بازی Cyberpunk 2077 و ادای احترام آن به ستاره‌های راک افسانه‌ای

Cyberpunk 2077 قصیده‌ای از راک کلاسیک است که روایت آن را با ضرب‌آهنگ‌های این موسیقی به جلو می‌برد. داستان بازی تجربه‌ای غنی شده از موسیقی ایجاد و ماجراجویی یک ستاره راک را نیز دنبال می‌کند. آرک داستانی کری یوروداین (Kerry Eurodyne)، به اعماق دنیای موسیقی می‌پردازد و مضامین اخلاقی و قدرت را نمایان می‌سازد. از سوی دیگر، گروه سامورایی نیز به عنوان نمادی از شورش و انرژی بی‌انتها در روایت طنین‌انداز می‌شود.

زمانی که بازی Cyberpunk 2077 از سوی Cd Project منتشر شد، طولی نکشید که به‌خاطر مضامین دیستوپیایی و آینده‌نگرانه‌اش، به سرعت طرفداران خاص خود را پیدا کرد. با وجود اینکه بازی روایت‌محور بود و تاکید زیادی روی شخصیت‌پردازی داشت، در همین مسیر اشاره زیادی به افسانه‌های دنیای موسیقی می‌شد و این موضوع Night City را تبدیل به یک شهر زنده کرده بود. باید گفت چشم‌انداز بازی از منظر شنیداری که در فرمت موسیقی به تصویر کشیده شد، از شخصیت‌های افسانه‌ای راک کلاسیک الهام می‌گیرد و به آن‌ها ادای احترام می‌کند.

بسیاری از این ارجاعات آشکار هستند از جمله این واقعیت که دومین شخصیت کلیدی بازی، یعنی جانی سیلورهند (Johnny Silverhand) ، خود یک راکستار است. موسیقی به خودی خود، نقش مهمی را در بازی Cyberpunk 2077 ایفا می‌کند، به‌ویژه دنیای زیرزمینی راک که نماد آن در بازی، گروه سامورایی سیلورهند است. کری یوروداین نیز عضو بند جانی سیلورهند بود و بعدها از او جدا شد تا نقش منفرد آن در بازی متمایز شود. در حالی که صحنه‌های موسیقی پرجنب‌وجوش تنها بخش بازی نیستند، اما در تار و پود آن افسانه‌های راک، نقشی کلیدی دارند.

ماهیت Night City به طور کامل از طریق ادغام عمیق راک کلاسیک و زیرژانرهای مختلفش در روایت تحقق می‌یابد. این ژانرهای موسیقی، به عنوان یکی از پایه‌های اصلی بازی، با خط اصلی داستان آمیخته شده‌اند و تاثیر خود را نمایان می‌کنند. برای مثال، مراحلی در بازی هستند که نام موسیقی‌های راک مشهور را دارند، همانند We Gotta Live Together، Burning Desire (هر دو از آثار جیمی هندریکس افسانه‌ای) و Stairway to Heaven که اشاره‌ به لد زپلین دارد. البته مسئله به همین‌جا ختم نمی‌شود و دیگر ماموریت‌های بازی نیز با نام آثاری از دنیای موسیقی و ژانرهای راک کلاسیک، پانک، ایندی و متال شکل گرفته‌اند و عشق CD Projekt Red به موسیقی را به نمایش می‌گذارد.

خط داستانی کری یوروداین جلوه‌گاهی از صنعت موسیقی است

کری یوروداین به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌ها در روایت بازی، داستان فرعی کامل خودش را دارد. یورداین همانطور که اشاره شد، یکی از اعضای اصلی بند سیلورهند بود و بعدها از آن جدا شد تا حرفه‌اش را دنبال و نامی را برای خود دست‌وپا کند. زمانی که V در سال ۲۰۷۷ به او می‌رسد، کری یکی از بزرگ‌ترین افسانه‌های دنیای موسیقی در Night City است و به عنوان یک ستاره راک واقعی، میلیون‌ها طرفدار در سرتاسر جهان دارد.

داستان یوروداین با اعماق دنیای Night City گره خورده است و رابطه بین لیبل‌های موسیقی و هنرمندان را موشکافی می‌کند. خط داستانی کری به خوبی سفر موسیقیایی یک هنرمند را به تصویر می‌کشد و به مضامین آزادی بیان، آزادی هنری و قدرت ژانر راک می‌پردازد. V و یوروداین، مشکلاتی را با یک گروه موسیقی جدید حل‌ و فصل می‌کنند، یک کنسرت کامل را اجرا و قایق خصوصی مدیر لیبل را نابود می‌کنند. در نهایت V او را مجاب می‌کند تا دوباره دستی بر گیتار راک بی‌نقصش بکشد و به تور برود که نمونه کاملی از اهمیت راک در داستان است.

بند سامورایی تاثیر بزرگی در ماهیت Night City دارد

بخش داستانی جانی سیلورهند، ضربان قلب روایت بازی است. جمله جسورانه او به آراساکا در سال ۲۰۲۳، انقلابی را به راه انداخت و بازگشت او به عنوان راهنمای V در سال ۲۰۷۷، دوباره آتش شورشی را برانگیخت. سامورایی، بند قدیمی او، وسیله‌ای برای نفوذ پایدارش است و طرفداران، همچنان او را گرامی می‌دارند. در واقع، میراث او از طریق بند سامورایی و طرفدارانی که جذب کرده نمایان می‌شود.

موسیقی سیلورهند با بند سامورایی فراتر از سرگرمی واقع شد تا تبدیل به ندایی روشن برای تحول سیاسی شود. همین‌جاست که مشخص می‌شود موسیقی‌های راک، در برابر آسیب‌ها تسلیم‌ناپذیر هستند. پرسه‌زدن‌های V در Night City، نشان از پرستش سامورایی‌ها، تهیه قطعه‌های vinyl و کپی گیتارهای سیلورهند دارند. شاید ژاکت به یادماندنی سامورایی، نشان می‌دهد که طرفداران موسیقی راک در دنیای واقعی، چگونه به گروه‌ها و افسانه‌های مورد علاقه خود ادای احترام کردند.