پایبندی فرامسافتور به خلق آثار ساختارمند و گرایش آن به ایده‌پردازی، همواره فرصت‌ساز بوده است. طراحان ارشد استودیو به خوبی پتانسیل مکانیک‌ها یا ابعاد جانبی‌تر آثار قبلی خود را کشف میکنند و سپس آن‌ها را به عنوان «ایده محوری» در مرکز یک بازی جدید قرار می‌دهند. پَری به هسته اصلی مبارزات سکیرو تبدیل شد، بیلدهای Dexterity دارک سولز الهام‌بخش بلادبورن بودند، Armored Core 6 به لطف تجربه ساخت آثار سولزلایک، شامل باس‌های پیچیده‌تر و درگیرکننده‌تری میشد و حالا نایت‌رین را داریم که به نظر می‌رسد از لنز یک طراح علاقه‌مند به «اسپیدران» و المان‌های کوآپ ساخته شده. اما این ازدحام ایده و گرایش به خلق پروژه‌های متعدد، تبعاتی نیز برای استودیو به همراه دارد که گریبان نایت‌رین را گرفته است.
نایت‌رین یک برداشت اکشن و جمع و جور از الدن رینگ است که در قالب روگلایک جریان می‌یابد و شما را در نقش شخصیت‌های از پیش تعیین شده مختلف با مهارت‌های مشخص قرار می‌دهد. Roundtable Hold به عنوان هاب اصلی بازگشته است؛ مکانی که می‌توانید با کاراکترهای مختلف صحبت کنید، در ژورنال به مطالعه پیشینه آن‌ها بپردازید، به میدان تمرین بروید و از فروشگاه خرید کنید.
هدف غایی شما در بازی به عنوان یک نایت‌فریر (Nightfarer)، سرنگون کردن تمامی نایت‌لوردها است که نابودی را به سرزمین بازی، Limveld، آورده‌اند. از طریق کُرسی مرکزی، ابتدا حالت تک‌نفره یا سه‌نفره و سپس یکی از ۷ نایت‌لورد را به عنوان هدف انتخاب می‌کنید. حال اگر دو بازیکن دیگر همراه خود داشته باشید، به صورت پارتی یا یک رمز مشخص، وارد بازی خواهید شد، اما اگر تنها یا دو نفر باشید، بازی برای شما پلیر پیدا خواهد کرد.
هر دور از بازی با فرود بتل‌رویال‌گونه شما و دو همراهتان به Limveld آغاز می‌شود و خیلی زود متوجه خواهید شد که کلید واژه آن سرعت است و مکانیک‌ها و پیش‌روی نیز به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در دسترس و سریع باشند. به عنوان مثال، لول (Level) با یک کلیک در نزدیکی Site of Grace ارتقاء پیدا می‌کند و نیازی به خواندن و انتخاب نیست یا دویدن در بازی حتی از سوارکاری با تورنت در Elden Ring نیز سریع‌تر است. این آدرنالین و سرعت تزریق شده درون رگ‌های گیم‌پلی، باعث می‌شود تا در چند دور ابتدایی بازی احساس سردرگمی کنید، اما خیلی زود به سازوکار آن عادت خواهید کرد و قدرت‌مندتر شدن در سریع‌ترین زمان ممکن، به یکی از اهداف ذاتی شما تبدیل می‌شود.
بازی دو روز و دو شب دارد و سپس با باس نهایی هر دور (نایت‌لورد) که قبل از شروع به عنوان هدف انتخاب کرده بودید، مواجه خواهید شد. طی روزها تمام نگرانی شما قوی‌تر شدن از طریق به دست آوردن سلاح‌های بهتر، لول آپ و مهارت‌های Passive است که به لطف مواجهه با باس‌های کوچک و دشمنان عادی حاصل می‌شود. با گذر زمان اما، حلقه بقاء کوچک‌تر و نهایتاً به یک میدان نبرد با باس شب محدود خواهد شد. احتمال پیروزی در این نبردها که برخی چالش‌برانگیزتر از دیگری خواهند بود، به سلاح‌ها، لول و مهارت‌هایی بستگی دارد که طی روز به دست آورده‌اید و این منابع نیز به شناخت شما از نقشه و سطح بهینگی اکتشاف شما گره خورده‌اند. با گذراندن دو روز و دو شب، سرانجام به باس نهایی می‌رسید و باید بدانید که چالشی بزرگ در انتظار شما و دو یار همراهتان است.
آنچه به نایت‌رین ارزش تجربه می‌دهد، تمایز واقعی میان شخصیت‌های قابل بازی و سرگرم‌کننده بودن مهارت‌ها و جریان گیم‌پلی آن‌ها است. به عبارتی، بازی و تعامل با تمامی این کاراکترها جذاب بوده و به این دلیل که استراتژی و ساینرژی میان آن‌ها مهم است، شما را به سمتی سوق نمی‌دهد که تنها یک یا دو عدد از آن‌ها را انتخاب کنید. نقطه قوت دیگر بازی نیز تغییرات نقشه در چند قالب مختلف است که قبل از آغاز بازی به شما اطلاع داده می‌شود. به عنوان مثال، در یکی از این تحولات، بخشی از نقشه به محیطی آتش‌فشانی تبدیل شده و با رسیدن به اعماق آن، می‌توانید سلاح خود را به نوع افسانه‌ای (Legendary) ارتقاء دهید.
اما سطح کیفی تجربه نایت‌رین با تکرار محتویات به شکل قابل توجه‌ای پایین کشیده می‌شود، به خصوص در فاز روز که باید تجهیزات به دست بیاورید و لول‌آپ کنید. انتظارِ بازگشت حداکثری محتویات از Elden Ring با تریلرها تعیین شده بود، اما موضوعی که ناامیدکننده و تا حد زیادی عجیب به نظر می‌رسد، این است که از تمام پتانسیل دشمنان و باس‌هایی که قبلاً برای Elden Ring خلق شده بود استفاده نشده و بعضاً در یک دور ممکن است به کمپ‌ها و دانجن‌های مشابه زیادی بر بخورید که می‌توانستند میزبان برخی محتویات دیگر باشند. با التفات به این که ظرف بزرگی از محتویات غنی به لطف Elden Ring و بسته‌الحاقی آن، یعنی Shadow of the Erdtree، وجود داشت که سازندگان می‌توانستند از آن‌ها استفاده کنند، نایت‌رین در تنوع و پراکنده‌سازی محتویات خود ناامیدکننده ظاهر می‌شود و حتی بعضاً از دشمنان، باس‌ها و مینی‌باس‌هایی بهره می‌برد که طراحی ناامیدکننده‌ای داشتند. تیم سازنده در انتخاب دشمنانی که بازگشته‌اند، سلیقه به خرج نداده و خوب عمل نکرده است.
جدا از نقاط قوت و ضعف، در بررسی اثری مانند نایت‌رین، اشاره به جامعه‌ای از بازیکنان که هدف اصلی سازندگان بوده بسیار مهم و حیاتی است. اگر پیش‌روی تدریجی، آرام و تک‌نفره Elden Ring را ترجیح می‌دهید و به آثاری علاقه دارید که مبتنی بر «محدودیت» نباشند، Nightreign برای شما ساخته نشده است. در حقیقت، مبانی گیم‌پلی Nightreign آنقدر با Elden Ring ضدیت دارند که هم‌پوشانی علاقه‌مندان این دو باید بسیار محدود باشد. از سوی دیگر، داشتن دوستانی که در تجربه بازی همراه شما باشند، به مراتب بازی را دلنشین‌تر خواهد کرد. اگرچه نایت‌رین یک حالت تک‌نفره دارد، اما بعد از تجربه به وضوح متوجه خواهید شد این عنوان با در ذهن داشتن سه پلیر طراحی شده و به صورت تک‌نفره آنطور که باید و شاید متعادل‌سازی نشده. پر واضح است که به مانند هر اثر چندنفره دیگری، تجربه بازی با افراد رندوم می‌تواند اذیت‌کننده باشد.
برتری‌ها و کاستی‌ها نایت‌رین در تلاقی با یکدیگر قرار می‌گیرند تا یک تکرارپذیری نسبی شکل بگیرد. در حالی که بازی کردن با شخصیت‌های مختلف جذاب باقی می‌ماند، برخورد با محتویات تکراری و تصمیمات عجیب سازندگان از شوق شما می‌کاهد. برآیند این می‌شود که خرید بازی را تنها می‌توان به جامعه کوچکی از مخاطبین پیشنهاد داد. ترکیب بازی به صورت چندنفره و سبک روگلایک را تا چه حد می‌پسندید؟ اگر پاسختان به طور قاطع مثبت است و دوستانی برای تجربه اثر دارید، احتمالاً مشکلات بازی را پررنگ نخواهید دید.
قسمتی از بررسی یک بازی فرامسافتور را بدون شک باید به باس‌ها اختصاص داد. در فاز «روز» با مینی‌باس‌هایی مواجه خواهید شد که همگی از Elden Ring بازگشته‌اند، اما شب‌ها محتمل است یک باس از سه‌گانه Dark Souls میزبان شما باشد که در جهت هماهنگی با لوپ و ریتم مبارزات Elden Ring بازطراحی شده‌اند. در انتها نیز با نایت‌لوردی که هدف قرار داده بودید مواجه می‌شوید و باید بگویم برخی از آن‌ها بسیار چالش‌برانگیز هستند و نیاز به چیدن استراتژی دارند. میزان سرگرم‌کننده بودن رویارویی با باس‌های نهایی کمی بحث‌برانگیز است، مخصوصاً که در نایت‌رین پای شخصیت‌های قابل بازی مختلف به میان می‌آید. بسیاری از بازیکنان جابه‌جایی باس الدن بیست در آن میدان وسیع را طاقت‌فرسا توصیف می‌کردند (البته با به‌روزرسانی‌های متعدد و اضافه شدن تورنت به باس‌فایت مشکلات مبارزه برطرف شد) و تعداد قابل توجه‌ای از باس‌های نایت‌رین با همین فلسفه طراحی شده‌اند. اما نایت‌رین برای مقابله با این باس‌ها، کلاس‌های دورزن مانند IronEye و Recluse را دارد که باعث می‌شود قابلیت جابه‌جایی آن‌ها را بتوان تحمل کرد. با این حال، همچنان مبارزه با برخی از این باس‌ها در قالب کاراکتر نزدیک‌زن (Melee) می‌تواند طاقت‌فرسا باشد.
Limveld از حیث بصری سرزمین نفسگیر و زیبایی نیست و به شکل قابل توجه‌ای خسته‌کننده به نظر می‌رسد. اگر استفاده مجدد از Assetها و منابع اولیه قدیمی یک «ضرورت» در توسعه این پروژه بود، ترجیح می‌دادم سرزمینی برگرفته از Limgrave ارائه نشود، بلکه بازی در اقلیمی تازه، اما با ترکیبی هوشمندان از Assetهای قبلی جریان یابد. همانطور که سازندگان برخی از دشمنان و باس‌های Elden Ring و Shadow of the Erdtree را نادیده گرفتند، بسیاری از محیط‌ها و جذابیت‌های بصری Elden Ring و گسترش‌دهنده‌اش نیز اینجا دیده نمی‌شوند که باعث ناامیدی است، به خصوص که تیم سازنده به خود زحمت نداده برای هر نایت‌لورد یک میدان نبرد متفاوت طراحی کند، پتانسیلی که هدر رفته است. به طور کلی، نایت‌رین آن کارگردانی هنری منحصر به فرد و بی‌رقیب آثار پیشین استودیو را در خود ندارد.
موسیقی منوی بازی بسیار هوشمندانه ساخته شده، زیرا در آن واحد یادآور Elden Ring و Dark Souls است و این موضوع با بازگشت محتویات از سه‌گانه قدیمی فرامسافتور نوعی ارتباط شاعرانه پیدا می‌کند. اما سایر موسیقی‌ها اگرچه حس و حال آن نبرد به خصوص را تداعی میکنند، اما چندان به یاد ماندنی نیستند.
مشکلات ریز و درشت فنی و QoL به مانند اکثر آثار فرامسافتور، گریبان‌گیر نایت‌رین نیز شده‌اند. روی کنسول PS5 نرخ فریم درست به مانند الدن رینگ است، بدان معنا که پایدار نیست و در لحظات شلوغ با افت مقطعی مواجه می‌شود. اگرچه این مشکل افت فریم جدی نیست، اما با یک تجربه کاملاً روان هم طرف نیستیم. از سوی دیگر، چت صوتی وجود ندارد، در حالی که برای چنین اثری یک نیاز اساسی است. از یک سری ویژگی‌های کنترلر نیز استفاده نشده است؛ به عنوان مثال، انتظار می‌رود در زمان پیدا کردن بازی صدایی از دوال‌سنس پخش شود تا اگر در مقابل صفحه نمایش نیستیم، متوجه این امر بشویم، اما چنین ویژگی‌ای وجود ندارد.
نایت‌رین در موازات Elden Ring روایت می‌شود، یعنی بعد از Shattering (شکستگی حلقه) دو خط روایی موازی شکل می‌گیرد: ۱- الدن رینگ و ۲- نایت‌رین. این رویکرد اجازه داده است تا برخی تصمیمات در مورد روایت نایت‌رین که صرفاً با هدف سرگرم‌کننده‌تر شدن آن اتخاذ شده‌اند، جدیت پس‌زمینه‌های روایی الدن رینگ را زیر سوال نبرند. به عنوان مثال، دیگر نیازی به توجیه بازگشت باس‌های دارک سولز به دنیای الدن رینگ نیست، زیرا خط داستانی نایت‌رین ارتباطی با الدن رینگ ندارد.
در یک اثر روگ‌لایت چندنفره، انتظار روایتی تمام عیار را نداریم، اما نایت‌رین به طرز غافلگیرکننده‌ای موفق می‌شود تا انگیزه روایی به وجود بیاورد و به اتفاقات و کاراکترهای خود مضمون بدهد. بازی تلاش می‌کند تا با تزریق ابهام به شخصیت‌های قابل بازی، انگیزه روایی به وجود بیاورد و بازیکنان را ترغیب کند تا ماموریت‌ها را در قالب Remembrance انجام داده و به پیشینه شخصیتها پی ببرند.
این نقد و بررسی با تصاویر دریافت و کپچر شده توسط منتقد از نسخه پلی استیشن ۵ آراسته شده است. در ادامه نیز تصاویر بیشتری را مشاهده می‌کنید:
Elden Ring Nightreign
الدن رینگ نایت‌رین بیش از آن که عنوانی با رعایت تمامی ظرافت‌ها باشد، یک زمین بازی برای آزمایش ایده‌های جدیدِ تیم سازنده است. نایت‌رین در بطن گیم‌پلی، به حدی متفاوت از آثار قبلی فرامسافتور است که نمی‌توان آن را به تمامی طرفداران پیشنهاد داد. اما اگر علاقه‌مند به ساختار روگلایک با چاشنی مبارزات عناوین سولزبورن و تجربه‌های کوآپ چندنفره هستید و همچنین همراهانی دارید که با شما هماهنگ باشند، تجربه نایت‌رین را با تحمل برخی کم و کاستی‌ها لذت‌بخش خواهید یافت. در غیر این صورت، بهتر است تا بازی تک‌نفره بعدی استودیو صبر کنید.
نکات مثبت:
- شخصیت‌های قابل بازی متمایز هستند و به لطف مهارت‌های خلاقانه و جذاب، تجربه بازی با تمامی آن‌ها لذت‌بخش است
- با وجود ساختار روگلایک چندنفره، بازی توانسته مضمون روایی جذابی ارائه دهد
- لوپ و کُلیت ساختار گیم‌پلی در آمده و لذت بخش است
- طراحی ظاهری جذاب نایت‌لوردها
- وجود لایه‌ای از استراتژی در انتخاب شخصیت‌های قابل بازی که باعث می‌شود لذت پیروزی مبتنی بر همکاری و متفاوت از آثار پیشین استودیو باشد
نکات منفی:
- استفاده محدود و ناامیدکننده از محتویات بازی پایه و DLC، تکرارپذیری را تحت تاثیر منفی قرار داده است
- حالت تک‌نفره نیاز به متعادل‌سازی دارد
- کارگردانی هنری بی‌روح و پایین‌تر از انتظار، مخصوصاً نسبت به آنچه از فرامسافتور انتظار می‌رود
- مشکلات و کاستی‌های فنی مانند عدم وجود چت صوتی و نرخ فریم ناپایدار، به ویژه در رابطه با اثری که خروجی بصری نسل هشتمی دارد اما روی نسل نهم اجرا می‌شود
۸
این بازی براساس کد ارسالی ناشر (Bandai Namco) و روی PS5 تجربه و بررسی شده است
فکر کنم آقای کریمی شکست عشقی خورد بعد دادن این نمره D:
نمره ۸ اصلا نمره بدی نیست
نمی دونم چرا باید اینقدر نمره تاثیر بزاره روی تجربه
من که به احتمال زیاد بازی نمیکنم نه اینکه بازی بدی باشه کلا سولز پلیر نیستم
ولی از این لحاظ گفتم چون آقای کریمی فن فرامسافتور هستن و این نمره به احتمال زیاد براشون خیلی درد داشت
تازه کمترم می شد داد
فکر نکنم از این کمتر بشه ، بنظرم بعضی از مشکلاتش با DLC حل میشه همین نمره معقول به نظر میرسه
نمره ۸ و ۸و نیم برا گیم انلاین خوبه انصافا ولی با این تریلر آخری دروغ نگم هایپ شده بودم . اینجورم که بنظر میرسه کارگردان داخل ساخت کوآپ آنلاین تجربه نداشته یکمم بی سلیقگی به خرج داده . امیدوارم بازم نکات مثبتشو برا بهبود گیم های آیندشون استفاده کنن
بعضی ها ۸ونیم رگناروک رو افتضاح میدونن
میگن زباله قرن😂
۸/۵ نمره خوبیه اتفاقا (هرچند بازی ۷/۱۰ بود رگنوراک) مشکل اینه که تو این وضعیت کیلویی نمره گرفتن بازیا یه شماره اصلی گاد آف وار این نمره رو گرفته این بازی صرفا یه بازی مولتی پلیر فرعی اکسپریمنتال طوره که قراره صرفا برا گروهی از مردم فان باشه نهایتا یه بازی ۵/۱۰ه حال حاضر که درصورت بالانس و ساپورت خوب پتانسیل تا ۷ از ۱۰ رسیدن داره درحد بازیای شاهکار این سبک مثل لفت ۴ دد نیست اصلا و متاسفانه بعید میدونم فرامسافت درست ازش ساپورت کنه شروع کنه به نمیدونم محتوای اضافه اسکین و این چیزا دادن یا آسون تر کردنش که بالانس تر بشه بنابراین نهایتا دربهترین حالت ۶ از ۱۰ بشه اونم مشکلش بالانسیه مگرنه اگه بازی واقعا آسونتر بود و بیشتر به مخاطب جدید و کسایی که نمیتونن تیم هماهنگ ببندند اهمیت میداد با اضافه کردن چیزایی مثل ویس چت خیلی خوب میشد چون مپ و این چیزای بازی عالیه
من قاعدتا چون بعد پلی تست دیگه پلی ندادم نظر کلی نمیدم ولی موقع معرفی کرکترها هم گفتم که این گیم progression کافی برای یه روگ لایت رو نداره و فن های شدید الدن گفتن نه تو نمیفهمی و هنوز نشون ندادن بقیه ی گیم رو
اینطوری که میبینم دقیقا مشکل تکرارپذیری داره. هم بخاطر محتوا هم progression کرکترها.
خسته نباشید جناب کریمی
فکر میکردم نمره بالا تری بگیره ولی همین هم فوق العادست
امیدوارم طرفداران Elden Ring لذت ببرند
سبحان الله مستر کریمی ده نداد بهش
چرا باید ده بده ؟
چون به خود الدن رینگ که کاملا حقش بوده ده داده باید مثل فن بوی های سایر استودیوها کورکورانه همه اثار فرامسافت رو بپرسته؟
به dlc الدن با کارگردانی خود میازاکی ده نداد . یه پروژه فرعی کواپ روگ لایک بخاد ده بگیره :/
جریان چیه تو سایت انقدر کریمی ستیز پیدا شده D: (با شما نیستما عزیز منظورم پایینیا هستن. و درکل کامنتم خطاب به همه ب کامنت های مشابهه)
عوضش توی پست کامنت هفته ازشون پذیرایی میکنه :)
خودش گفته بود سر نقد کردن این بازی اصلا منطق رو رعایت نمیکنم ، ده میدم شمام برید گریه کنید
هنوز ک هنوزه فرق ترول و جدی رو متوجه نمیشید تو ۲۰۲۵..
صرفا خواسته اون کاربرو فشاری کنه چرا جدی میگیری
نمیدونم به کی گفته ولی حدس میزنم حقش بوده :)
مگه میشه یه سایت مطرح گیمینگ توی ایران رو هوا یه حرکتی بزنه (این کارا از زومجی برمیاد البته)
کریمی؟بازی ک به الدن رینگ مربوط بعد هشت؟عجیبه عجییییب!
یادمه ب یکی از کاربرا تکیه انداخت و گفت: یه ده خوشگل کنار گذاشتم براش و هیچکاری نمیتونی بکنی جز گریه!
چه خشن جواب داده 😂
فن بوی بازی درمیاره خیلی وقتا😁
نمیدونم اقای کریمی تا چه حد توی این سبک تخصص دارن که نقد و برسی و شخصا انجام دادن. من بشخصه منتظر برسی امید لنون میمونم ببینم نظر ایشون چیه. در کل مرسی اقای کریمی برای این نقد و برسی . خسته نباشید
مشکل من اینکه کسانی این بازی ها رو نقد میکنند تخصص توی این سبک ها دارند که نباید اینطور باشه کسی بازی نقد کنه تمام سبک ها بپسنده و بازی کنه از دید یه گیمر عادی باشه تا اینکه سولز باز باشه ,
لپ کلام:
مشکل من اینه کسایی که نمره میدن تو عمرشون بازی های زیادی انجام دادن و تخصص دارن توی نقد کردن.، اما نباید اینجوری باشه باید یکی مثل خودم که فقط کالاف موبایل تو عمرم بازی کردم بازی رو نقد کنه
تو چرا حرص میخوری داداش؟
بد هم نمیگه ، نظرشه
شاید اگر یک نفری که مثلا سولزباز نباشه ، بازی کنه و نظرش مثبت باشه ، من هم بیشتر ترغیب بشم تا کسی که کارش این سبکه
چرا؟
چون ادم حرفه ای نمیاد خیلی چیزایی که من نیاز دارم رو لحاظ کنه تو نقدش ، مثلا اشنا کردن بازیکن با سیستم ها و سبک و… که خودش از قبل میدونه
حالا نمیگم این دوستمون درست میگه ، میگم شاید بد هم نمیگه ، تو حرص نخور ضرر داره
من حرص نخوردم فقط کمی لحنم رو تند کردم..
اینجوری که ایشون میگه که اصلا منتقد نیازی بهش نیست.
بعدش هم آقای کریمی همونطور که واضحه بدون جهت گیری نقد کردن..
پیامش اصلا منطقی نبود
جهت گیری رو کاری ندارم ، نمیگم کریمی جهت گیری میکنه
میگم شاید زیادی تو این سبک خوب شده باشه
نقدش بدرد سولزبازا میخوره ، نه پلیر های معمولی
پلیر معمولی ، منتقد کمتر حرفه ای در اون سبک میخواد
درکل خودمم نمیدونم بنظرم کدوم حالت درست تره ، بیا بحث نکنیم 😅
باهات هم نظرم که هر سبک رو باید متخصصش نقد کنه اما لب درسته، لپ قسمتی از بدنه. لب به معنای جوهر و مغز و کلیته.
نمیدونستم.
ولی فکر کنم اشتباه لپ رایج شده، چون تا جایی که یادمه همه لپ میگفتن
تا حالا از این دید نگاه نکرده بودم
باید برم بررسی کنم ببینم سایتی هست که اونطوری نقد کنه
میتونه جالب باشه
چشم دفعه بعد شما بشین نقد کن ببینیم سر باس اول چندبار میمیری
بعد اون کسی که تخصص نداره وقتی میخواد بررسی کنه میگه بازی چرا داستان نداره چرا اینقدر عجیب غریبه در حالی که نمیدونه داستان توی کاتسین نیست و توی آیتم های بازی روایت میشه
یه ویدیو دیدم یه منتقد داشت دارک سولز سه بازی می‌کرد سر باس اول گیر کرده بود از بازی اومد بیرون😂
خب اگه تو اون زمینه تخصص نداشته باشه نمیتونه المان های یک سولزلایک خوب رو بسنجه اینکه شما میگید میشه فن تعصبی نه سولزلایک پلیر طرفدارای این ژانر هم جوری نیستن که فقط این سبکو پلی بدن
فکر میکنم حرفتون رو بفهمم و بنظرم اگه از هردو راه برای نقد استفاده کنن خوب بشه البته به مشکلاتی که ممکنه پیش بیاد فکر نکردم :
گیمرهای عادی به خاطر درجه سختی بالا میانه ای با سولزلایک ها ندارن و حتی سمتش هم نمیرن!
همون بهتر بازی ها تخصصی نقد بشن. اطلاعات تخصصی از مکانیسم های گیم پلی در برخی ژانرها، اهمیت به مراتب بالاتری نسبت به بحث گرافیک دارن.
به نظرم منتظر نقد کسی نمونه
اگر عاشق این سبک بازی هست تجربش خالی از لطف نیست
با عشق گیم بزنه نه با متا و نمره
هر کس بخواد یا نخواد نقدی که می کنه معیار بچین باز سلیقه شخصی دخیل می شه و سلیقه های شخصی مهمترین اصل برای تجربه یک بازیه
چقدر سر این استفاده مجدد از دارایی های نسخه اصلی و DLC که ممکنه برای بعضیا تکراری به نظر برسه با جناب کریمی بحث میکردم متاسفانه قبول نمیکردن اینم نتیجش جزو نکات منفی نوشته شده متاشم که ۷۸ شده، جالبه کارگردان بازی دیروز گفت به موفقیت بازی مطمئن هست ولی صرفا مثل اینکه فقط یک بازی معمولی و خوبه نه بیشتر
https://gamefa.com/1175596/elden-ring-nightreign-director-is-excited-but-confident-leading-up-to-release/
من با استفاده از assetهای قدیمی همچنان مشکل ندارم، مشکل اصلی اینه که از assetها و منابع اولیه بدی استفاده کردن. مثلاً اومدن از golden hippo که عملاً یکی از بدترین باس های تاریخ فرام سافتوره استفاده کردن. بعد از باس های خوب بازی اصلی یا dlc هیچ استفاده ای نکردن مشکل اصلی اینه نه asset reuse.
مشکلی نیست چون فک کنم گی‌ل هم از تو دلسی تو اپدیت ها بعدی کپی پیستش میکنن نگرانش نباش
عالی میشه.
همه‌ش مشکله آقای کریمی سولز بازین که این نمره رو دادین
بخاطر اسمش نمره میگیره مگه نه فقط چیزی جهت کش رفتن پول مردمه
نه. بازی سرگرم کننده‌ایه.
ولی اگه یوبیسافت همچین بازی بیرون بده قطعا بهش ۶ میدید و متاش هم میاد رو ۶۸
۹۰٪ بخاطر اسم استودیو هست
یوبیسافت کنونی هیچوقت نمیتونه خلاقیت این بازی رو داشته باشه که سولزلایک رو روگلایک و مولتی پلیر ترکیب کنه که دست بر قضا جواب بده و حالا بعدش مشکلات تکرارپذیری و … گریبانش رو بگیره. در بهترین حالت یه ریپ آف دو هزاری از Call of Duty مثل Xdefiant بسازه که به یک سال نکشیده درشو ببنده مثل بقیه پروژه های مولتی پلیر.
مشکل بازی های یوبیسافت هسته و ساختاره از اون سنگ بناست. برای همینه چپ و راست داره تعطیل میکنه بازی هاشو یا دست و پا میزنه. مشکل فرام سافتور اما اینه که ساختار و بنای بسیار قوی‌ای داره اما نوعی عجله دیده میشه در پروژه ها.
هه
خلاقیت؟؟
شما به ترکیب کردن تمام آثار قبلی و‌حتی ذره ای تلاش نکردن برای تغییر ساختار گیم پلی میگی خلاقیت؟
سنگ بنا؟؟؟؟
مگه ساختمانه؟
اساسین کرید جنازش بیشتر از تمام آثار سولزلایک سنگ بنا داره چرا؟
چون آنقدری تنوع گیم پلی داره که فقط یکسری افراد خاص پلیش ندن
در ضمن حتی وضعیت الان اساسین کرید هم از بازی های سولز لایک چند وقت اخیر بجز ووکونگ بهتره
شدوز با متا ۸۳ و رضایت ۸۷ درصدی استیم
در مقابل این با متا ۷۸(اگه اسم فرامسافتور پشتش نبود ۷۲ میگرفت)
حالا با این وضعیت نمرات فروش هم قطعا کم میشه
بقیه بازی های سولز لایک هم که فقط کپی هستن بدون ذره ای خلاقیت(آثاری که مال فرامسافتور نیستن )
با توجه به نقد بازی و کامنتایی که خوندم از شما جناب کریمی به نظرم همین بحث عجله ریشه خیلی از مشکلات اخیر فرام سافتوره مخصوصا مشکلات فنی بازیاش که داخل نقد اشاره کردید، بعد این همه سال و این همه بازی ساختن این مشکلات فنی قابل پذیرش نیست وقتی از بیرون نگاه میکنیم ساختار و فلسفه طراحی فرام سافتور هنوز هم قویه اما خروجی ها کم کم دارن از اون وسواس و کیفیت ناب گذشته فاصله میگیرن
.
حالا با Nightreign داریم یه چیزی میبینیم که انگار اون حس پختگی همیشگی بازیای فرام سافتور رو نداره انگار فرام سافتور از یه جایی به بعد داره بیش از حد تولید میکنه بدون اینکه وقت کافی بذاره برای پالایش، همین عجله باعث میشه حتی نوآوری های جالب مثل ترکیب روگلایک و مولتی پلیر هم به خاطر کم کاری تو اجرا زیر سوال برن با چیزی که من دارم میبینم گویا فرام سافتور بیشتر از اینکه خودش رو به چالش بکشه داره سعی میکنه بازار رو سریع تر بگیره
البته بازی های فرام سافتور همیشه یه حس عجله ای بودن توشون وجود داره. الان که پروژه ها پخش شدن بین نیروهای تازه کارتر، شدیدتر شده.
من هم دقیقا مثل شما راجب همین موضوع با ایشون بحث کردم ولی هیچ جوره زیر بار نمیرفتن
انتظار بیشتری داشتم. حیف
دیگه توی سال ۲۰۲۵ کراس‌پلی، صوتی نداشتن نداشتن خیلی حرفه
بخش تک نفره بازی چطور بود؟ شنیدم اونجا اوضاعش بدجور وخیمه البته من از همون اولم این بازیو فلاپ میدونستم همینکه کارگردانش هنوز نمیدونه بازی بلاخره چند نفره اجرا میشه تازه بعد از انتشار بازی میخوان دو نفره اضافه کنن یا با خودش گفته اضافه کردن باس های قبلی دارک سولز تو این بازی مخصوصا تو محو غرق شدگی است های تکراری فانه نشونه سردرگمی کارگردان و بی تجربگی در پروسه ساخته مخصوصا اینکه تک نفره ش مثل بازی هایی روگ لایک دیگ مثل هیدیس قابلیت ریوایو هم نداره بر اساس ریویو ها این سایکل لوپ تو تک نفره ش باید فاجعه باشه بریم فلاپ بعدی ایشالله داسک بلاد :))
تک نفره ارزش تجربه نداره. در صورتی دو تا رفیق داشته باشید ۲۵ ۳۰ ساعت میتونه نسبی سرگرم کنه.
کرک انلاین شد حتما امتحان میکنم
اگه پایه بودید منم هستم
کد اد فرندم تو استیم : ۱۴۸۰۴۶۲۱۷۰
از اونجایی که من یکی از طرفدارن سرسخت استودیو فرام سافتور هستم احتمالا از این عنوان هم خوشم بیاد
انتظار داشتم بالاتر بگیره ولی خوب نمره خوبه 👍
ازتون بابت این نقد منصفانه و حرفه‌ای واقعاً تشکر میکنم. آقای کریمی
برای من خیلی قابل احترامه که با وجود علاقه‌تون به آثار میازاکی و فرامسافتور، سعی کردید نقدتون رو بدون تعصب و با فاصله‌گذاری درست از جایگاه «شخصی» بنویسید.
اینکه بین علاقه و نگاه تخصصی‌تون مرز قائل شدید و به عنوان یک منتقد مستقل نظر دادید، واقعاً قابل تحسینه.
به‌نظرم این نوع نگاه چیزی فراتر از علاقه‌مندی به یک اثره و نشونه‌ی پایبندی به اصول حرفه‌ای وتخصصی نقده. ممنون بابت این نگاه متعادل و محترمانه و صادقانه تون.
این نمره نشون از صداقت و تعهد کاری اقای کریمی رو نشون میده
حتی بازی که از دفاع هم کرده باشه در نهایت چیزی که باید نباشه صادقانه میگه
ممنون از نقدتون عالی بود
درکل بازی خوبی هست اما خب مشخص هست که قرار نیست عمر طولانی ای داشته باشه
نمراتش بیاد دیدنی تر میشه ۷۸ گرفته با ارفاق
بازیش نکردم ولی بنظرم اگه فک کنین در حد الدن رینگ ظاهر میشه کاملا در اشتباهید، این بازیم داره به سرنوشت استارفیلد دچار میشه، هایپ زیادی بودیم واسش، خب طبیعتا ضعف های قابل توجهی داره، اما، برا سولزفن جماعت [مثل خودم] ایرادی نداره D:
اینکه ما سولز فن های قدیمی زره های قدیمی رو میبینیم ، خیلی عالیه مثلاً فکر کن زره ی ارتوریاس رو دوباره با کیفیت خارق‌العاده میبینی یا باس های قدیمی مثل nameless king
با حرفت موافقم این قضیه حال میده اما من دوست داشتم همیشه علاوه بر کپی کاری، تنوع هم داشت، این بازیم باساشو تو تریلر دیدم زیاد جالب نیستن مصنوعی‌ان اون روحی که تو سولزبورن هست تو این بازی دیده نمیشه ینی میخوام بگم از اصالتش فاصله گرفته و خب یجوری شده، نه میشه گفت اثر قوی‌ایه نه ضعیفه، یه گیم معمولی نسبتا خوب، برداشت من اینه ازش
درود و خسته نباشید، برسی حرفه‌ای بود.
سوالی که برام پیش اومده اینه که اون لایه استراتژی در انتخاب شخصیتها و استفاده ازشون چقدر عمیقه؟ همچنین طراحی و بالانس کرکترها چطور؟ اینطوری نیست که توی مچ‌ها همه یک سری کرکتر خاص رو انتخاب کرده باشن؟
تعداد کاراکترها زیاد نیست برای همین خیلی عمیق نیست استراتژی (احتمالا با DLC بهتر بشه از این نظر) اما برای یه همچین بازی ای معقول و کافیه تا جذاب باشه. طراحی و بالانس کاراکترها قابل قبوله ولی احتمالا بعضیاشون قوی تر بشن با اپدیت های بعدی.
برای الدن رینگ که شد عمیق نبودن و کمبود استراتژیک قابل قبوله
برای اساسین بدبخت که میرسه نه بازی چرا مکانیزم زیاد داره !!!
زمانی اساسین نقد کردم حالم تازه خوب بود خوشحال بودم. وگرنه ۶ و ۵ هم گزینه های روی میز بودن.
آقای کریمی این رو برای خودتون و سایت میگم اما با این وضعیت نقد کردن شک دارم دیگه یوبیسافت کد بازی هاش رو به گیمفا بده
آقای کریمی هنوز یادمون نرفته با نصف این ایرادا به اساسین شدوز که یکی از اساسین های خوب بود ۷ دادید
اونوقت به این زباله یه بار مصرف که فقط با اسم الدن رینگ می خواد فروش کنه میدید ۸؟!!!؟؟!؟!
همین مونده تویی که اینجا حتی فن های ایکس باکسم تو رو گردن نمیگیرن نظر بدی. تو رو چه به سولز . فاقد اهمیتی. دی
آنقدر عصابم خورده لیوان آب تو دستم خورد شد ، سایت های خارجی مثل IGN اومده به این شاهکار داده ۷ از ۱۰ داده بعد اساسینز کرید گی داده ۸ ، خوب بی پدر بگو توش گی و لز نیست الکی ایراد نگیر ، بعد گذاشتن رو سختی بیش از حد ، گیم سولز با سختیش زیباست هرکس نمیتونه بازی نکنه به درک ، سولز باز اصلی خودش میاد این بازی رو میگیره ، تازه این بازی یه گیم فرعی بودش ، آدم گیم فرعیش ۷۸ بشه ولی گیم اصلیش ۷۸نشه🤣🫵 ،گیم آنقدر بی ایراد بوده اومدن از سختی ایراد گرفتن ، نقد آقای کریمی هم خیلی خوبه فقط کاش از نداشتن چت ایراد نمیگرفتین 😃
چه عجب
بالاخره به مشکلات فنی فرام سافتور مخصوصا فریم ریت ناپایدار گیر دادید
خیلی زشته یه بازی با گرافیک نسل هشتمی نتونه یه فریت پایدار رو کنسول نسل نهم بده (وقتی چند بار این موضوع تکرار میشه یعنی خوده استودیو اصلا سعی و تلاشی برای بهبود مسئله انجام نمیده )
فریم ریت ناپایدار ، پاپ این تکسچرا ، سایه ها و سرور های داغون مشکلات رو مخی بود که برای الدن رینگ هم باید ذکر می شد
مثل زلدا رو کنسول فوق ضعیف سوییچ که پورت نشده ناسلامتی بازی های بسیار با جزئیات تر و گرافیکی تر به صورت ۶۰ فریم اجرا میشن (مثل استارفیلد ،الان ویک ۲، کینگدام کام ۲ ،فوربیدن وست و کلی بازی دیگه )
کینگدام کام به لطف NPC های بسیار هوشمند خیلی به CPU فشار میاره ولی با این وجود یه ۶۰ فریم عالی میده که واقعا به تیم فنی استودیو باید خسته نباشید گفت
باید بین استودیویی که بازی رو بهینه میکنه و استودیویی که تنبلی میکنه تفاوت قائل شد
اینکه یه بازی از نظر فنی نتونه در حد اثار تاپ نسل نهم باشه اصلا ایراد نیست اما وقتی همون گرافیک نسل هشتمی هم نتونی بهینه کنی و چندین و چندبار هم تکرار کنی این یعنی توهین به شعور مخاطب و بهبود ندادن موتور بازی سازی (البته از همون اول خلق الدن رینگ روگ لایک دوشیدن اسم این اثر بود )
همون قدر که ارمورد کور رو بابت ۶۰ فریم ثابت بودنش تحسین میکنم از مشکلات فنی الدن رینگ بیزارم
هیچوقت یادم نمیره بخاطر سرور های بازی چه قدر اذیت شدم ،ملت تا نزدیک سامن شدن میومدن بعد ارور میداد
علامت احضار رو زمین بود ولی ارور‌میداد که به پلیر دیگه وصل شده
حتی چرت ترین و بدترین بازی های مولتی پلیر وضعیت لابی رو به صورت لحظه ای نشون میدن و کسی رو اذیت نمیکنن
بدترین‌حالت ممکن‌این بود که با استفاده از FSR و PSSR فریم‌جنریشن رو به بازی اضافه کنن و سپس با آنتی لگ ۲ میزان اینپوت لگ رو کاهش بدن مثل کاری که ووکانگ ،ایمورتال اویوم و استارفیلد انجام دادن
به عنوان یه آپشن باید قرار می‌دادند (ماد سازا بدون کوچیک ترین زحمت فریم‌جنریشن و آنتی لگ به بازی اضافه میکنن ولی چرا بازی ساز اینکارو نمیکنه؟ معنی غیر از تنبلی داره؟ به عنوان یه آپشن باید در دسترس پلیرا قرار میدادن )
داداش سرور هاش خیلی خوبه خوب نت تو بد بوده احتمالأ
نزنید این حرفو
با همین نت تمام سولزا هم PVP و هم کو اپ بازی کردم
این مشکل زمان عرضه بازی تو ردیت پر بود ، پر از آدمایی که مشکل داشتن
چون فرام سافتور انتظار نداشت این همه آدم یهو وارد بازی بشن و فروش بالا باعث شد سرورا جوابگو نباشه
بعد حدود ۶ماه سرورا یواش یواش بهبود پیدا کرد چون تعداد پلیرا کم شد
اینکه طرف وسط سامن قطع می شد یعنی اون شخص به مشکل خورد نه من
وقتی نت‌من مشکل بخوره یا قطع بشه احضار های روی زمین پاک میشن
۲ نفر سامن می شد ،۳ نفر نمی شد ،۴ نفر سامن می شد ،۵ نفر نمی شد