سایه ها برمی خیزند| نقد و بررسی TMNT: Out Of The Shadow

لاک پشت های نینجا به راستی که یک خاطره فراموش نشدنی است. کارتونی که خیلی از ما بچه ها را سرگرم می کرد و هر چند بار هم که تکرار می شد می نشستیم و آن را نگاه می کردیم. با این که این کارتون هنوز که هنوز است با داستان و شکل و شمایلی دیگر پخش می شود اما اولین سری آن برای ما هم ردیف خیلی از کارتون های دیگر است. دلیل اصلی آن هیجان بیش از اندازه آن و لحظات خنده دار آن بود که اغلب هم وظیفه خنداندن مخاطب را مایکل آنجلو دوست داشتنی به دوش می کشید. بازی های زیادی هم در صنعت گیم در رابطه با آن ها ساخته شد که به جز نسخه های قدیمی اکثر بازی های این سری خصوصا در نسل هفتم چنگی به دل نمیزدند. اما جدیدترین نسخه آن که تحت عنوان یک بازی آرکید به بازار آمده است ابدا نمی تواند خاطره انگیز باشد، بلکه بدتر می تواند باعث نابودی خاطره ها نیز بشود.

نام:  Teenage Mutant Ninja Turtles : Out of the Shadow

ناشر:   Activision

سازنده:  Red Fly

پلتفرم ها:  PC , Xbox 360 , PS3

سبک: Action-Adventure، اکشن ماجراجویی

در صنعت بازی سازی اولین نسخه از این سری بازی ها و لاکپشت های دوست داشتنی شان برای کنسول Sega Mega Drive منتشر شد و به تدریج بر روی پلتفرم های بعدی هم منتشر شد. نسخه های PS2 این بازی بسیار خوب بودند و از آن جا به بعد بود که این سری بازی به دست شرکت های پول پرستی نظیر اکتیویژن سپارده شد و از خالق اصلی اش یعنی Konami دور شد .

در کل این بازی روند موفقیت آمیزی را طی می کرد تا این که در چند سال اخیر چند قسمت بی کیفیت از آن ساخته شد. شاید آخرین نسخه نسبتا خوب این بازی که برای PS2 و PC منتشر شد همان نسخه ای باشد که بر طبق نسخه سینمایی این انیمیشن ساخته شد. بازی های آخری که UBISOFT از این سری ساخته است چندان دلچسب از آب در نیامده اند و مورد انتقاد منتقدان قرار گرفته اند.

همان طور که می بینید TMNT: Oots جدیدترین نسخه از این سری است که متاسفانه(!) به دست کمپانی اکتیویژن سپرده شده است. اکتیویژن که مهارت و تبحر خارق العاده ای در خراب کردن خاطره های خوب دارد برنامه بعدیش را برای این لاک پشت ها دوست داشتنی کشید. پس از این که The Walking Dead و Fast And Furious که فیلم های فوق العاده ای داشتند در صنعت گیم به دست اکتیویژن نابود شدند لاک پشت ها این بار نه به آن شدت ولی بازهم قربانی اکتیویژن شدند. سازند این بازی Red Fly است که عنوانی نظیر Thor که ابدا جالب نبود را ساخت. TMNT Oots همان طور که گفته شد یک بازی آرکید است که برای XBL-PSN-Steam ساخته شده است.

داستان:

لاک پشت ها از کجا آمده اند؟

لاک پشت ها موجوداتی جهش یافته هستند که بر اثر برخورد ماده ای به بدنشان بزرگ می شوند. آن ها ۴ برادر به نام های لئوناردو، دوناتلو، رافائل و مایکل آنجلو هستند که فنون رزمی را توسط موشی به نام استاد اسپلینتر یاد می گیرند. لاک پشت ها در فاضلاب های نیویورک زندگی می کنند و به مبارزات دشمنان خود می روند. اصلی ترین دشمن آن ها یک فضایی به نام Shredder است که در یک لباس فلزی قرار دارد. اصلی ترین دوستان این لاک پشت ها دو انسان به نام های آپریل و کیسی هستند. لاک پشت های نینجا در سال ۱۹۸۴ و در قالب یک کمیک استریپ توسط کوین ایستمن و پیتر لایرد آفریده شدند.

داستان بازی از جایی آغاز می شود که طی یک فلش بک خیلی کوتاه آپریل ربوده می شود و در ادامه هم لاک پشت سعی در  رو به راه کردن کارها دارند. اما گروه اژدهای بنفش که همان فضایی ها هستند دست به کارهای پلیدانه ای می زنند. رهبر آن ها Shredder هم علاوه بر خباثتی که دارد کینه ای هم از استاد اسپلینتر دارد. استاد اسپلینتر عاشق دختری بود که شردر نیز به وی علاقه داشت اما شردر برای رسیدن به هدفش باعث تبدیل اسپلینتر به یک موش شد.در این بین اسپلینتر هم که متوجه حضور این لاک پشت ها جهش یافته می شود آن ها را تعلیم می دهد تا علیه شردر به مبارزه بپردازند. کارهای خبیثانه گروه اژدهای بنفش ادامه می یابد تا جایی که پلیس ها هم وارد ماجرا می شوند و کار لاک پشت هایی را که همیشه در سایه ها حرکت می کنند را سخت می کنند. خلافکارانی خرده پا هم مزاحم این لاک پشت ها می شوند تا کار سخت تر شود

فضایی ها و یک ماجرای ساده!

اگر سریال این انیمیشن را دیده باشید متوجه می شوید که شردر یکی از آن هاست. وی یک لباس آهنی به تن کرده است  و بدنش حالت ربات گونه ای دارد که کنترلش می کند. فضایی ها موجوداتی دارای دست و پا هستند که حالتی شبیه به مغز دارند.

. بازی ابدا داستان خوبی ندارد و با توجه به این که یک عنوان آرکید است و دارای سابقه بالا و غنی ای هم می باشد انتظارات از گرافیک این بازی بسیار بالاتر بود اما متاسفانه مثل اکثر عناوین اکتیویژن بازی چیزی حدود ۱۰ خط داستان دارد!

اما در مورد لاک پشت ها هم کمی توضیح دهم:

۱.لئوناردو( Leonardo)

لئو همانی است که رهبر گروه است. لئوناردو فردی است که تابع حرف های استاد اسپلینتر است و مبارز قابلی به حساب می آید. تمرین های سخت لئو باعث شده است که او بتواند رهبر گروه بشود. او بسیار خوب مبارزه می کند و از فنون مختلفی هم استفاده می کند.

از جمله ویژگی های بارز لئو، نقاب آبی رنگش و همچنین دو شمشیری کوچکی است که با خود دارد. همچنین خونسردی وی را می توان از جمله نکات مثبتش دانست.

۲. داناتلو(Donatello)

داناتلو یا دانی هوش اصلی گروه است. اکثر تجهیزات لاک پشت ها را او ساخته است و به نوعی آچار فرانسه است. دانی عاقلانه برخورد می کند و شاید بعضا ضعیف تر از سایر اعضای گروه مبارزه کند.

یک چوب بلند سلاح دانی است. او نقابی بنفش بر چشم می زند.

۳. مایکل آنجلو(Michel Angelo)

شاید یکی از جذاب ترین بخش های کل سری بازی ها و فیلم های TMNT همین مایکی بامزه باشد که البته نباید از دوبله خوب آن هم گذشت. مایکی بسیار شوخ است و البته مشکلاتی هم برای اعضای گروه به وجود می آورد. او رابطه خوبی با دانی دارد و همجنین با حیوانات مهربان است. مایکل آنجلو از نانچیکو استفاده می کند و نقابی نارنجی بر چهره می زند.

۴. رافائل(Raphael)

رافائل بسیار خشن و حساس است. او خوب مبارزه می کند اما اکثرا عصبانی است و خوب فکر نمی کند. راف همواره حمله و مبارزه را بر هر کاری ترجیح می دهد. رافائل دوست دارد بهترین عضو گروه باشد و اکثرا ساز ناسازگاری سر می دهد. وی میخواهد جای لئوناردو را بگیرد ولی همین کم طاقتی اش مانع این کار شده است.

رافائل از یک جفت سای کوچک استفاده می کند و نقابی قرمز به چهره میزند.

گرافیک:
شرکت ها از Unreal Engine 3خوب استفاده نمی کنند ولی گرافیک این بازی بد نیست! ولی کم کم با توجه به این که محیط ها با بی سلیقگی ساخته شده اند تکراری می شود و ابدا حسی نسبتا به آن ندارد. در ابتدا بازی دارای افکت خاصی نیست که عجیب به نظر می رسد. اما بازی تکسچرهای خوب، بافت های با کیفیت و طراحی نسبتا خوب کاراکترها با توجه به جو آرکید بازی از جمله ویژگی های مثبت است که با توجه به رنگ پردازی تکراری بازی گرافیک واقعا توی ذوق میزند. البته کیفیت فنی اش خوب است اما رنگ پردازی بازی ضعیف است و جالب  کار نشده است. نکته ای که شما در این نقد می خوانید این است که بنده با توجه به آرکید بودن بازی، از ویژگی های گرافیکی بازی صحبت می کنم. اگر شما این عنوان را یک بازی پلتفرمینگ و غیرآرکید بدانید گرافیک بازی ضعیف است اما با توجه به آرکید بودن بازی و همچنین تم انیمیشن لاک پشت ها نینجا که چنین سبک و سیاقی دارد می توان گرافیک بازی را متوسط رو به خوب ارزیابی کرد. گرچه مشکلات فنی زیاد بازی در این بخش از معدود ارزش های هنری آن می کاهد.

انیمیشن ها در بازی نسبتا خوب کار شده است و این را در حرکت کاراکترها، اجرای کمبوها و فن ها به خوبی می بینید. بازی از نظر گرافیکی مشکل حادی ندارد ولی همین توی ذوق زدن آن ابدا جالب نیست و باعث می شود از ارزش های آن کم شود. همان طور که گفتم برخلاف این که داستان خوبی داشته باشد تمرکزش را بر روی گرافیک بازی گذاشته است.

ظاهرا اکتویژن فراموش کرده است که باید یک گرافیک فوق العاده را برای COD به کار ببرد ولی با این کارهایش دارد به راحتی خاطره ها را از یاد می برد. نظیر کاری که با The Walking Dead و سریال زیبایش کرده است.

باگ های آزاردهنده یک مشکل دیگر در این بازی هستند. گیر کردن کاراکتر یکی از بدترین مشکلات این بازی است. فیزیک بازی هم اصلا تعریفی ندارد و کاراکتر ها بعضا به بدن یک دیگر وارد می شوند یا مشکلاتی دیگر دارند که بسیار غیرقابل تحمل است و اعصاب خوردی های زیادی را به بار می آورد. طراحی شخصیت ها اما چندان جالب نیست. برعکس طراحی قابل قبول باس فایت ها لاک پشت ها طراحی هنری خوبی ندارند که بسیار توی ذوق می زند. فریم ریت بازی هم با توجه به آرکید بودن بازی مناسب است و بازی ۳۰ فریم را دارد. به طور کلی گرافیک Oots سطح بدی ندارد ولی مشکلات فنی خصوصا باگ ها گیمر را شدیدا اذیت می کند.

گیم پلی این بازی بر مبنای مبارزه صرف ساخته شده است و برخلاف نسخه های قبلی از معماها خبری نیست. البته برای بازکردن درهای چندین معمای نسبتا وقت گیر هم وجود دارد که سخت نیست و نیازمند زمانی مناسب است. دیگر جمع آوری سکه در بازی معنایی ندارد که امری ناراحت کننده است. در طول بازی شما با هر یک از لاک پشت ها به صورت پیش فرض مبارزه می کنید اما می توانید با به کار گرفتن D-Pad ها کاراکتر بازی را در هرزمان عوض کنید. هرکاراکتر سلاح و کمبوهای مخصوص خودش را دارد که با توجه به نوع سلاحی که در اختیار دارد می تواند آن ها را به اجرا بگذارد. هرکاراکتر یک قابلیت منحصر به فرد هم دارد که با پیشروی در گیم پلی بازی می توانید از آن ها استفاده کنید. در طول بازی کاراکتر ها میتوانند حرکات خاصی را در محیط انجام دهند. متاسفانه بالا رفتن از دیوار و به طور کلی مسیرهای سخت و پیچیده برای رسیدن به مقصد یکی از ارکان جالب گیم پلی این بازی بود که تقریبا خبری از آن ها نیست. عوامل طبیعی نقش خاصی را در گیم پلی ایفا نمیکنند و  اگر طرفدار لاک پشت ها باشید تقریبا اعصابتان خورد خواهد شد زیرا می بینید که اکتیویژن به هیچ عنوان سرمایه گذاری ای برروی این بازی نکرده است. از ویژگی ها و قابلیت هایی که این لاک پشت ها داشتند استفاده نشده است و شما حسرت می خورید که بازی چرا شما را محدود کرده است.

شیوه مبارزات بازی شباهت هایی به Batman Arkham City پیدا کرده است. شما می توانید از سلاح ها و وسایلی که بر روی زمین افتاده استفاده کنید. کمبوهای بازی تنوع زیادی ندارند و پس از کمی بازی با هر لاکپشت تنوع آن برای شما از بین خواهد رفت. شما می توانید با استفاده از سلاح ها، فن ها و حتی بعضا مشت دشمنان را از پیش روی بردارید. ضدفن ها هم در بازی وجود ندارند که نکته ای عجیب است. بازی ابدا سرعتی که Batman AC دارد را نتوانسته پیاده کند و شما چندان حس خوبی به گیم پلی بازی نخواهید داشت.

بهترین بخش گیم پلی بازی فن هایی است که چهار لاکپشت از آن ها استفاده می کنند که تاحدودی هیجان انگیز است و می تواند برای دفعات اول شما را سر ذوق بیاورد. اما به تدریح همین قابلیت هم از بین می رود و کم کم هیچ لذتی را در گیم پلی بازی نخواهید دید که برای من که از طرفداران سرسخت این لاکپشت ها هستم ابدا لذت بخش نخواهد بود. تنها خوبی آن به جز جذاب بودن این است که دشمن نمی تواند با این فنون مقابله کند!

قابلیت آپگرید سلاح ها نیز وجود دارد. هر سلاح لاک پشت ها می تواند تا سه مرحله تقویت شود. در بازی شما می توانید با اتمام مراحل وارد Workshop شوید و سلاح را تقویت کنید. با بالا بردن Level هر لاک پشت او می تواند در مبارزاتش تنوع بیشتری دهد و با بلابردن قدرت سلاحش ضربات کاری تری را به دشمنان وارد کند. همچنین استاد اسپلینتر هم میتواند حرکات رزمی را به شما آموزش دهد که در مبارزه با دشمنان کارآمد خواهد بود. به طور کلی شما باید با به دست آوردن XP های بازی که در طول مراحل وجود دارند سعی کنید لول خود را بالا ببرید تا بتوانید راحت تر مبارزه کنید. البته با توجه به نوع سیستم مبارزه شما مشکل چندانی نخواهید داشت. البته بازی باس فایت های نسبتا سختی را نیز دارد که ضربات سنگینی را به شما وارد خواهند کرد و بعضا در مبارزه با دشمنان معمولی هم به آن ها کمک خواهند کرد. این باس فایت ها اصلی ترین مشکل شما در مبارزه هستند که البته می توانید با کمی تکرار آن ها را شکست دهید.  متاسفانه ضعف بسیار بد گیم پلی بالانس نبودن هوش مصنوعی است. قدرت بیش از حد باس ها و ضعف دشمنان، قطعا نکته آزاردهنده ای است که Red Fly مانند اکثر بخش ها خوب رو آن کار نکرده است. به طور کلی دشمنان شامل چندین دسته هستند که نینجاها و ربات و خلافکاران معمولی هستند.

به طور کلی گیم پلی بازی شدیدا تکراری و غیر قابل تحمل است. البته گیم پلی به لطف ضعف فاحش داستان افتضاح ترین بخش بازی نیست! شاید شما بتوانید با توجه به خاطرات خوبی که از این لاک پشت های دوست داشتنی دارید آن را تحمل کنید.

صداگذاری و موسیقی:

یک نکته مثبت در این بخش این است که از صداگذارهای انیمیشن استفاده شده است و این خوبی را دارد که مراحل مفرحی را در بازی با توجه به این مورد خواهید دید.البته صداگذاری هم بی مشکل نیست و دیالوگ های تکراری و بعضا قطی صداها از جمله مشکلات بازی هستند. صداهایی مثل صدای سلاح و برخورد آن ها با یک دیگر در مبارزه یک سری مشکلاتی مثل قطعی دارند ولی به طور کلی در سطح بدی قرار ندارند و می توان از ضعف آن ها تاحدودی چشم پوشی کرد.

نتیجه گیری:

این نسخه یعنی Out Of The  Shadow را باید عنوانی دانست که خاطرات خوب کودکی را از یاد می برد. بهتر است آن را تجربه نکنید زیرا خوب است که همچنان عشق بی و حد اندازه ای به این لاکپشت های دوست داشتنی داشته باشیم.