گفتوگوی رئیس استودیو پیکسار با هایائو میازاکی
رویداد D23 درحال برگزاری است و دیزنی اخبار هیجانانگیزی از آثار آینده خود را دراختیار علاقهمندان قرار داده، اما به تازگی پیتر دکتر، رئیس استودیو پیکسار، گفتوگویی جذاب با هایائو میازاکی داشته است.
میازاکی قبل از اکران انیمه تحسین شده The Boy and the Heron، اعلام کرده بود این انیمه آخرین ساخته او خواهد بود. این کارگردان افسانهای، که امسال موفق به کسب جایزه اسکار بهترین انیمیشن نیز شد، تصمیم گرفته است به کار در دنیای انیمیشن ادامه دهد و از بازنشستگی منصرف شده است، البته تا به امروز استودیو جیبلی اطلاعاتی از این انیمه منتشر نکرده است.
پیتر دکتر به تازگی اعلام کرده است که در گفت و گویی با کارگردان آثاری مانند Princess Mononoke و My Neighbor Totoro از میازاکی پرسیده است:
چه زمانی برای خود و بینندگان، در آثار خود تغییراتی ایجاد میکنید؟
میازاکی در پاسخ گفت:
من هیچوقت به تماشاگر فکر نمیکنم.
در حال حاضر مطمئن هستیم که حداقل یک پروژه بلند دیگر از هایائو میازاکی خواهیم دید، اما باید منتظر ماند تا او و استودیو جیبلی اطلاعات جدیدی از این اثر مورد انتظار منتشر کنند.
منبع: کامیکبوک
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
چرا اینا کاراشون به انحصاری های ۱۰ سال پیش پلی استیشن اعظم نمیرسه
Dumbass اینا انیمشن سازن :)
اون هیدتاکا میازاکیه این هایائو میازاکی 😂
حداقل یه بار پسترو میخوندی
حداقل به کاور پست نگاه میکردی
مردم عادی با یک هنرمند و نابغۀ حقیقی در IQ یا EQ و تبلور خلاقیت فاصله معناداری دارن. یه آرتیست واقعی نیازی نداره به تماشاگر یا شنونده فکر کنه. تمام فکر و ذهنش باید چگونگی عملی کردن ایدهها و تخیلاتش باشه نه این که خودش رو با ذهنهای کوچکتر محدود کنه. مردم عادی درک چندانی از پیشرفت و خلاقیت ندارن و نوابغ هستند که بهشون نشون میدن به چه چیزی نیاز دارن.
نظرتون راجب آخرین ساخته میازاکی the boy and the Heron چیه آقای کریمی؟
دانلودش کردم اما هنوز تماشا نکردم. گروه انیمه حتماً در موردش بحث میکنیم.
آقای کریمی دقت کردی بازی های قدیمی هم همینطوری ساخته میشدن چند تا مرد باحال دور هم جمع میشدن چیزای باحال که خودشون هم دوسش داشتن میساختن نمونه مثلا عکس سازنده های الان یوبی سافت یا اکتیویژن با ۱۵ سال پیش مقایسه کن ببین چقدر فرق هست…
صنعت بازیهای ویدیویی زمانی کوچک و محدود بود که خلق بازی و تجربیات مختلف رو رسالت خودش میدید، اما بعدها این صنعت موفق به درآمدزاییهای نجومی شد و هزینههاش بالا رفت و سازندگان رو به سمت درآمدزایی از روش های ناسالم سوق داد و متاسفانه این رویه غیرقابل پیشگیری بود و هست. این تنها به بازی های ویدیویی محدود نیست. انیمه، فیلم و موسیقی هم از چنین رویهای پیروی میکنه، آرتیست های عام پسند به تولید موسیقی هایی که مطابق میل طرفداران و مخاطبین هستند بسنده میکنن چون تنوع و تفاوت به گوش خیلی از افراد خوش نمیاد و از تغییر استقبال نمیکنن. در فیلمسازی هم آثار تنزل پیدا کردن به همین دلیل.
https://gamefa.com/1071975/video-games-and-astronomical-sales/
من هیچوقت به تماشاگر فکر نمیکنم.. درستش هم همینه چه آثار خوبی بودن که بخاطر فن سرویسو و رضایت مخاطب به نابودی کشیده شدن
این حرف میازاکی که میگه “من هیچوقت به تماشاگر فکر نمیکنم” حرف بی اساسی برای یه فیلمساز هست.
…
یه هنرمنده نقاش یا مجسمه ساز میتونه با چنین تفکری کار کنه. آثاره خلق شده توسط چنین هنرمندانی آثاری شخصی هستن که درنهایت اثرشون میره در گالری و مخاطبانش میشن یک قشر خاص و محدود در جامعه. ولی یه فیلمساز که عملاً داره برای مخاطب گسترده محتوایی رو تولید میکنه (اونم در صنعت سینما) همیشه باید سطح فکری و درک مخاطبانش رو در نظر بگیره و همیشه به تماشاگران فیلمش فکرکنه و اونا رو مَد نظرش داشته باشه.
جذابترین و یونیکترین فیلمهای تاریخ سینما برای مخاطبان محدودی ساخته شدن.
هنرمندی که بخواد مطابق سطح فکر مخاطب عام اثر تولید کنه چیزی جز خروجیهای عقیم و عقب مانده و ایستا نخواهد داشت. یه هنرمند واقعی ذهنی والاتر و جلوتر از مخاطبین داره و همیشه جلوتر حرکت میکنه و مسیرساز هست نه این که همیشه خودش رو با طرز فکر مخاطب «عام» محدود کنه، مگر این که تمام فکر و ذهنش پول در آوردن باشه که در اون صورت «هنرمند» نیست بیشتر «هنربنده». اثری که بخواد با سطح فکر امروز مخاطب همراه باشه چیزی جز خروجی سرگرم کنندۀ فراموش شدنی نیست و «خلق کردن» میشه کار هر کس و ناکس. اثری که با طرز فکر کنونی عام مخاطبین همراه باشه یعنی درجا زدن و محو شدن وظیفۀ افراد پیشرو در بنا کردن آیندۀ بهتر.
هنر که بماند گاهی اوقات این قضیه در مورد پیشرفت های اساسی تکنولوژی در تاریخ بشریت هم صدق میکنه. یه مدت پیش یکی از دوستان یادآوری کرد این نقل قول رو به من؛ هنری فورد یه حرفی داره که:
«اگه میخواستیم ب حرف مردم گوش بدیم، احتمالا ب جای درخواست خودرو، از ما اسبهای سریعتری درخواست میکردن!»
با کلیت حرف شما موافقم ولی به نظر من سینما در وهله اول سرگرمیه و کارگردان حق نداره برای مخاطب خودش چهارچوب تعیین کنه. منظور من این نیست که مخاطب خاص رو در نظر نگیریم، بلکه محتوای فیلم باید برای مخاطب عام باشه و اگر چیزی برای مخاطب خاص هست باید در لایه های زیرین فیلمنامه باشه.
دوست عزیز، خود سرگرمی «مخاطبین خاص» داره. یعنی شخصی ممکنه از طنز The Office لذت ببره فردی خیر، فردی ممکنه با المان سرگرم کننده مورد علاقۀ شما درگیر بشه اما اصلا سرگرم نشه. خالقین با توجه به روحیات درونی و ذات خودشون سرگرمی و محتوا رو تعریف میکنن و ما قاضی نهایی هستیم (اونم قاضی بر اساس نظر شخصی خودمون). پروسۀ سرگرمکنندگی خودش بخشی از مخلوقات افراد هست، اما سرگرمی هم خودش مبحث پیچیدهایه.
فعلا که به قول شما این کسی که حرف های بی اساس میزنه
خیلی موفق بوده و اثر هنری ساخته
.
چیه حتما میخوای دیسلایک بزنی بگی نبوده
ویکیپدیا رو که عین کف دست بلدی برو اونجا سرچ بزن
قبل از تایپ هر مزخرفی نگاه کنید دارید راجب چه اعجوبه ای حرف میزنی.لااقل ۵ ثانیه انیمیشن سازی هم تو کارنامت نداری که میای فراستی وار نظر میدی
یکی از ویژگی هایی که میازاکی در آثارش قرار میده سکوت و مکس پس از طوفان داستانی با موسیقی آرامبخش در وسط داستان هست و این مورد رو خیلی دوست دارم . از دیگر ویژگی های آثار میازاکی خلق دنیای خلاقانه و عجیبه که نمونه اون رو هیچ وقت تماشا نکردیم .
* مکث * چطور اشتباه نوشتمش
بعضی اوقات هم صحنه هایی در ظاهر پوچ ولی پر معنی رو در آثارش میذاره
🔶 واقعا ژاپنی ها مخین سیاست کاریشون هم متفاوت و جذابه کلا تو یک لول دیگه هستن انگار مخصوصا خالقاشون، واسه همینه که به کوجیما علاقه ویژه ای دارم بخاطر اینکه به علاقش و اون چیزایی که یک زمانی دوست داشته بسازه فکرمیکنه من و خیلیا فکرمیکردیم کوجیما بعد از جدایی از کونامی حتما بخاطر طرفداراش یک کلون از متال گیر میسازه یا یک بازی مثل P.T میسازه منتها نه به اسم سایلنت هیل اگر اینکارو میکرد عاقبتش میشد مثل گلن اسکافیلد خالق دد اسپیس که کالیستو رو ساخت یعنی کوجیما اگر براساس خواسته طرفداراش عمل میکرد بازیاش با آثار قبلیش مقایسه میشدن و همین مقایسه کار رو خراب میکرد
🔸اما بعد که دث استرندینگ رو ساخت واقعا تشویقش کردم بخاطر اینکه فهمیدم هدفش چیه دنبال خلق کردنه دنبال جلو بردن صنعت گیمه اهمیتی هم به موافقت و مخالفت طرفدارا نمیده که چرا مثلا اکشن دث استرندینگ کم بود چرا گیم پلیش فلان بود الانم که داره OD رو میسازه مبتنی بر کلود از اونورم میخواد Physint که معلوم نیست قراره چجوری باهاش سوپرایزمون کنه رو بسازه