه همسرش هم به سوگش مینشست میگفت که بیوه شده.
اگر پدر یا مادر کسی رو هم بکشید بچهها یتیم میشه و میشه به سرپرستی قبولشون کرد (که البته یه آدم عادی نباید چنین چیزی به ذهنش خطور کنه). اگر افراد فوت شده دوستتون هم باشن بابت مرگشون ارث دریافت میکنید.
من سر پرست ۱۰۰ تا بچه در اسکایریم هستم 💀
که پدر و مادرشون هم توسط خودت به قتل رسیدن 😂
البته نکته منفیش اینه برعکس گیمای قبلی بتسدا نمیشه واقعا همه رو کشت. تا زمانی که شخصیتی به کوئست مهمی مربوط باشه فنا ناپذیره. برای مثال الفریک تا زمانی که کوئست Civil war رو اتمام نکنی به نفع ایمپریالها، قابل کشتن نیست.
فان فکت: میتونید( فکر کنم بوسیله یک دیدریک آرتیفکت) آدم ها رو به کیک تبدیل کنید، بعد میرید بچه طرف و به فرزند خواندگی میگیرید بوسیله اپشن غذا دادن به بچه اون کیک رو به خوردش میدید.
.
پ.ن: این روش رو صرفا رو بچه های بی ادب امتحان کنید( و فن بوی ها xD).
Ayo💀
رضا داداچ پ من کوشم
قلب ما
چاکرتم لوتی ♥️🎩
یک دوستی داشتم توی سیمز حرکات سادیسمی میزد
توی نسخه سیمز CastAway برداشت کلی اتاقق کوچیک توی خونش ساخت و همه مردم جزیره رو یک به یک توشون مبحوس کرد تا از گرسنگی و تشنگی و بیخوابی بمیرن بعد در کمال تعجب دید ساکنین جدید میان توی جزیره رفت پی قضیه رو گرفت فهمید از داخل یک غار دارند تولید میشن . 🤣😂 که با پیشرفت توی داستان به چرایی وجود اون غار پی برد.
توی سیمز ۳ فقط واسه اینکه با حضرت ملک الموت رل بزنه و ببرتش داخل تخت خواب جهت ووو ووو کلی جشن برگزار کرد و مهمونا رو با هزار جور ترفند به قتل میرسوند تا وسط عملیات قبض روح و گل یا پوچ مخ عزی رو بزنه و اخرش ملک خان عاشق کاراکترش شد و تماس تلفنی که از بالا اومده بود رو قطع کرد و با هم رفتن اتاق خواب ، اما متاسفانه به هدف خبیثش بچه دار شدن نرسید .
توی مورد بعدی یک ویژگی رو باز کرد که میتونست در گذشتگانش رو از طریق یک پروژه مرموز توی ازمایشگاه اتمی شهر به صورت روح برگردونه و جزو اعضای خانواده قابل کنترلشون کنه پس یه نقش شیطانی خبیث یه ذهنش رسید بازی رو رست کرد بزور همسایه شو بچه دار کرد و بعد خودشو کشت و بعدش با اون پروژه زنده کرو و شخصیت جدید روح کارکتر قبلیش رو به کنترل گرفت و با بچه اش وارد رابطه شد و بعد بچه بعدیشو کشت و اون زنده کرد و بعدش توی خونش پرشد از ارواحی که با رابطه محارم داشتن ول می چرخیدن.
خلاصه ایناش یکم سالم بودن بدون ماد انجام میداد
کثیفتر ازشم هم خودش گفت دیده و شنیده که با ماد انجام داده
این دوستت اگه ما رو رو تخته نمیبره یه کامنت بدیم 😂
نه بنده خدا بچه پاک و سالمیه
از اون مثالهاست که میگه ویدیو گیم یک درصد تاثیری روی شخصیت افراد نداره
کارمنده
شغل آزاد هم در کنارش داره
لنج باری و صیادی آبهای دور جدید شریک شده
وام گرفته داره استخر پرورش میزنه
طرح توسعه گلخانه رو پیگیره
خیلی هم اهل وام های صندوق و خرید وام های ازدواج و خرید و فروش ماشینهای طرح مادرانه
اصلا کلا مشغلولیتش زیاده خیلی کم گیم میزنه الان🤣🤣🤣
داداش رفیقت عوض من هم داره کار میکنه بگو یواش😅
داداش بنظرم کلا باهاش قطع ارتباط کن ایشون جانیه😂😂😂😂😂
ولی خدایی خلاقانه بود
بچه خوبیه دیگه همه ی کرم هاشو توی بازیها ریخته، الان هم زندگی اجتماعی و اقتصادی و شخصی خیلی موفقی داره 😂😂
فک کنم داداشمون توی بچگی شیلنگ آب رو میکرده توی لونه مورچه ها 😂😂😂
🤣
جالب اینجاس جلو چشای بچه میکشیشوش و میگه هیچوقت نمیبخشمت
فرداش میتونی به فرزند خواندگی بگیریش
فک کنم برای تموم کردن نیو وگاس فقط یه yes man نیازه
اره. البته اونم میمیره ولی ریسپاون میشه هربار. به استثنای کودکان البته، اونارو نمیشه کشت.
فال اوت نیو وگاس هم رفت توی لیست
دنبال یه بازیم که به معنای واقعی کلمه آزادی عمل داشته باشه ولی پیدا نکردم چیزی
نیو وگاس به معنای واقعی آزادی عمل داره ، هم توی بازی هم بیرون بازی ، از ماد هاش که نگم ، تنوع ازشون میباره ، یه خوبی دیگه هم که داره اینه که میتونی خودت به بازی کوئست اضافه کنی هر چند که کوئست های خود بازی عالین و اگه صدبار هم تمومشون کنی خسته نمیشی انقد که راه و روش های مختلف جلو پات میذارن برای تکمیل کردنشون
الان ساعت ۶ و ۵۰ دارم دانلودش میکنم
بازی دیگه ای به ذهنت میرسه که آزادی عمل کامل داشته باشه؟
بیشتر بازی های بتزدا آزادی عمل زیادی دارن ولی به پای نیو وگاس نمیرسن ، اگه فال اوت ۴ بازی نکردی بازیش کن چون به نظرم بعد از نیو وگاس بهترینه ، اوتر ورلدز هم خوبه که تو لیست هست ، اگه با جهان باز نبودن مشکل نداری دیسآنرد و دئوس اکس هیومن رولوشن و منکایند دیوادد هم هستن ولی گیم پلی هیومن رولوشن یکم قدیمی شده ولی بد نیست ، سه گانه جدید هیتمن هم خوبه .
ممنون داداش
Maneater
اینو حتما بازی کنید پشیمون نمیشید
البته اینا خیلیاش نقشآفرینی هم نیستا یا بهطور جزیی هست
با این حساب موارد دیگهای هم میشه به اینا اضافه کرد مثل دد رایزینگ ، دد آیلند ، دایینگلایت ، حتی تمام نسخههای سری هیتمن (البته اگه نگیم همه ، بیشتر مراحلشون) مخصوصا سهگانه اخیر (WoA)
“COD Modern Warfare 2
No Russian ”
😅😅
Good one!
معنی تیتر و پست رو فهمیدی جدا از سبک نقش افرینی؟
ایموجی
از یه ور دلم واسه مردم میسوخت از یه ور خیلی حال میکردم😂.کل مرحله آندرنالین خالص بود و از نظر من بهترین مرحله کل گیم
منهانت حساب میشه یا خیر؟
سری Warriors هم میخواستم بدونم.
جی تی ای وی که در برابر سن آندرس پشمکه که.
منی که ماد زده بودم شبیه ساز جنگ کرده بودم یهو وسط جنگ گروه گرو استریت و بالاس ها آهنگ ای لشکر صاحب زمان و ممد نبودی میخوند منفجر میشدم سر گیم از خنده.
کل خیابون های بازی عینهو سس کچاپ پر بود از خون ولی همینطور اسپاون میشدند انمی ها.🗿
متاسفانه اسکاریمم به فنا رفت😅 همین یه ساعت پیش اومدم روش یه سری ماد بریزم زدم کل ماد های قبلیو به علاوه دیتای اصلی بازیو کلا پاک کردم😐 حالا باید دوباره بازیو نصب کنم. (خدا رو شکر که از سیو های گرانبهام بکاپ داشتم)
جدای از این یه بار توی اسکایریم دی ال سی دانگارد، اولین بار وارد قلعه Volkihar شدم. بعدشم که قدرت vampire lord رو گرفتم. خواستم تستش کنم پس یه فکر کثیفی به سرم زد. بازیو همونجا سیو کردم و تبدیل شدم. واقعا که قتل عامشون کیف میداد. البته که یه سریا چون به کوئست خاصی مربوط بودن نمیمردن.
من یه بار سر جی تی ای وی این بلا سرم اومد.ساعت نمیدونم ولی خییییییلی پلی داشتم و متاسفانه صفحه مرگ ویندوز دیدم اومد رو کار و خب……فرق من با شما این بود که بکاپ نداشتم و دیگه نگم برات.انقد جیگرم سووووووخت.البته از قبل یه بکاپ آماده کرده بودم ولی قشنگ شاید ۲۰ساعت قبل تر از اون بود
جی تی ای ۵ نقش آفرینی عه؟😐😐
در ضمن تو همه بازی های بتسدا میشه لازم نبود سه تاش رو بزارید
BG3 هم میتونه جزو لیست باشه طوری که حتی به خودت هم رحم نکنی و هر موجودی که دیدی رو سلاخی کنی
سطح انتخابی که bg3 به پلیر میده رو تو هیچ rpg دیگه ای تجربه نکردم از همون ۵ دقه اول بازی میتونی npc های اصلی رو دوشقه کنی، خودم تو تجربه اول کاراکتر اویل داشتم هرچی انتخاب بد بود میکردم ، تا میدیدم یه npc زره مفتی میزنه و یا ازش خوشم نمیاد یه بلایی به سرش میاوردم.
خوبه ولی gta نقش افرینی نیست